บทที่8 ผู้ชายใจร้าย!

ในบ้านเต็มไปด้วยความโกรธของเฮ่อหยิน เจียนเจียหรูตื่น ตระหนก รีบซ่อนแปรงขนนกไว้ มาถึงห้องเก็บของแล้วมองไป เหมือนฟ้าผ่า! จริงๆ แล้วซื้อแปรงขนนกมาลังนึง! เจียนเจียหรูตา แดงๆ ย้ายเหล้าในตู้เย็นออกมา นั่งดื่มอยู่บนพื้นกระดกเหล้า เวลาที่ฟุ้งซ่านแบบนี้ ดื่มซุปไก่ก็ไม่มีประโยชน์อะไร หรือดื่มเหล้า จะดีกว่า พอเมาแล้วก็ไม่รู้เรื่องอะไรแล้ว เจียนเจียหรูเมาๆ แล้ว คลานขึ้นไปบนโซฟา ยิ้มโง่ๆ ไม่รู้เรื่องเลยว่ามีคนมาเปิดประตู เฮ่อหยินเข้ามาก็ได้กลิ่นเหล้าเต็มห้องไปหมด ยกคิ้วขึ้น เดินเขา มา เห็นผู้หญิงคนนึงนอนอยู่บนโซฟา หน้าเธอแดงๆ ทั้งแดงทั้ง อ่อน ตาใสๆ คู่นั้นสวยมาก ราวกับน้ำในฤดูใบไม้ร่วง “มา เฮ่อ หยิน เรามาดื่มกันสักแก้ว ฉันขอให้นายมีเหล้ามเนื้อมีสาว สาว หน้าตาน่าเกลียด” เจียนเจียหรูรินยกแก้วขึ้นมาดูแล้วยังเหย ย่าแก้วอีก เฮ่อหยินเดินไปแบบหน้านิ่งๆ ดึงคอเสื้อจากขึ้นหลัง ลากไปดูอย่างละเอียด พบกว่าเมาจริงๆ ด้วย ยืนยังยืนไม่นิ่งเลย ประคองไว้ที่อก “เธอรู้หรือป่าวว่าเธอทำอะไรผิด?” เจียนเจียหรู เหล่ตา รู้ว่าตัวเองดื่มไปเยอะมากแล้ว ถึงแม่มีเฮ่อหยินสองคน มองไปรอบๆ แต่เครื่องน้ำดื่มเป็นของจริง เปิดมือของเขาอย่าง ใจร้อน เดินไปถึงเครื่องดื่มน้ำ พูดอย่างจริงจัง : “ฉันไม่ผิด ถัง โม่งก็ไม่ได้ชอบลู่จื่อเชินอยู่แล้ว ตอนแรกที่คบกันคือความเข้าใจ ผิด” ต่อมาก็ใช้เสียงที่โศกเศร้าบอกถึงความเข้าใจผิด วันนั้น เจียนเจียหรูลากถังโม่งไปครอบแก้ว หลังก็เลยบวม ถังโม่งสมองผิดปกติ ให้เขาดึงที่หน้าอก ให้หน้าอกใหญ่ขึ้น คนทำก็ต้องทำ ตามที่ถังโม่งต้องการ สุดท้ายหน้าอกบวมขึ้นมา ใส่เสื้อในไม่ได้ แล้ว…… ถังโม่งกลับถึงบ้าน ถูกแม่ถัง โม่งจับได้ แม่ถังโม่งพูด อย่างตกใจ : “นี่เธอคบแฟนอะไรช่างเหี้ยมโหดจัง ปากหนัก จน บวมขนาดนี้เลยหรอ!” เป็นครั้งแรกที่ถังโม่งเข้าใจว่าคนมีความรู้ เจอคนไม่มีวัฒนธรรมพูดอะไรกันก็รู้เรื่อง แม่ถังโม่งมีความคิด ของตัวเอง ดื่มด่ในความคิดของตัวเอง เธอคิดว่าวันนั้นถังโม่ง ได้เจอลู่จื่อเป็น ก็คิดว่าเรื่องนี้เป็นความรับผิดชอบของลู่จื่อเชิน แต่ว่ามีผลประโยชน์ทางธุรกิจกัน

ถัง โม่งก็รู้สึกผิดกับถังโม่งมาโดยตลอด ที่ให้เขารับผิดอยู่คน เดียว แต่ตอนนี้ลู่จื่อเป็นก็จัดการเรื่องวุ่นวายได้แล้ว “ฉันจะช่วย เพื่อนสนิทของฉัน! พวกเขาต้องเลิกกันให้ได้!” เฮ่อหยินฟังเรื่อง ราวเศร้านี้ด้วยท่าทางนิ่งๆ ทนไม่ไหวก็หัวเราะออกมา เจียนเจีย หรูหัวร้อน เรื่องแบบนี้มันล้อเล่นกันได้หรอ? เธอโกรธมาก เธอ ปิดปาก พูดจึมง่า: “หัวเราะสิ ฉันจะกัดปากนาย” เฮ่อหยินไม่ใช่ คนเห็นบ้ากามขนาดนั้น แต่ว่าสักพัก ใจก็ร้อนเหมือนมีไฟไหม แบบไร้เหตุผล จับข้อมือกดค้างไว้กดค้างกดไว้บนเตียง เจียนเจีย หรูจ้องมองที่หน้าคนข้างหน้าอย่างว่างเปล่า ยังไม่ทันสร่างเมา : “นายจะทําอะไร?”

“นาย” หมาป่าอยากกินแกะ ตามขั้นตอน ที่จริงก็ไม่ใช่เรื่อง ยาก เจียนเจียหรูมึนๆ งงๆ ปล่อยไปเลยตามเลย รู้สึกเหมือนมี ใครบางคนโผเข้าหาตัวเอง ดิ้นรนอยู่สองครั้งจากนั้นก็ปล่อยเลย ตามเลย “ฉันก็ไม่ได้ใหเกินฟรีนะ พรุ่งนี้ต้พวกนั้นอยากเจอแฟนของฉัน คุณไม่ไปประชุมได้ไหม? ไม่ได้! เธอเอาผ้าห่มมาห่ม หลับตา แล้วนอนหลับ