จักรพรรดิเซียนตกสวรรค์

บทที่ 3 มีคนมาเชิญ



บทที่ 3 มีคนมาเชิญ

หลินหยุนรู้ว่านี่เป็นกฎเก่าแก่ของเซี่ยหยูเวย

ในอดีตเขาฝันเอาไว้ว่าวันหนึ่ง เขาจะได้เห็นร่างกายที่ทำให้ คนสั่นไหวของเซี่ยหยูเวย แต่ตอนนี้เขาไม่สนใจอีกต่อไป

หลังจากทานอาหารเช้าที่โจวเป็นทำเสร็จ หลินหยุนก็ไปที่ คลินิกกับเซี่ยหยู่เวย

หลังจากมาถึงคลินิก หลินหยุนก็เตรียมจากไป และคิดจะไป หาสถานที่เพื่อฝึกฝนต่อ

ชาติก่อนเขาเป็นหมาตามตูดของเซี่ยหยูเวย ในชาตินี้เขาได้ รู้จักใบหน้าที่แท้จริงของเซี่ยหยูเวยแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่คิดจะ ตามติดเธออีกต่อไป

อย่างไรก็ตาม ยังไม่ทันที่หลินหยุนจะได้จากมา กลับมีคนบุก เข้ามาเสียก่อน

คนที่เข้ามาเป็นชายหนุ่มสองคนในชุดดำสวมแว่นกันแดด รูป ร่างกำยำ แค่เห็นก็รู้ว่าไม่ใช่คนที่จะหาเรื่องได้ง่ายๆ

จากนั้น ก็ตามมาด้วยชายกลางคน ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาว ท่าทาง

สุภาพและสง่างาม

“ใครเป็นหมอของที่นี่?” ถามชายวัยกลางคนด้วยน้ำเสียง หยิ่งผยอง
เซี่ยหยูเวยเงยหน้าขึ้นและเอ่ย “ฉัน!”

“ได้โปรดมากับผมสักหน่อย! ชายวัยกลางคนพูดด้วยน้ำ เสียงสั่งการและมีอำนาจที่ทำให้คนไม่อาจปฏิเสธได้ เซี่ยหยูเวยขมวดคิ้วและถาม “พวกคุณเป็นใคร? หาฉัน

ทําไม?”

ในเวลานี้เอง มีคนอีกสองคนผลักประตูเข้ามา คนหนึ่งเป็นชายวัยกลางคนท่าที่น่าเกรงขาม บนตัวสวมชุดสูท

สีเทา

ส่วนอีกคนหนึ่งกลับกลายเป็นหญิงสาวเมื่อคืน

“คุณผู้หญิงอย่าได้เข้าใจผิด ข้าน้อยจินชื่อหรง พวกเราแค่ อยากเชิญคุณไปรักษาอาการป่วยของลูกชายเรา

เมื่อได้ยินว่าเป็นการเชิญเธอไปตรวจอาการ สีหน้าของเซี่ยหยู

เวยก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย

แต่จู่ๆเธอก็ตะลึงขึ้นมา “คุณคือจินซื่อทรงของบริษัทชิรงกรุ๊ป”

“เป็นผมเอง!”จินซื่อหรงเอ่ยด้วยรอยยิ้มน้อยๆ มองดูแล้วไม่มี มาดใด ๆ แต่กลับรู้สึกได้ถึงพลังที่มองไม่เห็น

หลินหยุนอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองดูจินซื่อตรง

จินซื่อตรงแห่งบริษัทซิรงกรุ๊ปเป็นองค์กรชั้นนำที่มีชื่อเสียงใน เมืองหลินโจว จินชื่อทรงเองก็มักจะออกทีวีบ่อยครั้งและร่วมเวที เดียวกันกับผู้นำใหญ่หลายคนในเมือง
ชาติก่อนหลินหยุนเองก็มีความเคารพอย่างสูงต่อบุคคลที่ยิ่ง ใหญ่คนนี้ และภูมิใจเสมอที่ได้ทำงานในบริษัทชิรงกรุ๊ป

อย่างไรก็ตาม หลินหยุนจำได้ว่า เขาไม่เคยพบกับจินซื่อตรง มาก่อนในชาติที่แล้ว แต่พอกลับมาเกิดใหม่ได้ไม่นานกลับได้ พบหน้าจินซื่อทรง

หรือว่าการกลับมาเดินใหม่ของเขา ส่งผลให้เกิดเป็นบัตเตอร์ ฟลายเอ็ฟเฟ็ค และมีวิถีแห่งชะตากรรมที่เปลี่ยนไป? ประวัติศาสตร์แต่เดิมกำลังจะเปลี่ยนไปหรือไม่?

