บทที่2 ความผิดพลาดของการพบกัน

บทที่2 ความผิดพลาดของการพบกัน

เหลิ่งเจว์เซียวขับรถไม่บัคพาหลินหยู่เยียนมายังโรงแรมระดับ เจ็ดดาวที่หรูหราที่สุดในเมือง

โรงแรมจินจูนที่จอดรถชั้นใต้ดิน

ภายในรถ เหลิ่งเจาเซียวมองหลินหยู่เยียนที่ไม่ส่งเสียงเอ่ยพูด อะไรออกมาเลยตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้

ดวงตาดาราวกับเสือชีตาห์ที่กำลังรออาหาร : “คุณยังมี โอกาสอีกครั้ง ตอนนี้เปลี่ยนใจแล้ว คุณสามารถไปได้นะ”

น้ำเสียงที่เย็นชา เอ่ยถามโดยปราศจากความรู้สึกใดๆ ทั้งสิ้น

หลินหยู่เยียนหดตัวลงอยู่ตรงที่นั่งข้างๆ คนขับ ร่างสั่นเทาเล็ก

น้อย ไม่คิดว่าเธอจะกล้าขึ้นรถผู้ชายแปลกหน้าคนนี้มาจริงๆ

อยากจะให้เป็นแบบนี้ต่อไปอย่างนั้นจริงๆ หรือ? คิดถึงสิ่งที่เชียวหรานทำกับเธออย่างไร้ความปรานี้แล้ว ความเกลียดชังภายในใจของเธอนั้นก็ลุกโชนขึ้นมา

“ฉันไม่เปลี่ยนใจ!”

“คิดดีแล้ว?” น้ำเสียงสูงส่งและเย็นชาเอ่ยถามขึ้น

“คิดดีแล้ว!” เธอกัดริมฝีปากล่างยืนยันออกมา
“คุณจะไม่มีโอกาสได้เปลี่ยนใจอีกแล้วนะ” เหลิ่งเจ เซียวเปิด ประตูลงมาจากรถ

หลินหยู่เยียนจับที่เปิดประตูไว้ หัวใจเต้นเร็วมาก เธอสูด

หายใจเข้าแล้วถึงได้เปิดประตูรถ หลังจากที่ลงจากรถแล้ว เหลิ่งเจวเซียวจึงโอบเอวบางของเธอ

แล้วพาเดินไปทางลิฟต์

เข้าไปในลิฟต์แล้วกดปุ่มชั้นที่ 128 ห้องชุดชั้นบนสุด

หัวใจเต้นแรงมาก หลินหยู่เยียนเหลือบมองเขาเป็นบางครั้ง มองไปตรงช่วงคางที่น่าดึงดูดของเขา อย่างน้อยๆ ผู้ชายคนนี้ก็ สมบูรณ์แบบไร้ที่ติ

แต่น่าเสียดาย เงื่อนไขรูปลักษณ์ภายนอกที่ดีแบบนี้ไม่คิดว่า จะมาทำงานประเภทนี้……..

ออกมาจากลิฟต์ เหลิ่งเจาเซียวรูดบัตรที่ประตู ถอดเสื้อคลุม

สูทออกแล้วแขวนเอาไว้ด้านนอกตู้เสื้อผ้า เขาเปิดไปไวน์มาขวดหนึ่ง

หัวใจของหลินหยู่เยียนเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมาอยู่แล้ว เธอเดินไปตรงหน้าต่าง มองวิวยามค่ำคืนที่สว่างพร่างพรายอยู่ ทางด้านนอก พอดีกับสายตาที่มองเห็นได้ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ พักในโรงแรมที่ดีขนาดนี้

หัวใจของเธอนั้นจะต้องลืมเรื่องราวทั้งหมดไป คืนนี้นับว่า เป็นการเริ่มต้นใหม่สําหรับเธอ
“ดื่มเหล้า”

เสียงหนึ่งดังขึ้นจากทางด้านหลัง หลินหยู่เขียนตกใจ เห็นเงา สะท้อนที่สูงใหญ่ของชายหนุ่มที่อยู่ทางด้านหลังจากกระจก

