บทที่ 7 หากเธอตายไปทั้งอย่างนี้

ที่เคยืนอยู่หน้าห้องน้ำ มองเห็นพาสเทลนอนอยู่ใน อ่างอาบน้ำ รอบด้านเป็นสีแดงสดที่น่าหวาดกลัว

สีหน้าของเธอขาวซีด เหมือนกับไม่มีชีวิตแล้ว

แต่ท่าทางที่เธอหลับตาไว้ สวยมาก ทำให้เขาแยกไม่ ออกว่าเธอนอนหลับไปแล้วหรือเปล่า

ทีเคกำหมัดแน่น วิ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว อุ้มพาสเทล ที่เปียกไปหมดออกมาจากอ่างอาบน้ำอย่างรวดเร็ว : “ พาสเทล! พาสเทล! คุณตื่นขึ้นมา! ”

ทีเครู้สึกว่า เวลานี้พาสเทลเหมือนกับตุ๊กตาที่แตกหัก ไปแล้ว เขาไม่กล้าที่จะอุ้มเธอแรง กลัวว่าแค่ใช้แรงมาก หน่อย เธอก็จะตายไป

* เดม่อน ปีศาจตนนี้! พาสเทล! พาสเทล ทำไมคุณ ถึงโง่อย่างนี้! ” ทีเคกดแตรรถตลอดทาง เกือบจะพูดได้ ว่าเขาส่งพาสเทลไปยังโรงพยาบาลแจ่มใสด้วยความเร็ว ที่เร็วมากที่สุด

เขาปกป้องพาสเทลมาอย่างเงียบๆห้าปีแล้ว แต่กลับ มองเธอเดินไปยังทางที่สิ้นหวังกับตา!

จนกระทั่งที่เขาได้วางเธอลงบนเตียงคนไข้อย่างเบามือแล้ว ทีเคจึงตะคอกว่า : “ หมอครับ ช่วยเธอ รีบช่วย เธอ! เธอบาดข้อมือแล้ว!

โรงพยาบาลนี้เป็นพี่ชายของจูนที่เป็นคนสร้างขึ้นมา จูนมาหาพี่ชายของเธอเพื่อจะไปทานข้าวด้วยกันพอดี นึก ไม่ถึงว่าจะได้ยินเสียงตะคอกเสียงต่ำ

เธอมองไปยังที่มาของเสียงด้วยความสงสัย และจู นมองเห็นใบหน้าที่คุ้นเคย

พาสเทล!

เธอเดินเข้าไปใกล้แล้วสอบถามเรื่องราว มุมปากของ จนเผยรอยยิ้มเย็นชาขึ้นมา พาสเทลผู้หญิงร่านคนนี้บาด ข้อมือฆ่าตัวตายนี่เอง!

จูนเอ่ยกับพยาบาลที่เดินผ่านเธอว่า : “ บอกพี่ชาย ของฉันด้วยว่า วันนี้ไม่มีเวลาไปทานข้าวกับเขาแล้ว

“ ค่ะ คุณจูน ” พยาบาลพยักหน้า

จูนใส่แว่นตาดำ ขับรถไปหาเดม่อนที่บริษัทของเขา

โดยตรง

เธอดันประตูห้องทำงานประธานของเดม่อนออก จูนเดินเข้าไปนั่งลงบนตักของเดม่อน : * เดม่อนคะ คุณเดาดู ว่า เมื่อครู่นี้ฉันมองเห็นใครแล้ว? ”

มีอะไรก็พูดตรงๆ ผมยุ่งมาก เดม่อนดึงจูนขึ้นมา

แต่งงานกับจูน ก็เพราะเธอเป็นดาราหญิงที่ดังที่สุด ของบริษัทเท่านั้น และตอนที่เขามีปัญหา เธอก็ได้ช่วยเขา ไว้ก็เท่านั้นเอง

แต่งงานกับเธอ สำหรับเดม่อนแล้วก็เป็นการแลก เปลี่ยนกันเท่านั้น ไม่ได้หมายความว่าเขารักผู้หญิงคนนี้

