คุณอารสแซ่บ ตอนที่ 5

ในวันนั้นมัสยาจำได้ว่าเธอไม่ได้ตอบโต้อะไรออกไป เลย หนึ่งนั้นคือไม่เข้าใจว่าทำไมอารักษ์ต้องเอาลิ้นเข้าไป พันกับหล่อนด้วย สองคือไม่คิดว่าจะได้ยินคำเหยียด หยามกับสายตาดูแคลนจากปากของผู้หญิงที่อารักษ์พา มาบ้าน แต่เมื่อโตขึ้นก็ทำให้เธอเข้าใจว่าสิ่งที่เพื่อนสาว ของอารักษ์มองเห็นในตัวเธอนั้น ‘เป็นจริง’

หน้าตาและรูปร่างจึงเป็นสิ่งที่เธอใส่ใจ สวย หุ่นดี และ หน้าอกต้องใหญ่กว่าแม่นั่น เธอจึงกลายเป็นหญิงสาว ใส่ใจการกินอาหารพอๆ กับการออกกำลังกายเพื่อบริหาร หน้าอกให้ยกกระชับและสวยงามอยู่เสมอ โชคดีเป็นของ เธอเมื่อแม่รักเธอมาก ถึงกับให้มาเยอะอย่างไม่หวง

และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ แม้จะมาโดยไม่คาดฝัน แต่ก็สร้างความมั่นใจให้เธอเต็มร้อย ‘รักษ์เป็นของฉัน’ จะ ไม่มีวันให้เป็นไปตามที่พิซซี่บอกแน่ เพราะตอนนี้มั่นใจ อย่างที่สุดว่าสวยกว่าแม่นั่นแน่ ไม่อย่างนั้นอารักษ์คงไม่ ‘จูบ’ เธอในทันทีที่เห็นหน้าหรอก โดยเฉพาะขนาดของ หน้าอก เธอมั่นใจว่าทั้งใหญ่และเต่งตึงกว่าแม่นางแบบ ‘พิซซี่’ หลายคัพทีเดียว

ทรวงอกขนาดใหญ่กระเพื่อมขึ้นลงตามแรงเคล้นคลึง จากฝ่ามือของเขาทำให้อารักษ์มันในอารมณ์เสียจนต้อง คลุกเคล้าใบหน้าลงบนความสวยงามนั้นไม่หยุด ทั้งกด เคราสากขึ้นลง ทั้งซุกไซ้จมูกดอมดมความหอม แต่นั่นก็ยังไม่ทำให้เขาสะใจที่ได้ฟอนเฟ้นเต้าอวบใหญ่นี้

ริมฝีปากจึงอ้าออกและดูดกลืนปลายยอดสีแดงสด พร้อมกับตวัดปลายลิ้นเลียไล่ไปมา และเมื่อได้ยินเสียง ร้องครวญครางของเธอดังชัด เขาก็ยิ่งตวัดปลายลิ้นให้รัว เร็วมากยิ่งขึ้น

‘อา… เอื้อ… อา… อารักษ์ขา… อา… อารักษ์ขา… อูย… อูย… อารักษ์… โอว… อารักษ์ขา… โอว….

เสียงครวญครางแว่วหวานเปล่งออกมาจากริมฝีปากอวบ อิ่มเผยอน้อยๆ ร้องเรียกชื่อเขาด้วยความเสียวซ่าน ในทุก ครั้งที่เขาตวัดปลายลิ้นลงไป เธอจะบิดกายพร้อมเปล่ง เสียงร้องเรียกชื่อเขาไปด้วย ‘อารักษ์ขา…’ และยิ่งเธอ ครวญครางเท่าไร ก็คล้ายกับเป็นแรงกระตุ้นให้เขาตื่นตัว มากขึ้นเท่านั้น ทว่า…. คนที่เรียกเขาแบบนี้มีเพียงคนเดียว

ดวงตาคมเข้มเปิดขึ้นอย่างเร็วก่อนร่างแข็งแกร่งเปลือย เปล่าท่อนบนจะทะลึ่งลุกขึ้นพรวด ฝ่ามือทาบปิดใบหน้า ของตนเองเอาไว้ เพื่อสะกดกลั้นความต้องการตาม ธรรมชาติให้ลดน้อยถอยลง เพราะภายใต้กางเกงนอนขา ยาวลายสก็อตนี้ ต้องทำหน้าที่กักเก็บความมหึมาเอาไว้ อีกแล้ว และเขาก็รู้ดีว่ามันมหึมามากมายขนาดไหนยาม พร้อมจะออกศึก
“เฮ้อ!”

