บทที่ 2 ผมเป็นคนรวย

เพียงเพราะตนเองไม่ได้เรื่อง เพียงเพราะตนเองไร้ความสามารถ เป็นลูกเขยแต่งเข้าไปที่ไร้ประโยชน์

เมื่อได้ยินเสียงที่อ่อนแอของลูกสาว หลีโม่ก็บีบกำปั้นของเขา และพูดว่า “ผมจะหาเงินมาเอง”

เมื่อหยุนหลันได้ยินสิ่งนี้ รูม่านตาของเธอก็ขยายออกและ หัวใจของเธอก็สั่นเล็กน้อย จ้องมองไปที่ด้านหลังของหลีโม่

เขา ที่แท้ก็ยังมีความเป็นผู้ชาย

หลี่โม่หันกลับมามองดูกหยุนหลันที่หันหน้าไปทางอื่นเพื่อเช็ด น้ำตากะทันหันอย่างจริงจังจากนั้นก็ออกจากโรงพยาบาล ท่ามกลางเสียงดุว่าของทุกคน

” คุณท่าน ท่านดูสิ หลี่ โม่คนนี้กล้าดีจริงๆ! “ใช่ๆคุณปู่ ไอ่คนไร้ประโยชน์คนนี้ กล้าไม่เชื่อฟังท่าน!”

ในขณะนี้ คนในตระกูลใส่พริก ใส่เกลือ คุณท่านใหญ่ตระกูลแค่ส่ายหัว ไม่พูดอะไร หลี่โม่จะสามารถหาเงินได้มากขนาดนั้นเชียวหรือ?

เหอะๆ!

หยุนหลันมองไปที่ด้านหลังของหลี่โม่ที่เดินจากไป ในใจรู้สึกหมดหนทาง

แม้ว่าตัวเธอจะเป็นหลานสาวของตระกูล แต่อำนาจทางการ เงินก็อยู่ในมือของแม่ อีกอย่างคราวนี้เป็นคำสั่งจากคุณปู่ แม้ว่า เธอจะมีเงินออมอยู่บ้าง แต่ก็ไม่สามารถเอาออกมาได้

ที่หน้าประตูธนาคาร หลีโม่กับหวังชวนยืนอยู่ด้วยกัน หวังชวน ที่ผอมสูงเอาเงิน 200,000 ที่เขาหยิบออกมาในถุงผ้าออกมา แล้วยื่นให้หลี่โม่พูดว่า “เอาไปใช้ก่อน ไม่ต้องรีบคืนให้ผม ”

หลีโม่หยิบถุงผ้านั้นมา น้ำตาไหลรินและกล่าวอย่างซาบซึ้งว่า “พี่ชวน ผมจะคืนคุณโดยเร็วที่สุด!”

“เห้อ พูดอะไรของคุณ เราสองคนสนิทกันขนาดนั้น!”

หวังชวนตบไหล่หลี่โม่แล้วยิ้ม

” หวังชวน คุณกล้ายืมเงินให้เขา เราสองคนก็ไม่ต้องแต่งงาน

แล้ว!”

ทันใดนั้น เสียงแผ่วเบาก็ดังขึ้น หญิงสาวที่แต่งตัวสวยงามถือ กระเป๋าเดินเข้ามา

ผัวะ!

เธอเดินมาและตบหน้าหลีโม่ ชี้ไปที่จมูกของเขาและด่าว่า”หลี่ โม่ คุณนี่มันไร้ยางอายจริงๆคุณยืม

เงินจากหวังชวนมากี่ครั้งแล้ว! คุณไม่ละอาย ฉันยังละอาย แทนคุณเลย!”
“ชิวหย่า คุณกำลังทำอะไร!” หวังชวนร้อนใจ ดึงจ้าวชิวหน้าที่ กำลังโกรธ

ผู้หญิงคนนี้เป็นแฟนของจ้าวชิวหย่า เธอมีใบหน้าเน็ตไอดอล หุ่นดี แต่เธอมีนิสัยเย่อหยิ่งและเป็นคนที่ประจบคนรวยดูถูก

คนจน

“อะไรฉันทำอะไร?หวังชวน ฉันขอเตือนคุณนะ ถ้าคุณกล้ายืม เงินให้เขาอีก เราสองคนก็อย่าแต่งงานกันเลย!”

