บทที่ 9 ฉันต้องการบูชาในฐานะครู

ทุกคนในใจเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

สายตาที่มองไปยังเฉินจิ้นก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว

หวางเจ๋อก็เก่งกาจอยู่แล้ว แต่สุดท้ายก็โดนเฉินจนทำให้พิการ อย่างง่ายดาย

สิ่งที่ยิ่งน่ากลัวกว่านี้คือความร้ายกาจของเฉินจิ้น

และกลิ่นอายสังหารที่แผ่กระจายออกจากร่างกายของเขา

เพียงแค่กลิ่นอายนี้ก็ทำให้คนพวกนี้หวาดกลัวแล้ว

บริเวณแถวนี้ หัวหน้าคณะกำลังรออยู่

เขาเป็นคนของตระกูลหว่าง

วันนี้หวางอ่าวมาหาเขา บอกว่าจะไปจัดการคนหนึ่ง ให้เขามา เก็บกวาดให้ราบคาบ

ได้ยินว่าคนที่ถูกจัดการนั้นไม่ใช่นักศึกษาในมหาลัย หัวหน้า คณะที่ชื่อเฉินเจิ้งเฟยนี้ก็รีบตอบรับลงมา

เวลานี้ได้ยินเสียงกรีดร้องที่เวทนาส่องมาจากทางนั้น เขาก็ ส่ายหัว ไม่รู้เป็นเด็กซวยคนไหน กล้าไปหาเรื่องกับคุณชายเล็ก ของตระกูลหว่าง
เพื่อไม่ให้หวางเจ๋อจัดการคนนั้นถึงตาย เขารู้ว่าตอนนี้ถึงเขา ออกหน้าแล้ว

เอาความผิดทั้งหมด โยนให้อีกฝ่าย ถึงหวางเจ๋อจะต่อยคนนั้น ให้พิการ ก็ถือเป็นการ

ป้องกันตนเองของหวางเจ๋อ

ในฐานะหัวคณะของมหาวิทยาลัยเจียงโจว คำพูดของเขาก็มี พลังอยู่แล้ว เขาพูดแบบนี้ไป ก็หมายความว่าเรื่องมันจะต้องเป็น แบบนี้

“เป็นอะไรไป เกิดเรื่องอะไรขึ้น

เฉินเจิ้งเฟยแล้งทำเป็นเดินผ่านแถวนี้

เพราะคนของสโมสรซันดาบังสายตาของเขา เขาเลยมองไม่ เห็นเหตุการณ์ในนั้น

ได้ยินดังนั้น คนของสโมสรซันดารีบหันมามองเขา

ในสายตาพวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

ในใจของเฉินเจิ้งเฟยตกตะลึง หรือว่าหวางเจ๋อต่อยคนนั้น ตายแล้ว

ถ้าเป็นแบบนี้ เรื่องมันจะยุ่งยากขึ้นเล็กน้อย ต่อมาเขาก็ตะลึงไป

เขาก็รีบเดินเข้าไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น
มันไม่เหมือนที่เขาคิดเลย

หวางเจ๋อกลับล้มอยู่บนพื้น รองเจ็บปวดอย่างเวทนา ร่างของ เขาสั่นไม่หยุด

เสียงกรีดร้องนั้นเป็นหวางเจ๋อร้องหรือ? “เกิดอะไรขึ้น หวาง…..นักศึกษาคนนี้ทำไมเป็นแบบนี้ไป พวก

นายทำไมไม่เรียกรถพยาบาล ไม่ไปช่วยเขา” เฉินเจิ้งเฟยตะโกนเสียงดังใส่พวกเขา

หน้าผากเขามีเหงื่อออกเล็กน้อย เขาสามารถมองออกว่าแขน ขาของหวางเจ๋อหักไปแล้ว คุณชายของตระกูลหวาง โดยคนต่อย เป็นแบบนี้ แถมยังอยู่ในมหา’ลัย อยู่ภายใต้สายของเขา จะให้

เขาไปบอกตระกูลหวางยังไงดี แต่เสียดาย คนของสโมสรสันดาไม่มีใครกล้าออกเสียงเลย

“เขาโดนคนนี้ต่อยเป็นแบบนี้ใช่ไหม”

เฉินเจิ้งเฟยถามอีกครั้ง

แต่คนของสโมสรซันดายังคงไม่มีใครตอบเหมือนกัน แม่งเป็นพวกไร้ค่ายจริงๆ เฉินเจิ้งเฟยโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