ถอนหายใจหนักๆ เพราะศึกครั้งนี้แตกต่างจากทุกครั้งที่ ผ่านมา เพราะทุกครั้งนั้นเขาเป็นฝ่ายบุกทลายจนข้าศึก แตกกระจุยและเขาก็ได้ครอบครองพื้นนี้นั้นด้วยความ เต็มตื้นอย่างที่สุด แต่ในเวลานี้เขากลับต้องพยายาม เจรจาและสงบศึกลงให้จงได้ จะไม่ยอมให้ต้องเสียเลือด เสียเนื้อเด็ดขาด

แต่ยิ่งคิดก็คล้ายกับว่าจะยิ่งตอกย้ำความเป็นจริงมาก ขึ้นไปอีก เพราะหากเขาช่วงชิงเอาพื้นที่นี้ไว้ได้ การเสีย เลือดเสียเนื้อครั้งนี้ก็จะคุ้มและทำให้เขามีความสุขอย่าง ท่วมท้นมากที่สุด

“ไอ้รักษ์ แกอย่าบ้านะ นั่นมันน้องปลานะโว้ย! แกไม่ควร คิดกับน้องปลาแบบนี้”

“แล้วแกจะให้ฉันทำยังไง น้องปลา… ใหญ่โตซะขนาด นั้น ทั้งใหญ่ ทั้งเต่งตึง โอ้ย! ฉันไม่ได้อยากคิด แต่ฉันห้าม มันไม่ได้”

“หักใจให้ได้อารักษ์ แกคิดกับน้องปลาแบบนั้นไม่ได้เด็ด ขาด ไม่อย่างนั้นแกได้ถูกฉลามกินแน่”
อารักษ์พูดโต้ตอบกับตัวเองไม่ต่างจากคนบ้า เพราะ ไม่ใช่ไม่รู้ว่าสิ่งที่คิดและเก็บเอามาฝันนั้นไม่ถูกไม่ควร และเขาก็ควรจะตัดไฟเสียแต่ต้นลมให้เร็วที่สุด แต่สิ่งเร้า จากเรือนร่างของมัสยาทำให้เขาหวั่นไหวเหลือเกิน ใคร จะคาดคิดไปว่า เด็กหญิงรูปร่างอ้วนป้อมในวันนั้นจะกลับ กลายเป็นสาวสวยได้มากขนาดนี้ โดยเฉพาะ ‘หน้ามัธยม แต่นมปริญญาเอก’ นั่น ก็ยิ่งการันตีความเป็นไปได้ที่เขา จะฝันหามัสยาให้มากขึ้นไปอีก

แค่คิดถึงเต้าอวบอิ่มสีชมพูคู่นั้น อารักษ์คล้ายจะเห็นตัว เองกลายร่างเป็นพระอภัยมณีกำลังซุกไซ้ริมฝีปากและ ปลายจมูกลงไปที่เต้าทรวงอวบอิ่มของนางเงือกสาวสวย ที่พาเขาโลดแล่นลงไปในสายน้ำเย็นเยียบเพื่อดับคลาย ความร้อนรุ่มจากกายเนื้อนี้ให้เบาบางลง และในเวลานี้ เขาต้องการมากมายเหลือเกิน

หัวคิ้วขมวดเข้าหากันพร้อมกับดวงตาที่เขม่นมองมา ทำให้อารักษ์รู้สึกคล้ายกับว่าจะหายใจไม่ทั่วท้องขึ้นมา เสียดื้อๆ เมื่อเจ้าของบ้านข้างเคียงที่เขาตั้งใจมาสวัสดี ทักทายพร้อมเอาของฝากมาให้ กำลังส่งสายตาพิฆาต มองมาอย่างจับผิด หรือว่าเหตุการณ์เมื่อคืนกำลังจะส่ง ผลในเช้าวันนี้

ไม่น่า… เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ‘ฉลาม’ หรือ ‘พี่หลาม’ ตามที่เขาเรียกอย่างสนิทสนมนั้นคงลากปืนมายิงเขาทิ้ง ไปแล้วล่ะ แต่ไอ้สายตามองมาแบบนี้จะหมายความว่ายัง ไงกันล่ะ
“เอ่อ… พี่หลามมีอะไรหรือเปล่าครับ” ถามพร้อมกับ กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เพราะฉลามยังไม่ละ สายตาจากเขา ทั้งยังทำท่าคล้ายกับจะครุ่นคิดอะไรบาง อย่างอีกด้วย

“รักษ์”

“ครับพี่!”

“ตกใจอะไร พี่ก็เรียก”

“เอ่อ… พี่หลามมีอะไรจะถามผมหรือครับ”

น้ำเสียงติดตลกของฉลามเหมือนกับว่ากำลังขำขันใน ตัวเขาทำให้อารักษ์สูดลมหายใจเข้าลึกๆ และกล้าจะส่ง คำถามไปใหม่ เพราะถ้าเป็นเรื่องของมัสยาจริง ฉลามคง ไม่มานั่งยิ้มทำสีหน้ากรุ้มกริ่มใส่เขาแบบนี้แน่ เพราะพ่อ ที่ไหนล่ะจะยิ้มถ้ารู้ว่าเขาขโมยจูบแรกและบีบเต้าครั้งแรก ของลูกสาวตัวเองไปแล้ว