ตอนที่10 สิ้นสุดงานเลี้ยง

บๆ !!

ใบมีดอันคมกริบที่เสริมด้วยเวทเสริมความคม ได้ลงใบมีด บนตัวของหมูป่าบอร์ ดัดมันออกเป็นหลายส่วนๆ

โดยผู้หญิงผมสีบลอนที่ตอนนี้ได้ถอดชุดเกราออก ผมสี บลอนของเธอที่ยาวถึงหลัง ได้พัดปลิวไปตามวงแขนที่จับ มีด กับใบหน้าที่ยิ้มแย้มแต่ก็ดูนิ่งเฉย

ชานาล็อตได้ทำการชำแหละเนื้อหมูป่ายักษ์อย่างชำนาญ ถึงแม้นี่จะเป็นครั้งแรกของเธอก็ตาม เธออยู่ในวงล้อมของ ชาวบ้านที่ไม่ได้มีส่วนช่วยอะไรเธอมากนัก

ห่างออกไป มีเด็กชายหน้าละอ่อนกับชายแก่หน้าหนุ่ม กำลังนั่งดูวงพ่อครัวแม่ครัว จัดเตรียมอาหารแบบสบายใจ

‘โห’ ไนท์อุทานขึ้นในใจ ทำตาโตในขณะที่มองไปที่ชานา ล็อต

“ใช้ได้เลยใช่ไหมล่ะพ่อหนุ่มไนท์” ลุงกรีซ่าที่นั่งอยู่ข้างๆ พูด เขากำลังนั่งลับมีด เพื่อไม่ให้ตัวเองว่างตามฉบับคนแก่

“ผมพอเข้าใจแล้วว่าทำไมชานาลอ็ตถึงเป็นที่หมายปอง ผู้หญิงอะไรจะเพอเฟคขนาดนี้!!!”

ไนท์พูดออกมาโดยไม่คิดอะไร

“แล้วเธอล่ะสนใจชานาล็อตขึ้นมามั่งรึป่าว??

ลุงกรีซ่าหยอดคำถามใส่ไนท์ โดยในใจหวังว่าจะได้เห็น ไนท์หน้าแดงและปฏิเสธกลับมา แต่ความสนุกของลุงกรี ช่าก็จบลง เมื่อได้ยินคำตอบด้วยสีหน้าเรียบๆจากไนท์

“ไม่สนหรอกครับ ถึงสนไปผมก็ไม่มีโอกาสหรอก”

ไนท์หันมาตอบด้วยใบหน้าที่นิ่งเฉย ทำให้ลุงกวีช่ามีเหงื่อ ผุดที่หน้าผากเล็กน้อย

“มะ..ไม่มีความมั่นใจในตนเองเลยนะพ่อหนุ่ม

ลงกรีชาถอนหายใจ
“ก็จริงอยู่ที่เธอสวย และมีความสามารถ อีกทั้งยังเป็น ลูกสาวของเจ้าเมืองอีกใช่ไหมหละ นั่นล่ะเป็นตัวบ่งบอก ว่าเธอน่ะอยู่ห่างไกลจากผมมาก ผมก็แค่ผู้ชายธรรมดาๆ คนนึง ทิศทางยังหลงเลย แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นซักเท่าไร หรอกนะ ตั้งแต่เด็กไม่ค่อยมีผู้หญิงมาคุยกับผมเป็นทุน เดิมอยู่แล้ว ผมเลยไม่ค่อยมีความอยากอะไรในด้านนี้ซะ เท่าไร

ไนท์พูดพร้อมแหงนมองท้องฟ้า ได้เล่าเรื่องเกี่ยวกับ ตนเองนิดหน่อย ทำให้เขานึกถึงเพื่อนสนิทเพียงคนเดียว ของเขาที่ตอนนี้จะเป็นยังไงมั่งก็ไม่รู้

“หาได้ยากนะ ที่จะมีคนคิดอย่างนี้” ลุงกวีซ่ายิ้มให้ไนท์ ก่อนที่วางมีดที่ตนลับเอาไว้ลง

ไนท์จึงหยิบมีดเล่มนี้ขึ้นมา

“แต่ไม่ใช่ว่าผมจะไม่มีอะไรดีหรอกนะ

ไนท์ควงมีดอย่างชำนาญ ก่อนจะเข้าไปร่วมวงของพ่อ ครัวแม่ครัว
ซานาล็อคกำลังเอามือซ้ายจับคางตัวเอง มือขวาของ เธอถือมืดอยู่ แต่ไม่ได้ทำการเชือด หรือนแต่อย่างใด ดู เหมือนเธอกำลังกังวลอะไรสักอย่างเกี่ยวกับการลงมือบน คอของบอร์เล่อ

และแล้วมือขวาของเธอก็ถูกจับโดยมือซ้ายของชายคน นึง ซึ่งไม่ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนไกล ไนท์นั่นเองชนแทนของ ชานาล็อตได้ลุกฟูไปทางเดียวกัน เธอหันมามองไนท์อย่าง ช้าๆ

“ปล่อย” คำพูดสั้นๆออกจากปากของเธอ

ไนท์ไม่ได้ฟังแต่อย่างใด พร้อมกับเลื่อนเป็นของชานา ล็อตอย่างช้าๆ

และในระหว่างที่ชานาล็อตกำลังจะพูดอีกครั้ง ในท์ก็ได้ พูดขึ้นมาก่อนว่า

“ตรงนี้” “??”

