บทที่ 10 คุณสมบัติของคุณยังไม่พอ

โดยเฉพาะเฉินเจิ้งเฟย ตอนนี้เขาอึ้งจนสมองว่างเปล่า

แม้แต่ความเจ็บปวดที่แขน ก็ยังถูกมองข้ามไปสักพัก

คนของสโมสรซันดาและรูปภ.คงจะรู้เพียงว่าติง โก๋หาวเป็นผู้ เชี่ยวชาญด้านเคมีที่เกือบจะได้รับรางวัลโนเบลสาขาเคมี

แต่เขาที่ในชั้นผู้ใหญ่ของมหาลัยต้องรู้อยู่แล้วว่า ผู้อำนวย การของมหาวิทยาลัยเจียง โจวของพวกเขาเป็นนักเรียนขอ งด.ร.ติง

แต่ตอนนี้ด.ร.ติงกลับอยากไหว้เฉินจิ้นเป็นครู

เฉินจิ้น เขามีสิทธิ์อะไร ไม่เพียงแต่เฉินเจิ้งเฟยคิดแบบนี้ คนที่อยู่รอบๆก็คิดแบบนี้

เหมือนกัน

แต่คนที่แปลกใจมากที่สุดต้องเป็นผู้อำนวยการของ มหาวิทยาลัยเจียงโจวถางเจิ้งหยาง

ความตกตะลึงในสายตาของเขาไม่สามารถบรรยายออกมา

ได้

อาจารย์ของเขานะ ติงโก๋หาวด.ร.ติงนะ ผู้เชี่ยวชาญในวงการเคมีที่มีชื่อเสียงโด่งดัง
หนึ่งในผู้ได้รับการเสนอชื่อให้รับรางวัลโนเบลสาขาเคมี ประธานของสมาคมเคมีหวาเลี้ย

ผู้สืบทอดสายตรงของตระกูลถึงที่เมืองช่างจึง

ไม่ว่าฐานะไหน เพียงตาประกาศออกมาล้วนเป็นฐานะที่สูงส่ง

แต่ตอนนี้เขากลับอยากไหว้เด็กหนุ่มคนหนึ่งเป็นครู

แถมยังทำความเคารพในฐานะนักเรียน

ถางเจิ้งหยางไม่เข้าใจเลยจริงๆ

แต่ในใจเขาก็อิจฉาไม่น้อย

ตอนนี้เขายังขยันทำงาน หวังว่าด.ร.ถึงจะชื่นชอบเขาและ แนะนำเขาเข้าเมืองช่างจึง

แต่เด็กหนุ่มคนนี้กลับทำให้ด.ร.ถึงยอมไหว้เขาเป็นครู

เขาเอาความโชคดีนี้มาจากไหนกัน

“เฉินจิ้น แกยังยืนนิ่งทำไมอีก แกมองว่าตนเองเป็นครูไปแล้ว จริงหรอ? แกรู้ไหมว่าท่านนี้เป็นใคร ท่านนี้เป็นด.ร.ติง นะด.ร.ติง! ”

ซึ่งจื่อหารเห็นเฉินจิ้นยังยืนนิ่งๆอยู่ ก็รีบเดินเข้าไปพูดกับเขา ด้วยเสียงต่ำ

เธอรู้อยู่แล้วว่าผู้เชี่ยวชาญที่พี่สาวเชิญมาแก้ไขปัญหาของ บริษัทนั้นก็คือด.ร.ติงคนนี้
เฉินจินนิ่งแบบนี้ก็เท่ากับทำผิดต่อตร.ตั้งแล้วสิ

เพียงแค่ด.ร.ติงออกคำสั่ง ด้วยอิทธิพลของเขาในวงการ เครื่องสําอาง บริษัทของบ้านเธอต้องจบแหกแน่

