บทที่1

เสียงครวญครางประสานกับเสียงอะไรสักอย่างกระทบฝาดัง เป็นจังหวะกระชั้นที่ทำให้เราลืมตามองเพดานห้อง ถึงแม้จะยัง โสดและยังคง…สด แต่ก็โตพอจะรู้ว่าเสียงที่ได้ยินคือเสียงชาย หญิงกำลัง เล่นรัก และชายหญิงที่ว่าก็คงจะเป็นคู่รักห้องข้างๆ นั่นแหละ ไม่ใช่ครั้งแรกที่นี่ราได้ยินเสียงยามทั้งคู่ปฏิบัติกามกิจ หล่อนได้ยินแทบทุกครั้ง นับแต่ทั้งคู่ย้ายมาเช่าอพาร์ตเมนต์ห้อง ริมสุด คงเพราะคิดว่าเป็นห้องริมเลยไม่ได้ระวัง

นีรานอนนิ่ง พยายามข่มตา แต่เสียงที่ได้ยินกลับทำให้ใจสั่น พลิ้ว ความรู้สึกบางอย่างก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ แม้จะพยายามหัก ห้ามใจและหยุดคิดเตลิดไปกับเสียงที่ดังต่อเนื่องราวไม่มีวันหยุด แต่พอยิ่งห้าม ใจกลับสร้างภาพขึ้นมาตามเสียงที่ได้ยิน คราวนี้ แม้หลับตาก็เห็นภาพเคลื่อนไหวอยู่ตรงหน้า

เมื่อไม่ได้ผล หญิงสาวจึงลืมตา นอนมองเพดานในความมืด ภาพหายก็จริง แต่เสียงก็ยังดังอย่างต่อเนื่อง หล่อนสะบัดผ้าห่ม ที่คลุมตัวไว้แล้วใช้ขาถีบๆ จนมันไปกองรวมกันตรงปลายเตียง หวังให้ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศช่วยทำให้ความร้อนที่ก่อ ตัวขึ้นในร่างกาย…ทุเลาเบาบาง

แต่มันกลับไม่ได้ผล

เสียงครางจากห้องข้างๆ ดังกว่าเดิม เช่นเดียวกับจังหวะ กระทบฝาที่ดังถี่รัว ถึงไม่เคยมีเซ็กซ์ แต่นี่ราก็รู้ว่า…มันหมายความว่าอย่างไร

จุดหมายปลายทางของคู่หนุ่มสาวนั้นอยู่ไม่ไกล…สองคนนั้น จวนได้ขึ้นสวรรค์ที่มีเพียงเขาทั้งคู่

สวรรค์

นิราอยากรู้นักว่าความรู้สึกมันเป็นอย่างไรกัน…กับการรู้สึก ราวกับขึ้นสวรรค์ มันจะสุขแค่ไหน ยิ่งคิดความรู้สึกก็ยิ่งพรุ่ง พล่าน หล่อนพริ้มตาหลับ ทว่ามือกลับคล้ายมีชีวิต หล่อนป่ายปะ ลูบไล้บนเนื้อตัวตนเองเหมือนนักสำรวจ กระทั่งเลื่อนมือมากอบ กุมดอกบัวตูมหนั่นแน่นที่มียอดไตแข็งซูซันดันชุดนอน หล่อน คลึงเคล้นฟอนเฟินจนอารมณ์ยิ่งกระเจิดกระเจิง แล้วใช้ปลายนิ้ว สะกิดยอดแข็งทั้งสองพลางห่อปากผ่อนลมหายใจออกเมื่อความ รู้สึกซานเสียวแล่นพล่านไปทั้งร่าง

เสียงครางลอดออกจากปาก…สอดประสานกับเสียงครางจาก ห้องติดกัน

‘ไม่ไหวแล้ว’

นีราผละมือข้างหนึ่งจากบัวตูม ควานไปยังกลางลำตัวยัง จุดที่หัวใจเรียกร้อง…จุดที่ความรู้สึกทั้งหมดหลั่งไหลไปรวมกัน หล่อนใส่ชุดนอนกระโปรงก็แค่เลิกมันขึ้นมาเท่านั้น ทางไปผืนป่า น้อยก็ปรากฏ ผืนป่าที่หล่อนรักและหวงแหนไม่เคยมีใครเชยชม หล่อนรู้ว่ากลางผืนป่าที่อุดมด้วยหญ้ารกชัฏ คือ ดอกไม้สวรรค์ที่ กักเก็บน้ำหวานอมฤต

นั่นไง…เจอแล้ว!
ปลายนิ้วเรียวเลาะลูบพงหญ้าลึกเข้าไป กระทั่งเจอดอกไม้แสน สวย แค่ปลายนิ้วผ่ากลางรอยแยกของกลีบดอกไม้ น้ำหวาน หลั่งริมหยาดเยิ้ม หล่อนค่อยๆ นำนิ้วเรียวล่วงล้ำเข้าสู่ใจกลาง ดอกไม้ น้ำหวานมากมายเออรินพร้อมความรู้สึกวาบลึกที่ก่อให้ เกิดความสุขสันต์ นิ้วของหล่อนขยับเขยื้อนเคลื่อนไหวตามแรง อารมณ์ที่ค่อยๆ ทะยานสูง