“เธอกำลังสงสัยอยู่ไม่ใช่หรือว่าตรงไหนว่าตรงไหน ไม่ใช่เส้นเลือดใหญ่ของมัน ตรงนี้ไง ขอโทษด้วยนะที่จับ มือเธอโดยไม่ได้ขอ ผมไม่ค่อยมีความรู้เกี่ยวกับการวางตัวซักเท่าไร

ไนท์ปล่อยมืออกจากแขนของชานาล็อต และปล่อยให้ชา นาล็อต ในส่วนของเธอต่อไป

“แย่แล้ว หินไฟเราหมด

“แล้วจะจุดไฟยังไงล่ะคะคุณ

เสียงของคู่สามีภรรยาคู่หนึ่ง ดังขึ้นจากมุมนึงของตัวไนท์ ทั้งชานาล็อตและไนท์จึงหันทางเสียงนั้น มีคู่สามีภรรยากับ ชายหญิงอีก4-5คน กำลังทำหน้ากลุ้มใจกันอยู่ รอบๆจุดที่ เป็นไม้ฟืนกองรวมกัน

“คุณชานาล็อต มีหินไฟติดมามั่งเปล่าคะ
หญิงคนนึงตะโกนขึ้นจากตรงนั้น

“ไม่ได้มีกำหนดจะค้างคืน เลยไม่ได้พกมาค่ะ”

ชานาล็อตตอบอย่างเป็นทางการสุดๆ แต่แล้วคนที่เดิน เข้าไปในตรงนั้นคือ ไนท์

ป๊อก เสียงดีดนิ้วของไนท์ มันทำให้ไฟขนาดเท่าไม้ขีดก็ โผล่ขึ้นบนนิ้วชี้ของไนท์

“มันเล็กไปหน่อย แต่น่าจะใช้ได้นะครับ

“จ จุดติดก็พอแล้วครับ”

มีคนยื่นคบเพลิงไนท์ เขาจึงจุดมันแล้วส่งคืน ก่อนจะกลับ ไปที่ชานาล็อต

“มีเวทสายกายภาพ และยังมีเวทไฟที่ สัตว์ประหลาด!!!”

ชานาล็อตพูดในขณะที่จดจ่อกับการหั่นเนื้อของบอร์
“ค่าก็สัตว์ประหลาด สองคำก็สัตว์ประหลาด ผมก็มีชื่อนะ ผมชอไนท์ เอาเถอะผมไม่ยุ่งก็ได้

ไนท์พูดออกมาแบบเอ้อระเหย ก่อนจะเดินออกไปอีกมุม หนึ่งในส่วนที่เป็นด้านการหมักเนื้อย่าง

ชานาล็อตใช้มือซ้ายจับแขนขวาของตน ซึ่งมันเป็นบริเวณ เดียวกับที่ไนท์จับเมื่อสักครู่

และคอยชำเลืองมองไนท์อยู่เป็นบางครั้ง

ส่วนไนท์นั้นตระเวนไปทั่ว ไม่ว่าจะเป็นส่วนของต้ม ปิ้ง ย่าง โดยเขาก็แค่ไปมอง หรือไม่ก็อาสาช่วยงาน ซึ่ง 5% ของอาหารทั้งหมดจะเป็นสิ่งที่ไนท์แนะนำให้ทำ

งานเลี้ยงได้เริ่มขึ้นเมื่ออาทิตย์ลับขอบฟ้า คบเพลิงได้ถูก จุดทั่วหมู่บ้าน บางบ้านก็มีสิ่งที่แรกว่าหินแสง ให้ความรู้สึก เหมือนหลอดตะเกียบ

ทุกคนนั่งล้อมกองไฟขนาดใหญ่

ซี่โครงหมูป่าได้ถูกย่างอยู่บนกองไฟเหมือนไก่ย่างเสียบ ไม้หมุนไปหมุนมา
ชานาล็อตและไนท์นั่งอยู่ตรงกันขึ้นกัน ห่างกันเป็นสิบๆ เมตร คั่นด้วยกองไฟ

