บทที่ 13 ด่านแรก

สี่สิบนาทีต่อมานีราเตรียมอาหารทั้งสี่จานและวางไว้ บนโต๊ะ

“คุณโตณษคะ ฉัน … ”

“นีรา”โตณษหยุดสิ่งที่ทำในมือของเขาแล้วก้มหัวของ เขาอย่างช้าๆ “หลังจากนี้เรียกผมด้วยชื่อ และนามสกุล ของคุณ ”

อ๊ะ! เขามาเข้มงวดกับเธอเรื่องการเรียกเขา? นีรากัด ริมฝีปากล่างของเธออย่างแรง เพื่อที่จะได้รักเขา เธอ ต้องยอมให้เขาจริงๆ

“คุณจะพูดอะไร” ดูเหมือนโตณษจะไม่ได้สังเกตเห็น ความรู้สึกของนีราเลย เขากินข้าวไปพลางประหลาดใจ อาหารที่นีราทําก็ออกมาอร่อยดี

“ฉันอยากกลับไปที่บ้านแม่ในวันพรุ่งนี้” เสียงของนา เบามากเธอกลัวว่าโตณษจะปฏิเสธที่จะให้เธอไป นั้น ทำให้เธอมีความกังวล “ฉันจะไม่พูดอะไรเลย ฉันแค่ คิดถึงพวกเขา”

“ผมไม่มีเวลา”

นีรา ดูเหมือนจะรู้คำตอบของโตณษมาก่อนแล้วและ เธอพยักหน้าอย่างเนือยๆ “ฉันรู้ค่ะ ฉันจะกลับไปเอง”
“อืม”โตณ ดื่มน้ำซุปเสร็จแล้วลุกหันขึ้นชั้นบนทันที ทั้งสองอยู่คนเดียวมานานและพวกเขาพูดเพียงไม่กี่

คำ

เมื่อมองดูอาหารบนโต๊ะ นีราก็เกิดเบื่ออาหาร เธอถอน หายใจและลุกขึ้นเพื่อเก็บอาหาร

ที่หัวบันได โตษเห็นทั้งหมดนั้น

ในคืนนั้นนีรานอนหลับสนิท เธอใช้เวลาตลอดทั้ง สัปดาห์อยู่กับการแต่งงานด้วยความโศกเศร้าและความ กลัว แต่คืนนี้เธอนอนหลับสนิดไม่ได้ฝันอะไร เมื่อเธอ ตื่นขึ้นมาดวงอาทิตย์ส่องผ่านหน้าต่างพาดผ่านเตียงลง ไปที่พื้น

เตียงนั้นว่างเปล่าเธอเห็นหมอนแบนและเธอรู้ว่า โตณษไม่ได้มานอนที่นี่เมื่อคืนนี้

“อุ๊ย!” จู่ ๆ นีราก็นึกถึงยาคุมกำเนิดที่ โตณษมอบให้ เธอเมื่อวานนี้และเธอลืมที่จะกินมันเมื่อวานนี้

หลังจากรีบพลิกกระเป๋าถือเธอรู้ว่าเธอคงจะลืมยาไว้ ในลิ้นชักของ บริษัทเมื่อวานนี้

“จะทำอย่างไรดี” นีราตบหัวอย่างแรง โตณษไม่ ต้องการให้พวกเขามีลูกด้วยกัน และเธอจะไม่ให้เขา เกิดมาแล้วต้องหลบซ่อนจากเขา เด็กที่ไม่มีพ่อเขาจะ ต้องรู้สึกโดดเดี่ยว
ไปซื้อเอาระหว่างทางก็ได้ นีราคิดทันทีที่เปิดตู้ เธอ ต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าและตรวจสอบบ้าน

เมื่อปลายนิ้วแตะลงบนเสื้อสีขาวเรียบ โตณษรีดเสื้อ ให้เธอ นีราสูดลมหายใจเข้าอย่างลึก เธอไม่รู้ว่าทำไม เธอถึงตกหลุมรักโตกษมากขนาดนี้