“ทําไมผมเห็นนายไม่คุ้นตาเลย แถมอายุไม่น้อยแล้ว นาย ไม่ใช่นักศึกษาของมหาลัยใช่ไหม กล้าลงมือหนักกับนักศึกษา ของมหาลัยเรา ในสายตานายยังมีกฎหมายอยู่ไหม รปภ.มาจับ เขาส่งไปสถานที่ตำรวจ
เฉินเจิ้งเฟยหันไปพูดกับรูปภ.ที่ตามเขามา

รูปภ.สองคนนั้นได้ยินก็ขยับเข้าไป

เฉินจิ้นมองไปยังรปภ.สองคนนั้นใครกล้ามาแตะต้องฉัน

รูปภ.เมื่อเห็นสายตาของเฉินจิ้นก็กลัวจนตัวสั่น

สายตาเหมือนกับปีศาจร้ายในตำนาน เพียงแค่พวกเขาขยับก็ จะตายในทันที

ทันใดนั้นพวกเขาหยุดทันที

เฉินเจิ้งเฟยเห็นรูปภ.สองคนนั้นโดนเฉินจิ้นขู่ไว้เพียงแค่

สายตาเดียว

ขยะ ขยะทั้งหมดเลย

ในใจของเฉินเจิ้งเฟยได้ตัดสินโทษของรูปภ.สองคนนั้น เรียบร้อยแล้ว หลังวันนี้ เขาจะต้องหาวิธีไล่สองคนนี้ออก

แต่สิ่งสำคัญในตอนนี้คือรีบโทรเรียกรถพยาบาลมารักษาหวา งเจ๋อถึงจะถูก

เขารีบคว้าโทรศัพท์ออกมาเรียกรถพยาบาล แล้วก็โทรไปหา คนของตระกูลหว่าง

กล้าทำให้คุณชายหวางพิการ ในหาที่ตายจริงๆ “ฉันว่าเป็นใครหน่ะ ที่แท้เป็นหมาของตระกูลหวาง”

เฉินจิ้นยิ้มเยาะ“โบราณว่า หมาอย่ามาขวางทางคน หลีกไป”
เขาไม่มีเวลาและก็ไม่มีความสนใจมาเสียเวลากับคนพวกนี้ “ยังคิดจะหนีหรอ เด็กน้อย คราวนี้แกตายแน่

เฉินเจิ้งเฟยเห็นเฉินจิ้นจะไป ก็ตื่นเต้นขึ้นมาแล้วคว้าไปไหล่ ของเฉินจิ้น อยากจะจับเขาไว้ให้รอตำรวจและคนของตระกูลหวา งมา

ถ้าให้ฆาตกรหนีไป ถ้าเขายังซ่อนตัวขึ้นมาอีก ความโกรธของ ตระกูลหวางต้องระบายที่ตัวเขาแน่นอน

“แกรนหาที่ตายชัดๆ”

ดวงตาของเฉินจิ้นเปลี่ยนเป็นเย็นชา และเปล่งประกายความ สังหารออกมา

ไหล่เขายกขึ้นเล็กน้อย ทันใดนั้น พลังหนึ่งพลังก็พุ่งไปยัง

ฝ่ามือของเฉินเจิ้งเฟย

“อ๊าก! ! ! ”

เฉินเจิ้งเฟยกรีดร้องออกมา ทันใดนั้นแขนของเขาก็อ่อนแรง

ลงมา ความเจ็บปวดที่รุนแรงก็กระจายออกมา

เจ็บจนหน้าของเขาเพี้ยนไปหมด

“นานแล้วที่ไม่มีใครกล้าทำแบบนี้ แกเป็นคนแรก ฉันชื่นชม ความกล้าหาลของแกมาก”

ดวงตาของเฉินจิ้นเปล่งประกายความสังหารออกมา

และค่อยๆเดินไปหาเฉินเจิ้งเฟย
“นะ…นายจะทำอะไร นายรู้ฉันเป็นใครไหม ฉันเป็น…”

ยังพูดไม่จบ ฝ่ามือของเฉินจิ้นก็ตบลงหน้าเขาหนักๆ

“แค่หมาตัวหนึ่ง ไม่ว่าแกจะซื้ออะไร มีฐานะอะไร ก็เปลี่ยน เรื่องที่แกเป็นหมาของตระกูลหวางไม่ได้ ส่วนหมาไม่คู่ควรมีชื่อ

พูดจบ เฉินจิ้นก็ตบลงหน้าเขาอีกครั้ง

“หยุดมือ”

“แกทําอะไรเนี่ย”

เวลานี้ เสียงของผู้ชายที่หนักแน่ของดังมา

ข้างหลังของเขายังมีคนหลายคน ล้วนเป็นชั้นผู้ใหญ่ของ และข้างๆของเขายังมีชายชราที่ใส่แว่นกรอบดำ ทรงผมสีขาว