เธอหมุนตัวกลับมา แล้วรับแก้วไวน์ในมือเขามาดื่ม เดิมทีชายหนุ่มที่คิดอยากจะชนแก้วกับเธอ ดวงตาก็ปรากฏ

ความสนใจขึ้นมา แล้วเหลิงเจาเซียวยกแก้วขึ้นมาจิบไวน์

หลินหยู่เยียนที่ตื่นเต้นมากเสียจนคิดจะดื่มให้หมดรวดเดียว นั้น ก็ถูกเหลิงเจาเซียวแย่งแก้วไวน์ไปเสียก่อน มุมปากของเขา ยกขึ้นมาเล็กน้อย : “ผมไม่ชอบผู้หญิงขี้เมา

หลินหยู่เยียนเริ่มหลบสายตาเขา ไม่กล้ามองเขา รูปร่าง หน้าตาของผู้ชายคนนี้อันตรายเกินไป มองเพียงแวบเดียว ราวกับสามารถท้องได้อย่างไรอย่างนั้น

“ครั้งแรกของคุณจริงๆ หรือ? ผมเกลียดคนที่โกหกผมที่สุด

ใบหูของเธอแดง : “เดี๋ยวคุณก็รู้.………..

เหลิงเจาเซียวยกแก้วไวน์ขึ้นมาดื่ม จ้องมองใบหน้าที่งดงาม จะไม่พูดไม่ได้ว่าหน้าตาของเธองดงามและละเอียดอ่อนยิ่งนัก ผิวขาว และหุ่นก็ดีมากอีกด้วย

“คุณไปอาบน้ำก่อน”

หลินหยู่เยียนเดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วปิดประตู มองตัวเองในกระจก เธอเริ่มรู้สึกสงสัยในการตัดสินใจของตัวเอง

การตัดสินใจวามเกินไปหรือเปล่า?

แต่เพียงแค่คิดถึงเรื่องที่เขียวหวานทำอย่างไร้ความปรานี นั่นแล้ว เธอกำหมัดแน่นแล้วตัดสินใจอีกครั้ง! จะพูดอะไรนั้นก็จะต้องแก้แค้นเขาครั้งหนึ่งก่อนหย่า

หลังจากนั้นยี่สิบนาที หลินหยู่เยียนสวมชุดคลุมอาบน้ำตัว ใหญ่สีขาวเดินเข้าไปในห้องนอน

เห็นท่อนบนของเขาไม่ได้สวมอะไรแล้วนั้น เมื่อเทียบกับสามีที่ รูปร่างไม่ได้มีกล้ามเนื้ออะไรอย่างเดียวหรานสามีของเธอแล้ว รูปร่างของผู้ชายคนนี้สามารถทำให้ผู้หญิงกรีดร้องได้เลยก็ว่าได้

ชายหนุ่มยังคงใส่กางเกงชุดสูทอยู่เช่นเดิม ในมือนั้นถือ โทรศัพท์มือถือ ราวกับว่ากำลังส่งข้อความอยู่ เขาเงยหน้าขึ้นมา เหลือบมองเธอแวบหนึ่ง

“มานี่สิ”

ท่วงท่าเยื้องย่างของชายหนุ่ม ที่ดูเผด็จการและแข็งกร้าวมา แต่กําเนิด บีบบังคับให้เธอเดินเข้าไปหาอย่างว่าง่าย

เหลิ่งเจาเซียววางโทรศัพท์มือถือลง แล้วลุกขึ้นยืน “ผมไปล้าง มือก่อนนะ”

เพราะว่าเขาแตะโทรศัพท์ ก็เลยรู้สึกว่าสกปรกอย่างนั้นหรือ? หลินหยู่เยียนมีความรู้สึกที่ดีต่อเขาอยู่บ้าง ราวกับว่าไม่ได้ตื่นเต้นขนาดนั้นแล้วด้วย

