บทที่3 เปิดเผยความลับ

“เรื่องอะไร? ทำไมจู่ๆ เธอถึงได้จริงจังขึ้นมาขนาดนี้?”

หลินหยู่เยียนมองเธอ แล้วลังเลอยู่เล็กน้อย จึงเอ่ยขึ้นมา : “ความจริงแล้วเหอเย่าคงเคยจีบฉันตอนที่ฉันอยู่มหาวิทยาลัย แต่ฉันไม่ได้ตอบตกลงเขา”

เล่อโยวโยวยิ้มออกมาอย่างไม่ได้ใส่ใจ : เรื่องนี้ฉันรู้แล้วล่ะ วันแต่งงานเขาบอกกับฉันแล้ว ตอนนั้นฉันยังไม่รู้จักกับเธอ เธอ ไม่จําเป็นต้องเอามาใส่ใจเลยนะ”

“แต่เรื่องที่ฉันอยากจะบอกมันไม่ใช่เรื่องนี้นะ………….. เขียนเอ่ยออกมาพลางขมวดคิ้ว

การแสดงออกของเธอ ทำให้เลอโยวโยวรู้สึกตื่นเต้น : “หมู่ เขียน เธออย่ามาแทงหัวใจฉันนะ! อย่าบอกว่าเธอกับเหอเย่าง มีความสัมพันธ์อะไรกัน แล้วมาหักหลังฉันกันทั้งสองคน ฉันรับไม่ ได้นะแบบนั้น”

หลินหยู่เยียนส่ายหน้า แล้วถอนหายใจออกมา “เมื่อสาม เดือนก่อน ฉันออกไปปฏิบัติงานนอกสถานที่ ไปร่วมงานสัมมนา นักออกแบบ แล้วตอนกลางคืนทุกคนก็ไปร่วมรับประทานอาหาร ด้วยกัน ฉันก็ดื่มเข้าไปด้วยนิดหน่อย เธอเองก็รู้ว่าคอฉันแข็งเสีย ที่ไหนกัน ตอนที่จะกลับโรงแรมฉันก็แทบจะยืนไม่ไหวอยู่ แล้ว……ตอนนั้นก็เจอเข้ากับเหอเข่าลงที่อยู่ในลิฟต์พอดี เขามา คุยงาน แล้วก็เลยบอกว่าจะไปส่งฉันกลับห้อง ฉันเองก็ไม่ได้คิดอะไรมากก็เลยให้เขาไปส่ง หลังจากที่เขาส่งฉันเข้าห้องนอนแล้ว ……..แอบคิดจะทำมิดีมิร้ายกับฉัน ตอนนั้นฉันตกใจมากอยาก จะโทรหาเธอ แต่ดันกดทั่วไปโดนปุ่มบันทึกเสียงเอาไว้

ว่าแล้ว เธอก็หยิบเอาโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วเปิดคลิป เสียงขึ้น

เลอโยวโยวมีสีหน้าซีด แต่เธอก็ไม่ได้เอ่ยพูดอะไรออกมา

เลือกที่จะฟังคลิปเสียงบันทึกนั้น

เหอเข่าลง : “หญ่เยียน คืนนี้ได้มาพบคุณ เป็นเพราะฟ้าลิขิต จริงๆ เลยนะครับ! มาเป็นผู้หญิงของผมเถอะ………

หลินหยู่เยียน : “เหอเข่าดง คุณมันไร้ยางอาย! ปล่อยฉันนะ!”

เหอเย่าง : “คุณสวยจริงๆ …

หลินหยู่เยียน : “ถ้าคุณไม่ปล่อย ฉันจะแจ้งตำรวจ

เหอเข่าลง : “ให้ผมเถอะนะ…….

หลินหยู่เยียน : “คุณไสหัวออกไปซะ! ถ้ายังไม่ไสหัวออกไปอีก ฉันจะบอกเรื่องนี้กับโยวโยว!”

เหอเข่าลง : “หลินหยู่เขียน คุณจะมาเสแสร้งทำเป็นใสซื่อ บริสุทธิ์อะไรกัน! ไม่สนุกเลยนะ!”

สุดท้ายแล้ว ในคลิปเสียงนั้นก็มีเสียงประตูดังกระแทกเข้ามา อย่างแรง

เวลานี้เอง ในใจของหลินหยู่เยียนรู้สึกเป็นกังวลมาก เธอจ้องมองไปยังเล่อโยวโยวด้วยความตื่นเต้น

เรื่องราวที่ปิดบังมาเป็นเวลาสามเดือน ครั้งนี้เป็นเพราะตัวเอง ต้องการจะหย่า จึงไม่อยากที่จะปิดบังต่อไปอีก

ภายในเวลาห้านาทีนี้เล่อโยวโยวสูบบุหรี่ติดต่อกันสองมวน ติด หลินหยู่เยียนก็อยู่เป็นเพื่อนเธอ โดยไม่ได้เอ่ยพูดอะไรออกมา อยู่เช่นนี้

