ตอนที่ 8 โต้กลับแผน

ตอนที่3คนน่าสงสาร

สาวใช้ที่ยืนอยู่ข้างหน้าสวมชุดสีเขียวมองซูเซียด้วยสายตา หมิ่นนางพูดอย่างเย็นชา สิ่งที่หม่อมฉันพูดนั้นเป็นความจริง ทั้งหมดพระชายารองมีน้ำใจแต่พระชายาเอกไม่รับและตบหน้า พระชายารองด้วยพวกหม่อนฉันเห็นกันหมดและรู้สึกไม่ยุติธรรม ต่อพระชายารองที่จริงพระชายารองไม่อยากให้พวกหม่อมฉัน แจ้งเรื่องนี้ให้กับท่านอ๋องเพียงแค่พวกหม่อมฉันอดทนไม่ได้ เท่านั้น”

ชูเซี่ยตอบว่า ถ้าเรื่องเกิดขึ้นจริงอย่างที่พวกหล่อนพูดข้า รู้สึกเห็นใจแทนพระชายารองเมื่อกี้หล่อนบอกว่าข้าตบหน้าพระ ชายารองแล้วข้าถามหน่อยว่าข้าดบด้วยมือข้างไหน

“มือขวาเจ้าค่ะ”สาวใช้นั้นรีบตอบกลับ

ซูเซียยกขวามือขึ้นใช้แรงตบไปหน้าของสาวใช้คนนั้นและ ถามอย่างอ่อนโยน ตบอย่างนี้ใช่ไหม

สาวใช้นั้นโดนตบหน้ามองซูเซียด้วยแววตาโกรธเกรี้ยวแต่ กลับเห็นรอยยิ้มของซูเซี่ยหายไปหมดแถมแววตามีประกายเย็น ชานางตกใจมาก

ในเวลาที่คนทำผิดและกลัวจะเป็นเวลาที่เผยข้อบกพร่องได้ ง่ายที่สุด
ชูเซียยกมือขึ้นเล็กน้อยถามต่อว่า “ข้าถามหล่อนเมื่อกี้ข้าตบ หน้าพระชายารองอย่างนั้นใช่ไหม

สาวใช้กัดฟันมองไปที่มีเหอแต่ใบหน้ามีเธอไม่แสดงอารมณ์ อะไรแค่มองกลับนางด้วยสายตาเย็นชาสาวใช้ นอ ทนความ น้อยใจและความโกรธพูดว่า “ใช่เจ้าค่ะ”

ชูเซี่ยเลิกคิ้วและพูดว่า “เมื่อกี้ข้าแค่ตบหน้าหล่อนหนึ่งที่ ใบหน้าหล่อนก็บวมขึ้นทันทีถ้าข้าตบใบหน้าพระชายารองรุนแรง อย่างที่บอกทำไมใบหน้านางยังนุ่มนิ่มละเอียดเหมือนเดิมไม่มี รอยนิ้วมือแม้แต่นิดเดียวหรือว่าใบหน้านางยังหนากว่าใบหน้า พวกสาวใช้หรือ”

สาวใช้นั้นตอบกลับอย่างโกรธจัด “หม่อมฉันไม่รู้แต่หม่อนฉัน สาบานกับท้องฟ้าได้ว่าไม่ได้โกหก

“ดีหล่อนไม่รู้ว่าทำไมเป็นแบบนี้งั้นข้ามีแต่ทำการทดสอบอีก ครั้ง”นางเดินเข้ามาหาเธอยิ้มเล็กน้อย น้องสาวถ้ายืนยันได้ว่า พี่เคยตบหน้าน้องจริงพี่ถึงยอมรับการลงโทษ” พูดจบนางก็ยกมือ ตบใบหน้าละเอียดสวยงามของเหอหลี่เฉินเช่นเห็นเธอจะตบ หน้านางจึงรีบยื่นมือเพื่อจับแขนนางไว้แต่ก็สายแล้วมือซูเซียตบ ลงบนใบหน้ามีเหอพร้อวเสียงเพี้ยะ!!! เธอล้มลงพื้นทันทีบน ใบหน้าของนางมีรอยนิ้วมือขึ้นมาอย่างชัดเจน