เฉินจิ้นขมวดคิ้วเล็กน้อย ซึ่งจื่อหารนี่น่ารำคาญจริงๆ

ซ่งชิงเหย็นสามารถพูดได้ว่าเป็นคนสวยมีเสน่ห์

ส่วนซ่งจื่อหารนี่ กลับเป็นคนนมใหญ่ไร้สมอง

เขาไม่สนใจซึ่งจื่อหาร แต่เป็นมองไปที่ด.ร.ติง

ด.ร.ติงมองที่เฉินจิ้นด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหวังและค สามตื่นเต้น

ทุกคนต่างก็รอเฉินจิ้นพูดอยู่

ดวงตาของเฉินเจิ้งเฟยเหมือนจะลุกไฟแล้ว

ไม่ว่าด.ร.ติงอยากจะไว้เฉินจิ้นเป็นครูด้วยเหตุผลอะไร เพียง แค่เฉินจิ้นตอบตกลงไปแล้ว เขาก็เป็นครูของด.ร.ติง แล้วจะมี ใครกล้าไปแตะต้องเขาอีกหล่ะ

ด.ร.ติงไม่เพียงแค่เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านเคมีเท่านั้น เขายังเป็น ของตระกูลถึงที่ในเมืองช่างจิง

ถึงจะเป็นตระกูลหวางก็ไม่กล้าไปหาเรื่องเฉินจิ้นแล้ว งั้นความแค้นของเขาจะเอาคืนยังไง

หรือว่าจะให้แขนของเขาโดนเฉินจิ้นหักไปฟรีๆ?
หรือหวังให้เฉินจิ้นปฏิเสธดรทิ้งไป?

เป็นไปได้อย่างไร

เพียงแค่คนปกติไม่ปฏิเสธเรื่องแบบนี้

คิดจะไหว้เป็นหรอ? คุณสมบัติของคุณไม่

เฉินจิ้นเหลือบมองด.ตั้งแล้วพูดออกมาจาง

คำพูดเหมือนระเบิดดังออกมา

คนที่รอบล้วนไปหมด

เป็นไปได้ไง

เป็นฉันหูฝาดหรือเปล่า หรือ

เขา….เขาปฏิเสธด.ไป!!

คำพูดของเฉินจิ้นทำให้ทุกคนงงหมด

ดติงเหมือนกัน เขานิ่งไปชั่วขณะ เขาโดนปฏิเสธไปล้ว

หรอ?

ยังไงเขาเป็นเชี่ยวชาญด้านตามความคิดของเขา เขา ก็คุณสมบัติพอที่มาลูกศิษย์

“เฉินจิ้น อยากจะอะไร

ซึ่งจื่อที่ข้างๆได้ยินเฉินจิ้นท่าน รู้สึกโกรธเป็นฟืนเป็นเลย
“เหนุ่ม หยิ่งยโสเกินไปมันไม่ใช่เรื่องดี ถางเจิ้งหยางที่อยู่ข้างๆมองเฉินจิ้นอย่างดุร้าย เมื่อกี้เขายังอิจฉาเฉินขึ้นอยู่

ตอนนี้เขารู้สึกว่าเฉินจิ้นบ้า”ปแล้ว จองหองจนปฏิเสธด.ร.ติง ไป แถมยังบอกว่าอะไรคุณสมบัติไม่เพียงพอ

คนที่ดีใจมากที่สุดต้องเป็นเฉินเจิ้งเฟยอยู่แล้ว

เฉินจิ้นปฏิเสธด.ร.ติงไปแล้ว

นั่นเป็นด.ร.ติงนะ เฉินจิ้นรนหาที่ตายชัดๆ

“แกเป็นของอะไร กล้าแหกหน้าด.ร.ติง

เฉินเจิ้งเฟยเหมือนสามารถจินตนาการถึงผลที่อันเวทนาของ เฉินจิ้น แล้วรีบออกปากด่าขึ้น

“หุบปาก”

