บทที่ 11 ตายก็เป็นผีของผม

“ หมอทีเค! ทีเด!ปล่อยฉันนะคะ ทีเค! ” พาสเทลใช้ แรงสะบัดมือของทีเคออก

“ พาสเทล! คุณอย่าหลงงมงายอยู่อีกเลย ผู้ชายคน นั้นให้ความสุขอะไรสักอย่างกับคุณก็ไม่ได้! ตอนนี้คนทุก คนต่างก็รู้ว่าคุณเป็นมือที่สาม เขาจะทำยังไงกับคุณ? ” ที เคเอ่ยอย่างโมโห

“ เรื่องของฉันคุณไม่จำเป็นต้องมายุ่ง!ฉันไม่มีความ สุขตั้งนานแล้ว! ทีเคคุณเป็นคนดีคนหนึ่ง ฉันไม่อยากให้ คุณเข้ามาเกี่ยวข้องจนได้รับบาดเจ็บ ยา ฉันจะทานดีๆ ขอบคุณค่ะ ” พาสเทลเอ่ยอย่างหนักแน่น

ทีเคขวางทางที่เธอจะไปไว้ : “ แต่ว่า พาสเทล ผม ไม่อยากมองคุณเดินไปยังทางสิ้นคิดอีกแล้ว! ”

” ฉันจะไม่เป็นอย่างนี้อีกแล้วค่ะ

“ ผมกลัวว่าคุณจะเป็น พวกเขาต่างก็กำลังบังคับ คุณ! ” ทีเคเอ่ยออกมาทีละคําๆ

พาสเทลเงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างเศร้าโศก : “ ฉัน แอบมีลูกสาวให้กับเดม่อนหนึ่งคน แค่เธอยังอยู่ ฉันจะไม่ ทำเรื่องโง่ๆอีก คุณวางใจเถอะค่ะ
หัวใจของทีเคกระตุกวูบ เขารู้ พาสเทลไม่ยอมจากไป เพราะมีความทุกข์ของเธอเองอยู่แล้ว

พาสเทลเพิ่งกลับไปถึงที่ที่เธออยู่ เดม่อนก็มาถึง

พอดี

เดม่อนเปิดประตูออก เขามองเห็นร่างๆหนึ่งกำลัง ทำความสะอาดห้อง

รูปถ่ายมากมายบนพื้นถูกพาสเทลกวาดเข้าไปในถัง ขยะอย่างไม่สนใจสักนิด เลือดน่ากลัวในห้องน้ำก็ถูกเธอ ทําความสะอาดจนสะอาดหมดจด

พาสเทลได้ยินเสียงก็หันหลังกลับไปทันที ก็ถูกเด ม่อนจับติดกระจกด้านหลัง สายตาเย็นชาอย่างน้ำแข็งของ เดม่อนจ้องเธอนิ่ง : “ พาสเทล คุณกำลังเล่นอะไรอยู่กัน แน่! คุณไม่สนใจและไม่อยากได้อะไรทั้งนั้นไม่ใช่หรอ?”

“ ฉันสนใจอะไรอยากได้อะไร คุณสามารถให้ฉันได้ หรอคะ? ”

พาสเทลอยากจะใช้แรงผลักเขาออก แต่เธอไม่ สามารถขยับได้ด้วยซ้ำ

เธอถูกเขาจับหมุนแล้วก็ถูกเขาโยนลงไปบนเตียงแล้วถูกเดม่อนทับร่างไว้ ขยับไม่ได้สักนิด

คุณอย่าคิดนะ! ตั้งแต่วินาทีที่คุณหักหลังผม คุณ ก็ไม่สมควรได้รับอะไรทั้งนั้นแล้ว ให้คุณอยู่ข้างผม ก็แค่ ทรมานคุณก็เท่านั้น! พูดซะ ผู้ชายพวกนั้นในโลกโซเชียล ต่างก็เคยมีความสัมพันธ์กับคุณใช่ไหม? เรื่องนี้เป็นคุณที่ เป็นคนส่งข่าวให้กับนักข่าวใช่ไหม! ” เดม่อนบีบคางของ พาสเทลไว้อย่างแรง

