บทที่ 10 ความเย่อหยิ่งและความภาคภูมิใจ
การปรากฏตัวของหลีโม่ ทำให้สีหน้าทุกคนในห้องประชุมดูแย่ มาก
“หลี่โม่ ขยะอย่างคุณเข้ามาได้อย่างไร? ไม่รู้ว่าที่นี่คือที่ไหนเห รอ?ไสหัวออกไปจากที่นี่ซะ!” กู้ซิงเวยชี้ไปที่โม่อย่างโกรธ เกรี้ยว
ขยะที่ไม่ได้เรื่องแบบนี้ ไม่มีสิทธิ์เข้าบริษัทของตระกูล
ไม่มีคุณสมบัติแม้แต่จะเข้ามาที่ห้องประชุมนี้
– โอ๊ย ทำไมไอ้ขยะคนนี้เข้ามาในห้องประชุมล่ะ มาขายหน้า ชัดๆไม่ใช่เหรอ?”
“ใช่ บอกให้เธอตอบตกลง เหมือนเป็นการขุดหลุมให้กู้หยุน หลันชัดๆ ไม่มีสมอง”
“เหอะๆ ผู้ชายที่เกาะผู้หญิงกิน ยังมีหน้ามาพูดที่นี่”
ทันใดนั้น ในห้องประชุมสมาชิกของตระกูลกู้และพนักงานที่ ระดับสูงของบริษัท ต่าง
วิพากษ์วิจารณ์หลีโม่ คำพูดของพวกเขาเต็มไปด้วยการดูถูก และเหยียดหยาม
“ทำไมคุณถึงมาที่นี่?” ตอนนี้ หยุนหลันก็ตื่นตระหนกเล็ก น้อย แต่โกรธมากกว่า
หลี่โม่ไม่น่ามา
อย่างไรก็ตาม เขากลับเดินมาหากหยุนหลันด้วยรอยยิ้มที่อ่อน โยนบนใบหน้าของเขา
สี่ปีแล้ว ที่ตนเองไม่เคยให้อะไรแก่เธอเลย ไม่เคยช่วยเธอเลย
ทุกคนดูถูกเขา แต่หยุนหลันยังคงอยู่เคียงข้างเขา
แม้ว่าในวันธรรมดา หยุนหลันจะเข้มงวดกับเขา แต่หลี่ โมก็ ไม่ได้จริงจังหรือใส่ใจมัน
เพราะว่า หยุนหลันเป็นภรรยาของเขา คืออดีตและอนาคต ของเขา
ที่ผ่านมา ผมไม่มีประโยชน์และทำให้คุณถูกวิพากษ์วิจารณ์มา
มากมาย
วันนี้ ผมสืบทอดมรดกของสำนักหลงเหมิน ให้ชีวิตที่เจริญ รุ่งเรืองทั้งชีวิตแก่คุณ
หลโม่ก้าวไปข้างหน้า ยืนอยู่ข้างๆหยุนหลันและพูดอย่าง จริงจัง “หยุนหลัน ตอบตกลงกับเขา การร่วมมือนี้ ไม่มีใครอื่น นอกจากคุณ! ”
เมื่อมองไปที่สายตาที่มั่นคง ในดวงตาของหลีโม่ หยุนหลันก็ ตกอยู่ในภวังค์ในขณะนั้น ดูเหมือนว่าสิ่งที่หลีโม่พูดจะเป็นจริง ดู เหมือนว่าเขาได้เปลี่ยนไปจริงๆ
“ฮ่าฮ่าฮ่า! ตลกจริงๆ คุณกำลังพูดถึงอะไร?หลี่โม่ คุณคิดว่าที่ นี่คือที่ไหน? นี่คือบริษัทของตระกูล ไม่ใช่ที่ที่คุณจะมาอวดดีไสหัวออกไปจากที่นี่ซะ!” กู้ชิงเวยพูดด้วยความโมโห
หลีโม่อยู่ในตระกูล ไม่มีอำนาจใด ตอนนี้เขากล้าที่จะมาที่ บริษัทแล้วสั่งโน่นสั่งนี้ มันเป็นเรื่องที่บังอาจมาก!
