จักรพรรดิมารหานค้น

บทที่ 17 ตบหน้าตัวเองสิบครั้ง



บทที่ 17 ตบหน้าตัวเองสิบครั้ง

ลุงสกปรกชกเป็นความเฉื่อยชาเป็นความจริงจัง แล้วพูดกับเฉิน จิ้น

ปฏิกิริยาการโต้ตอบของเขานั้น เกินความคาดหมายของทุกๆ

คนมาก

ในสายตาของทุกคน เหอเช่าที่เป็นลูกเศรษฐีนี่ บอดี้การ์ดของ เขายังไงก็ต้องเป็นคนที่เก่งกาจน่าเกรงขาม

และลุงสกปรกชกคนนี้ไม่ได้เหมือนบอดี้การ์ดคนอื่นที่แต่งตัว เรียบร้อย แต่กลับแต่งตัวรุ่ยร่าย ยิ่งทำให้คนรู้สึกว่าเขาเป็นนัก ต่อสู้ชั้นเลิศ เพราะยังไงในละครมันก็จะเป็นแบบนี้อยู่แล้ว

คนอย่างเฉินจิ้นแบบนี้ เขาไม่ลืมตาก็สามารถต่อยเขาจน

คุกเข่าขอร้องเลย

เดิมทีพวกที่คิดจะไปก็ไม่ไปแล้ว อยากอยู่ต่อดูละครฉากนี้ แต่ว่าละครฉากนี้กลับไม่เหมือนยังที่คิดไว้

ฉากที่พวกเขาอยากดูคือ หนุ่มต่ำต้อยไม่รู้ร้ายรู้ดีไปตบหน้า ลูกเศรษฐี สุดท้ายกลับโดนบอดี้การ์ดของลูกเศรษฐีนั้นต่อยจน คุกเข่าขอร้อง

แต่ฉากละครในตอนนี้เหมือนเป็นหนุ่มต่ำต้อยพลิกชีวิต ตบ หน้าลูกเศรษฐีอย่างบ้าคลั่ง
ละครแบบนี้ก็สนุกดีอยู่

ปกติเราต้องไปประจบนายอยู่แล้ว แต่ตอนนี้มีไอ้หมอบ้าคน หนึ่งมาตบนาย พวกเราก็ดีใจ

ทุกคนยืนข้างๆเหอเช่า และจ้องเขม็งไปยังเฉินจิ้น ในใจก็คาด

หวังให้ฉุกเด่นรีบมา

“ลุงเหอ นี่ลุงยังยืนนิ่งทำไมฮะ”

เหอเช่าเห็นลุงเหอไม่ได้ทำตามคำสั่งของเขาไปต่อยเฉินจิ้น แต่กลับทำท่าเคารพ เขาที่ควบคุมอารมณ์อยากจะรักษาความ สุภาพของตนเองนั้นสุดท้ายก็ควบคุมไม่ได้อีก ระเบิดออกมา ทันที

ต่อหน้าผู้คนมากมาย แต่บอดี้การ์ดตนเองกลับไม่ฟังคำสั่ง จะ ให้เขาไว้หน้าตรงไหน

ยิ่งไปกว่านั้น เฉินจิ้นตบหน้าเขาไปหนึ่งฉาด ถ้าวันนี้ไม่ค่อยให้ มันยอมแพ้ ทีหลังเขาจะต้องกลายเป็นตัวตลกในวงการลูก เศรษฐีเจียงโจวแน่นอน

กล้าตบหน้าเขา เฉินจิ้นคนนี้เขาไม่ปล่อยแน่

“แกยังรออะไรอีก แกไปตบหน้ามันให้บวมก่อนสิ”

เหอเช่าออกคำสั่งอีกครั้ง

เพียวแต่คราวนี้ลุงเหอยังคงไม่ขยับ

เฉินจิ้นจ้องไปที่ลุงเหอแล้วพูดอย่างเฉยเมย ให้เขาตบหน้าตนเองปี เรื่องวันนี้ฉัน

อะไรนะ?

เหอเข่าเบิกตากว้าง

บ้าระห่ำ! บ้าระห่ำจริงๆ

เหอซาน ”

ตอนเหอโกรธอีก สำหรับ บอดี้การ์ดคนนี้ เขามีความเคารพอีก เรียกชื่อเขาออกมา

เต็มๆ

คราวนี้ เหอซานปฏิกิริยาขึ้นแล้ว

เห็นแบบนี้ อารมณ์เธอค่อยขึ้นเล็กน้อย เหอซานคน นี้ เขาเองเคยได้เห็นมือเปล่าได้ เมื่อก่อนเขาคนเดียวเคยทำลายแก๊งที่ชื่อดังเจียง โจว จากนั้นเชื่อเสียงของเขาเริ่มโด่งดัง ถ้าไม่พ่อของบุญคุณเขา ต้อง