มหา’ลัย

แต่กลับดูมีพลังคนหนึ่ง

คนทั้งหมดได้ยินเสียงนี้ก็หันไปมอง

“ผู้อำนวยการ”

ซึ่งจื่อหารเมื่อมองเห็นผู้ชายคนนั้น ร่างก็สั่นขึ้นม ขึ้นมา แย่แล้ว

เฉินจิ้นหักแขนขาของหวางเจ๋อ แถมยังตบหัวหน้าคณะไป ตอนนี้แม้ผู้อ่านวยการก็มาแล้ว เรื่องมันดูเหมือนยิ่งใหญ่ขึ้น

“ผู้อำนวยการ”
เฉินเจิ้งเฟยเมื่อเห็นชายวัยกลางนั้น เสียงเขาสั่นขึ้นทันที เพื่อน จะร้องไห้ออกมา ผู้อำนวยการ ไอ้หมอนี่มันยั่วโมโหหวางเจ๋อ ยัง หักแขนขาของหวางเจ๋อไปด้วย เพื่อชื่อเสียงของมหาลัยและเพื่อ ปกป้องนักศึกษาทั้งหลาย ผมเลยออกมาห้ามเขา แต่เขากลับตบ ผม มือผมก็โดนเขาหักไปแล้ว ผู้อำนวยการ คุณต้องคืนความ ยุติธรรม ให้ผม

สีหน้าของถางเจิ้งหยางตอนนี้ไม่ค่อยดูดีมาก

ในฐานะผู้อำนวยการของมหาวิทยาลัยเจียงโจว ปกติแล้วเขา ก็ไม่ค่อยปรากฏตัวในมหาลัย

วันนี้เป็นเพราะมาเที่ยวชมมหาวิทยาลัยเจียง โจวเป็นเพื่อน อาจารย์ของตนเองด.ร.ติง ผู้ที่ซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญในวงการเครื่อง สําอาง

อาจารย์ไม่ค่อยชอบความวุ่นวาย ดังนั้นเลย ให้มาเดินวน

มหาวิทยาลัยเป็นเพื่อน

แต่คาดไม่ถึงว่าจะเกิดเรื่องร้ายแรงแบบนี้ขึ้นมา

ถางเจิ้งหยางมองไปหวางเจ๋อที่นอนอยู่บนพื้น ร้องทุกข์จน เสียงแหบแห้ง เขาเองก็ปวดหัวไป

หวางเจ๋อคนนี้เขาก็รู้อยู่ เป็นคุณชายของตระกูลหวาง ตระกูล หวางใจเมืองเจียงโจวเป็นตระกูลหใญ่ ตอนนี้หวางเจ๋อเกิดเรื่อง ในมหา’ลัย ก็เป็นเรื่องที่แก้ยาก

แต่เรื่องนี้สำหรับเขาแล้วแค่เป็นเรื่องที่แก้ยากเท่านั้น ไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่อะไร

ที่สำคัญคือทำให้อาจารย์ของตนเองมีความรู้สึกที่ไม่ดี

เขายังหวังอยู่ว่า สักวันด.ร.ถึงจะช่วยแนะนำเขาไปเมืองช่างจึง “เป็นอย่างนี้หรอ”ถางเจิ้งหยางถาม

ผู้อำนวยการ ไม่ใช่ค่ะ เป็นหวางเจ๋อพาคนของสโมสรชั้นดา มาอยากจะ

ซึ่งจื่อหารได้ยินดังนั้นก็คิดอยากจะช่วยเฉินจิ้นแก้ตัว

เธอก็ไม่สนแล้วว่าทำแบบนี้จะต้องมีเรื่องกับเฉินเจิ้งเฟย ต่อไป เขาอาจจะหาเรื่องเธอก็ไม่แน่

พลางพูดไป ในใจเธอก็พลางด่าเฉินจิ้นขึ้นมา ถ้าไม่ใช่เฉินจิ้น จะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาได้ยังไง

เพียงแต่เธอยังพูดไม่จบ ก็โดนเฉินเจิ้งเฟยตัดบท

“นี่เธอเหลวไหล เป็นเขามาต่อยหวางเจ๋อก่อน คนของสโมสร ซันดาและผมมาก็เพราะอยากจะช่วยหวางเจ๋อ”

เฉินเจิ้งเฟยพูดจบก็หันไปมองคนของสโมสรชันดา“พวกนาย มาช่วยหวางเจ๋อหลับโดนเขาขู่ ใช่ไหม”

คนของสโมสรซันดาล้วนเป็นลูกน้องของหวางเจ๋อ เฉินเจิ้งเฟย เชื่อว่าพวกเขารู้ว่าควรพูดยังไง

