ตอนที่ 10 ปฏิบัติต่อกันอย่างจริงใจ

เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว ชเยศไม่รับสายเธอเลยสักสายเดี่ยว นี่มัน ชัดเจนพอแล้วว่าผู้ชายคนนั้นไม่ควรค่าที่เธอจะคิดถึงเขา เธอคง ไม่เลิกราเพราะแบบนี้แน่ๆ

จิรภาสยอมรับ การที่เขาเอาผู้หญิงคนนี้มาอยู่ข้างกาย มันช่าง เป็นการตัดสินใจที่ไม่เลว

จิดาภายิ้มอย่างนิ่งๆ เมื่ออยู่ต่อหน้าเขา เธอเลือกที่จะเป็นกระ ดาษสีขาว งานแต่งงานไม่ได้เป็นพิธีการอะไร ถึงแม้ว่าพวกเขาจะ รู้จักกันมาไม่นาน แต่จิดาภารู้สึกได้ถึงว่ามีแรงดึงดูดบางอย่างที่ ทำให้เธอสนใจเข้าใกล้ผู้ชายคนนี้

“คุณค่ะ ของที่คุณสั่งให้เตรียมไว้ดิฉันเอาไปไว้ที่ห้องนอนและ ห้องนํ้าแล้วนะคะ” คนใช้พูดอย่างเคารพนบน้อม

จิดาภาจับมีดและส้อมในมือแน่น ในใจเหมือนมีลูกกวางตัว น้อยๆ เดินชนกันไปมาชุลมุนวุ่นวาย ใบหน้าเล็กๆ ของเธอที่มอง ไปจิรภาสก็เริ่มแดงขึ้นมา

คืนวันแต่งงาน!

จิตาภาเดินตามหลังจีรภาสเดินเข้าห้องนอน ในห้องเต็มไป ด้วยกลีบดอกกุหลาบและเทียนหอม เธอเตรียมพร้อมมาตั้งนาน แล้ว แต่พอมาถึงขั้นนี้แล้วจริงๆ ก็ยังรู้สึกกลัวและตื่นเต้นกังวลใจ

เท้าทั้งสองข้างเหยียบลงบนพรมสีเบจ และรู้สึกถึงความอ่อนโยนของผู้ชายคนนี้ หล่อแบบเย็นชา การจัดการของเขาก็เพื่อ ทำให้เธอรู้สึกสบายขึ้นมาหน่อย

เมื่อจิรภาสเห็นปฏิกิริยาของเธอ ก็พูดออกมาอย่างเย็นชา “ผมไปอาบน้ำก่อนนะ คุณก็สามารถเตรียมพร้อมสักหน่อย ผม หวังว่าเธอจะเป็นภรรยาของฉันอย่างไม่ลังเล ถ้าหากคุณยังไม่ พร้อม คืนนี้ผมก็จะไม่ทำอะไร

คำพูดของเขาช่างอบอุ่น แต่ว่างานแต่งงานนี้เป็นสิ่งที่จิตาภา เลือกเอง ความสัมพันธ์ของพวกเขานั้นเท่าเทียมกัน เธอจะไม่ให้ จิรภาสมารับผิดชอบอดีตของเธอ

จิดาภารวบรวมความกล้า เธอยกข้อมือขึ้นไปถึงฉุดเสื้อเชิ้ต ของเขา

วินาทีต่อมา เธอเขย่งเท้าเล็กน้อยแล้วจูบไปที่ริมฝีปากของเขา หลังจากเวลาอันสั้นๆ จิดาภาก็ต้องการแสดงออกความรู้สึกของ ตัวเองที่มีต่อเขาออกมาพอดี เธอถูกเขาโอบไว้ในอ้อมกอด เขา โอบเอวของเธอและหมุนตัวเธอจนไปตกอยู่บนเตียงนุ่มๆ

จิรภาสพูดอย่างควบคุมตัวเอง เสียงที่ทุ่มดังขึ้นมา “มั่นใจ แล้วจริงๆ เหรอ หลังจากคืนนี้ไป คุณจะเปลี่ยนใจไม่ได้อีกแล้ว นะ”

อุณหภูมิที่ร้อนแรงจากตัวเขาได้ส่งผ่านทางฝ่ามือของเขาไปสู่ บนร่างของเธอ เขาขมวด วรอคําตอบจากจิตาภา