ขณะเดียวกันลมหายใจก็พรูจากปากพร้อมเสียงครางรัญจวน ทุกจังหวะล้วนสอดประสานกับเสียงครวญครางของคู่รักข้างห้อง

ณ เวลานั้น…เราไม่สนใจอะไรอีกแล้ว หล่อนไม่ได้ยินแม้ กระทั่งเสียงครวญครางที่เป็นจุดเริ่มต้นแห่งอารมณ์กระสัน หรือ เสียงจังหวะกระทบฝาห้อง หล่อนได้ยินแต่เสียงความต้องการ ของตัวเอง

ใกล้แล้ว!

นีราแอ่นกายเข้าหามือตนเองพลางเคลื่อนนิ้วถี่รัว ปลายขา เกร็งจิกที่นอน

แต่แล้วสวรรค์ที่เห็นอยู่รำไรก็ล่มไม่เป็นท่า….เมื่อเสียงเพลง เรียกเข้าของโทรศัพท์มือถือดังขึ้น มือที่คลึงหน้าอกอยู่หยุดชะงัก ทันที ขณะที่มืออีกข้างที่คลุกเคล้าดอกไม้สวรรค์ยังคงอาลัย อาวรณ์อยู่อีกเป็นครู่ก่อนจะผละจาก นิ้วเรียวชุ่มโชกไปหมด

นีราเอื้อมไปยังหัวเตียงที่มีโต๊ะเล็กตั้ง คว้าโทรศัพท์ขึ้นมาดู เห็นเป็นเบอร์เพื่อนสนิทจึงกดรับ ตั้งใจจะต่อว่าที่โทรศัพท์มาก ลางดึก…แถมยังขัดจังหวะสำคัญเสียอีก
“นี่แกจะโทรมาทำไมเวลานี้ มันกี่โมงยามแล้วรู้บ้างไหม?”

“นี่…พี่ยักษ์ประสบอุบัติเหตุ” เพื่อนของหล่อนสวนมาด้วยน้ำ เสียงตื่นตกใจ

ชื่อนั้นปลุกนีราให้ตื่นเต็มตา ความหงุดหงิดขัดอารมณ์หายวับ หล่อนลุกพรวดขึ้นมาแต่หัวใจหล่นหายไปไหเสียแล้วไม่รู้

“พี่ยักษ์…แล้ว…พี่ยักษ์เป็นยังไงบ้าง แกรู้ไหม?” นีราถาม เสียงสั่น พี่ยักษ์…คือ ชื่อของชายหนุ่มที่หล่อนแอบรัก

“ไม่รู้ ฉันรู้มาแค่นี้เลยรีบโทรมาบอก

เพื่อนสนิทวางสายไปแล้ว ทั้งนี้ราให้ตาค้างอยู่กับข่าวร้าย คืน นี้คงยากจะข่มตาหลับเสียแล้ว ทั้งยังทรมานจากความรู้สึกเป็น ห่วง ห่วง…แต่ทำอะไรไม่ได้

เพราะแม้นีราจะแอบรักพี่ยักษ์ แต่เธอกับเขาก็ไม่ได้สนิทสนม กันเท่าไร ทํางานกันคนละแผนกด้วยซ้ำ เราเป็นผู้ช่วยเลขานุการผู้จัดการฝ่าย ขณะที่พี่ยักษ์เป็น

หัวหน้าวิศวกร

หล่อนได้แต่ขอพร…ขอให้พี่ยักษ์ปลอดภัย นีราคงทนไม่ได้ถ้า เขาเป็นอะไรไป หล่อนยังไม่ได้บอกให้เขารู้เลยว่าคิดอย่างไร

หญิงสาวนั่งจมกับความห่วงใยที่ท่วมท้นหัวใจ อัดอั้นตันใจ เหลือเกินที่ทำได้แค่รอ ทั้งที่ใจมันร้อนรุ่มเหมือนมีไฟผลาญ นีรา นั่งอยู่ตรงนั้นนานเท่าไรไม่รู้ หากเมื่อรู้สึกตัวอีกทีหล่อนก็ลุกเข้า ห้องน้ำ เพื่อล้างหน้าตาเนื้อตัว
เมื่อประตูห้องน้ำปิด จึงปรากฏร่างเงาสูงใหญ่ตรงปลายเตียง ร่างนั้นมีลักษณะเหมือนกลุ่มหมอกควันหนาทึบมารวมตัวกัน

ร่างที่ไร้ตัวตนนั้นมองตามนีราไปจนลับตา