จ้าวชิวหย่าสะบัดมือของหวังชวนออก คางของเธ มือทั้งสองกอดอกไว้ องเธอยกสูงขึ้น

แน่นอนว่ามีผู้คนมากมายได้ล้อมรอบมาที่หน้าประตูแล้ว

หวังชวนพยายามอธิบายอย่างหมดหนทาง”ชิวหย่า ซีซีเข้ารับ

การรักษาในโรงพยาบาลด้วย

โรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวและต้องการเงินอย่างเร่งด่วน … ”

“ไอ้เด็กน้อยคนนั้น ให้มันตายๆไปเถอะ! เพราะยังไงเขาก็แค่ คนไม่ได้เรื่อง ลูกสาวตนเองก็ยอมรับไม่ได้ คุณช่วยเขาทำไม?” คำพูดของจ้าวชิวหย่าแทงใจดำมาก

หลีโม่บีบถือถุงผ้าในมือแล้วคลายออก ยัดถุงผ้าใส่มือของ หวังชวนพูดด้วยรอยยิ้ม “พี่ชวน ไม่ต้องแล้ว ไว้วันหลังผมจะไป ร่วมงานแต่งของพวกคุณนะ”

หลังจากพูดจบ หลี่โม่ก็หันกลับมาและออกจากที่นี่ด้วย ความเร็ว
ด้านหลังของเขา หวังชวนตะโกนซ้ำแล้วซ้ำเล่า รวมถึงเสียง ทะเลาะกับจ้าวชิวหย่า

เมื่อเดินอยู่บนถนน หลี่โม่รู้สึกแย่มาก เขาควรทำอย่างไร?

ในขณะนี้ หยุนหลันโทรมาและบอกให้เขากลับไปที่โรง

พยาบาล

หลังจากครุ่นคิดเรื่องนี้ หลีโม่ก็กลับไปที่โรงพยาบาลและพบ กับหยุนหลันที่มีสีหน้าที่ตื่นตระหนกที่หน้าประตู

เธอวิ่งมา ยื่นบัตรธนาคาร ให้หลี่โม่และพูดว่า “ที่นี่มี เงิน200,000 กว่าหยวน ฉันแอบฝากไว้ คุณก็ไปบอกว่าคุณไป ยืมมา”

หลี่โม่รับการ์ดใบนั้น มองดูสาวงามที่ละเอียดอ่อนตรงหน้า

ของเขา หัวใจของเขาก็อบอุ่นขึ้นมาทันที

เธอ ยังคงใจดีและอ่อนโยน

ในสี่ปีนี้ ตนเองได้ทำให้เธอต้องทนทุกข์เป็นเวลาสี่ปี

” หยุนหลัน ผม….

”

หลี่โม่สะอึกสะอื้นเล็กน้อย เขาไม่เคยรู้สึกถึงความล้มเหลว เหมือนตอนนี้

ตั้งแต่ที่กู้หยุนหลันแต่งงานกับตัวเอง เธอได้สูญเสียกลิ่นอาย ในฐานะคุณหนูของตระกูล มานาน กลายเป็นเป้าหมายของ การล้อเลียนในหมู่ประชากร
หยุนหลับสูดหายใจเข้าและพูดด้วยความเสียใจ “ฉันแค่ไม่ อยากให้เสียพ่อไป

ริมฝีปากของหลี่โม่สั่นเล็กน้อยและกล่าวว่า “ขอบคุณมาก ผม จะไม่ทำให้คุณและซีซีผิดหวัง

แน่นอน”

เหอะๆ จริงอย่างที่คุณปู่พูด ว่าคุณจะแอบยัดเงินให้ไอขยะ

ทันใดนั้น ซึ่งเว่ยก็ปรากฏตัวจากด้านข้าง พร้อมกับรอยยิ้มที่ เย็นชาและเยาะเย้ยที่มุมดวงตาของเขา

จับได้แล้ว สองคนนี้ตายแน่!

