บทท์ 3 เธอไม่ใช่หนึ่งเดียวของเขาอีกต่อไป

เจ็ดวันให้หลัง

โคมไฟสีแดงใหญ่แขวนเต็มจวนนายพลไปหมด, ภายใต้หิมะขาวที่ตกปรวยปลายทำให้ดูสวยงามเป็น พิเศษ

“ลานดอกบ๊วยของฉัน , ห้ามแขวนโคมไฟแม้แต่

โคมเดียว ! ”

ถังเหยาสั่งให้คนรับใช้แกะโคมไฟและผ้าไหมแดงที่ ลานนั่งเล่นกลับไป, นี้เป็นครั้งแรกที่เธอโมโหร้าย

ห้องโถงใหญ่มีทั้งเสียงเพลงและการเต้นรำ , แต่ ลานดอกบ๊วยของเธอเงียบเหงาเดียวดาย

“ฮูหยิน, ได้เวลากินยาแล้ว เสียวชียกน้ำอุ่นมา แก้วหนึ่ง , และยาเม็ดที่มีสีสันหลากหลาย

“ทิ้งไปเถอะ, ต่อไปก็จะไม่กินแล้ว “ถังเหยานั่ง อยู่ในศาลา , มองไปยังห้องโถงใหญ่

หิมะปรายลงบนเส้นผมดำเงาที่ฟาดตรงท้ายทอย ของเธอ, ปรวยปลายลงมา , ละลายเป็นหยดน้ำเย็นใน ทันที , และซึมเข้าในเส้นผม
“ฮูหยิน, ท่านต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปดีๆ, ถึงจะทำให้ ท่านนายพลกลับใจได้……….เสียงเสียวมีความสะอื้น

“กลับใจไม่ได้นานแล้ว ถังเหยาพูดพึมพำ , นำ เสียงลอยไปไกลมาก

เสียงเฮฮาในห้องโถงใหญ่ดังจนกลางดึกถึงได้หยุด เงียบลง

ถังเหยานอนตะแครงคดตัวอยู่บนเตียง , คางแทบจะ ชนเข้ากับหัวเข่า, ร่างกายผอมแห้งจนแทบดูไม่ได้

กลางดึก , ความเจ็บปวดที่หน้าอกเธอก็ยิ่งรุนแรง

ขึ้น

เหยียนเส้าคนคนนั้นที่ให้คำมั่นสัญญาสาบานว่าจะ ดีกับเธอคนเดียว , ในคืนนี้จะนอนกอดผู้หญิงอีกคนหนึ่ง อย่างโจ่งแจ้ง

เธอถังเหยา , ไม่ได้เป็นหนึ่งเดียวของเขาอีกต่อไป

แล้ว

ชีวิตแต่งงานเจ็ดปี, เหยียนเส้าคนเถลไถลอยู่ข้าง นอกมาสามปี.
แต่นี้เป็นครั้งแรกที่เขาปล่อยให้ผู้หญิงคนอื่นตั้ง ครรภ์

ถังเหยากัดที่หลังมือของตัวเองอย่างแรง จนความ เจ็บปวดที่ชัดเจนและต่อเนื่องนั้นทำให้ตัวเองสั่นสะท้าน ไปทั้งตัว

เช้าวันต่อมา.

เหยียนเส้าคนพาคุณนายใหม่ซู่ชิงชิงมาที่ลานดอก บ๊วย , บอกให้เธอมายกนำชาให้ถังเหยาตามมารยาทใน การแต่งเข้าจวน

ถังเหยานั่งบนเตียงเช็ดเลือดกำเดาออก, ไม่สนใจ กับความเคลื่อนไหวนอกประตู

“ไม่เจอ. ท่าที่เธอเด็ดขาด.

ต่อให้ป่วยตายในลานดอกบ๊วย , ก็จะไม่ยอมเจอ สาวงามในอ้อนกอดของเขา

เสี่ยวห้ามไม่อยู่ , เหยียนเส้าคนพาซูชิงชิงเดินบุก เข้ามา

เห็นถังเหยายังนอนอยู่ใต้ผ้าห่ม , สีหน้าของเขามีความไม่พอใจ : “กี่โมงที่ยามแล้วยังนอนอยู่บนเตียง , มันใช้ได้เหรอ ?

ซู่ชิงชิงที่ยื่นอยู่ด้านข้างกระพริบตาเบาๆ, พูดอย่าง ออดอ้อน : “ท่านนายพล, ชิงชิงเพิ่งแต่งเข้าจวน, ท่าน ก็อย่าโกรธคุณพี่เลย

พูดจบเธอยังยกมือเล็กๆขึ้นลูบเบาๆบนแผ่นอกของ เหยียนเส้าคุน, ท่าทางที่เห็นอกเห็นใจและอ่อนโยนนี้ , ต่อให้ใครมองแล้วก็ต้องรู้สึกสบายใจกันทั้งนั้น

ถังเหยาหัวเราะตัวเองดังเสียงออกมา , นัยน์ตาฟาด มัวไร้แสง

สาระรูปแบบนี้ของตัวเอง , จะทำให้เขาชอบและมี ความสุขไปกว่าคนใหม่ไปได้ยังไง ?