ที่บ้านของตระกูลจำรูญ

“มานี่สิ นีรา มาให้แม่ดูหน่อยสิ”

ปาริมาดึง นีรา ไปดูรอบ ๆ อย่างตื่นเต้นแล้วพูดว่า “ลูกเพิ่งจากไปสองสามวัน แม่รู้สึกว่าลูกจากเราไปสอง สามเดือนแล้ว”

“แม่คะ หนูก็คิดถึงแม่เหมือนกัน” นีรากอดกับปาริมา แนบแน่น เหมือนหมีแพนด้า

“ตอนนี้ลูกแต่งงานแล้วยังทำตัวเป็นเด็กได้อย่างไร” ชนัตร กะแอมแล้วพูดว่า “ลูกทำหน้าแบบนี้คนใน ครอบครัวคุณโตณษคงเห็นเป็นเรื่องตลก”

“พ่อ!” เมื่อชนัตรลงมาชั้นล่าง นีราก็ผละไปทันที

“ฮะฮ่า!”

ชนัตรไม่สนอะไรที่เรียกว่าไม่สมควร ในฐานะพ่อเขา อุ้มนีราแล้วหมุนเป็นวงกลมหลายครั้งก่อนที่จะปล่อย เธอลงอย่างไม่เต็มใจ
“ทำไมลูกถึงผอมลง? พ่อรู้สึกว่าลูกตัวเบาลง”

ปาริมา เข้ามามองใกล้ๆ “ใช่ นีราแม่ก็คิดว่าลูกดูผอม ลง ดูใบหน้าเล็ก ๆ นี้สิมันตอบลง

“ใช่มั้ย” นีราจับแก้มและหัวเราะ “แล้วแม่ไม่รู้อะไร คุณโตณษกลับมากินข้าวกับหนูทุกวัน แม้ว่าหนูจะกิน ข้าวเย็นตอนกลางคืนลดน้ำหนักหนูจะลงได้ยังไง?

ปาริมา และ ชนัตร หันมามองหน้ากัน: “ตัวลูกเล็กลง อย่างเห็นได้ชัด”

“ไม่ต้องคิดหรอกว่าหนูผอมลงไหม” นีรา พูดพลาง จับแขน ปาริมา “แม่คะวันนี้หนูอยากให้แม่ทำขนมปัง เกลือ (เป็นแพสตรีแบบจีน โรยด้วยมอลลาสและงา ทำ เป็นหลายชั้น) และอยากกินเผือกซี่โครงที่พ่อทำทาโร่ ซี่โครงหมู(ซี่โครงหมูกับเผือกนึ่งซีอิ๊ว)

“ใช่ แม่ได้ยินจากคุณหญิงของบ้านภูลพิพัฒน์ว่าลูก กับโต ษ ย้ายไปอยู่บ้านหลังใหม่ พวกลูกกินอะไรกัน? ลูกคงจะไม่ได้ทำอาหารใช่ไหม” ปาริมาตบมือเธออย่าง ไม่สบายใจ “อย่าคิดเรื่องการทำงานของทั้งสองคนเลย นะลูก โตณษจะทำงานในช่วงไหน ตอนกลางคืนมันต้อง เป็นหน้าที่ของเรา

“แม่ … ”

“นอกจากนี้ลูกและคู่แต่งงานของลูกต้องรู้จักควบคุม ตัวเอง”
“แม่ แม่กำลังพูดเรื่องอะไร?” แก้มของ นีราแทบจะ ระเบิดทันทีเธอก็ก้มหน้าลงอย่างอายๆ

เมื่อเห็นใบหน้าที่ขึ้นสีของนีรา ปาริมาก็ลูบหน้าผาก เธออย่างงุนงง “โอเค แม่ไม่พูดลูกก็คงจะรู้อยู่ดี”

“ทำไมวันนี้โตณษถึงไม่มา? “ปาริมามองไปรอบ ๆ ประตูแล้วมองไปที่ นีรา ” วันนี้เป็นครั้งแรกที่ลูกกลับมา โตน ไม่ได้มากับลูกเหรอ?