เธอเป็นกังวลมากจริงๆ ว่ามิตรภาพระหว่างเธอกับโยวโยวจะ ต้องจบลงเพราะคลิปเสียงนี้

และตอนที่เล่อโยวโยวกับบุหรี่ลงแล้วนั้น ก็ตัดสินใจดีแล้ว “ได้ ครั้งนี้ฉันจะทำเป็นเพื่อนเธอเอง! ผู้ชายสารเลวอย่างเหอเย่า ตงคนนี้ ฉันเองก็อดทนมามากพอแล้ว! ครั้งนี้ไม่คิดว่าจะมีความ คิดแบบนี้กับเธอ ทำผิดเส้นฉันเกินไปแล้วจริงๆ! หมู่เขียน เธอ กลับไปเตรียมตัวนะ จะได้หย่ากับเซียวหวานให้ได้โดยเร็วที่สุด รอหลังจากที่ฉันมอบข้อตกลงเรื่องการหย่าให้กับศาลแล้ว ฉันก็ จะย้ายออกจากตระกูลเหอ ต่อไปพวกเราก็อยู่ด้วยกัน เธอว่าข้อ เสนอนี้เป็นอย่างไรบ้าง?

คำพูดของเธอนั้นทำให้หลินหยู่เยียนดวงตาร้อนผ่าวขึ้นมาใน ทันที แล้วกอดเธอเอาไว้ : “โยวโยว เมื่อกี้นี้ฉันกลัวจริงๆ นะ กลัว ว่าเธอจะไม่ต้องการฉันแล้ว!”

เล่อโยวโยวกอดเธอ แล้วลูบหลังเพื่อปลอบใจเธออย่าง เบามือ : “ยัยโง่ เป็นเพราะสัตว์ที่ไร้ยางอายอย่างเหอเย่าตงต่าง หากล่ะ! ฉันไม่เอาความผิดนี้มาลงที่เธออยู่แล้ว พวกเรานี่เป็นพี่น้องร่วมทุกข์จริงเลยนะ แต่

โยวโยว คืนนี้ฉันกลับไปแสดงไฟทั้งหมดเพื่อหราน เธอรอข่าวจากฉันนะฉันพยายามรีบหย่าเขาให้ เร็วที่สุด”

เอาล่ะ ๆ เสียได้ยิ่งเธอก็ว่าชีวิตมาเป็นทายาทเศรษฐี เพราะฉะนั้นจะหย่าหย่ามา ที่ไหนได้อยู่ต่อไปพวกเราเป็นสมาคมคนหย่าร้าง แล้วเล่อโยวโยวเอ่ยด้วยท่าทางอย่างราชินี

หลินหยู่เยียนที่หัวเราะออกมาทั้งน้ำตานั้นปล่อยตัวเธอแล้ว แล้วดึงกระดาษทิชชูบนโต๊ะขึ้นมาเช็ดน้ำตา ตอนฉันไม่ไป ไปกับเธอได้ไหมฉันต้องรอถึงตอนเย็นๆ ก่อนแล้วถึงค่อย กลับบ้าน……..

เธอล้อรึเปล่า ต่อไปกลับบ้าน ถ้าอย่างนั้นเราที่เพล็กซ์อพาร์ทเมนท์ของฉันหลัง นั้นแล้วกัน ตอนเย็นเรากินข้าวกันซักมื้อ พูดคุยกัน ด่าพวก ผู้ชายสารสองนั้นให้ตาย

“ได้สิ เอาตามนี้แล้วกัน!!

มีเพื่อนสนิทดีอย่างเล่อโยวโยวแบบนี้ ในของหลินหยู่เขียนนั้นรู้สึกอบอุ่นมาก ความจริงการหย่าก็ได้กลัวขนาด

การยึดติดกับผู้ชายคนหนึ่งไม่ได้คุณต่างหากถึงเป็นเรื่อง น่าเศร้าใจที่สุด

บ่ายสี่โมงเย็น ย่านธุรกิจเจริญที่สุดของเมืองแห่งนี้

ท่ามกลางอาคารที่ตั้งสูงตระหง่าน มีอีกหนึ่งที่สูงเฉียดฟ้าที่สุด

บริษัทเหลิ่งชื่อเป็นกลุ่มธุรกิจใหญ่ที่สุดในเอเชีย

เวลานี้ ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ในออฟฟิศประธานอยู่บนในมือชื่อสกุล หลินหยู่เยียนอายุ 25 ปีสถานภาพ

สังกัดงาน สตูดิโอดีไซน์ตงหลิงไม่คิดเลยเธอจะแต่งงานแล้ว?