การกินเลี้ยงครั้งนี้ก็ไม่ได้มีอะไรมากมายนอกจากกินเลี้ยง และการสนทนาของผู้คนเกี่ยวกับวันพรุ่งนี้ หรือไม่ก็เรื่อง บนโลกใบนี้ที่ไนท์ได้แต่นั่งฟังแบบเงียบๆ เพราะไม่รู้อะไร เลยเกี่ยวกับโลกใบนี้

ผู้คนดูจะถูกใจอาหารของไนท์ มีผู้หญิงมีอายุบางคนเดิน เข้ามาขอสูตรของไนท์ และให้ไนท์จดสูตรให้ แต่สิ่งที่ ทำให้ไนท์ต้องเลี่ยงเลยก็คือ เขาเขียนไม่เป็น ไนท์พึ่งคิด ได้ว่าคนบนโลกนี้พูดภาษาเดียวกับเขา ทั้งๆที่เขาก็ไม่มี เวทมนตร์แปลภาษา แต่ถึงจะพูดภาษาเดียวกันกลับกันดู เหมือนอักษรจะไม่ใช่ ไนท์สามารถอ่านได้จากเวทย์มนต์ ตรวจสอบแต่ไม่สามารถเขียนได้ เพราะไม่รู้เรื่อง

งานเลี้ยงมาถึงจุดๆนึงที่คนเริ่มจะอิ่มกันแล้ว ซึ่งไนท์ก็อิ่ม ไม่ต่างจากคนอื่นๆ แต่เป็นการอิ่มในระดับที่พอดี ไม่ได้ถึง กับแน่นท้อง เขาลองกินอาหารเข้าไปอีกก็พบว่ามันไม่อิ่ม เพิ่มเลย ซึ่งอาจจะเป็นผลมาจากเวทมนตร์เสริมกำลังของ เขา

เมื่อความเงียบเข้าปกคลุม ไนท์จึงต้องหาอะไรมาเล่นข้ามเวลา

จนในที่สุดงานเลี้ยงก็จบ เหลือไว้เพียงแต่โครงกระดูก ของหมู ที่พวกชาวบ้านบอกว่าวันพรุ่งนี้จะแบ่งกันเอาไปทำ เครื่องราง

“แน่ใจหรอว่าจะนอนข้างนอกหนะไนท์”

งกรีชาได้ถามไนท์ในขณะที่เขาถือตะเกียงพร้อมใบหน้า ที่ใกล้จะหลับเต็มที่

“ข้างนอกลมมันเย็น อีกอย่างผมก็นอนในป่าแบบนี้ มา6-7วันแล้วนะครับ เรื่องแค่นี้สบายมาก

ไนท์ยิ้มให้ลุงกรีช่า ลุงแกที่เห็นแบบนั้นจึงเดินหายเข้าไป ในบ้าน เอาตามจริงไนท์ก็อยากจะนอนในบ้านอยู่เหมือน กัน แต่บ้านของลุงกรีชามีสามห้อง ห้องลุงกวีช่า ห้องคุณ แคลร่ อีกห้องนึงชานาล็อตเป็นคนเอาไป แน่นอนว่าไนท์จะ นอนกับสาวๆไม่ได้ และเตียงของลุงกรีช่าก็เล็กเกินกว่าที่ คนสองคนจะนอนด้วยซ้ำ

เขาสังเกตเห็นกิ่งไม้กิ่งใหญ่ เลยได้โอกาสหาข้ออ้างนอน ข้างนอก
หลังจากที่ลุงหายไปในความมืดในบ้าน ประตูบ้านก็ปิดลง

ไนท์ใช้ย่างก้าวนภาขึ้นไปนอนบนต้นไม้ใกล้ๆบ้าน มัน เป็นต้นไม้ใหญ่และมีกิ่งงอกออกมาขนาดเท่าตัวคน

ไนท์มั่นใจว่าตัวเองนอนไม่ดิ้น เลยขึ้นไปนอนบนนั้นได้ อย่างสบายใจ

ความเงียบได้เข้าปกคลุมในที่สุด

ว่าแล้วว่าทำไมมันถึงสว่าง พระจันทร์สองดวงนี่เอง”

ไนท์แหงนมองท้องฟ้าพบกับพระจันทร์สองดวง ดวงนึง เต็มดวง ดวงนึงเป็นเสี้ยว

ไนท์พึ่งจะได้เห็นพระจันทร์ครั้งแรก เพราะตอนอยู่ใน หุบเหว มีแต่ม่านหมอกเท่านั้นที่สามารถเห็นได้
‘หาวววว นอนดีกว่า’

สายตาของไนท์ปรี่ลง และสติก็ค่อยๆดับลง อาจจะเป็น เพราะสายลมบริสุทธิ์ของโลกใบนี้ด้วยที่ทำให้หลับง่ายขึ้น

“ฮิๆๆ”
เสียงใครหนะ!!!