ตอนที่14 เรื่องเมื่อหกปีที่แล้ว

ตอนที่14 เรื่องเมื่อหกปีที่แล้ว

“เธออยากตายหรอ ?” อยู่ข้างบนคือเสียงอันเย็นชาของประยง

นั่นเอง

ด้วยการเต้นของหัวใจที่คมชัดทำให้ญา ยืดตัวขึ้นและหนีออก จากอ้อมแขนของประยง

คิ้วของประยงบิดเล็กน้อย จ้องมองลึกลงไปที่ญาอี้อย่างใกล้ชิด จากนั้นก็หันหัวไปมองผู้ช่วยจอมปีศาจบนเวที

เขาไม่ได้พูดอะไรและไม่ได้แม้แต่จะแสดงอาการอะไรเกินไป เพียงแค่ยืนแช่แข็งอยู่ตรงนี้ ออร่าอันน่ากลัวโดยธรรมชาติก็ เพียงพอที่จะทําให้ความวุ่นวายทั้งหมดของการแถลงข่าวเงียบ

ลง

ไม่มีใครกล้าหาแบบสิ่งที่วุ่นวายตามใจตัวเองแบบนั้นอีกแล้ว

“นี่มันเรื่องอะไรกัน ?” ประยงเดินขึ้นไปบนเวทีอย่างใจเย็นแล้ว มองเห็นขวดน้าและคราบน้ำ แสงแห่งความเย็นชาในสายตาก็ กวาดไปยังผู้ชมทันที
หัวใจของทุกคนกระตุกขึ้นไม่กล้าส่งเสียง

คนนี้คือเจ้าแห่งตระกูลปนันท์!

“ไม่มีอะไรค่ะ……..ลันตาเอ่ยปากของเธอขึ้นทันที พลางจับไป ที่แขนของเขาแล้วพูดอย่างแผ่วเบาว่า “มันเป็นแค่อุบัติเหตุเล็ก น้อยนะค่ะ ฉันจัดการกับมันได้ค่ะ”

สายตาทั้งคู่ของประยงลึกลงและจ้องมองไปที่เธออย่างเย็นชา: “อุบัติเหตุเล็กน้อย ?

ลันตาไม่กล้าพูดถึงการเลียนแบบต่อหน้าเขา กลัวว่าอุบัติเหตุ เล็กน้อยนี้จะทำลายภาพลักษณ์ของเธอในใจของประยง ได้แต่ แกล้งทำท่าทางที่อ่อนโยน

“ใช่ค่ะ แค่อุบัติเหตุเล็กน้อย ฉันจัดการได้ ตรงนี้วุ่นวายมากเลย คุณไปพักก่อนเถอะนะคะ” เธอแค่อยากให้ประยงรีบออกจากตรง นี้ ไม่งั้นกลัวเกิดเรื่อง

“ลันตา ขโมยความคิดขนาดนี้ ในสายตาของเธอยังเห็นว่าเป็น อุบัติเหตุเล็กน้อยอีกหรอ ?” ญาอี้เอ่ยปากขึ้นและเดินตรงไปที่เวที เผชิญหน้ากับทุกสายตาของผู้ชม

ประยงเลื่อนดวงตาเข้ามาจ้องมองที่เธออย่างไม่รู้ตัว
ญาอี้เอาผลงานต้นฉบับ ที่ปกป้องไว้อย่างดี แล้วพูดออกมาทีละ คำ “เธอบอกว่าฉันเลียนแบบเธอแล้วก็ขโมยต้นฉบับของเธอ แต่ แบบร่างในต้นฉบับนี้ก็บอกชัดเจนแล้วว่าเป็นของฉัน ! ตอนที่ฉัน อยู่ต่างประเทศฉันเคยเอาต้นฉบับนี้ให้ติวเตอร์ของฉันดูและท่าน ยังพิสูจน์ให้ได้ว่าต้นฉบับทั้งหมด เอกสารการออกแบบทั้งหมด ฉันเป็นคนวาดเอง !