“เขามีลูกค้าสำคัญที่จะต้องไปเจอในวันนี้” นีราคิด เรื่องเหตุผลมานานแล้ว “หนูได้รับข่าวเมื่อคืนนี้แหละ คุณโตณษเขาก็ต้องการที่จะผลักลูกค้าออกไปก่อน แต่ นั่นเป็นลูกค้าใหญ่หนูคิดว่ามันไม่ดีนักที่จะผลักมันออก ไป หนูก็บอกว่าให้เขามากับหนูครั้งหน้า ”

“พ่อคะแม่คะ โกรธไหมคะ”นีรากะพริบตาพริบๆมอง พวกเขา

“เด็กโง่ แน่นอนว่าเราเข้าใจ ลูกคิดว่าแม่ไม่เข้าใจ หรอ?” ปาริมาพูดเบา ๆ”เรื่องของบริษัท ธุรกิจของ โตณษสำคัญ ลูกแต่งงานกับเขา แน่นอนในตอนนี้ลูก ต้องให้ความสนใจกับงานของเขา”

“สิ่งที่สำคัญสำหรับโทษ” ชนัตรใช้เสียงตะคอก อย่างเย็นชา “วันนี้เป็นครั้งแรกที่ลูกกลับมาเขาต้องทำ อะไรที่สำคัญในวันนี้เขาจะปล่อยให้ลูกกลับมาคนเดียว ได้อย่างไร? ลูกรู้หรือไม่ว่าวันนี้มีความสำคัญขนาด ไหน? ”
“พ่อ … ” เมื่อเห็นความโกรธบนใบหน้าของชนัตร, จู่ๆ นีรา ก็นึกถึงคําพูดของโต ษ พ่อของเธอรู้จริง ๆ ว่า เกิดอะไรขึ้น?

“เขาบอกว่าเขาต้องการที่จะเจอลูกค้าที่สำคัญ”

“พูดมาสิ”นีราจับมือชนัตรและทำตัวอ้อนเป็นเด็ก “เหมือนเขาจะบอกว่าเพราะโครงการโกลเด้นซิตี้อยาก เห็นผู้ที่ดูแลรับผิดชอบนะคะ”

“โกลเด้นซิตี้?”

“ใช่ค่ะ โกลเด้นซิตี้” นีราใช้มือจับที่ศีรษะ “หนูจำไม่ได้ ด้วยว่าใครบ้าง”

ชนัตรเกิดความกังวลน้อยลงเขาพยักหน้า “พ่อได้ยิน ว่า เมื่อเร็วๆนี้ บริษัทKU-Cooperation กำลังเจรจากับ โกลเด้นซิตี้โครงการนี้เป็นโครงการที่สำคัญ”

“นั่นมัน” นีรากล่าวอย่างจริงจัง “พ่อคราวหน้าหนูจะให้ คุณโตณษมาขอโทษพ่อนะคะ มันเป็นความผิดของเขา จริงๆ”

“ไม่ต้องขอโทษพ่อ ตราบใดที่เขาปฏิบัติต่อลูกดี พ่อ กับแม่ก็สบายใจ” มองไปที่นีราอย่างใจจดใจจ่อนี่เป็น ลูกคนเดียวของเขา เขารักเธอเหมือนดวงใจของเขา

“นีรา ลูกชอบคิดไปเอง” ปาริมาพูดอย่างมีเลศนัย “คิดถึงพวกเราสิลูก มันเป็นนิสัยเสียตั้งแต่เด็กของลูกถ้าโตะ เขาไม่ดีกับลูก ลูกบอกเราได้ไหม? ”

ดวงตาของ ราเกือบแดงแล้ว เธอกัดริมฝีปากของ เธอ แล้วก้มหัวต่ำ ไม่กล้ามองไปที่พ่อแม่ของเธอ

“ ลูกสาวของเราไม่มีใครสามารถรังแกลูกได้” ชนัต รกล่าวโดยจับไหล่ของ นีราเบา ๆ “ไม่ว่าใครก็ตาม ตราบใดที่เขารังแกลูกสาวของพ่อ พ่อจะไม่ปล่อยเขา ไป”