“ไม่อยากเห็นก็ไม่ต้องมา ถังเหยาก็ไม่ไว้หน้า

เหยียนเส้าคุนถูกคำพูดของถังเหยาทำเอาอึ้งไป , เขาหวังดีพาซู่ชิงชิงมาเจอฮูหยินใหญ่ในจวนนายพลหลัง นี้อย่างเธอ , เธอกลับมีท่าทีแบบนี้เหรอ ?

“คุณพี่ไม่อยากเจอชิงชิง , ชิงชิงไปก็ได้ค่ะ….…… ชิงชิงวางแก้วชาในมือลงอย่างรู้จังหวะ, บนใบหน้ามีความน้อยใจเล็กน้อย

ถังเหยายังคงไม่มองหน้าซู่ชิงชิงเลยแม้แต่น้อย , เธอเงยมองเพดาน , ออกมาอีก. เพื่อป้องกันไม่ให้เลือดกำเดาไหล

แต่ท่าทางนั้น , ในสายตาเหยียนเส้าคุน, กลับดู ห่างเหินเย็นชา

รอจนในห้องเหลือเพียงแค่พวกเขาทั้งสองคน , เห ยียนเส้าคุนบีบคางของถังเหยาเอาไว้แน่น , บีบบังคับให้ เธอมองหน้าตัวเอง

“ตอนนี้ชิงชิงกำลังตั้งครรภ์, คุณจะเห็นใจผมสัก นิดไม่ได้เหรอ ? “อารมณ์ในนัยน์ตาเขากระสับกระส่ายไม่

ถังเหยามองจ้องเขา : “ฉันก็เคยตั้งครรภ์, ไม่ใช่เห

รอ ? ”

ใจของเหยียนเฝ้าคนราวกับถูกแทงให้เจ็บไปทีหนึ่ง อย่างบอกไม่ถูก , ตัวแข็งทื่อขึ้นมาทันที.

สี่ปีก่อนเหยียนเส้าคุนชนะศึกตีเมืองใหม่เอาไว้ได้ ถังเหยาที่ตั้งครรภ์หกเดือนไปร่วมงานเลี้ยงฉลองเป็นเพื่อนเขา , แต่คิดถึงว่าคนสนิทต่อกบฏกะทันหันกลาง ทาง, ใช้มีดแทงตรงมายังเขา

เหยียนเส้าคนหลบหลีกไม่ทัน , ถังเหยาที่นั่งอยู่ด้าน ข้างแบกท้องโตรับมีดแทนเขา

ต้องเสียลูกไป , และมดลูกของถังเหยาก็ได้รับการก ระทบกระเทือนอย่างรุงแรง

แต่เหยียนเส้าคนกลับไม่เป็นอะไรเลยแม้แต่น้อย

ย้อนคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมา , เหยียนเส้าคุนเจ็บปวด ใจเป็นอย่างมาก , คลายมือที่บีบคางของถังเหยาออก ด้วยปริยาย

“เหยาเหยา นำเสียงของเขาอ่อนโยนลงไม่ น้อย, “ผมรู้ว่าทำให้คุณเสียใจ , รอให้ผู้หญิงคนนั้น คลอดเด็กออกมา , ผมก็จะยกให้กับคุณ , แม่ของเด็ก , ต้องเป็นคุณเท่านั้น

“คุณไปเถอะ, ฉันเหนื่อยแล้ว ถังเหยาหลับตา – รู้สึกเริ่มเจ็บแน่นหน้าอกขึ้นมา ลง ,

นำเสียงที่เย็นชาของเธอทำให้เหยียนเฝ้าคนไม่ พอใจ , เขายอมถอยก้าวหนึ่งแล้ว , เพราะอะไรเธอถึงยังเป็นแบบนี้ ?

“เหยาเหยา , คนดี “เหยียนเฝ้าคนกอดเธอเอาไว้ ในอ้อนกอด, จูบลงที่ใบหูของเธอเบาๆ

“อย่าแตะต้องฉัน ! “ถังเหยาเสียงสูงขึ้นมาทันที, นัยน์ตาแสดงออกถึงความรังเกียจ.

เหยียนเส้าคุนถูกคนล้อมรอบออกอกเอาใจจนทำให้ เสียนิสัย, ทนไม่ไหวกับการไม่เชื่อฟังของคนเคียงหมอน ไปตั้งนานแล้ว.

การตอบสนองของถังเหยา , ทำให้เขาโกรธเป็นฟืน เป็นไฟขึ้นมาทันที.

“หลายปีที่เลี้ยงดูคุณมาทำให้คุณกลายเป็นคนที่ไร้ ความรู้สึกไปหมดแล้ว ? ไม่ให้ผมแตะต้อง , อยากจะให้ ชายชู้ที่ไหนแตะต้อง ?

เหยียนเส้าคุนดึงผ้าห่มออก, ล้วงมือเข้าไปถอด กางเกงชั้นในของถังเหยาออกอย่างรุนแรง !