เซี่ยหยูเวยรีบลุกขึ้นยืนและถามด้วยความเคารพ “คุณจิน โปรดรีบนั่งลงก่อน ไม่ทราวว่าลูกชายของคุณเป็นอะไร?”

ใบหน้าของเซี่ยหยูเวยเต็มไปด้วยรอยยิ้ม น้ำเสียงที่ใช้เต็มไป ด้วยความให้เกียรติ

จินซื่อทรงดูเหมือนกำลังตกที่นั่งลำบาก เขาเอ่ยเสียงเข้ม “ลูกชายของผมตอนนี้อยู่ในโรงพยาบาลประชาชน รบกวนคุณผู้ หญิงช่วยไปดูหน่อยก็จะรู้เอง ต้องใช้ค่ารักษาเท่าไหร่ได้โปรด อย่าลังเลที่จะเอ่ยปาก

“ในเมื่อคุณจินถึงกับมาเชิญฉันไป ฉันย่อมต้องไปอย่าง แน่นอน เพียงแต่ถ้าผู้เชี่ยวชาญในโรงพยาบาลประชาชนไม่ สามารถรักษาโรคของลูกชายคุณได้ ต่อให้ฉันไปก็เกรงว่าจะไม่ ช่วยอะไรไม่ได้!”

เซี่ยหยู่เวยรู้ว่าตนเองมีความสามารถมากน้อยแค่ไหน ทักษะ ทางการแพทย์ของเธอไม่ดีเท่าผู้เชี่ยวชาญในโรงพยาบาลชั้นนำสามแห่งแน่

“เอ่อ…”จินซื่อตรงหันกลับมามองผู้หญิงข้างๆ

ผู้หญิงคนนั้นรีบกระซิบ “ท่านประธานจีน คนที่รักษาลูกชาย ของฉันไม่ใช่เธอ แต่เป็นชายหนุ่มคนนั้น

เซี่ยหยูเวยตะลึงไป จากนั้นกระแสความโกรธก็พุ่งขึ้นมาทันที คิดไม่ถึงว่าที่แท้จินชื่อหรงจะมาเชิญหลินหยุนคนขี้แพ้คนนั้น

“ในเมื่อเป็นแบบนี้ อย่างนั้นต้องรบกวนน้องชายคนนี้เองก็ไป ด้วยกันเถอะ ค่ารักษาพยาบาลแยกต่างหาก!” จินซื่อทรงกล่าว ด้วยรอยยิ้มทันที

ห้างสรรพสินค้าของจีนซื่อทรงเปิดมานานหลายสิบปีและเป็น ไปอย่างราบรื่น แม้ว่าจะเคยทำผิดพลาดมาก่อน แต่แค่เพียง ประโยคเดียวก็เอาอยู่

เซี่ยหยูเวยรีบเอ่ย “คุณจิน โปรดรอสักครู่ ฉันขอเตรียมตัวสัก หน่อยและรีบเดินทางได้ทันที!

“ผมไม่สนใจ” หลินหยุนกล่าวขึ้นอย่างกะทันหัน

เขาเข้าใจสาเหตุที่เจอจินซื้อทรงก่อนเวลาได้แล้ว นั่นก็คือเป็น เพราะเด็กที่เขาช่วยไว้เมื่อวานนี้ส่งผลต่อโชคชะตาให้ เปลี่ยนแปลงไป

ถ้าเขายังคงยื่นมือเข้าไปต่อ ก็มีแต่จะเปลี่ยนแปลงเรื่องราวสิ่ง ต่างๆมากขึ้น และอนาคตก็จะอยู่เหนือการควบคุมของเขา
เซี่ยหยู่เวยตกตะลึง และมองไปที่หลินหยุนเหมือนคนโง่

สามารถมีความเกี่ยวข้องกับจินซื่อทรงได้ ถือเป็นความฝัน ของผู้คนนับไม่ถ้วน ในหลินโจว

ตอนนี้ผู้เป็นเจ้าของบริษัทชิรงกรุ๊ปถึงกับมาเชิญด้วยตนเอง แต่เจ้าคนขี้แพ้นี่กลับบอกว่าไม่สนใจ

เซี่ยหยูเวยโกรธจนหน้าซีดขาว

“ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อของฉันจะต้องหาลูกเขยแต่งเข้ามาเพื่อ สืบทอดตระกูลเซียให้ได้ แม้ว่าผู้ชายทั้งหมดบนโลกจะตายไป ฉันก็จะไม่ยอมแต่งงานกับคนขี้แพ้ไร้ความก้าวหน้าแบบนี้แน่