เพียงแค่เหอซานลงมือ ถ้าเฉินจิ้นเก่งแค่ไหนคุกเข่าขอร้องแน่

เหอซานขยับแล้วจริง ใจชาย คุณตบหน้าตนเอง

ว่าไงนะ”
เหอเช่าอึ้งไปหมดเลย

คนอื่นๆที่ในห้องก็อึ้งไปเหมือนกัน

เพียงแต่คราวนี้เหอเซาสงบลงแล้ว

เหอซานไม่มีทางทรยศเขาแน่ และจะไม่ตั้งใจแกล้งเขาแน่ อีกทั้งท่าทีที่เหอซานมีต่อเฉินจิ้นนั้นเคารพมาก

“คุณชาย ตบเถอะ”เหอซานเตือนอีกครั้ง น้ำเสียงของเขาฟัง จริงจังมาก

เฉินจิ้นก็มองเหอเซ่าด้วยความสนใจ ก็ดูที่ลูกเศรษฐีคนนี้จะฉลาดขึ้นมาไหมแล้ว

ถ้าฉลาด จะมีชีวิตต่อได้ ถ้าโง่เง่ต่อไป งั้นก็ตายเลย

“ได้! ”

เกินความคาดคิดของทุกคนจริงๆ แม้สีหน้าของเหอเช่าไม่น่า ดูมาก แต่เขาก็ไม่ได้ระเบิดออกมา

เขามองไปที่เฉินจิ้นด้วยความคิดแค้น

ต่อมา

เพีย!

เพีย
เพีย!

เสียงตบหน้าที่ดังๆก็ดังออกมาต่อเนื่อง

“ต่อไปแกตั้งสติไว้ อย่าให้โดนหลอกใช้อีก ไม่งั้นแกตายแน่ เฉินจิ้นพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

การตบหน้าสิบปีก็เหมือนรอยแดงแห่งความอัปยศอดสู

ประทับอยู่บนหน้าเขา ชาตินี้ก็ไม่สามารถล้างมันไปได้

หลังตบหน้าไปสิบปี เหอเช่าก็จากไปเลยทันที

เหอซานพยักหน้ากับเฉินจิ้นแล้วก็เดินตามไป

คุณชายคนนี้ชาตินี้ไม่เคยได้รับความอัปยศอดสูแบบนี้ เขา กลัวว่าเขาจะคิดสั้น

“เหอซาน วันนี้ถ้าแกไม่ให้คำอธิบายที่ดีแล้วก็ ฉันจะเอาเรื่อง

ในวันนี้ไปบอกพ่อผมแน่นอน”

เหอซานตามทันเหอเช่าแล้ว สายตาของเหอเช่าที่มองมาที่เขา เต็มไปด้วยความโกรธเคือง

“คุณชาย ถึงคุณจะไม่บอกคุณท่าน ผมก็ไปบอกเองเหมือน กัน”

“หวางเจ๋อ คุณชายตระกูลหวางโดนหักแขนขา ช่างจุงราชา มวยของเจียงโจวก็โดนต่อยให้พิการแล้ว เรื่องนี้คุณรู้ไหม

เหอซานถอนหายใจ

“ฉันรู้ เป็นเขาทำหรือ?

เขาก็คือเฉินจิ้น?

“เหอเช่าตกใจ
“ถูกต้อง”

“แต่ช่างจุงก็ไม่ใช่คู่แข่งของคุณ “เหอเช่ายังคงโกรธอยู่ วันนี้ เป็นวันที่น่าอาบอายที่สุดของเขา

“ช่างจึงไม่ใช่คู่แข่งของผมก็จริง แต่ตั้งแต่ที่เฉินจิ้นปรากฏตัว ผมก็รับรู้ถึงความกดดันที่ไม่เคยมีมาก่อน สัญชาตญาณของผม บอกผมว่าถ้าสู้กับเขา ผลของผมต้องแย่กว่าช่างจึงแน่ ถ้าทำให้ เขาโกรธขึ้นจริงๆ เกรงว่าวันนี้เราสองคนตายที่นั่นแน่

จนถึงตอนนี้ เหอซานก็ยังรู้สึกหวาดกลัว

เมื่อเผชิญหน้ากับเฉินจิ้นก็เหมือนกับกำลังเผชิญหน้ากับปีศาจ

เหมือนกับว่าเขาจะฆ่าเขาตายในทุกเมื่อ ก็เพราะเหตุนี้ เหอซาน

เลยไม่กล้าลงมือ “เขาเก่งกจาขนาดนี้เลยหรอ”เหอเช่าไม่เคยเห็นเหอซานเกรง กลัวคนหนึ่งแบบนี้มาก่อน

“ไม่ใช่เก่งกาจ แต่เป็นโหดร้าย อายุน้อยขนาดนี้ แต่ความ สามารถกลับลึกจนไม่อาจคาดเดาได้ ถ้าตอนนี้ยังบอกว่าเขาเป็น แค่ผู้ชายธรรมดาที่แต่งเข้าบ้านหญิง ใครไปหลงเชื่อใครก็จบเห่ เลย”

“ผมจะไปแจ้งคุณท่านทันที คนนี้พวกเราอย่าไปมีเรื่องกับเขา วันนี้คุณชายคุณโดนหลอกใช้ไป โชคดีที่เขาปรากฏตัวไว คุณยัง ไม่ทันได้ทำอะไรกับหญิงน้อยคนนั้น ไม่งั้น…..

