คุณอารสแซ่บ ตอนที่ 3

เสื้อชุดนอนถูกปลดรังดุมจนถึงแนวลิ้นปี่ทำให้เขา มองเห็นอะไรบางอย่างที่นูนเด่นออกมาอย่างมากมาย ที่สุด มากจนทำให้เขาต้องกลืนน้ำลายลงคออย่างแสน เสียดาย ทว่ากิริยามองตามสายตาของเขาจนไปหยุดอยู่ ที่สาบเสื้อที่แยกออกจากกัน นิ้วมือสั่นๆ นั้นก็ต้องเร่งติด รังดุมอย่างควบคุมตัวเองไม่อยู่เช่นกัน

อารักษ์ต้องหันหน้าไปอีกทางเพื่อให้เธอพร้อมมากกว่านี้ และเมื่อปลายหางตาบ่งบอกว่าเธอพร้อมเขาก็ไม่รอช้าที่ จะไขความข้องใจให้หมดไป

“เออ… น้องปลา น้องปลาใช่มั้ย” ไม่น่าจะถามอีกเมื่อ แน่ใจอยู่แล้ว เพราะใบหน้านั้นยังมีเค้าเด็กสาวในวันวาน ผสมอยู่ เพียงแต่ดูเติบโตเต็มตัว คือเครื่องหน้างดงาม สมส่วนและโต… มาก

อารักษ์กลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็นอีกครั้ง เมื่อใบ หน้าน้อยๆ นั้นพยักหน้าลงเพียงนิด พร้อมกับริมฝีปาก บวมเจ่อนั้นก็เม้มเข้าหากันอย่างคนกำลังประหม่าอย่าง ที่สุดไม่ต่างจากเขา

“น้องปลา… เอ่อ… อา… อาขอโทษนะ อา… อาไม่ได้ ตั้งใจ อาเมาน่ะ แล้วก็ไม่คิดว่าจะมาเจอน้องปลาที่นี่ด้วย อาคิดว่าเป็นขโมย อาไม่ได้ตั้งใจจะทำกับน้องปลาแบบ นั้น อา…”
นั่นคือค่าแก้ตัวสุดเห่ยที่สุดในชีวิตก็ว่าได้ เพราะถ้ารู้ ไปถึงไหนว่าคนอย่างเขาคิดหาคำแก้ตัวในเรื่องอย่างว่า ตำแหน่งคาสโนว่าที่เคยได้รับฉายาจากผองเพื่อนคงต้อง ถูกยึดคืนแน่ๆ

“ไม่… ไม่เป็นไรค่ะ น้องปลาเข้าใจ”

“เข้าใจ… เข้าใจว่าอะไรคะ”

คิ้วเข้มเลิกขึ้นสูง อดไม่ได้จะถาม เมื่อได้ยินคำตอบที่ ออกมาจากปากของ ‘มัสยา’ หรือ ‘น้องปลา’ หญิงสาวข้าง บ้าน เมื่อ 10 ปีก่อนนั้น มัสยายังเป็นเพียงเด็กหญิงช่าง ก ช่างถามจนเขาหาคำตอบมาให้เธอแทบไม่ทัน แต่ในเวลา นี้เมื่อมัสยางดงามไปทั้งตัว โดยเฉพาะดวงตาสวยหวาน คู่นั้นกำลังหลุบลงต่ำมองแต่เพียงช่วงขาเรียวยาวของ ตนเอง เขามั่นใจว่านั่นคือความขาวอมชมพูเพราะเลือด ลมกำลังสูบฉีดไปทั่วทั้งร่าง เพราะมัสยากำลัง ‘อาย’

กรามแกร่งขบกันแน่นเพื่อระงับอารมณ์บ้าๆ ไม่ควรจะ เกิดขึ้นเลยตั้งแต่เมื่อครู่จนถึงเดี๋ยวนี้ เขาไม่เคยควบคุม ตัวเองไม่ได้กับ ‘เซ็กซ์ แต่สิ่งที่เกิดเมื่อครู่ พิสูจน์แล้วว่า เขาควบคุมตัวเองไม่ได้เลย ไม่ว่าผู้หญิงที่เขาล่วงเกินเมื่อ ครู่จะเป็นนางแมวขโมยหรือว่าเป็นมัสยา เขาก็ไม่ควรจะ ทำทั้งนั้น แล้วนี่เขาทำอะไรลงไป ความอยาก’ คือสิ่งที่ เขาควบคุมตัวเองได้เสมอมา แล้วทำไมครั้งนี้ถึงทำไม่ได้
เขาทำสิ่งน่าละอายใจนั้นกับลูกสาวเพื่อนบ้านที่เอื้อเฟื้อ ต่อครอบครัวเขาในตลอดเวลาที่เขาอยู่เมืองไทยได้ อย่างไร แต่สิ่งที่คิดกับภาพที่มองเห็นนั้นสวนทางกันอย่าง สิ้นเชิง เพราะยิ่งเห็นมัสยาก้มหน้าก้มตาจนใบหน้าใกล้ ชิดกับดอกบัวคู่ ทั้งอวบและอิ่มอย่างที่สุดนั้น นั่นก็ยิ่ง กระตุ้นต่อมความต้องการตามธรรมชาติของเขาให้โลด แล่นได้อีกเท่าตัว