จินชื่อหรงที่เดิมแค่ทดสอบดูท่าทีและเชื้อเชิญหลินหยุน แต่ เดิมเขาคิดว่า หากเขาออกหน้าด้วยชื่อเสียงของเขาเองแล้ว แม้แต่นายกเทศมนตรีก็ยังเชิญสำเร็จ

ไม่คาดคิดเลยว่า หลินหยุนจะไม่ไว้หน้าเขาขนาดนี้

อย่างไรก็ตาม ยิ่งท่าทีของหลินหยุนหยิ่งผยองมากเท่าไหร่น ซื่อตรงก็ยิ่งมั่นใจมากขึ้นเท่านั้น

นับตั้งแต่สมัยโบราณคนที่มีพรสวรรค์ มักจะแปลกประหลาด

เสมอ

จินซื่อตรงกล่าวด้วยรอยยิ้ม “น้องชาย จะให้คุณไปกับฉันต้อง มีเงื่อนไขอะไร?”

หลินหยุนมองเขาอย่างเรียบนิ่ง และเอ่ย “บนตัวคุณไม่มีสิ่งที่ผมต้องการ”

จินซื่อทรงยิ้มน้อยๆ ความน่าเกรงขามของเขาแผ่ออกมาโดย ธรรมชาติ “น้องชาย คุณต้องการอะไร ล้วนบอกมาได้ หลินหยุนยิ้ม “ผมต้องการดวงอาทิตย์บนท้องฟ้า คุณได้ หรือ?”

จินซื่อตรงโมโหอยู่บ้าง “นายตั้งใจทำให้คุณจินอับอาย!”

“ถ้าคุณคิดอย่างนั้น ก็ช่างเถอะ!” หลินหยุนไม่ได้อธิบาย กาล ครั้งหนึ่ง เขาเคยยืนอยู่บนยอดดวงอาทิตย์ และสังหารเซียน แดนธรรมะสามคน

ดวงอาทิตย์สำหรับหลินหยุนแล้ว สามารถตัดได้เพียงดาบ เดียว!

เมื่อเห็นว่าจีนชื่อหรง โกรธ เซี่ยหยูเวยก็รีบกระซิบ “คุณจินอย่า

รีบร้อน เขาก็เป็นคนอย่างนี้แหละ ฉันเกลี้ยกล่อมเขาเอง!”

อันที่จริง เซี่ยหยูเวยอยากจะทิ้งหลินหยุนเอาไว้แล้วไปเอง อย่างยิ่ง เพียงแต่เป็นหลินหยุนที่ได้รับเชิญอย่างแท้จริง

เซี่ยหยูเวยเดินไปหาหลินหยุนและพูดด้วยเสียงเยาะเย้ย ทำไม? กลัวว่าโชคจะไม่ดีแล้วหรือไง เผยโฉมหน้าที่แท้จริงออก มาแล้วล่ะสิ? ก็เลยไม่กล้าไป?”

“ใครใช้ให้นายอวดดีเมื่อวาน!”

“นายไม่ต้องกังวลเรื่องการดูอาการนายไม่ต้องมายุ่ง แต่ไปด้วยกันก็พอ”

หลินหยุนเหลือบมองเธอและเห็นว่าเธอมีท่าที่สะใจอยู่บ้างก็ เอ่ยขึ้น “เธอคิดว่าเมื่อวานฉันแค่โชคดี? ก็ได้ ฉันไปกับเธอ! เซี่ยหยูเวยคิดมาตลอดว่าที่หลินหยุนสามารถรักษาเด็กชาย คนนั้นได้ ก็เหมือนกับแมวตาบอดที่พบเข้ากับหนูที่ตายแล้ว วันนี้

การที่หลินหยุนไม่กล้าตอบรับคำเชิญของจินซื่อทรงเป็นหลักฐาน

ที่ดีที่สุด

ไม่ใช่ว่าหลินหยุนไม่ไป แต่เขาไม่กล้า

“คุณจิน เขาตกลงแล้ว พวกเราไปกันเถอะ!” เซี่ยหยูเวย เปลี่ยนท่าทีไปเป็นประจบประแจงทันทีและเอ่ยขึ้น

“ขอบคุณคุณผู้หญิงแล้ว!”จินซื่อทรงยิ้มน้อยๆ ราวกับว่าเรื่อง ราวไม่พอใจเมื่อครู่ไม่เคยเกิดขึ้น