เมื่อคิดถึงจุดนี้ เหอซานก็ยังรู้สึกกลัว
“เจ้านาย จะจัดการเธอยังไงดีครับ

ฮุยโสงมอง โจวเหมียที่ตัวสั่นเพราะความกลัว และขอคำสั่ง จากเฉินจิ้น

“ควรจัดการยังไงก็จัดการตามนั้นเลย”

เสียงของเฉินจิ้นทั้งเย็นชาและทั้งไร้อารมณ์

“อย่าฆ่าฉัน พวกคุณอยากรู้อะไร ฉันล้วนบอกให้หมด

โจวเหม่ยฉีมองฮุยโสงที่ร่างยักษ์ใหญ่ ก็อดไม่ได้ที่จะสั่นขึ้นมา

“เธอนอกจากจะบอกผมว่าเอเป็นรับเงินของตระกูลหวางไป แล้วตั้งใจหลอก งจื่อหารออกมาแล้วยังบอกผมอะไรได้อีกหละ

เฉินจิ้นไม่มองเธอแม้แต่น้อย แล้วเดินไปยังซึ่งจื่อหารที่นอนอยู่

บนโซฟา

“พวก…วหนายรู้แล้วหรอ? ” 11

โจวเหม่ย คาดไม่ถึงว่าความลับของตนเองจะโดนเปิดเผยอ อกมาง่ายๆ

“พวกเราอยากรู้มากกว่านี้ แต่เธอไม่สามารถให้คำตอบได้ ในเมื่อเธอรับเงินไปและทำสิ่งชั่วๆแบบนี้ออกมา ก็ควรจะคิดถึง กรรมที่ต่อมาบ้าง”

“สิ่งที่ฉันเกลียดมากที่สุดก็คือการทรยศ”
คำพูดของเฉินจนทำให้ตัวฮุยโสงสั่นไปเล็กน้อย

เขาแอบสาบานในใจว่า ชาติจะไม่มีวันทรยศเจ้านาย

จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปยกตัวของ โจวเหมียขึ้นมาเหมือนกับ จับไก่ตัวน้อยอยู่ แล้วเดินออกไปข้างนอก

เจียงโจว ตระกูลหว่าง

“คุณหนูใหญ่ ไม่ดีแล้ว แผนของเราล้มเหลวแล้ว” พ่อบ้านหลังได้รับโทรศัพท์แล้วก็พูดกับผู้หญิงที่นั่งอ่านหนังสือ อยู่ข้างๆ

“เป็นเหอเช่าไม่มีความสนใจต่อซึ่งจื่อหาร หรือเป็นเหอซาน กับเฉินจิ้นไม่ได้ต่อสู้ขึ้นมา

ผู้หญิงวางหนังสือลง เงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อย แล้วถามขึ้น

“คุณหนูใหญ่เดาไม่ผิดเลยจริงๆ เป็นเหอซานไม่ได้ต่อสู้กับ เฉินจิ้น แถมยังยืนมองเหอเช่าตบหน้าตนเองไปสิบที

“น่าสนุกจริงๆ เดิมที่ยังอยากจะใช้เหอซานไปทดลองความ สามารถของเฉินจิ้นสักหน่อย คาดไม่ถึงเขากลับไม่ได้ลงมือ ดูท่า เฉินจิ้นเก่งกาจกว่าที่ฉันคิดไว้ ตอนนี้เกรงว่าฉานลางก็ไม่ใช่คู่ แข่งของเขาแล้ว”

ใบหน้าที่งดงามของผู้หญิงเผยความสนใจออกมาเล็กน้อย

“งั้นให้ส่งเลยเป้าไปลองหน่อยไหมครับ”พ่อบ้านถาม
ตระกูลหวางเป็นตระกูลใหญ่ในเมืองเจียง โจว มีนักต่อสู้ชั้น เลิศมากมาย อยู่เหนือช่างจึงมีฉานลาง อยู่เหนือฉานล่างนี้เลย เป้า อยู่เหนือเลยเป้ายังมีเสวียนหูขวางซื่อ ชิงหลง ทุกคนล้วนมี ความสามารถพิเศษของตนเอง

“ไม่ ถ้ายังไม่เข้าใจอีกฝ่ายพอก็อย่าไปลงมือก่อน ลองอีกต่อ ไป

“แกจับตามองหวางฮ่าว หวางเพื่อให้ดี อย่าให้พวกเขาไปหา เรื่องเฉินจิ้นอีก ถ้าเขาแข็งแกร่งพอ สามารถให้ตระกูลหวางของ เราใช้ได้ งั้นความสามารถของบ้านเราจะก้าวหน้าขึ้นไปมากๆ ถ้าไม่ให้พวกเราใช้ งั้นทีหลังยังมีโอกาสเยอะให้พวกเขาไปแก้ แค้น….”

ผู้หญิงกัดริมฝีปากตนเอง ตอนนี้เธอคาดหวังวันนั้นจริงๆ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