* ฉันมองเห็นพาสเทลแล้วค่ะ เธอบาดข้อมือฆ่าตัว ตายแล้ว! ”

ทันทีที่คำพูดของจูนพูดออกมา ปากกาของเดม่อน ก็หยุดเขียนไปค้างอยู่กลางอากาศ ชื่อที่เซ็นอยู่บนใบ สัญญาร่วมงานกันกลายเป็นตัวหนังสือประหลาดไปเลย

เดม่อนกลั้นหายใจ : “ เป็นไปไม่ได้ เธอจะไม่ทำ

แบบนี้! »

“ เดม่อน คุณเกลียดที่เธอหักหลังคุณไม่ใช่หรอคะ? หากเธอตายไปทั้งอย่างนี้……..
จนยังพูดไม่จบ จู่ๆเดม่อนก็ถลึงตาแดงก่ำ แล้วกดเธอ

ไปติดกับโต๊ะทํางาน

“ เดม่อนคะ?”

” ผมให้คุณพูดมั่วๆแล้วหรอ? เธอจะไม่ฆ่าตัวตาย แน่! ” เดม่อนเอ่ยออกมาทีละคำๆ หยิบมือถือขึ้นมาพร้อม กับสะบัดเธอทิ้งแล้วจากไป

จูนลุกขึ้นยืน เธอโมโหจนใบหน้าบิดเบี้ยว เธอ เกลียด! เดม่อนแต่งงานกับเธอแล้วแท้ๆ แต่ในใจกลับเต็ม ไปด้วยนังร่านคนนั้น

พาสเทล อย่างดีที่สุด แกตายไปทั้งอย่างนี้เลยดี กว่า ไม่อย่างนั้น ฉันจะไม่ปล่อยเธอไว้แน่! ” ในดวงตา ของจูนมีความโหดเหี้ยมปรากฏออกมา ผู้ชายที่เธอชอบ ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถแย่งไปได้ไ

เดม่อนเดินพร้อมกับดูมือถือ แล้วพบว่ามีสายหนึ่งที่ ไม่ได้รับ เป็นพาสเทลที่โทรมา เวลาคือ เมื่อหนึ่งชั่วโมงที่ แล้ว เขาปิดเสียงเบาเพราะกำลังประชุมอยู่

หัวใจของเขากระตุกวูบ เดม่อนโทรกลับไปทันที แต่ มือถือก็ไม่มีคนรับสายสักที!
เดม่อนขมวดคิ้ว น ตะคอกใส่มือถือว่า : “ พาสเทล คุณกำลังเล่นแผนอะไรอีก! คุณ แม่งรับสายผมเดี๋ยวนี้!

แต่ก็ไม่มีใครรับสาย ทำให้เดม่อนรู้สึกทำอะไรไม่ถูก เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ เขาขับรถไปยังที่อยู่ของพาสเท ลอย่างรวดเร็ว

ทั้งห้องรับแขกและในห้องนอนก็ไม่มีคนอยู่

เดม่อนกำหมัดแน่น ต้องเป็นผู้หญิงคนนี้ที่กำลัง แกล้งเขาอยู่แน่ พาสเทลไม่อยู่บ้าน ต้องอยู่ที่ “ คืนเสน่ห์ ยั่วยวนผู้ชายอยู่แน่!

เดม่อนโมโหมาก แต่ว่าวินาทีต่อมา เขาก็ได้กลิ่นที่ แปลกๆ

ประตูห้องน้ำเปิดอยู่ครึ่งหนึ่ง เดม่อนถีบประตูให้เปิด ออกทันที สิ่งที่เข้ามาสู่สายตาก็คือน้ำและเลือดที่ผสมกัน กลายเป็นสีแดงที่ไหลออกมาจากอ่างอาบน้ำและมือถือ ที่นอนนิ่งอยู่ท่ามกลางกองเลือดอย่างสงบ……