เฉินเจิ้งเฟยเพิ่งพูดจบ ด.ร.ติงก็ตัดบทเขาทันที อย่างที่คิดไม่ผิด ด.ร.ติงโกรธแล้วจริงๆ เฉินเจิ้งเฟยรีบพูดอีก ครั้ง”เฉินจิ้น ยังไม่รีบมาขอโทษด.ร.ติง”

ใบหน้าเขาอดดีใจได้ เฉินจิ้นมีเรื่องกับตระกูลหวาง ตอนนี้ยัง ทำผิดต่อด.ร.ติงอีก แถมยังทำให้ด.ร.ติงโมโห คราวนี้เฉินจิ้นจบ แห่แน่

“ที่ผมพูดเป็นนาย”
ด.ร.ติงมองเฉินเจิ้งเฟย และขมวดคิ้วเล็กน้อย “หา? “เฉินเจิ้งเฟยงงเล็กน้อย

ไม่ใช่ว่าเฉินจิ้นปฏิเสธเขาแล้วทำให้เขาโกรธหรอ

“คนอย่างนายจะไม่ไหว้หน้าคุณเฉินได้ยังไง ด.ร.ติงไม่ดีใจ อย่างมาก สีหน้าท่านก็ดูเข้มงวดไปด้วย มองไปยังถางเจิ้งหยาง แล้วพูดว่า”เจิ้งหยาง นายต้องรู้การใช้คนให้ดี

กางเจิ้งหยางหน้าผากเหงื่อออกเล็กน้อย ปฏิกิริยาของด.ร.ติง เกินความคิดของเขาจริงๆ

โชคดีที่เขาไม่ได้พูดอะไรรุนแรงออกไป ไม่งั้นคนที่ช่วยต้อง เป็นเขาแน่

“เข้าใจแล้วครับ ท่านอาจารย์”

ถางเจิ้งหยางพูดเหมือนเด็กดีที่เชื่อฟัง

ส่วนเฉินเจิ้งเฟยกลับนิ่งอยู่นั่น รู้สึกว่าอนาคตของตนเอง

มืดมนไปหมด

ความหมายของด.ร.ติงชัดเจนมากแล้ว ในมหาวิทยาลัยแหน่ง

นี้เขาจบแล้ว

เฉินจิ้นฟังคำพูดของคนพวกนี้ มุมปากยกยิ้มเย็นชา

ในชีวิตของเขา เขาเคยรับลูกศิษย์มาสามคน แต่สามคนนั้น ล้วนเป็นคนที่เชื่อเสียงโด่งดังและมีพรสวรรค์ในโลกปีศาจ
ลูกศิษย์คนโต เป็นคนที่รองจากเทพปีศาจ เป็นผู้นำของทหาร ปีศาจล้านกว่าคน

ลูกศิษย์คนรอง เป็นคนที่มีร่างหยินหยาง เป็นร่างที่หายาก

มาก และมันมีผลต่อการฝึกตนได้อย่างดี ลูกศิษย์คนที่สาม เป็นอัจฉริยะในด้านค่ายกลและเวทมนต์ เขาเคยอาศัยค่ายกลตนเองไปฆ่าศัตรูที่เก่งกาจและมีขั้นสองกว่า

เขาโดยพึ่งพากำลังตนเอง

แล้วด.ร.ติงหล่ะ เขามีอะไร

คุณสมบัติของเขาไม่เพียงพอจริงๆ

“แต่เมื่อเห็นแก่เรื่องที่คุณเคยคิดจะช่วยตระกูลซึ่งแก้ไขปัญหา ฉันจะไม่รับคุณเป็นลูกศิษย์แต่ก็ชี้แนะคุณบ้าง

