บทที่19 โหดร้ายจนต้องตัวสั่น

* ผมไม่อยากช่วยเธอทำเรื่องผิดแบบนี้อีกแล้ว ผม อยากไปที่บ้านของทศวรรษเพื่อบอกกับเขาว่าเรื่อง อุบัติเหตุของพ่อเขา แม่ของภัทรภรเป็นแพะรับบาป ภัทร ภรไม่มีความผิด เรื่องทั้งหมดเป็นแผนชั่วของหฤทัย หฤทัยเองก็ไม่ได้ท้องจริงๆ เธอแค่หาวิธีเพื่อที่จะได้เป็น คุณหญิง…แต่ว่าที่ผมคาดไม่ถึงคือหฤทัยกลับรู้ทันผม “

“ หฤทัยทำอะไรคุณถึงได้เปลี่ยนใจ? “ ตำรวจถาม

ต่อ

เธอเอารูปที่ผมกับเธอกำลังมีอะไรกัน ในรูปเธอ สวมชุดคนไข้ ผมสวมชุดหมอ สถานที่ยังเป็นห้องทำงาน ของผมอีก เธอขู่ผมว่าถ้าผมพูดเรื่องนี้ออกไป เธอจะ เอารูปนี้ไปโพสบนอินเทอร์เน็ตว่าผมที่เป็นหมอ ขืนใจ คนไข้ แล้วยังปลอมแปลงเอกสารคนไข้ที่ไม่ได้ท้องว่า ท้อง ถ้าเธอทำแบบนั้น อาชีพหมอของผมก็จบสิ้น ผมมา จากหมู่บ้านชาวนา กว่าจะมาถึงจุดนี้ผมพยายามและตั้งใจ อย่างมาก มันไม่ง่ายเลยกว่าจะยืนหยัดได้ในเมืองนี้ ถ้าผม ต้องเสียอาชีพนี้ไปชีวิตของผมก็จบสิ้นกันพอดี ผมยังจะมี ความหวังอะไรอีก? แล้วจะไม่กลัวได้ยังไงกัน? “

“แล้วทำไมคุณถึงตัดสินใจมาแจ้งความ? “ ตำรวจ ถามต่อ

เพราะว่าผมเพิ่งมารู้ว่าเธอวางแผนทำร้ายแม้แต่เด็กที่มีโรคลูคีเมีย! แล้วก็วันนี้ภัทรภรเกือบตายอยู่ที่โรง พยาบาลที่ผมทํางานอยู่ ถ้ายังต้องปิดบังเรื่องนี้ต่อไป ผม อยู่ไม่สุขจริงๆ…

“ แล้วคุณมีเรื่องอะไรจะแจ้งอีกไหมครับ? “ตำรวจ

ถาม

* ไม่มีแล้วครับ “ หมอส่ายหัว “ สิ่งที่ผมรู้มีเพียงเท่า นี้ แต่ว่ามีครั้งหนึ่งที่หฤทัยเมาแล้วหลุดปากบอกว่า เรื่อง อุบัติเหตุของประธานบริษัทวรรณศรี คุณปู่ของทศวรรษ ก็เหมือนจะรู้ เพราะคุณปู่รักและเอ็นดูภัทรภรมากแต่กลับ รังเกียจและเกลียดชังหฤทัย ผมคิดว่าท่านน่าจะรู้มากกว่า ผม “

“ ได้ครับ เรื่องนี้พวกเราจำเนินการตรวจสอบ ถ้าคุณ ไม่มีอะไรแล้วเซ็นลายเซ็นตรงนี้ด้วยครับ “ ตำรวจอัด เสียงของหมอไว้ครบทุกคํา

หมอเซ็นชื่ออย่างไม่ลังเล

นอกกระจก

* ทศวรรษ ตอนนี้คงแล้วสินะว่าผู้หญิงในดวงใจของ แกเป็นคนร้ายกาจและชั่วขนาดไหน แล้วก็คงรู้แล้วสินะ ว่าภรรยาเก่าของคุณได้รับความเจ็บปวดมากแค่ไหน? ฉันจะบอกอะไรให้นะ หฤทัยทำเรื่องชั่วช้ามากมายแล้วเธอก็ ใส่ร้ายภัทรภรทุกอย่าง เพียงแค่สามข้อหานี้ยังไงเธอก็ไม่ รอด! ในฐานะที่ฉันเป็นเพื่อนของภัทรภร ฉันจะไม่ยอมยืน มองเธอได้รับความเจ็บปวด แล้วสันดานหมาอย่างพวกแก สองคนก็ไม่มีทางรอดแน่

สมชายพูดจบแล้วก็เดินจากไป

ทศวรรษรู้สึกขาอ่อนแรง

เรื่องที่หฤทัยท้องจริงหรือหลอก เขาไม่ได้สนใจเลย สักนิด แต่ถ้าไม่มีก็ยิ่งดี เขาจะได้ไม่ต้องแต่งงานกับเธอ

แต่ว่า “ หมอ “ เรื่องที่พูดมาเป็นความจริงใช่ไหม? เรื่องอุบัติเหตุของพ่อ ความจริงมันเป็นแบบนี้ใช่ไหม?

แม่ของภัทรภรไม่ได้ทำให้พ่อตาย? คนที่เขาไว้ใจ อย่างหฤทัยเป็นฆาตกร

จนถึงตอนนี้ ทศวรรษถึงได้นึกถึงสิ่งที่ภัทรภรเคยพูด ไว้ “ คำอธิบายครั้งสุดท้าย แม่ฉันไม่ได้เป็นฆาตกร แต่ ฉันขอให้คุณไม่รู้ความจริงไปตลอดกาล ไม่อย่างนั้น การ แต่งงานห้าปีที่ผ่านมานี้ สิ่งที่คุณเคยทำกับฉันมันจะย้อน เข้าตัวคุณเป็นเท่าตัว ! “
ทศวรรษ ตั้งแต่ฉันอายุสิบหกฉันก็หลงรักคุณจน ตอนนี้ฉันอายุยี่สิบหก สิบปีเต็ม แต่มาถึงวันนี้มันจบแล้ว! ฉันขออวยพรให้คุณกับหฤทัยอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่า มีลูก หลานเต็มบ้าน แล้วไม่เสียใจกับสิ่งที่ทำกับฉันไปตลอด กาล! «