“ฉันเชื่อว่าคุณจะไม่ทำให้ฉันผิดหวัง
เขาไม่รีรอ ก้มลงไปลงไปจูบเธออย่างดูดดื่ม ความอ่อนโยน และความอันธพาลของเขานั้นผสมเข้าด้วยกันอย่างลงตัว ใน หัวใจและวิญญาณของจิตาภาเหมือนถูกจุดไฟขึ้นมา เธอไม่เคย ได้ลิ้มลองความรู้สึกแบบนี้มาก่อน

เธอพยายามที่จะให้ความร่วมมือกับเขาอย่างเต็มที่ ภายใต้ สายตาที่ไม่ชัดเจนและเต็มไปด้วยความรักนั้น เธอสังเกตเห็น การกระทำของเขาอย่างหนึ่ง เธอถูกเขาอุ้มขึ้นมาอย่างอ่อนโยน จูบของเขาค่อยๆ ผ่อนและหยุดลง และเขาก็เรียกชื่อเธอออกมา

“หืม?” จิดาภา โน้มคอเขาไว้อยู่ แล้วอุทานออกมาเบาๆ

จิรภาสสูดหายใจเข้าลึกๆ ไปที่หนึ่ง แล้วระงับความอยากที่อยู่ ภายในใจเอาไว้ เขาคิดไม่ถึงว่านี่คือครั้งแรกของจิดาภา ความ รู้สึกเมื่อกี้นี้ทําให้เขาตกใจ แต่ว่าไม่นานมากนัก เขาก็ได้ ทําการตัดสินใจแล้ว

ไม่ควรรีบร้อนที่จะมีค่ำคืนอันล้ำค่าขนาดนี้

ไหล่ที่กว้างของเขาอยู่ในตำแหน่งที่ใกล้ชิดกับเธอมาก “คืนนี้ คุณสวยมาก แต่ผมไม่อยากให้คุณต้องเจ็บ หรือว่า…ไว้ครั้งหน้า ก็แล้วกันนะ”

“ฉัน…ฉันทําอะไรให้คุณไม่พอใจรึเปล่าคะ” จิดาภาคิดว่าตัว เองทําผิดอะไรสักอย่าง เธอจึงเอ่ยปากถามออกมาอย่าง ระมัดระวัง
จิรภาส ใส่เสื้อ พยายามที่จะสยบความต้องการของตัวเองลง “ต่อไปเรื่องแบบนี้ จะต้องบอกผมก่อน ถ้าไม่อย่างนั้น ผมทำให้ คุณเจ็บ จะทํายังไง

“งั้น เมื่อกี้…ถือว่าเรามีอะไรกันรึยังคะ” จิดาภาเห็นท่าทาง กังวลของเขา ก็อดไม่ได้ที่จะถาม

“ไม่ว่าจะมีหรือไม่มี คุณก็คือภรรยาของผม” พูดจบ จิรภาสก็ อุ้มจิตาภาขึ้นมา แล้วเข้าไปที่ห้องอาบน้ำ “ถือโอกาสให้ผมตรวจ ดูสักหน่อยว่าคุณได้รับบาดเจ็บตรงไหนรึเปล่า”

จิดาภาหัวเราะออกมา และพยายามทรงตัวให้อยู่ “ทำไมคุณ ถึงกับฉันขนาด คะ”

แววตาของเขาเริ่มค่อยๆ หนักแน่น และมองเธออย่างจริงจัง อย่างรวดเร็ว “นี่คือโชคชะตา ถึงจะพลาดพลั้งไป ผมก็มีคุณอยู่

ความเด็ดขาดที่เกินความคาดหมายของเขาทำให้เธอรู้สึก อบอุ่น เขาแสดงความคิดที่แท้จริงของเขาออกมา ใช่ก็คือใช่ ไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ ดังนั้นความคิดของเขาจึงเป็นเอกฉันท์กันกับเธอ ได้อย่างง่ายได้

เธอยินยอมที่จะเป็นแมวในอ้อมอกของเขา และถล่เข้าไปใน ท่ามกลางความอ่อนโยนที่เด็ดขาดของเขา

มีเพียงต่างฝ่ายต่างให้ความสำคัญกันและกัน ปฏิบัติต่อกัน อย่างจริงใจ จึงจะสามารถทำให้หัวใจทั้งสองดวงใกล้ชิดกันมาก ขึ้น
อย่างน้อย จนถึงตอนนี้จิตาภาก็ไม่ได้ผิดหวังเลยที่เป็นฝ่ายเข้า

ก้าวเข้ามาหาเขาเอง