ตอนที่ 10 ทำให้เสียเกียรติ

คาบบุหรี่ไว้ในปาก มือทั้งสองข้างกดมือถือ น้ำทิพย์ ค่อนข้างไม่ยินยอม ตอนนี้ก็ยังอยู่ที่โรงพยาบาลอยู่เลย จักรชัยรู้ว่าเขาผิดสัญญากับเธอแล้ว ก็เลยใช้นิสัยที่ หลอกล่อเก่งของตนเองอยู่สักครู่หนึ่ง

โชคดีที่แต่ก่อนมักจะหลอกล่ออลินดา จึงมีความ ชำนาญ เพียงครู่เดียวน้ำทิพย์ก็ตอบตกลงแล้ว และพรุ่งนี้ เช้าจะมารับเขา

“มีบุหรี่ไหม? ขอยืมสักมวน” แม้จะถามเขา แต่ในน้ำ เสียงไม่ยินยอมให้ปฏิเสธอย่างไม่ปกปิดสักนิด

“ยืมแล้วคุณคืนไหมล่ะ!” จักรชัยพูดคำสุดท้ายจบ ก็ ค่อยๆหันไป อยากจะดูว่าใครมาขอยืมบุหรี่เขากันนะ แต่ ตอนที่เห็นผู้หญิงคนนั้นจักรชัยหรี่ตาอย่างค่อนข้างแปลก ใจ

กระโปรงยาวสีแดงร่างหนึ่ง ท่ามกลางแสงไฟสลัวๆมา พร้อมกับความสวยหยาดเยิ้มที่บอกไม่ถูก เส้นผมปลิวอยู่ ในสายลม ริมฝีปากยกขึ้นนิดหน่อย มาพร้อมกับรอยยิ้ม เล็กๆ

“คราวหน้าไง!” หญิงสาวมองไปด้านหน้า ก็เห็นซองบุหรี่ ที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อที่หน้าอกของจักรชัยพอดี ยื่นมือไป หยิบอย่างเป็นธรรมชาติ

ก็ในขณะนี้ ได้ให้โอกาสจักรชัยพินิจพิเคราะห์เธออย่าง เต็มที่ กระโปรงยาวสีแดงไม่สามารถปกปิดร่างกายที่อวบอิ่มของหญิงสาวเอาไว้ได้ ทุกการเคลื่อนไหวล้วนแต่ล่อ ใจให้เขาทำผิดกฎหมายนัก ตอนที่หายใจยังได้กลิ่นหอม ที่ออกมาจากหญิงสาวอีกด้วย

หยิบบุหรี่แล้ว หญิงสาวก็ส่งซองบุหรี่คืนกลับไป ทำให้ จักรชัยได้ดื่มกับความสวยงามอีกครั้ง ใครจะรู้ว่าหญิง สาวจะยังถือโอกาสหยิบบุหรี่ที่ปากของจักรชัยไปจุดไฟ

“ถ้าคราวหน้าคุณจะคืนก็ต้องคืนมากกว่าเดิมแล้วนะ”

ปลายลิ้นกำลังดันกระพุ้งแก้มเอาไว้ เสียงพูดของจักร ชัยเบาจนมีแค่ตนเองเท่านั้นที่ได้ยิน

“บุหรี่ยังต้องการไหม?” มุมปากของหญิงสาวยิ้มมากขึ้น เล็กน้อย แต่จักรชัยยังไม่รู้ตัว

หยิบบุหรี่กลับมาแล้ว นึกถึงเมื่อครู่ที่ตนเองจ้องมองเธอ อย่างนั้นก็เหมือนกับไม่ค่อยมีมารยาทสักเท่าไหร่

แต่หญิงสาวถือโอกาสตอนที่จักรชัยไม่ได้สนใจ ดึงมือ ถือจากมือของเขา ตอนที่คืนเขากลับไปอีกครั้งด้านในก็ เพิ่มเบอร์โทรศัพท์ขึ้นมาอีกเบอร์

ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าเป็นเบอร์ของหญิงสาวแน่ๆ จักรชัยมอง อย่างงงงวย กำลังจะถาม หญิงสาวก็ก้าวไปก่อนหนึ่งก้าว โบกๆมือ พร้อมกับท่าทางสบายๆเล็กน้อย

“ไม่ได้บอกเองหรือว่าต้องคืนบุหรี่หนึ่งมวนแล้วก็ไฟที่ ยืมคุณมาจุดน่ะ วีแชทของฉัน ไว้คุยกันนะ”
ประโยคแรกยังดีอยู่ ประโยคหลังทำให้จักรชัยไอออก มาอย่างทำตัวไม่ถูก เขาคิดว่าเธอไม่ได้ยินเสียอีก จึงทำ เหมือนไม่ได้พูด

กลับมาที่ห้องส่วนตัว ด้านในมีหญิงสาวเพิ่มมาสามคน ชลธิชาแค่เห็นจักรชัยก็รีบเดินเข้าไปหา “เพิ่งจะออกไปตามหานายแต่หาไม่เจอ กลับเจอน้อง สาวฉันแทน ก็เลยพามาด้วย สองคนนั้นเป็นเพื่อนของเธอ

ก็ทํางานบริษัทเดียวกับพวกเราเนี่ยแหละ แต่ไม่ใช่แผนก

เดียวกัน”

ได้ยินชื่อของตนเอง เพลงพิณก็ลุกขึ้นยืน พูดขึ้นมา ว่าเธอกับจักรชัยก็เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน แต่คนละ วิทยาเขต

“เมื่อครู่เจอกับพี่พอดี ก็เลยมาพบสักหน่อย แค่ครู่เดียว ก็ไปแล้ว”

พูดกันไม่กี่คำก็แยกย้ายไปทำเรื่องของตนเอง หญิง สาวสองคนนั้นที่ไม่รู้จักเดี๋ยวก็เล่นมือถือ เดี๋ยวก็นั่งถอน หายใจ เห็นได้ชัดว่าอยากออกไปจากที่นี่แล้ว แต่เพลง พิณไม่พยักหน้า พวกเธอก็ทำได้เพียงนั่งรอต่อไป

“พี่จำรัสจองห้องส่วนตัวที่ดีที่สุดเอาไว้อยู่ที่ชั้นหก หยก นภาเธอสวยขนาดนี้อีกเดี๋ยวขึ้นไปไม่แน่ว่าอาจจะเกิด อะไรขึ้นสักหน่อย” หญิงสาวเสื้อยืดสีชมพูดึงหญิงสาวอีก คนหนึ่งแล้วพูดออกมา

“เธอไม่รู้หรือว่าอลินดาคนนั้นเป็นแฟนของจำรัสแล้วจักรชัยคนเมื่อครู่ก็เหมือนจะเป็นแฟนเก่านะ” หญิงสาวที่ ผมเป็นลอนใหญ่พูดอย่างไม่ปกปิด

จักรชัยนั่งอยู่ข้างๆจึงได้ยินไปโดยปริยาย แต่ขี้เกียจ จะตอบกลับ ใครๆก็รู้ว่าผู้หญิงที่ชื่อหรรษาพูดให้มีความ คึกคักมากขึ้น

“ผู้ชายขี้แพ้คนหนึ่ง ผู้ชายหล่อรวยคนหนึ่ง ต้องการเธอ เธอจะเลือกใคร?