หลี่โม่ขมวดคิ้ว มองไปที่กู้ซิงเวียที่กำลังจากไปอย่างสง่า จาก นั้นก็มองไปที่หยุนหลันที่ดูร้อนใจและกังวล พูดอย่างอ่อนโยน ว่า “ไม่ต้องกังวล ผมจะแบกรับมันไว้คนเดียว”

ในห้องคนไข้ คุณท่านใหญ่ตระกูลกว่าหยุนหลักอย่าง รุนแรง แน่นอนว่าการ์ดใบนั้นถูกแม่สามีหวังฟางของเขายึดไป เธอยังได้ด่าว่า “ไอ้ขยะ! ไม่มีเงินยังจะมาขอเงินกับลูกสาวของ ฉันอีก ไม่ได้เรื่องจริงๆ! ”

กู้หยุนหลันต้องการพูดอะไรบางอย่าง ก็โดนหวังฟางจ้องมอง สมาชิกในครอบครัว ประณามหลี่โม่จนหมดเปลือก

ทันใดนั้นเอง!
เสียงตะโกนที่อ่อนแอ ทำให้ทุกคนตะลึง!

“พ่อ! พวกคุณหยุด พ่อเถอะ … ” ซีซีกำลังร้องไห้อยู่บนเตียง ในโรงพยาบาล ดวงตากลมโตของเธอเต็มไปด้วยน้ำตาใสๆ

คำว่าพ่อ ทำให้หลไม่รู้สึกซาบซึ้ง

ตั้งแต่ที่ซีซีเกิดมา ตระกูลก็ไม่อนุญาตให้ตัวเองติดต่อกับซีซี สามปี ซึ่งเป็นเวลาที่ยาวนานที่สุดที่เขาได้อยู่กับซีซี น่าจะเป็นวัน

นี้

และคำว่าพ่อ ซีซีก็ไม่เคยได้เรียก…

นี่เป็นครั้งแรก!

หยุนหลันอยู่ข้างๆ เมื่อได้ยินซีซีเรียกหลีโม่ว่าพ่อ ในใจของ เธอก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นและน้ำตาของเธอก็ไหลริน

“ตายละ! สาวน้อยคนนี้คงป่วยหนักจนเบลอแล้วมั้ง ขยะแบบ

นี้จะเป็นพ่อได้อย่างไร

คนที่อยู่ข้างๆบ่นพึมพำ

สีหน้าของคุณท่านใหญ่ตระกูลแย่ลง หันหลังกลับมานั่งลง จับมือเล็กๆของซีซีแล้วพูดว่า “ซีซี คุณลืมสิ่งที่พูดแล้วหรือ เขา ไม่ใช่พ่อของคุณ!

ด้วยคำตำหนิที่เย็นชานี้ ทำให้ซีซีที่น่ารักตกใจจนหุบปาก น้ำตาคลอเบ้า
เธอมองไปที่หลี่โม่ท่ามกลางสายตาที่โมโหของผู้คนรอบข้าง เธอรวบรวมความกล้า ยื่นมือสีขาวออกมาและพูดว่า “เขาเป็น พ่อของฉัน ฉันต้องการให้เขาอยู่กับฉัน …

“หุบปาก! เขาไม่ใช่พ่อของคุณ! มีปู่ทวดอยู่กับคุณก็พอแล้ว”