หลินหยุนและเซี่ยหยูเวยนั่งรถAudi A8 สีดำของจินซื่อหรงไป ที่โรงพยาบาลของประชาชน

ในหอผู้ป่วยหนัก

บนเตียงสีขาวมีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังนอนอยู่พร้อมถูกมัด ด้วยเชือกเอาไว้ในปากมีผ้าขนหนูสีขาวอุดอยู่ ท่าทางของเขา กำลังพยายามดิ้นรนไปมา

ถัดจากเขามีสตรีสวมใส่แบรนด์เนมทั้งตัว ท่าทางมีสง่าราศี กำลังเช็ดน้ำตาอยู่
“ท่านทั้งสอง เชิญเข้ามา!”จินซื่อทรงผายมือ แสดงท่าทาง

ต้อนรับหลินหยุนและเซี่ยหยู่เวยเข้าไปในห้องผู้ป่วย “นี่หมอเทพที่คุณเชิญมาหรือ?”สตรีมีราศีมองดูพวกหลินหยุ

นที่ยังคงเป็นอ่อนวัยและถามอย่างสงสัย

“เวลากระชั้นชิด รับให้ทั้งสองคูหยวนเป่า คุณหลบไปอีก ด้าน!” จินซื่อทรงเอ่ยอย่างเด็ดขาด

แม้ว่าหลิวจะสงสัย แต่เธอก็ไม่กล้าที่จะละเลยและรีบไปยืน อยู่ข้างๆแทน

“เกิดอะไรขึ้นกับลูกชายของคุณคะ?” เซี่ยหยูเวยถาม

จินซื้อทรงกล่าว “เมื่อไม่กี่วันก่อนยังสบายดี จู่ๆวันนี้ก็กลาย เป็นแบบนี้ขึ้นมา เจอใครก็เข้าไปกัด เหมือนกับคนบ้า!

“นี่น่าจะเป็นปัญหาทางสมอง คุณพบเชี่ยวชาญด้านสมองหรือ

ยังคะ?” เซี่ยหยูเวยถาม

“ไปพบมาแล้ว และทำ CT สมองไปแล้วไม่พบความเสียหาย ใด ๆ อีกทั้งผู้เชี่ยวชาญยังมองไม่เห็นว่ามีอะไรผิดปกติ

“คุณเอาผ้าขนหนูออกจากปากเขาได้ไหม? ฉันจะถามเขาดูว่า เขายังมีสติอยู่หรือเปล่า!”เซี่ยหยูเวยเอ่ย

ก่อนที่จินซื่อตรงจะพูดขึ้นต่อ หลิวภรรยาของเขา ซึ่งก็คือสตรี มีราศีข้างๆผู้นั้นกลับรีบหยุดขึ้นทันที “ไม่ได้ เขาจะกัดตัวเอง!

เซี่ยหยูเวยครุ่นคิดและเอ่ย “อย่างนั้นก็ทำได้แค่รอให้เขาสงบสติอารมณ์ลงก่อน จากนั้นจึงค่อยตรวจสอบอย่างละเอียด!

“อืม!” จินชื่อหรงพยักหน้า ตอนนี้ได้แต่ต้องทำแบบนี้เท่านั้น

เซี่ยหยูเวยหยิบกล่องเงินขนาดเล็กออกมา และหยิบเข็มเงิน สามเล่มออกมา

“ฉันจะทำให้เขาหลับไปก่อน

ในใจของหลินหยุนคิด เซี่ยหยูเวยเพื่อที่จะเอาใจตระกูลเซีย ถึงกับเตรียมจะใช้ทักษะของตระกูลออกมาแล้ว

ตระกูลเซียเป็นตระกูลแพทย์แผนจีน แม้ว่าเซี่ยหยูเวยจะเรียน แพทย์แผนตะวันตก แต่ทักษะที่สืบทอดมาจากตระกูลอย่างการ ฝังเข็มและการรมยาที่มีอยู่บ้าง

อย่างไรก็ตาม ชายหนุ่มคนนี้นั้นไม่ได้ป่วยแต่อย่างใด แต่กลับ มหาโหดเข้าครอบงำสติสัมปชัญญะต่างหาก

เหนือศีรษะของเขา มีกลุ่มหมอกสีแดงที่มีเพียงหลินหยุน เท่านั้นที่สามารถมองเห็นได้ปกคลุมอยู่

“การฝังเข็มไม่มีประโยชน์ อาการป่วยของเขาเธอไม่สามารถ รักษาได้”

หลินหยุนไม่คิดจะสอดมือ แต่ถ้าหากเซี่ยหยูเวยเกิดเรื่องขึ้น น้าโจวเป็นจะต้องเสียใจอย่างมาก เขาไม่อยากเห็นโจวเป็น เสียใจ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