ดวงตาของลันตาแดงขึ้น แล้วยังทำสีหน้าน้อยใจมาก “แน่นอน ต้นฉบับพวกนั้นเป็นภาพวาดของเธอหลังจากที่เธอขโมยงานของ ฉัน และเธอก็เลียนแบบงานออกแบบของฉันอีกครั้ง”

ช่างเป็นข้อแก้ตัวที่ดีมากทีเดียว !

นี่เหมือนจะปิดทางของญาอี้จนหมดสิ้น ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรออก ไป ลันตาก็จะมีเหตุผลในทางกลับกันมาอ้างว่าผู้ต้องหาในการ เลียนแบบคือ ญาอี้

ญาอี้แทบจะจะระเบิดออกมา เธอเตรียมตัวมามาก แต่ไม่เคยคิด เลยว่าลันตาจะมีอุบายเยอะแล้วยังมาแสดงละครที่ได้ยิ่งใหญ่ได้ ขนาดนี้ ซึ่งมันก็ปัดเป่าแผนการของญาอี้ทั้งหมดเพียงแค่ปลาย เท้า

“ญาอี้” ลันตาเริ่มร้องไห้อีกครั้งอย่างยอมจำนน “ถ้าเธอจะมี อารมณ์โมโหกับฉันน่ะ เราควรกลับไปโมโหที่บ้านกันไหม ?การเปิดตัวครั้งนี้มันสําคัญสำหรับฉันมากนะ”……

นี่มันตลกจริงๆ เลย จริงๆ เธอบอกว่าตัวเองเป็นคนเลียนแบบงาน ก่อนและตอนนี้ก็โยนความผิดทั้งหมดมาให้ญาอื่

“หล่อนเลียนแบบงานของคุณ ขนาดในงานเปิดตัวยังมารังแก คุณ คุณลันตา ครั้งนี้คุณอย่าใจอ่อนปล่อยเธอไปอีนะ” ผู้ช่วย กระโดดออกมาและตะโกนไปอีกครั้ง “พวกเราต้องโทรหาตำรวจ ให้นัง ก๊อปปี้ผู้ไร้ยางอายคนนี้ถูกลงโทษ !”

ลันตาลังเล อย่าเลยนะ…..ยังไงซะเธอก็เป็นพี่สาวของฉัน…….

“คุณลันตาคุณอย่าไปใจอ่อนเลย !” ผู้ช่วยตะโกนพลางโบกมือ ไปที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและชี้ไปที่ญาอี้ “ช่วยจับ หล่อนให้ฉันที !”

ลันตามองไปที่ใบหน้าที่เสแสร้งเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย แล้วประยงที่ ยืนอยู่ข้างๆ ก็ทําสีหน้าเมินเฉย เธอจึงค่อยๆ ยกริมฝีปากของเธอ ขึ้น

โอเค ลันตา นี่เธอกำลังบังคับฉันอยู่เ

ไม่สนใจแล้วๆ ไม่ใช่แค่ลันตาเท่านั้นที่รู้จักลอกเลียนแบบและใส่ร้าย!

เธอก็ทําได้เหมือนกัน!

“ลันตา เมื่อหกปีก่อน เธอคิดว่าฉันไม่มีหลักฐานจริงๆ งั้นหรอ ?” หกปีก่อน เพียงสามคำให้หัวใจของลันตาและประยงเต้นหนัก

ขึ้น

ประยงจ้องเขม็งไปยังญาอื่

ลันตารู้สึกผิดเพี้ยนยิ่งขึ้นและพูดว่า “อย่าคิดที่จะใส่ร้ายฉันอีก ครั้งนะญาอี้ ฉันไม่เคยทำอะไรที่มันทำลายเธอเลยนะ!”

“หกปีก่อน เธออยู่ที่บาร์ แล้วก็วางแผนวางยาฉัน……

“อ๊าย !” ลันตาเปล่งเสียงกรีดร้องลั่น “นังญาอี้ หุบปาก! ฉันห้าม ไม่ให้แกพูดเรื่องไร้สาระ!