“ คุณได้ตัดสินความผิดของฉันไปแล้ว ฉันยังพูด อะไรอีก ยังมีประโยชน์อะไรคะ?” พาสเทลเอ่ยเสียงเย็

“ นังร่าน! คุณนึกว่าทำลายชื่อเสียงของผมกับจูน ผม จะปล่อยคุณไปหรอ? อย่าแม้แต่จะคิด! พาสเทล ตลอด ชีวิตนี้ของคุณ เป็นก็เป็นคนของผม ตายก็เป็นผีของผม! นี่ เป็นเรื่องจริงที่ไม่ว่าคุณจะทำยังไงก็เปลี่ยนแปงไม่ได้! 22

ได้รับความทรมานมาทั้งคืน เดม่อนยังคง ลงโทษ พาสเทลอย่างหนักทั้งคืน

จนกระทั่งแม้แต่น้ำตาของพาสเทลก็ไม่สามารถไหล ออกมาได้ เขาจึงจะจากไป ไปจัดการเรื่องที่เกิดขึ้นมา

เพราะพาสเทล หลังจากที่เดม่อนจากไปแล้ว พาสเทลก็นอนไม่หลับอีกต่อไป

บนหัวเตียงมีเงินสดห้าพันวางอยู่ ทุกครั้งที่เดม่อน โมโหจนสุดขีดแล้วก็จะมองเธอเป็นหญิงโสเภณีตลอด นอนกับเธอเสร็จแล้วก็จะให้เงินเธอ เงินไม่มาก ก็แค่เพื่อ ดูถูกเธอก็เท่านั้น!

นึกถึงว่าพัน พ่อของเธอยังติดหนี้อยู่ ตอนนี้มีแต่ห้า พัน วันมะรืนก็คือวันคืนเงิน เธอจะเอาอะไรชดใช้?

มือถือบนเตียงได้รับข้อความและสายเข้าที่มาทวง หนี้ พาสเทลปิดหูไว้ จนกระทั่งเพลงเด็กที่คุ้นเคยดังขึ้นมา พาสเทลจึงรับสายอย่างร้อนรน

* นินิวเป็นอะไรคะ? พี่อยู่นะคะ ” พาสเทลเอ่ยอย่าง

อ่อนโยน

ผ่านไปนาน ในที่สุดก็มีเสียงออกมาจากปลายสาย :

“ วันเกิด ”

นินิวไม่ได้เป็นใบ้ แต่เธอโรคเป็นออทิสติก สเปกตรัม ที่อาการหนักมาก เลยไม่ชอบพูด

ในใจของนินิว เธอไม่มีพ่อแม่ มีแต่พี่สาวที่ไม่อยู่ด้วย กัน และลุงคนหนึ่งที่เอาแต่ด่าและตีเธอเท่านั้น
ตอนที่พาสเทลรู้ตัวว่าเธอไม่ชอบพูด เธอก็เป็นโรคอ อทิสติก สเปกตรัมสำหรับเด็กแล้ว

ไม่ว่าพาสพท.จะรู้สึกเสียใจทีหลังยังไง ก็ไม่ทันแล้ว

* วันเกิด ใช่ วันนี้เป็นวันเกิดของนินิว! หนูรออยู่ที่ บ้านอย่างเชื่อฟังนะคะ พี่พาหนูออกไปเที่ยวนะ ลกระตือรือร้นขึ้นมาทันที พาสเท

ปลายสายไม่มีเสียงอีก แต่เด็กผู้หญิงที่หน้าผากมี ลอยเขียวช้ำก็ยิ้มออกมาเมื่อมองวันที่บนปฏิทิน