“คุณปู่ ท่านดูหลี่โม่สิ เขากล้ามายุ่งเรื่องของบริษัทของตระกูล เรา ช่างบังอาจจริงๆ”ขณะนี้ใบหน้าของกู้ชิงหลินเย็นชา ดวงตา แหลมคมคู่หนึ่ง อยากจะฆ่าหลีโม่ด้วยสายตาของเธอ
สีหน้าของคุณท่านใหญ่ตระกูลกู้จมลง เขามองไปที่หลี่โม่ อย่างไม่พอใจและพูดอย่างเย็นชาว่า
“ออกไป!”
คนที่มีนามสกุลอื่น คนที่เกาะผู้หญิงกินแล้วยังทำให้ตระกูล อับอายในเมืองอ่าน กล้าที่จะเข้ามายุ่งเรื่องของบริษัทของตระกูล
กู้
นี่กำลังจะทำอะไร?
อยากเข้ามายุ่งกับกิจการของบริษัทของตระกูล อย่างไรก็ตาม หลี่โม่ไม่ได้สนใจคุณท่านใหญ่ตระกูล แต่เขา มองไปที่หยุนหลัน จับมือที่อ่อนนุ่มของเธอและพูดว่า “เชื่อผม เถอะ”
เป็นเพราะคำสามค่านี้ที่ทำให้หยุนหลันมีแรงกระตุ้นอย่าง ฉับพลัน เธอหันศีรษะและพูดกับ
คุณท่านใหญ่ตระกูล”คุณปู่ ฉันตอบตกลง”
ขณะที่เธอพูด เธอหันศีรษะ ใบหน้าของเธอดูภาคภูมิใจและ เย็นซาจ้องมองไปที่กู้ซิงเวียและพูดว่า กู้ซิงเวีย คุณต้องการขับ ไล่ฉันออกจากบริษัทวินเซ็งไม่ใช่เหรอ ถ้าฉันไม่สามารถทำให้ บริษัทเราร่วมมือกับบริษัทรุงคางได้ ฉันจะลาออกเอง! ”
หยุนหลัน คุณต้องคิดให้ดีๆนะ เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับ พัฒนาการของคุณ การพัฒนาตระกูลของเราในอีกไม่กี่ปีข้าง หน้า” คุณท่านใหญ่ตระกูลกล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้ม
หยุนหลับกล่าวอย่างจริงจัง “ฉันคิดดีแล้ว”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ กู้ซิงเวยก็แสดงท่าทีเยาะเย้ยที่มุมปากของเขา และพูดว่า “โอเค กู้หยุนหลันนี่คือสิ่งที่คุณพูดเองนะ ขอให้ทุก คน ในวันนี้เป็นพยาน เมื่อถึงตอนนั้น อย่ามากลับค่านะ”
“ไม่แน่นอน แต่ถ้าฉันสามารถทำให้บริษัทเราร่วมมือกับบริษัท รุงทางกู้ซิงเวย คุณจะทำยังไง?” หยุนหลันถามกะทันหัน ราวกับว่าเธอมั่นใจมาก
เธอไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆเธอถึงพูดแบบนี้ บางทีหลีโม่อาจให้ความ กล้าหาญและความมั่นใจแก่เธอ
คนเรามีชีวิตด้วยลมหายใจเดียว
“เหอะๆ เพียงแค่คุณสามารถทำให้เราได้ร่วมมือกับบริษัทรุง คาง ตำแหน่งรองประธาน บริษัท ผมจะไม่แย่งกับคุณ ปล่อยให้ คุณโดยตรง!” กู้ซิงเว่ยหัวเราะอย่างเย็นชา ดวงตาของเขาเต็ม ไปด้วยความรู้สึกตลก
อย่างเธอ สามารถทำให้บริษัทรุงคางร่วมมือกับเรา คนโง่
กำลังฝันชัดๆ!