เธอเดินมานั่งลงตรงมุม ภายใต้ชุดคลุมอาบน้ำนี้เธอไม่ได้ใส่ อะไรเลย รู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยขึ้นมาทันที

และไม่นานเหมิ่งเจาเซียวก็กลับมา

เขาอุ้มเธอขึ้นมา หลินหยู่เขียนตกใจจนต้องขัดขืนไปตาม สัญชาตญาณ มือทั้งสองข้างของเธอถูกเขาจับยึดเอาไว้ด้านบน ริมฝีปากบางเปิดขึ้นเล็กน้อย : “คุณขัดขืนผมก็ไม่มีประโยชน์ หรอก ผมให้โอกาสคุณแล้ว แต่คุณยอมที่จะปล่อยมันไปเอง

เธอเหมือนกวางตัวน้อยๆ ที่กำลังตกใจ มองใบหน้าชั่วร้ายที่ เข้ามาใกล้ของชายคนนั้น ริมฝีปากเย็นๆ ของชายหนุ่มก็ค่อยๆ ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

เธอรู้สึกมาเสียใจทีหลังแล้วจริงๆ

“ปล่อยฉัน! ฉันเสียใจแล้ว!” เธอดิ้นแล้วอยากจะลุกขึ้นมา หน้า หน้าแดงไปหมดแล้ว

น้ำเสียงที่เย็นชานั้นพ่นออกมาตรงข้างๆ หูเธอ “สายไปแล้ว” หลังจากนั้นสองนาที หลินหยู่เยียนก็ส่งเสียงร้องไห้ออกมา ด้วยความเจ็บปวด

“เป็นครั้งแรกของคุณจริงๆ สินะ…….ผมชอบ”

ไม่ว่าความรู้สึกไม่สบายของหลินหยู่เยียน แต่เหลิ่งเจาเซียว ยังคงจมอยู่กับความสุขนี้
ในระหว่างที่ทุกอย่างขึ้นๆ ลงๆ สุดท้ายแล้วหลินหยู่เขียน เหนื่อยเสียจนสลบไป

ในเวลาเพียงหนึ่งคืน จากเด็กผู้หญิงก็ได้กลายมาเป็นหญิง สาวเต็มตัวแล้ว น้ำตาที่ไหลออกมาของหลินหยเยียนในค่ำคืนนี้ได้เป็น

อนุสรณ์ของความบริสุทธิ์ของเธอ และความรักที่ผ่านไปแล้วของ

เธอด้วยเช่นกัน

ช่วงกลางวันของวันถัดไป เมื่อแสงจากดวงอาทิตย์สาดส่อง เข้ามาทั่วทั้งห้องนอน หลินหยู่เยียนตื่นแล้ว เธอเหลือบตามองไป ยังชายหนุ่มที่นอนอยู่ข้างๆ เขายังไม่ตื่น

เธอย่องลงมา แต่ทั้งร่างกายนั้นรู้สึกเจ็บปวดไปหมดราวกับถูก บดขยี้มาอย่างไรอย่างนั้น สองขาเดินอยู่บนพรมด้วยความสั่น เทา แล้วหยิบเสื้อผ้าของตัวเองจากในห้องน้ำเพื่อสวมใส่กลับ เข้าใหม่อีกครั้ง

ก่อนจะไป เธอมองไปยังใบหน้าที่หล่อเหลาสมบูรณ์แบบ แล้ว ค่อยๆ หยิบเอาบัตรธนาคารใบนั้นออกมาจากในกระเป๋า

เธอเอาบัตรและกระดาษโน้ตที่เขียนรหัสผ่านวางเอาไว้บน หมอน

หลังจากนั้นเธอก็ออกมาจากโรงแรม

เธอเรียกแท็กซี่ แล้วโทรหาเล่อโยวโยวเพื่อนสนิทของเธอขณะที่อยู่บนรถ

วันนี้เป็นวันเสาร์พอดี หลินหยู่เขียนไปยังร้านคาราโอเกะร้าน หนึ่ง แล้วสั่งอาหารชุดมาชุดหนึ่ง ระหว่างรอเล่อโยวโยว

