ชีวิตสโลไลฟ์ของไนท์ในโลกใบใหม่

ตอนที่7 หมูป่าและหญิงสาว



ตอนที่7 หมูป่าและหญิงสาว

“คุณคือนักผจญภัยอีกคนใช่ไหมครับ

มีชายแก่ๆ เดินเข้ามาอย่างลุกลี้ลุกลน ตรงมาหาไนท์

“นักผจญภัย ผมไม่ใช่หรอกครับ ก็แค่หลงทางมา….ล่ะ มั้ง”

ชายแก่หลังจากได้ยินคำพูดของไนท์ ก็ดูจะไหล่ตกนิด

หน่อย ซึ่งมันสร้างความงงงวยให้กับไนท์อยู่นิดหน่อย

“มีเรื่องอะไรกันหรอครับ ทำไมต้องการตัวนักผจญด้วย”

ไนท์ตีเนียนไปเป็นคนทั่วไปของโลกนี้ แล้วถามคำถาม

“คือว่า” “กรี๊ดดดดดด

ไม่ทันที่ชายแก่จะได้พูดจบ เสียงกรี๊ดของหญิงสาวได้ดัง ขึ้น ในอีกฟากของหมู่บ้าน
ทั้งตัวไนท์และชายแก่ต่างวิ่งไปหาเจ้าของเสียง

และเมื่อไปถึงเขาก็พบกับหญิงสาวที่อุ้มเด็กทารกกำลัง นั่งลงกับพื้นด้วยอาการตัวสั่น ด้านหน้าของหญิงสาวคือหมู ป่าบอร์ที่ไนท์ได้จัดการไปตัวหนึ่ง แต่ครั้งนี้มันตัวใหญ่กว่า ตัวที่ไนท์จัดการไปถึงสองเท่า

“มิว!!!” “พ่อ!!!”

ชายแก่ที่คุยกับไนท์ในตอนแรก กับหญิงสาวต่างเรียกหา กัน มันทำให้ไนท์รู้ถึงความสัมพันธ์ทันที

ร่างกายของไนท์ขยับไปเอง โดยอัตโนมัติ

เป็นเพราะฉายาผู้สืบทอดงั้นหรอ

ไนท์มารู้สึกตัวอีกครั้งตอนที่ตัวเองนั้นเข้าไปขวางขั้น กลางระหว่างหญิงสาวกับหมูป่าบอร์ เขาหันมองไปที่หญิง สาวเป็นการบอกนัยๆว่าให้ลุกหนีไป หญิงสาวเห็นดังนั้นจึง ลุกวิ่งไปหาชายแก่ ชายแก่หันมามองไนท์ ก่อนที่จะเอ่ยคำ พูดให้ไนท์หนีออกมา

“เจ้าหนุ่มนายสู้มันไม่ได้หรอกนะ ถอยออกมา รอให้คุณชานาล็อตมาจัดการ

ไนท์ไม่ได้ขยับตัวไปไหน เขาหันมายิ้มให้กับชายแก่ ถึง แม้ในใจของไนท์ตอนนั้นจะอยากวิ่งหนีก็ตาม แต่เป็น เพราะฉายาผู้สืบทอดของเขา ทําให้ขาและจิตใจของเขา ไม่คิดอยากหนี

เสียงร้องลั่นที่ไนท์เหมือนจะฟังมันออก

‘มีกลิ่นเลือดอยู่ที่แก แกฆ่าเมียชั้น อะไรประมาณนั้น

หมูป่าบอ ทําท่าเหมือนกระทิง มันงอหัวลงให้เขี้ยวของ มันเอนลงมาเป็นระนาบ และตะกุยเท้าเท้าซ้าย ก่อนจะวิ่ง ด้วยความเร็วสูง แต่นั่นก็ช้าไปแล้วสำหรับไนท์ที่เริ่มจ้าง หมัดตั้งแต่ต้น

“ข้อเสียของสัตว์ที่ฉลาดเกินไป คือไม่วิ่งเข้าหาศัตรูต้อง แต่พบเจอ รับนี่ไปซะ วันฟ้านนน!!!”