เมื่อคำพูดนี้ออกมา มันยิ่งทำให้ทุกคนตกใจยิ่งกว่าที่ได้ยิน

เฉินจิ้นปฏิเสธด.ร.ติง

นี่เขาจองหองถึงขนาดไหนกัน

แค่ชายหนุ่มที่อายุยี่สิบกว่าปี กลับกล้ามาบอกว่าจะชี้แนะให้

ด.ร.ติง

อวดเก่งก็ใช่จะมาทำแบบนี้

แต่คราวนี้ทุกคนก็ฉลาดขึ้นมา ไม่ได้พูดอะไรต่อ

“ดูเหมือนเป็นผมนี่โง่มากไปแล้วเมื่อได้ยินเฉินจิ้นบอกว่าเขา ไม่มีคุณสมบัติเพียงพอมาเป็นลูกศิษย์ของเขา ด.ร.ติงรู้สึกน้อยใจเล็กน้อย

แต่เขาก็ไม่ได้โกรธเฉินจิ้นอะไร ยิ่งเฉินจิ้นเป็นแบบนี้เขายิ่ง

รู้สึกว่าเฉินจิ้นมีความรู้ในด้านเคมีลึกจนเขาไม่สามารถเข้าถึงได้ ต่อมาเขาก็ได้ยินเฉินจิ้นบอกว่าจะชี้แนะเขาบ้าง อารมณ์

น้อยใจของเขาก็หายไปหมดทันที

“ฉันยินดีรับฟังครับ” ด.ร.ติงยิ้มออกทันที

“อีกสองวันคุณค่อยมาหาฉันเลย”

เฉินจิ้นพูดขึ้น

ตอนนี้เขาแค่อยากกลับไปอาบน้ำแล้วหา วัสดุที่ใช้มาฝึกค่าย

เขาเตรียมอยากจะทำค่ายรวมจิตให้ตนเอง

อย่างนี้ถึงจะได้ดูดพลังจิตได้ไวขึ้น

“ขอบคุณมากคุณเฉิน” ด.ร.ติงรีบพูดขึ้น

อย่าว่าแต่สองวัน ถึงจะเป็นยี่สิบวัน สองเดือน หรือสองปีเขาก็ ยอมรอ

เพียงแค่สามารถทำให้เขามีความก้าวหน้าในด้านเคมี ทำ อะไรเขาก็ยอม

ครั้งที่แล้วไม่ได้รับรางวัลโนเบลสาขาเคมี เป็นความเสียใจอัน ยิ่งใหญ่ในชีวิตเขา
แต่วันนี้เขาได้มีความหวังอีกแล้ว

คราวนี้ เฉินจิ้นอยากจะไป ไม่มีใครกล้ามาขวางอีกแล้ว

แม้เงินจอันไม่ได้พูดวิธีติดต่อเขาออกมา แต่เขารู้ว่าต.ร.ติงคน นี้ต้องหาเขาเจอแน่

ตลอดทางที่เดินออกมหาวิทยาลัย เฉินพลางสัมผัสพลังหวนต้

วนในร่างของเขา

ในใจก็ยังอดตื่นเต้นไม่ได้

พลังหวนต้วน มันเป็นพลังที่ใกล้เคียงกับพลังต้นของจักรวาล

พลังวิชาที่เท่าเทียมกัน เขาสามารถรับรู้ได้อย่างชัดเจนว่าเขา แข็งแกร่งกว่าตอนที่เขายังอยู่แดนฝึกลม ไม่เพียงเท่านี้ หลังที่เข้าทะลุเข้าสู่แดนฝึกลม พลังหวนต้วนนี้

ยังล้างร่างของเขาไปแล้ว

ทำให้สิ่งไม่พึงประสงค์ ในร่างของเขาได้เรียงรายไปตามรูขุม

เพราะเป็นอย่างนี้ เฉินจิ้นจึงอยากรีบกลับไปอาบน้ำ ไม่งั้นทั้ง ตัวเหนียวไปหมด มันไม่สบายมาก

เพียงแต่เฉินจิ้นคิดไม่ถึงว่าตอนที่กลับมาถึงบ้าน เร่งรีบเข้า ห้องน้ำ กลับเห็นร่างที่สวยงามเพิ่งอาบน้ำออกมา

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