ใบหน้าของคุณท่านใหญ่ตระกูลกู้เย็นซา เขาปฏิเสธโดยตรง และพูดกับหลี่โม่ โดยไม่หันกลับไปมองว่า “มีเวลาให้คุณคิด เรื่องนี้เพียงสองวัน เพื่อซีซีคุณรู้ว่าต้องทำอย่างไร”

ตอนนี้ หลี่โม่รู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก เมื่อมองไปที่ลูกสาวที่อยู่ บนเตียงคนไข้ เรียกเขาว่าพ่อเป็นครั้งแรกในรอบสามปีที่ผ่านมา ตนเอง ไม่ว่าในกรณีใด ต้องรักษาให้หาย

เธอคือนางฟ้าตัวน้อยและอนาคตของเขา

“ไม่ต้องแล้ว ผมจะรักษาซีซีเอง! ไขกระดูก ต้องใช้ของผม เธอเป็นลูกสาวของผม!

ในตอนนี้ หลีโม่พูดอย่างจริงจังอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เพื่อลูกสาวของเขา หลี่โม่ยินดีที่จะทำทุกอย่าง

เสียงนี้ ทำให้คนในตระกูลที่อยู่ในห้องคนไข้สั่นไปหมดทั้ง

ในขณะนั้น พวกเขารู้สึกได้ถึงแรงกดดันจากหลี่โม่

ไอ้หมอนี่……..

หลังจากพูดจบ หลี่โม่ก็หันกลับไปและออกจากโรงพยาบาล
หยุนหลันมองดูด้านหลังของหลีโม่ที่กำลังเดินจากไปอย่าง ไม่น่าเชื่อ หัวใจของเธอก็สั่นไหว ในที่สุดเขาก็มีความรับผิดชอบ แล้วใช่ไหม?

อย่างไรก็ตาม ในใจเธอก็ยังกังวลแทนหลีโม่

เขาเป็นเด็กยากจนที่ไร้ความสามารถ ขาจะรักษาลูกสาวของ เขาได้อย่างไร?

ที่ทางเข้าโรงพยาบาล เขากดหมายเลขโทรศัพท์ที่เขาไม่เคย โทรมาเลย ในรอบสี่ปี

ที่ผ่านมา

” นายน้อย ท่านพิจารณาดีแล้วหรือ?” เสียงที่ปลายสาย โทรศัพท์อีกฝ่ายพูดอย่างตื่นเต้น

หลี่โม่ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ “ลุงเฉียน ผมได้ตัดสินใจที่ จะสืบทอดสํานักหลงเหมินแล้ว”

ได้ ผมยอมเปิดเผยแล้ว ผมหลี่โม่ เป็นคนรวยรุ่นที่สอง ทรัพย์สินของสำนักหลงเหมินกระจายไปทั่วโลก ด้วยทรัพย์สิน นับล้านล้าน!

แม้แต่ครอบครัวตระกูลมอร์แกน ครอบครัวตระกูลรอธไชลด์ และสมาคมอื่นๆ ยังต้องให้ความเคารพต่อสำนักหลงเหมิน

“นายน้อย ดีจริงๆ ในที่สุดท่านก็ได้ตัดสินใจแล้ว ท่านอยู่ไหน วผมจะเอาเอกสารสืบทอดมรดกไปให้” ลุงเฉียนที่อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์รู้สึกตื่นเต้นมาก น้ำตาไหลออกมา ในที่สุดสำนัก หลงเหมินก็มีความหวังแล้ว

“สิ่งเหล่านี้ไว้ทีหลังก่อน ตอนนี้ผมต้องการเงินด่วน200,000 หยวน” หลี่โม่กล่าว

“นายน้อย อย่าบอกว่าสองแสนเลย แม้แต่สองพันล้านก็ไม่มี ปัญหา!”