” ได้!” ”
หยุนหลันตอบ หันกลับมาและดึงหลีโม่ออกจากห้องประชุม
โดยตรง
หลังจากพวกเขาออกไป การพูดคุยก็ระเบิดขึ้นในห้องประชุม
“หยุนหลันคนนี้ ไม่ดูความสามารถของตนเองเลย คิดจะร่วม มือกับบริษัทรุงคาง ถึงตอนนั้น คาดว่าเธอคงจะได้ลาออกละ”
“เหอะๆ ก็เพราะหลีโม่มายุ่ง ช่างเป็นสามีที่ดีจริงๆ”
“ขยะก็คือขยะ คิดว่าตนเองเก่งนักเหรอ ผมจะรอดู ว่าเขาจะ ช่วยหยุนหลันเอาสัญญาการร่วมมือนั้นมาได้อย่างไร”
สีหน้าของคุณท่านใหญ่ตระกูลจมลง เคาะไม้ค้ำ ในมือของ เขาแล้วพูดว่า “พอละ จบการประชุม!”
ทางนี้หยุนหลันและหลี่โม่กลับถึงบ้าน
จู่ๆหวังฟางผู้เป็นแม่ก็รีบพุ่งเข้ามา ตบหน้าหลี่โม่และดุว่า “ไอ่ ขยะ ทำไมวันนี้คุณถึงไปที่ บริษัท ยังกล้าขอให้หยุนหลันตกลงที่ จะเดิมพันกับกู้ซิงเอ๋ย คุณรู้ไหมมันกำลังผลักหยุนหลั่นลงไปใน กองไฟ! ”
หลี่โม่ถึงกับผงะ เมื่อเขาต้องการที่จะอธิบาย หวังฟางก็ดุเขา ว่า “ไปให้พ้น”
หลี่โม่ก็ไม่รู้จะทำยังไง เดินเข้าไปในครัวเพื่อเก็บกวาด ทําความสะอาด
เมื่อมองไปที่ด้านหลังที่เงียบเหงาของหลี่โม่ หยุนหลันพูดกับ หวังฟางด้วยท่าทางที่ร้อนรน แม่ คุณกำลังทำอะไรอยู่ เรื่องนี้ฉัน เป็นคนตอบตกลงเอง มันไม่เกี่ยวกับหลี่โม่”
“ไม่เกี่ยวข้องได้ไง คุณคิดว่าฉันโง่เหรอ? ฉันได้ยินมาว่า เขา บุกเข้าไปในห้องประชุม โดยขอให้คุณตอบตกลง ตอนนี้คุณยัง ปกป้องเขาอยู่อีกเหรอ?” หวังฟางกัดฟันอย่างโมโหอยากจะตี หลี่โม่ให้ตาย!
ดูสิท่าทางที่เขาทำงานอยู่ในครัว เขาเป็นขยะไร้ความสามารถ แบบนี้ไปตลอดชีวิต!
“บอกฉันซิ สมองคุณมีปัญหาใช่ไหม จึงไปฟังคำพูดขยะๆของ หลี่โม่”หวังฟางตำหนิพลางเอานิ้วชี้ไปที่หน้าผากของหยุนหลัน
หยุนหลันเสียใจมากเช่นกัน ก่อนหน้านี้เป็นเพราะอารมณ์ ความโกรธชั่ววูบ บวกกับการยุยงของหลี่โม่ เธอจึงตอบตกลงไป อย่างกะทันหัน
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้คิดดูเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว นี่คือการหาที่ ตายให้กับตัวเองชัดๆ
บริษัทรุงคาง จะร่วมมือกับตระกูลกู้ได้ยังไง?
“ แม่ ปล่อยให้ฉันได้อยู่เงียบๆสักพัก
หยุนหลันเดินตรงเข้าไปในห้องนอนและปิดประตูดังปัง
หวังฟางกระทืบด้วยความโกรธ จ้องมองกู้เจี้ยนหมินที่ยังคง อ่านหนังสือพิมพ์อยู่บนโซฟาและด่าว่า “อ่านๆ วันๆเอาแต่อ่าน หนังสือพิมพ์ ลูกสาวของคุณกำลังจะถูกไล่ออกจากบริษัทแล้ว ครอบครัวเรากําลังจะอดตายแล้ว! ”
กู้เจี้ยนหมินถอนหายใจและพูดว่า “คุณรีบร้อนอะไร ต้องมีทาง ของมันเอง เรื่องของคนหนุ่มสาว ก็ให้พวกเขาแก้ไขได้ด้วยตัว เอง อีกอย่าง ลูกสาวของเราออกจากบริษัท ก็ไม่ได้อยู่ไม่รอดสัก หน่อย”
“คุณกำลังพูดอะไรของคุณ? หรือว่า มรดกของคุณท่านใหญ่ ตระกูลกู้คุณไม่ต้องการเหรอ?” เมื่อหวังฟางได้ยินเช่นนี้ เธอก็ กังวลและพูดว่า “กู้เจี้ยนหมิน ดูไม่ออกเลยนะว่า ฉันอยู่กับคุณมา นานหลายปี อยู่แค่บ้านหลังเล็กสามห้องนอน ไปดูบ้านน้องสาม และบ้านพี่ใหญ่ตระกูล นั่นมันเป็นวิลล่าหลังเล็กเลยนะ! คุณดู คุณ ทำตัวเหมือนหลโม่ ไม่ได้เรื่องสักอย่าง ไม่ไปไขว่คว้าอะไร เลย น่าโมโหจริงๆ!!