ไนท์พูดขึ้นก่อนจะต่อยเข้าไปที่เขี้ยวของหมูป่าทั้งสอง ข้าง เขาต่อยโดยการกระโดดตัวขึ้น แล้วง้างหมัดลงดิน ซึ่งนั่นทำให้หัวของหมูบอร์กระแทกกับดิน จนสลบ และบาดเจ็บปางตาย เขี้ยวของหมูป่าหักแตกเป็นเหมือน เศษกระจก หน้าของมันบิดเบี้ยวและมีลาดอาบไหลลงมา จากหัว ดูๆแล้วเหมือนกระโหลกจะแตกด้วยซ้ำ

โครกกกก!!!

เสียงร้องแบบดังๆจากท้องของไนท์

ครั้งนี้เป็นการต่อยที่หนักกว่าต่อยครั้งแรก เขาใช้พลัง มากกว่าครั้งแรกถึง5เท่า แต่การที่หมูป่าแค่หัวแตก ทำให้ เขารู้ว่าหมูป่าแข็งแกร่งมาก

สายตาของไนท์เริ่มเลื่อนลอยและสลบไปหลังจากนั้น

อันเนื่องมาจากสารอาหารในร่างกายเขาหมดลงและผลิต ไม่ทัน จึงเกิดการน็อคขึ้นในสมอง
“อือออ~~”

เสียงครางเบาๆของไนท์ เขาลืมตาตื่นขึ้นและลุกขึ้นมาพบ ว่าตนนอนอยู่ในบ้านหลังหนึ่ง

“ตื่นแล้วหรอจ๊ะ แปปนะ รออีกซักครู่นะ

เสียงของหญิงสาวที่คุ้นเคยพูดขึ้น ไนท์จึงหันไปมอง แล้วพบว่าหญิงสาวคนนี้คือคนๆเดียวกับที่ไนท์กระโดด เข้าไปขวาง เธอคือผู้หญิงที่อุ้มเด็กทารกเมื่อตอนนั้น นั่นเอง

เธอหายไปในอีกห้องหนึ่ง และกลับมาพร้อมกับซุปเนื้อ ร้อนๆ ควันฟุ้งกลิ่นหอม เตะจมูกไนท์

ไนท์กลืนน้ำลายไปหลายรอบ ก่อนจะรับอาหารมาโดยไม่ ปฏิเสธ และหลังจากที่ทานอาหารเสร็จ เขาก็สังเกตชุดของ เขาที่เปลี่ยนไป

“ออ ขอโทษที่ทำโดยพละการนะ แต่เห็นว่าชุดมันเลอะ เลยให้คุณพ่อเปลี่ยนให้น่ะ

หญิงสาวที่เห็นไนท์จ้องเสื้ออยู่ เลยได้อธิบาย
“ขอบคุณครับ”

“ไม่เป็นไรหรอก เป็นการตอบแทนที่จัดการหมูป่านั่นได้ และช่วยชีวิตชั้นด้วย

“ผมออกไปข้างนอกนะครับ

ไนท์เดินออกมาข้างนอกบ้าน

“ขอบคุณมากเลยนะครับ คุณชานาล็อต

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เป็นหน้าที่ของนักผจญอยู่แล้ว”

เสียงของชายแก่ที่คุ้นเคย ทำให้ไนท์หันไปมอง

และก็มีสิ่งหนึ่งที่สดุดตาของเขาทำให้เขาเผลอมองแบบ

ไม่ละสายตา
หญิงสาวผมสีบลอนกำลังยืนคุยกับชายแก่ เธอยิ้มบอก ชายแก่ว่าไม่เป็นไร เป็นรอยยิ้มแบบเขินอายที่แสดงออก มาตรงมุมปาก ผิวขาวกระทบกับแสง เสื้อเกราะสีเขียว สะท้อนกับแสงตะวัน เข้ามาที่ตาของไนท์ หญิงสาววัย เดียวกับไนท์ ที่ค่อยๆลืมตาขึ้นแสดงให้เห็นสายตาที่ดึงดูด เป็นอย่างยิ่ง

‘น น น่ารัก!!’


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