ตอนที่3 บททดสอบและผู้พิทักษ์

“แร่ควอสสีดำยังงั้นหรอ คุณภาพอยู่ในระดับ 7 คงทงยิ่ง กว่าเพชรอีกงั้นหรอ แต่ก้อนใหญ่แบบนี้คงขายไม่ได้ราคา ล่ะมั้ง”

สิ่งที่คนทั่วไปเห็นคือ เด็กหนุ่มคนนึงที่ยืนมองแร่สีดำๆ ก้อนหนึ่ง(เท่าลูกฟุตบอล)

แต่สิ่งที่ไนท์เห็นคือ ออร่าเวทย์มนต์ที่เหมือนกับจดหมาย ในตอนแรก ออร่านี้มีข้อความเขียนอยู่ด้วย และมันก็เป็น ข้อความเกี่ยวกับคุณสมบัติของแร่ก้อนนี้ด้วย

เวท ตรวจสอบ คือเวทย์ที่ใช้มองคุณสมบัติข้างต้น มัน เกิดขึ้นเมื่อ 20นาที ในขณะที่ไนท์เดินเกาะต้นไม้พร้อมกับ สงสัยว่ามันคือต้นอะไร เขาลองนึกถึงเวทสรรค์สร้าง เพื่อ จะหาเวทมนตร์ที่ใช้ตรวจสอบต้นไม้นี้ดู แล้วก็พบหนึ่งใน เวทย์มนต์ที่ช่วยตรวจสอบ นั้นก็คือเวทย์ตรวจสอบ

[เวทย์ ตรวจสอบ เงื่อนไข สังเกตและเกิดข้อสงสัย สำเร็จ) (
ใช้ตรวจสิ่งที่สงสัย ไม่สามารถตรวจสอบข้อมูลแบบ ละเอียดมากได้ ]

น่าแปลกที่บางเวทมนตร์นั้นเงื่อนไขง่ายยิ่งกว่าการหายใจ

“เก็บไปก่อนละกัน

ไนท์เอามือไปแตะก้อนแร่สีดำที่ติดอยู่กับหินก้อนนี้ แล้ว มันก็หายไป

เวท เก็บของ คืออีกหนึ่งเวทย์ที่ปลดล็อคมาด้วยเงื่อนไข ง่ายยิ่งกว่าเวทย์ตรวจสอบ

[ เวทย์ เก็บของ เงื่อนไข พื้นที่ว่าง (สำเร็จ)

สามารถเก็บของได้ตามพื้นที่ว่างที่เก็บไว้

ซึ่งพื้นที่ว่างนี้ไม่ใช่พื้นดิน แต่เป็นอากาศ

ไนท์บรรอากาศเข้าไปเยอะพอควร จนในมิติของเวทย์ เก็บของตอนนี้สามารถบรรวาฬเข้าไปได้ถึง3-4ตัวเลยทีเดียว

“เราไม่มีเวทย์ด้านต่อสู้เลยแฮะ ป้องกันไม่ ถึงจะยังไม่ เห็นมอนเดอร์แต่มันก็เป็นมหาดันเจี้ยน ต้องระวังไว้อยู่ดี”

เป็นอีกเรื่องที่ไนท์ค้นพบหลังจากเดินจัดเลาะไปตามต้น ดาร์กโอ๊ก ในป่าแห่งนี้ ข้อความของพระเจ้าที่เขียนว่า มหา ดันเจี้ยน มันจึงทำให้ไนท์ระแวงตัวอยู่ตลอดเวลา แต่ว่า ตั้งแต่ที่เขาเดินมานี้ เขายังไม่เห็นอะไรอื่นนอกจาก กบและ หอยทากเลย

เพราะต้นไม้ที่ขึ้นมาหนาทึบ บวกกับตัวอะไรที่เกาะอยู่ ตามต้นไม้ทำให้มันแจ้งอยู่ตลอดเวลา ทำให้ในที่ไม่รู้เลยว่า ตอนนี้กลางวันหรือกลางคืน ซึ่งเขานั้นอยากจะปีนขึ้นไปดู บนต้นไม้ แต่ขาของเขายังไม่พร้อมอีกเท่าไหร่
ผ่านไปอีกสองชั่วโมง ไนท์กำลังสำราญกับผลไม้ ประหลาดรสเลิศนี้อยู่ มันมีลักษณะเหมือนแอปเปิ้ลแต่มี เนื้อเหมือนกล้วย และมีรสชาติหวาน แถมยังมีสรรพคุณแก้ โรคทุกชนิดอีกต่างหาก แต่ไนท์ไม่สนใจมัน เพราะเขาไม่ เชื่อว่าผลไม้แบบนี้จะรักษาใครได้ เลยได้เก็บมานิดหน่อย ไว้ในมิติเก็บของ

“ถึงจะไม่รู้ว่ารักษาได้จริงเปล่า แต่ความอร่อยที่สุดๆไป เลย เอาไปทําพายคงอร่อยน่าดู

“มันใช่เวลามาสำราญไหมเนี่ยเรา

ไนท์นั่งลงแล้วแหงนมองดูบนยอดต้นไม้

“เอาหละต้องลองดู

ไนท์ตัดสินใจที่จะปืนไปบนต้นไม้ ต้นใหญ่ที่อยู่ข้างหลัง ของเขา และเขาก็ปีนขึ้นไปยังยอดไม้อย่างที่หวังไว้โดย แค่คิดอย่างเดียวว่า ขาของเขานี่สุดยอด สามารถฟื้นตัวได้ เร็วขนาดนี้ แต่ลึกๆแล้วเขาไม่ได้รับรู้เลยว่าจริงๆแล้วเป็น เพราะผลไม้ที่เขาได้ทานลงไป ซึ่งมันช่วยฟื้นฟูร่างกายให้ กลับมาใช้งานได้เต็มร้อย
“หุบเหวจริงด้วยแฮะ