เหลิ่งเจาเซียววางเมฆลอยอย่างครุ่นคิดดวงตาดำสนิทเหมือนน้ำนั้นปรากฏความเย็นชาออก
“มูเทียน คุณออกไปได้

หัวหน้าเลขาอย่างเทียนเอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าที่ไม่แสดงออกถึง อารมณ์ใดๆ พลางตอบกลับ : “ครับ ประธานเหลิง ถ้าอย่างนั้น ผมขอตัวออกไปก่อนนะครับ”

มู่เทียนที่เพิ่งจะเปิดประตูออฟฟิศประธานออกนั้น ก็เห็นชาย หนุ่มที่มีความหล่อเหลามากคนหนึ่งเดินเข้ามา

“ขอบคุณครับ”

มู่เทียนพยักหน้า “ไม่ต้องเกรงใจครับ ประธานถัง

ประตูออฟฟิศประธานถูกปิดลงเบาๆ

ดวงตาลูกท้อของถังแหวนชวนมองด้วยความสนใจ เขานั่งลง บนโซฟาหนังแท้ ในมือนั้นควงกุญแจลัมโบร์กินีอยู่ พลางเอ่ยขึ้น อย่างหยอกล้อ : “ฉันได้ยินมาว่าเมื่อคืนมีคนแย่งลูกค้าของ ไนต์คลับฉันไป? เล่นเอาสาวที่อยู่ตรงเคาน์เตอร์ต้อนรับของฉัน ร้องไห้โฮเลยด้วย……..

เหลิ่งเจาเซียวเอาข้อมูลของหลินหยู่เยียนวางเข้าไปในลิ้นชัก ไม่ได้มองถึงแหวนซวน แล้วทำงานต่อ

ประธานเหลิ่งไม่ได้เอ่ยพูดอะไรออกมา ถังแหวนซวนที่ถูกมอง ข้ามนั้นลุกขึ้นแล้วเดินมาตรงหน้าโต๊ะทำงาน

“แกนี่มันโรคจิตไอ้พวกบ้างาน! วันเสาร์แล้วก็ไม่รู้จักพัก ผ่อน….บอกฉันมาตรงๆ เลยนะว่าเมื่อคืนเกิดเรื่องอะไรขึ้นกัน แน่? ผู้หญิงคนนั้น ให้เงินแกห้าล้านจริงๆ ไหม?” ไฝตรงหางตาข้างซ้ายของถังแหวนชวนนั้นดูเจ้าชู้และมีเสน่ห์ หน้าตางดงาม มี ออร่า

เหลิงเจาเขียวเงยหน้าขึ้นมองเขาแวบหนึ่ง : “อืม ให้มาแล้ว

“ฉันจะเป็นลม! เธอเป็นใครน่ะ? เป็นลูกสาวตระกูลเศรษฐี ตระกูลไหนกัน?” ถังแหวนชวนเอ่ยถามด้วยใบหน้าเต็มไปด้วย ความตื่นเต้น รอฟังเขา

“ไม่รู้”

“ไม่รู้นี่หมายความว่าอะไร? อย่างแกไม่ใช่ว่าคงจะไม่รู้หรอก นะว่าอีกฝ่ายนึงนั้นเป็นใคร?”

“อืม”

เหลิ่งเจาเซียวที่ไม่ได้พูดอะไรออกมามากนั้นทำให้ถังแหวน ชวนร้อนใจมากจริง : “ซิบ นี่มันไม่ใช่สไตล์แกเลยนะ? ประธาน เหลิ่ง ในหนึ่งปีเลือกผู้หญิงแค่ไม่กี่คน คนไหนบ้างที่ไม่ได้ผ่านการ คัดเลือกมาอย่างละเอียด แล้วนี่ครั้งนี้มันยังไงกัน?”

เมื่อเผชิญหน้ากับการยิงคำถามมาไม่หยุดของถังแหวนชวน นั้น เหลิ่งเจาเซียวจึงพิงไปยังพนักพิงเก้าอี้ น้ำเสียงเย็นชา : “เมื่อ คืนฉันไปหาแกที่ไนต์คลับ แต่แกไม่อยู่ แล้วผู้หญิงคนนั้นก็ ปรากฏตัวขึ้นมาพอดี แล้วเมื่อคืนฉันก็พาเธอไป พูดจบแล้ว ประธานถังจะไปได้หรือยังครับ?”

“พระเจ้า….ผิดปกติ! ผิดปกติเกินไปแล้ว! มีรูปเธอไหม? ให้ฉัน ดูหน่อยซิว่าหน้าตาเป็นอย่างไร รู้ว่าตอนนั้นพนักงานตรงเคาน์เตอร์มาหาฉันก่อน แต่ฉันตันเมินใส่เพราะกลัวจะ ขี้เหร่….ตอนนี้ดูแล้ว สามารถเข้าตาแกได้ จะต้องไม่เลวเลยสินะ

“ไม่มีรูป แกไปได้แล้ว”

ถังแหวนชวนเห็นท่าทางที่ดูมีทิฐิสูงของเหลิงเจาเซียวแล้ว ก็รู้ ว่าคงจะไม่สามารถรู้อะไรจากคำพูดเขาได้อีก จึงจากไปอย่าง เซ็งๆ : “ไม่สนุกเลย! ฉันไปเล่นไพ่กับคู่ไปดีกว่า คืนนี้แกจะมา ไหม?”

“คิดดูก่อน”