ตอนที่11 ไม่มีความสัมพันธ์ต่อกัน
ตอนที่11 ไม่มีความสัมพันธ์ต่อกัน
ประยงนอนอยู่ในอ่านอางน้ำ ส่วนญาอี้หน้าแดง มองหน้ากัน และกันอยู่สองวินาที ทันใดนั้นก็ลุกขึ้นนั่ง
“ญา เธออยากตายหรอ?”
ญาอี้พยายามที่จะกระโดดออกทางหน้าต่างอย่างรีบเร่ง แต่มือ เจ้ากรรมของเธอกลับลื่นและเสียการทรงตัวแล้วเธอก็ตกลงจาก หน้าต่าง
เธอล้มลงไปในอ่างอาบน้ำ ร่างที่นุ่มนวลกระแทกของประยง
อย่างรุนแรง
นําสาดกระเซ็นเปียกเสื้อชีฟองของเธอ ส่วนโค้งเว้าที่สง่างาม เผยออกมาจนหมดสิ้น
เธอกระเสือกกระสนอย่างเร่งรีบเพื่อที่จะออกจากหน้าอกแข็ง ของประยง อยากจะห่างจากตรงนั้นแต่เมื่อชนกับแววตาที่โกรธ แค้นของประยง หัวใจก็ไหลเหมือนลาวาอย่างไม่รู้ตัว แล้วมือของ เธอลื่นแล้วล้มลงไปอีก
ในตอนนี้ทั้งเรือนร่างติดอยู่ที่หน้าอกของประยง มือเท้าทั้งสี่ พันกันยุ่งเหยิง ละอองร้อนหนาแน่นขึ้น และบรรยากาศก็เริ่ม คลุมเครือ ท่า แนบชิดสนิทมาก
ความโกรธในช่องท้องค่อยๆ กระโจนออกมา
หัวใจของประยงกระโดดโลดแล่นอย่างหนักหน่วง ราวกับว่าได้ เผชิญกับสิ่งที่เร่าร้อน จึงผลักญาอี้ออกไปอย่างรุนแรง
“ออกไปจากฉันนะ !
ญาอี้เขาผลักออกจากอ่างแล้วทิ้งเธอลงไปที่พื้นอย่างจนมุม ทำให้มีร่องรอยของน้ำเปรอะเปื้อนอยู่ที่เพื่อนมากมาย
ประยงคว้าเสื้อคลุมอาบน้ำแล้วโยนมันมาให้ญาอี้อย่างลวก พลางตะคอกอย่างฉุนเฉียว: “ญาอี้ เธอมันไร้ยางอาย! เธอกล้าทำ แบบนี้กับฉันได้ยังไง! เดี๋ยวฉันจะฆ่าเธอ เธอเชื่อไหม?”
ญาอี้ผู้ซึ่งหัวใจเต้นอย่างรวดเร็วและผู้ที่สมองสับสนวุ่นวายไป หมด ตอบกลับไปโดยไม่คิดว่า: “อะที่ว่าฉันไร้ยางอายน่ะห้ะ ? คุณคิดว่าฉันอยากจะเห็นร่างหยาบๆ ของคุณงั้นหรอ ? ฉันคิดว่า มันร้อนเกินไปสำหรับสายตาของฉันน่ะ!
เธอเกลียดเขางั้นหรอ ?
ประยงเผชิญกับความโกรธมากยิ่งขึ้น ก้าวเข้าไปข้างหน้า แล้ว คว้าแขนเรียวของญาอี้ถึงเธอขึ้นมา
“ออกไปจากที่นี่ซะ !”
ญาอี้ตะเกียกตะกายแล้วพูดว่า”ปล่อยฉันนะ! ฉันจะไปหาลูกของ ฉัน ! ฉันจะไม่ไปจนกว่าคุณจะเอาลูกของฉันคืนมา !”