หลังจากพูดจบ หวังฟางก็จะไปตบตีกู้เจี้ยนหมิน เขาไม่มีทาง เลือกอื่นนอกจากปกป้องอย่างอดทน
โดยพูดว่า “ไม่ต้องดีแล้ว ผมผิดไปแล้วโอเคไหม?”
หลังจากนั้นไม่นาน หลโม่ก็เดินเข้าไปในห้องนอนพร้อมกับน้ำ ล้างเท้า เห็นหยุนหลันนอนอยู่บนเตียงและกระซิบว่า “หยุนหลัน ตักน้ำร้อนให้คุณแล้ว”
กู้หยุนหลันลุกขึ้นด้วยดวงตาสีแดง มองไปที่หลี่โม่และถามอย่างจริงจังว่า”หลี่โม่ ในห้องประชุมวันนี้ สิ่งที่คุณพูดนั้นโกหก ฉันใช่ไหม?ถ้าฉันไม่มีงาน ซีซีจะทำยังไร? แล้วแม่คุณล่ะ จะทำ ยังไง?”
ดวงตาของหยุนหลันถูกปกคลุมไปด้วยชั้นที่ไม่มีน้ำ เธอเกลียดตัวเองแทบตายที่เชื่อคำพูดของหลีโม่ ตอนนี้ ทุก อย่างไม่สามารถเปลี่ยนได้แล้ว
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หัวใจของหลี่โมก็อบอุ่น
ที่แท้ เธอคิดถึงแม่ของตัวเขาเสมอ เธอยังคงเป็นผู้หญิงที่ จิตใจดี
สุขภาพของแม่ไม่ดีมาโดยตลอด ต้องใช้เงินเป็นจำนวนมาก
เงินนี้ตระกูลกู้เป็นคนให้
ตอนนี้ แม่ของเขาทำธุรกิจเล็กๆ ในบ้านหลังเก่า หลี่โม่จะกลับ ไปดูเธอในทุกๆสองสามวัน
เมื่อเธอกำลังคิดอยู่ หลี่โม่ก็ยื่นมือออก ถอดรองเท้าและ ถุงเท้าของหยุนหลันจับเท้าเล็ก ๆ ของเธอที่
ขาวนุ่มเหมือนแกะ แช่อยู่ในน้ำและพูดเบา ๆ “หยุนหลัน ผม ไม่ได้โกหกคุณ สัญญานี้ไม่มีใครอื่น
นอกจากคุณ”
เมื่อเขาพูดเช่นนี้ ออร่าที่ทรงพลังอย่างมากก็พุ่งออกมาจาก ร่างของหลี่โม่ เขามองไปที่หยุนหลันอย่างจริงจัง เช็ดน้ำตาออกจากมุมตาของเธอ
“หยุนหลัน ในอดีต ผมเป็นคนที่ทำให้คุณเสียใจ ทำให้คุณ รู้สึกผิดหวัง ไม่ต้องกังวล ต่อไป คุณจะไม่ต้องทนอีกแล้ว”
“ผมจะให้คุณกับซีซี มีอนาคตที่ทุกคนอิจฉา!”
คนทั้งหมดในเมืองฮาน จะภาคภูมิใจที่คุณเป็นภรรยาของ ผมหลี่โม่!
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