“ไม่ใช่ เป็นหวางเจ๋อเริ่มก่อน เขาก็แค่อยากจะปกป้องตนเอง”
“ที่หัวหน้าเฉินโดนต่อยก็เป็นเพราะหัวหน้าเฉินเริ่มลงมือก่อน

“อีกทั้งหวางเจ๋อกับหน้าเฉินได้วางแผนไว้แล้ว หวางเจ๋อมา ต่อยให้เขาพิการก่อนแล้วค่อยให้หัวหน้าเงินมาเก็บกวาดเรื่อง ทีหลัง สุดท้ายโยนความผิดทั้งหมดไปที่เขา เพียงแต่คราวนี้หวา งเจอไม่ได้ชนะเท่านั้น

“ใช่ พวกเราสามารถเป็นพยานได้

คนของสโมสรซันดา รวมถึงรปภ.ที่เฉินเจิ้งเฟยพามาก็พูดขึ้น

ทีละคน

เพียงแต่ไม่มีใครสังเกตเห็นว่าภายในสายตาของพวกเขา มี ควัน กําลังลอยอยู่

เฉินเจิ้งเฟยได้ยินดังนั้น สีหน้าซีดขาวทันที

นี่พวกเขาเป็นลูกน้องยังไงกันนะ

งจื่อหารก็ตกใจเหมือนกัน

เธอคาดไม่ถึงว่าคนพวกนี้จะช่วนเฉินจิ้นพูด

แถมยังเอาแผนร้ายของพวกเขาพูดออกมาอีก

สีหน้าของกางเจิ้งหยางยิ่งดูแย่ลงกว่าเดิม

ถ้าหากเป็นเฉินจิ้นต่อยนักศึกษาและหัวหน้าของมหาลัยไป เรื่องนี้ก็ยังแก้ไขได้ง่าย

แต่ตอนนี้กลับบอกว่าเป็นแผนร้ายของนักศึกษาและหัวหน้า ของมหา’ลัย คิดจะไปต่อยคนอื่น แต่กลับโดนคนอื่นทำให้พิการกลับ

ในมหาลัยแห่งนี้กลายเป็นแบบตั้งเมื่อไหร่กัน

และทั้งหมดยังขึ้นต่อหน้าดติงอีก แล้วดถึงมอง มหาวิทยาลัยเจียงโจวยังไง และมองเขาฐานะผู้อำนวย การของมหาวิทยาลัย

รีบส่งหวางเจ๋อพยาบาล และเจ้าหน้าที่ตำรวจจับให้ตำรวจไปช่วยแก้ไข

ถาง

เฉินเป็นฝ่ายเสียหายอยู่แล้ว แต่เขาไม่ความประทับใจที่ต่อเลย

เฉินจิ้น แกทําตัวเชื่อฟังหน่อย ผู้อำนวยการ

อย่างนั้น อย่าไปโมโหท่านอีก

ซึ่งหารเห็นจิ้นเหมือนนวยการ เลยรับกำชับไป

เฉินจิ้นเป็นเขยของเธอ ก่อนจะหย่ากัน ไม่ว่าใหญ่อะไรได้

“เฉิน? นายเป็นเฉินจิ้น?

ชายชราใส่แว่นหรอบพูดของซ่งจื่อหารแล้วก็มองไปยังเฉินขึ้นด้วยความตื่นเต้น
“ไซ”

เฉินจิ้นรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย ตาแก่คนนี้รู้จักเขาหรอ

“เป็นสามีของซ่งชิงเหย็นใช่ไหม? ”

ชายชราถามขึ้นอีก ความตื่นเต้นในน้ำเสียงของเขายิ่งห้ามไม่ อยู่อีกแล้ว

ถางเจิ้งหยางมองด.ร.ติงอย่างตกตะลึง

ปกติอาจารย์เป็นคนหนักแน่ วันนี้เป็นอะไรไป

หรือว่าอาจารย์รู้จักคนนี้

“ใช่”เฉินจิ้นขมวดคิ้ว

“คุณเฉิน ผมชื่อติงโก๋หาว เป็นประธานของสมาคมเคมีหวา เสีย ผมอยากจะไหว้คุณเป็นครู”

เมื่อได้รับคำตอบแล้ว ด.ร.ติงเงียบสงบไม่ไหวอีก เขาเดินมา ถึงตรงหน้าของเฉินจิ้น แล้วทำความเคารพเหมือนกับนักเรียนคน หนึ่ง

อะไรนะ

ไหว้เป็นครู?

การกระทำของด.ร.ตึงทำให้คนทั้งหมดอึ้งไปหมด

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