ลุงเฉียนที่อยู่อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์พูดด้วยความตื่นเต้น และพูดว่า “ตอนนี้ผมจะให้คนส่งเงินไปให้ท่าน

หลี่โม่พูดเบาๆและกล่าวว่า “ไม่ต้องแล้ว ผมไม่อยากทำให้ เกิดความเข้าใจผิด ผมไปที่นั่นเองจะดีกว่า”

“โอเค ผมรอคุณอยู่ที่ไนต์คลับส่วนตัวหวงถึงในเมืองฮาน” ลุง

เฉียนกล่าว

ไนต์คลับส่วนตัวหวงถึง เดิมที่เป็นอุตสาหกรรมลูกโซ่ของ สํานักหลงเหมิน

หลี่โม่วางสายโทรศัพท์ ถอนหายใจและมองขึ้นไปบนท้องฟ้า ยากจนเป็นบาปดั้งเดิมสินะ

หากไม่มีเงิน แค่ก้าวเดียวก็ลำบาก แม้กระทั่งลูกสาวของเขาก็ ไม่สามารถยอมรับได้

หลี่โม่และแม่ของเขาถูกไล่ออกจากสำนักหลงเหมินเป็นเวลาสี่ ปี สุดท้ายพวกเขาก็ต้องกลับไปที่
สํานักหลงเหมินอีกหรือ?

เป็นหุ่นเชิดที่พวกเขาผลักออกมาเมื่อตกอยู่ในอันตรายหรือ?

ไม่นาน หลี่โมก็ขี่รถยนต์พลังงานไฟฟ้าไปที่ไนต์คลับส่วนตัว หวงถิง

นี่คือไนต์คลับส่วนตัวที่หรูหราและมั่งคั่งที่สุดในโจวเมืองฮา น มาตรฐานการเข้าเริ่มต้นด้วยมูลค่าสิบล้าน!

นอกจากนี้ คุณต้องได้รับการแนะนำจากสมาชิกภายในก่อน จึงจะสามารถเข้าได้

ดังนั้น ไนต์คลับส่วนตัวหวงถึงไม่ใช่ว่ามีเงินก็สามารถเข้าได้

ผู้ที่สามารถมาบริโภคได้ คือบอสใหญ่ในเมืองอ่านที่มีหน้าตา ดีและมีเส้นสายที่แข็งแกร่ง!

ทันทีที่เขาเดินเข้าไปในห้องโถง หลโม่ก็ถูกห้ามด้วยเสียงนุ่ม นวล!

“เฮ้ๆ คุณเป็นใคร ใครให้คุณเข้ามา รีบออกไปเร็วๆ สวมชุด ขาดรุ่งริ่งแล้วยังกล้าที่จะเข้าไปใน

ไนต์คลับส่วนตัวหวงถึง!”

สาวงามในชุดกี่เพ้าสีแดง ขวางทางหลี่โม่ไว้ เอ่ยปากตำหนิ มองดูเขาด้วยสายตาดูถูก

ผู้หญิงคนนี้ สวยในแบบของเธอ มีเอวเล็กสะโพกใหญ่ รูปร่าง ของเธอมีส่วนโค้งส่วนเว้าที่ชัดเจน ภายใต้ชุดกี่เพ้าที่มีรอยผ่าทั้งสองข้าง ต้นขาสีขาวคู่หนึ่งปรากฏขึ้นเป็นระยะขณะเดิน เป็นที่น่า

หลงใหลที่ผู้ชายจะพ่นเป็นเลือดออกมา

“รีบไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้! นี่ไม่ใช่ที่ที่คนบ้านนอกอย่างคุณจะ เข้ามาได้!”

หวังถึงถึงจ้องมองหลี่โม่ด้วยความรังเกียจ เธอเคยเห็นคน ขลาดที่น่าสังเวชเช่นนี้มามากแล้ว ล้วนอยากเข้ามาในไนต์คลับ ส่วนตัวหวงถิง

แต่ เขาไม่ดูเลยว่าที่นี่คือที่ไหน

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