หลังจากที่เธอทานอาหารกลางวันเสร็จแล้วนั้น เล่อโยวโยวก็ เห็นหลินหยู่เยียนกำลังสูบบุหรี่อยู่

“พระเจ้าเถอะ! ที่รัก นี่เธอไปได้รับอะไรที่มันสะเทือนอารมณ์ มา? ถึงได้สูบบุหรี่แบบนี้?” ทั้งตัวของเล่อโยวโยวนั้นแบรนด์เนม งดงามจนหาใครเปรียบได้ รูปร่างร้อนแรง เธอรีบนั่งลงข้างๆ หลินหยู่เยียน

หลินหยู่เยียนพ่นควันออกมา แล้วเอ่ยขึ้นอย่างนิ่งๆ “ฉัน เตรียมหย่าแล้วนะ” “เซียวหวานทำผิดกับเธอใช่ไหม?” เล่อโยวโยวเอ่ยถาม

ราวกับว่าเธอได้คาดเดาเอาไว้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว

“ครึ่งปีก่อน เธอบอกกับฉันว่า ผู้ชายที่ไม่กลับบ้านบ่อยๆ มี ปัญหา 80% ก็คือมีผู้หญิงคนอื่น…..คำพูดนี้ฉันเชื่อแล้วล่ะ”

เล่อโยวโยวตบไหล่เธอ : “ฉันมีประสบการณ์มาก่อน

“โยวโยว เธอบอกฉันมาตรงๆ นะ ทำไมเธอไม่หย่าล่ะ? เธอไม่ ได้รักเหอเย่าตงแล้วนี่

เล่อโยวโยวหยิบบุหรี่แนวผู้หญิงของตัวเองออกมาจากใน กระเป๋า แล้วเอาไฟแช็กขึ้นมาจุด พลางหรี่ตาลงเล็กน้อย :

“เหอะ…..เหอเย่างน่ะฉันไม่ได้รักเขาแล้ว แต่ฉันต้องการจะถลุงใช้เงินเขา จะยึดตำแหน่งตรงนี้เอาไว้ไม่ให้คนชั้น พวกนั้นเข้า มาตระกูลเหอนี้ได้!”

แต่ในดวงตาของเล่อโยวโยวนั้นจริงๆ แล้วกลับไม่ได้ดูมี ความสุขซักเท่าไหร่เลย

“โยวโยว เธอใช้ชีวิตแบบนี้เธอมีความสุขไหม?”

“หยเยียน วิธีการใช้ชีวิตของฉันในตอนนี้ถึงแม้จะไม่ใช่ที่ฉัน ต้องการ แต่ฉันมีความโกรธอยู่ในใจ ฉันไม่อยากเสียเปรียบ ผู้ชายบ้าๆ อย่างเหอเย่าง

ความมุ่งมั่นแบบนี้ของเธอนั้นทำให้หลินหยู่เยียนรู้สึกว่าไม่คุ้ม ค่ากันเลย

เหอเย่างไม่ได้รักเธอแล้ว ส่วนเล่อโยวโยวเองก็ไม่ได้รักเห อเย่าตงแล้วเช่นกัน การแต่งงานของทั้งสองคนเป็นเรื่องสมมติที่ สร้างขึ้นตั้งแต่แรกอยู่แล้ว

มองดูแววตาที่ว่างเปล่าไม่มีชีวิตชีวาของเพื่อนสนิทแล้ว ในใจ ของหลินหยู่เยียนก็รู้สึกไม่สบายใจเช่นกัน

ไม่คิดเลยว่า เธอกับเล่อโยวโยวจะตกอยู่ในสภาพหัวอก

เดียวกันเช่นนี้

หลังจากนั้นสองนาที หลินหยู่เยียนก็ดับบุหรี่ลงบนที่เขี่ยบุหรี่ แล้วเอ่ยพูดขึ้นอย่างจริงจัง : “โยวโยว ความจริงแล้วมีเรื่องที่ฉัน อยากจะบอกเธอมานานแล้ว………

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