“เอ่อ… น้องปลามาทำอะไรคะ” อารักษ์เปลี่ยนเรื่อง เพราะดูว่าคําถามที่เขาต้องการนั้นมัสยาคงไม่ตอบแน่ แต่ เขาคงคิดผิด

“น้องปลาเข้าใจว่าอารักษ์คงคิดว่าเป็นคนอื่น ไม่อย่าง นั้นอารักษ์คงไม่… ไม่ทำอย่างนั้นกับน้องปลาแน่ๆ”

อารักษ์จ้องมองใบหน้าที่ก้มาลงกับน้าเสียงเศร้าอย่าง ที่สุด เขาอยากจะบอกเธอเหลือเกินว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ ไม่ใช่ว่าเขาคิดว่าเป็นคนอื่นหรือคิดว่าเป็นเธอ แต่ทั้งหมด นั้นคือสิ่งที่เขาควบคุมตัวเองไม่ได้ สิ่งสวยงามที่ประกอบ ขึ้นเป็นเธอนั้นต่างหากเป็นสาเหตุ แต่ใครจะบ้าพูดออกไป แบบนั้นกันเล่า นั่นไม่ต่างจากการสารภาพว่า ‘หลงเสน่ห์’ เรือนร่างของเธอตั้งแต่เพียงแรกเห็นเลยนะ

“อาต้องขอโทษน้องปลาอีกครั้ง ขอโทษอย่างที่สุด อาไม่ ได้ตั้งใจจริงๆ”
อย่างนี้ใช่ไหมที่เขาต้องพูดออกไป เพื่อไม่ให้อะไรๆ ที่เขาคิดไว้ และอะไรก็ตามที่จะทำให้มัสยาหวั่นไหวมี อิทธิพลเหนือความถูกต้อง เพราะแม้ว่าเขากับมัสยาจะ ไม่ได้เป็นญาติกัน แต่เขาเห็นมัสยามาตั้งแต่เด็ก ควรแล้ว หรือที่จะคิด ‘กิน’ ของเอร็ดอร่อยจากตัวเธอ แม้เขาจะ ชอบกินของอร่อยที่เรียกว่า ‘แซ่บ’ นี้มากแค่ไหนก็ตาม แต่ นั่นต้องไม่ใช่ ‘มัสยา’ ไม่ใช่เด็กหญิงที่วิ่งตามเขาต้อยๆ เด็กหญิงที่เรียกเขาว่า ‘อารักษ์ขา…’ คนนั้น

“ไม่เป็นไรค่ะ น้องปลาผิดเองที่เข้ามาโดยไม่ได้ขอ อนุญาตอารักษ์ก่อน น้องปลารู้ว่าอารักษ์จะกลับมาถึงคืน นี้ ก็เลยเอาวุ้นที่น้องปลาหัดทำมาใส่ตู้เย็นไว้ให้อารักษ์น่ะ ค่ะ เผื่ออารักษ์กลับมาถึงแล้วหิวจะได้มีอะไรทานรองท้อง ไปก่อน เอ่อ… น้องปลารู้ว่าอารักษ์ไม่ได้ตั้งใจ อารักษ์ไม่ ต้องคิดมากนะคะ”

มัสยาพูดเร็วปรื้อเพื่อปลอบใจ จนเขาอยากจะสบถเอา คําหยาบคายต่างๆ ออกมาด่าว่าตัวเองซะเดี๋ยวนี้ เพราะ แวบหนึ่งนั้นเขาเห็นแววตัดพ้อในดวงตาคู่สวยที่ซ้อนขึ้น มองดูเขา ทั้งที่ควรเป็นเบาที่ต้องหาคําแก้ตัว ไม่ใช่สิ คํา แก้ต่างที่ทำให้เธอไม่ประหม่าไปมากกว่านี้ แต่นี่เขากลับ ยืนอึ้งปล่อยให้มัสยาเป็นคนพูดเพื่อทำให้สถานการณ์ดี ขึ้น

เด็กสาว ไม่สิ… หญิงสาวที่เติบโตไปทั้งเนื้อทั้งตัว ค่อยๆ กระเถิบเรือนร่างเย้ายวน Want ของเขาและพาตัวเองมา จนสุดริมโต๊ะ ทำท่าคล้ายจะลงมา และแล้วสัญชาตญาณความฝันของเขากไวกว่าความคิดอีกแล้ว เมื่อร่างแข็งแกร่งตรงเข้าประชิดตัวก่อนฝ่ามือจะกระชับ แถวและโอบอุ้มเธอลงมาโดยไม่สนใจหาทางตกใจปน แข่งขันของมัสยาเลยสักนิด