ทุกคนตกใจหมดเสียวกับแม่นมตกใจจนตัวสั่นเมื่อก่อนแค่ พูดไม่ดีกับท่านอ๋องก็โดนลงโทษหนักขนาดนั้นแล้วตอนนี้ตน หน้าพระชายารองที่รักที่สุดของท่านอ๋องคิดไม่ออกว่าผลที่ตามมาจะเป็นอย่างไร

มีเหอร้องไห้ออกมาชูเซียหมอบตัวลงแล้วประคองนางลุกขึ้น มาพูดว่า”ขอโทษนะน้องสาวพี่ก็แค่ทำการทดสอบต่อหน้าท่าน ฮ่องเท่านั้นเพื่อยืนยันสิ่งที่สาวใช้แจ้งนั้นไม่จริงสาวใช้ตั้งใจจะ ทําร้ายความสัมพันธ์ระหว่างเราสองคนโชคดีที่น้องช่วยการ ทดสอบการใส่ร้ายของสาวใช้จึงไม่สำเร็จแต่ไม่ทราบว่าหล่อน ได้รับคำสั่งจากใครถึงคิดที่จะทำลายความสัมพันธ์ระหว่างเรา หล่อนเป็นคนของน้องงั้นให้น้องจัดการทุกอย่างเลยพี่เชื่อว่าน้อง จะให้คำตอบที่ดีให้กับพี่และยังคืนความเงียบสงบให้กับตำหนัก อ๋องด้วยใช่หรือไม่

มีเรือลุกขึ้นมองเธอด้วยสายตาเย็นชากัดฟันว่า”โชคดีที่ท่าน พี่ฉลาดไม่งั้นพี่กับขาสองคนต้องโดนอีสาวใช้เลวหลอกไปแล้ว แน่นอน”

หลี่เฉินเช่นเห็นท่าที่ตอนนี้ก็รู้เรื่องหมดแล้วเขามองไปยังมีเห ออย่างไม่พอใจ คนที่อยู่ข้างๆเจ้าสมควรที่จะสั่งสอนให้ดีกว่านี้ พูดจบก็มองไปที่สาวใช้คนนั้นและพูดอย่างรังเกียจ ยังไม่ได้หัว ไปอีกหรือ!!!”

สาวใช้นั้นหวาดกลัวจนตัวสั่นรีบก้มกราบแล้วถอยตัวออกไป นอกหน้าประตู

หลี่เฉินเย่นมองซูเซียด้วยสายตาสงสัยนางดูเหมือนแตกต่าง กับเมื่อก่อนไปแล้วในอดีตเวลานางมองเขาสายตานางมักมี ความรักอย่างบ้าคลั่งอยู่ตลอดไม่ว่าเขาไปไหนสายตานางก็ติดตามไปด้วยแต่ตอนนี้เห็นสายตานางที่ไม่แยแสความรักอย่าง บ้าคลั่งหายไปหมดและนิสัยที่ชอบหาเรื่องก็เปลี่ยนเป็นสุภาพ เรียบร้อยไปหมด

ชูเซี่ยเห็นหลี่เฉินเล่นจ้องตัวเองอยู่รู้สึกตกใจเล็กน้อยแต่ก็รีบ ปรับตัวเองให้เป็นปกตินางรู้ว่าตัวเองไม่ใช่ตัวจริงของร่างกาย แต่จิตวิญญาณของนางอยู่ในร่างนี้แม้จะนิสัยเปลี่ยนไปไม่เหมือน เดิมแต่ถ้านางไม่บอกใครจะสงสัยนางได้แม้ว่ามีคนสงสัยนางแต่ นางไม่ยอมรับใครจะมาทําอะไรนางได้

แม้ว่าวิธีเมื่อกี้จะอันตรายมากแต่นางก็นึกวิธีอื่นไม่ได้อีกแล้ว

นางกำลังพนันอยู่แม้ท่านอ๋องนี้จะเกลียดนางแต่ในฐานะเจ้า นายของตำหนักนี้เขาก็ไม่อยากเห็นเรื่องคนในตำหนักรังแกคนที่ ต่าต้อยกว่าแล้วปกปิดเบื้องบน

เพราะทําเช่นนี้ก็เหมือนมองเขาเป็นคนโง่

เมื่อนางเห็นใบหน้าของหลี่เฉินเป็นความโกรธค่อยๆหายไป เหลือแค่ความสงสัยนางก็รู้ว่าครั้งนี้นางชนะพนันแล้ว