เขาทั้งสองคนเปียกไปทั้งตัวและพื้นก็ลื่น ญาอี้เลยสะดุดลื่นและ ล้มลงไปที่หลังของประยง
เธอกำไปที่เอวของประยงพยุงไว้เพราะกลัวว่าเธอจะล้มลงไป อีกครั้ง
“ปล่อยฉันนะญาอี้!” ประยงใช้มือจับข้อมือของเธอแล้วดึงออก และฟาดออกไปด้านข้าง
ญาอี้ก็จับที่แขนของเขาเช่นกันและเขาทั้งสองก็ล้มลงไปบน
โซฟานุ่มด้ว
ประยงใช้แรงกดทับไปที่เรือนร่างของญาอี๋ กลิ่นหอมของหญิง สาวฟังออกมา ร่างกายอยู่ใต้แรงกดที่นุ่มนวลและมีเสน่ห์
สัมผัสและกลิ่นหอมนั้นมันช่างเหมือนเมื่อหกปีที่แล้ว…….มัน เหมือนกันทุกประการ
ทันทีที่เขาลืมตาขึ้น เขาก็มองเห็นใบหน้าสีแดงและลุกลี้ลุกลน ของญา อย่างชัดเจน ในตาแช่ความชื้นช่างดูเร้าอารมณ์
ไฟนิรนามที่อยู่ในตัวของประยงแผดเผารุนแรงมากยิ่งขึ้น
เขาอยากได้..……….ผู้หญิงคนนี้
นิ้วมือเรียว ของเธอวางอยู่บนหน้าอกของประยง ขนตาของเธอ กระตุกไปมา และเธอก็จำคืนนั้นเมื่อหกปีที่แล้วได้..………….
อารมณ์คลุมเครือ ยั่วยวนใจ ค่อยๆ ฟังออกมาอย่างไร้เสียง คลุมเครือ ยั่วยวนใจ
จนกระทั่งเสียงกริ่งโทรศัพท์มือถือก็ขัดจังหวะทุกสิ่ง
ประยงกลับมารู้สึกตัวทันที ขมวดคิ้วพลางเอาร่างกายออกห่าง อย่างเหยียดหยาม
ญาอี้ลุกขึ้นนั่ง รีบปกปิดใบหน้าอันร้อนผ่าวของเธอและพยายามสงบหัวใจที่ควบคุมไม่อยู่ของตน
ประยงเหลือบมองมาที่เธอด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ สายที่โทรเข้า มาเป็นสายจากโรงพยาบาล
“คุณประยง ผลตรวจ DNA ออกแล้วนะคะ
ประยงพึมพำเดินออกไปที่หน้าต่างสองสามก้าว ใบหน้าดูมืดเย็น ยะเยือกและวิตกกังวลเต็มไปด้วยความคาดหวัง
“ผลการตรวจออกมาแล้วว่าซีซั่น…….ไม่ใช่ลูกของคุณ เขาไม่ได้ เขาไม่ได้มีความสัมพันธ์กับคุณ
แค่คำเดียว ใบหน้าของประยงก็เย็นชาราวกับน้ำแข็ง
“คุณพูดอีกครั้งสิ ? ” คำพูดของเขาเย็นชา
หมอที่นั่นตกอกตกใจ: “เราได้เปรียบเทียบและตรวจอย่าง ละเอียดแล้ว ซีซั่นและคุณไม่ใช่เพียงแค่ไม่ใช่มีความสัมพันธ์แบบ พ่อกับลูก ไม่ใช่แม้แต่ความสัมพันธ์ทางสายเลือดค่ะ
เปลี่ยนคำพูดใหม่ก็คือซีซั่นก็ไม่ได้เป็นลูกของชุติภาสนะสิ่
ประยงไม่พูดพลางวางสายโทรศัพท์ลง
ความร้อนที่อยู่ในร่างกายตอนนี้กลายเปลี่ยนเป็นความโกรธใน
ทันที
เขาหัวไปด้านข้าง สายตาของเขาแหลมคมราวกับมีด เหมือนว่า เกลียดจนอยากสับเป็นพันครั้ง จ้องเขม็งไปยังร่างเรียวของหญิง สาว
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