ไนท์แสยะยิ้มกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

ทั้งๆที่คิดว่าขึ้นมาบนยอดได้แล้วจะได้รู้ว่าตอนนี้กลางวัน หรือกลางคืน แต่มันกลับไม่ใช่ พื้นที่รอบตัวของไนท์ควรจะ เป็นป่าสุดลูกหูลูกตา หรือไม่ก็วิวที่มองเห็นเมืองซักเมือง แต่มันไม่ใช่ สิ่งที่เขาเห็นนั่นคือกำแพงผาสูง ล้อมรอบตัว ของเขาเป็นวงกลม ซึ่งนั่นก็ทำให้รู้ว่าเขานั้นอยู่บริเวณตีน เหว และที่ทำให้มองไม่เห็นท้องฟ้านั่นก็คือม่านหมอกหนา ทึบที่ปกคลุมขึ้นไปบนหัวอีกชั้นหนึ่ง

ความรู้สึกก็คงจะเหมือดมดตัวน้อยๆที่อยู่ในแก้วน้ำใบ

ใหญ่

“ตรงนั้นมันอะไรน่ะ

หลังจากมองไปรอบๆไนท์ได้พบกับทุ่งหญ้าที่เป็นเนินทุ่ง หญ้าอยู่ที่หนึ่ง และบนเนินนั้นดูเหมือนจะมีอะไรปักอยู่ด้วย แน่นอนว่าไนท์ไม่รีรอที่จะเดินไปทันที

การเดินใช้เวลาเกือบสี่ชั่วโมง เพราะมันไกลพอสมควร และแล้วเขาก็มาถึงยังเนิ่นหญ้าแห่งนี้ และสิ่งที่พบ

ก็คือ

“ดาบอย่างงั้นหรอ”

ดาบสองคม เหมือนดาบอัศวินถูกปักอยู่เหมือนไม้กางเขน ลวดลายบนดาบนั้นให้อารมณ์หลากหลาย จนทำให้ไนท์ กลืนน้ำลายไปหลายอึก!!

“อะไรกันน่ะ ตรวจสอบไม่ได้

ไนท์ลองใช้เวทย์ตรวจสอบดาบเล่มนั้น สิ่งที่ปรากฏออก มาเป็นออร่าเวทย์มนต์สีฟ้าที่ไม่มีข้อความ หลังจากตรวจ สอบอะไรไม่ได้ เขาก็ตัดสินใจที่จะลองหยิบดาบเล่มนี้ขึ้น มา

แต่ก่อนที่เขาจะหยิบดาบก็ได้มีบางสิ่งบางอย่างปรากฏตัว ขึ้นมาจากหลังเนิน

ร่างยักษ์ที่ลอยผ่านหัวของไนท์ไป ทำให้ตัวเขาต้องหัน

ตาม

“กรร!!”
เสียง ที่ทำให้ไนท์นั้นขนลุก สิ่งที่ไนท์นั้นคือหมาป่าตัว สีขาว หน้าผากมีอัญมณีสีแดงสด มีสองหาง และที่สำคัญ ขนาดของหมาป่านั้นมีขนาดพอๆกับรถสิบล้อ ซึ่งพูดได้เลย ว่าใหญ่มหึมา

‘โกยดิครับ’ คือสิ่งที่ออกมาจากจิตใจลึกๆของไนท์ พร้อม กับสัญชาตญาณล็กๆของมนุษย์ เขาไม่มีทางที่จะวิ่งหนี หมาป่าขนาดยักษ์นี้ทันแน่ๆ แต่เมื่อมนุษย์เจอกับอะไรที่น่า กลัวล่ะก็ วินาทีนั้นมนุษย์จะทำลายขีดจำกัดของตัวเอง

ไนท์ติดเกียร์หมาเพื่อวิ่งหนีหมาเข้าไปในป่าทึบอีกรอบ หลังจากที่เข้ามาในเขตป่าทึบ เขาก็สังเกตว่าหมาป่ายักษ์ ตัวนี้ไม่ได้ตามเขามา เพียงแต่เดินวนอยู่รอบๆดาบ

“ปกป้องคาบเอาไว้อย่างงั้นหรอ อย่างกับผู้พิทักษ์” เขาหรี่ตาลงก่อนจะใช้สกิลตรวจสอบเจ้าหมาป่ายักษ์ [ผู้พิทักษ์แห่งหุบเหวเบรฟ ไวน์นิล หมาป่าของผู้กล้า ผู้ที่รอคอยการกลับมาของเจ้านายอย่างจงรักภักดี ไวน์นิลถวายอายุตัวเองให้กับพระเจ้า แลก กับเงื่อนไขที่ว่า จะเฝ้าดาบศักดิ์ศักดิ์นี้จนกว่าเจ้านายจะ กลับมา หรือไม่ก็มีผู้ที่สมควรจะได้รับดาบเล่มนี้โดยการ สังหารมัน

“ไวน์นิล บังเอิญไปมั้ย..

ไนท์นึกถึงลิสต์รายการที่เขาพึ่งอ่านไปเมื่อ 6-7ชั่วโมง ก่อน

เวทย์ย่างก้าวนภา เงื่อนไขในการได้รับคือสังหารไวน์นิล พอบวกกับหุบเหวที่สูงและมองไม่เห็นยอดนี้อีก

“นี่ใช่ไหมการทดสอบของท่านน่ะ..พระเจ้า