บทที่ 3 อยากได้ก็เอาไป

“หันหน้ามา” เขาออกคำสั่งโดยที่เธอก็ยอมทำ ตามทุกอย่าง ทำไมเธอต้องยอมขนาดนี้ด้วยในเมื่อเธอ ต้องการทำให้เขาคร่ำครวญร่ำร้องเรียกหาแต่เขาไม่ เปิดโอกาสให้เธอได้แสดงบทรักของเธอบ้างเลย แต่ ตอนนี้ช่องทางรักของเธอมีร่องรอยของความระยำของ ชายที่เธอกำลังเผชิญหน้าอยู่ตอนนี้

“ดูดมันซะ เอาให้ฉันพอใจนะโสเภณีข้างทาง”

หญิงสาวมองด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บ ช้ำน้ำใจ ไม่มีคำว่าถนอมน้ำใจหรือปรานีกับเธอ อย่าง น้อยที่สุดเธอก็คือเพศแม่ ทำไมชายคนนี้ถึงป่าเถื่อนได้ ขนาดนี้

หญิงสาวได้แต่จำยอมที่จะต้องทำ จากที่เคยมี ความรู้สึกดีๆตอนนี้มันแปลเปลี่ยนเป็นความน่ารังเกียจ ขยะแขยง ขยาดที่จะอยู่ใกล้ผู้ชายคนนี้ แต่คอยดู นะ…บทนี้แหละจะทำให้เขาลืมรสชาติของลิ้นร้อนของ เธอไม่ลง

หญิงสาวส่งลิ้นร้อนตวัดเข้ากับปลายยอดแก่นกาย ดูดดุล ไล่เลียท่อนกายนี้ทุกซอกมุมไม่เหลือช่องว่าง เว้น ขบเม้มให้เขารู้สึกสั่นซ่านไปกับมัน และมันก็เป็น ไปตามที่เธอต้องการ อย่างน้อยที่สุดเขาก็ทำให้เธอรู้ ว่าเขาก็รู้สึกร่วมไปกับเธอเหมือนกัน ไม่ได้ตายด้านที่ จะร่วมเสพสมกับใครแล้วจะไม่มีความรู้สึก แค่นี้มันก็ พอสำหรับเธอที่จะทำให้เขาสุขสมด้วยลิ้นร้อนของเธอหญิงสาวใช้ก้อนเนื้อเนียนสองก้อนที่ตั้งเด่นเป็นสง่าเข้า ครอบครองแก่นกายนั่นไว้กลางร่องอกก่อนรุดมันขึ้นลง เธอเหลือบไปเห็นบางอย่างที่หัวเตียง ก่อนจะใช้จังหวะ ที่เขาคนนี้กำบังเคลิบเคลิ้มคว้ามันมาอมไว้ในปากทันที

ทันทีที่เธออมของสิ่งนั้นไว้พร้อมกับโน้มลงไปอม แก่นกายนั้นไว้อีกครั้งทันที ของสิ่งนี้เรียกเสียงร้อง ครวญครางของเขาได้ไม่น้อย ความเย็นจากก้อนน้ำ แข็งในโพรงปากผสมปนกับความอุ่นเข้าครอบครอง ท่อนกายมันก็ยิ่งตั้งชูชันขยายขนาดใหญ่มากขึ้น หญิง สาวยิ่งได้ใจคว้ามันมาอีกสองสามก้อนใช้มือนวดถูไถ ไปพร้อมกับมัน ก่อนที่จะความสุขสมนั่นจะล้นปรี่ จน สายธารพวยพุ่งออกมาเต็มใบหน้าเนียนของเธอ หญิง สาวใช้นิ้วเรียวนั้นปาดก่อนดูดดื่มมันจากนิ้วเรียวเล็ก ของเธอ ก่อนลงไปรีดเอาสายธารนั้นจากแก่นกายเข้า ปากทุกหยดหยาด

บทต่อไปหญิงสาวเริ่มเห็นการคล้อยตามของชาย ที่อยู่ตรงหน้ายิ่งทำให้เธอได้ใจ คอยดูต่อไปจะทำให้ ติดใจจนลืมไม่ลง หญิงสาวผลักกายแกร่งที่กำลังอ่อน ระทวยไปกับบทพิศวาสที่เธอสร้างและเป็นกำหนดนั้น เธอถือก้อนน้ำแข็งที่มันเหลือเป็นก้อนเล็กๆอยู่ในมือ จับ มือสอดใส่ค้างไว้ที่ปากถ้ำ ทำเอาตัวเองเสียวซ่านแต่จะ มัวรอช้าไม่ได้คนคนนั้นกำลังรออยู่หญิงสาวรีบเคลื่อน ปากถ้ำที่หนีบน้ำแข็งก้อนเล็กๆนั้นลงสวมใส่เข้ากับแก่น กายให้พอดี
คนคนนี้ที่รอบทพิศวาสของเธอก็ทําเอาเขาสั่น ระริกไปทั้งตัวกับความเย็นและอุ่นผสมปนเปภายใน ช่องทางของเธอ ในตอนนี้เธอเองก็รู้สึกเสียวซ่านไม่ ต่างจากความเย็นภายใน มันให้ความรู้สึกชาและสั่น สะท้านไปพร้อมๆกัน

“เรื่องพวกนี้มันคงฝังลึกเป็นส่วนหนึ่งของเธอสินะ ดูช่ำชองขนาดนี้ ” ชายที่อยู่ใต้ล่างเอ่ยด้วยน้ำเสียง ดูถูกเหยียดหยาม

“ก็คงจะจริง เห็นมาตั้งแต่เด็ก” หญิงสาวเอ่ยบอก อย่างตรงไปตรงมา พ่อเลี้ยงของเธอพาผู้หญิงไม่ซ้ำ หน้ามาร่วมหลับนอน เธอเคยเห็นบทรักพวกนี้มานับไม่ ถ้วน พ่อเลี้ยงพาผู้หญิงไม่ซ้ำหน้ามาเริงสวาทกันอยู่ใน บ้านอย่างโจ่งแจ้ง ทุกห้องทุกที่แม้แต่ห้องของเธอยัง เคยเป็นที่เริงสวาทของคู่นอนของพ่อ เรื่องพวกนี้เธอ เห็นจนชินตา

“หึ!!”

“แล้วคุณล่ะเคยถูกผู้หญิงที่รักหลอกลวง ย้ำยีรึยัง ไง ถึงต้องมาลงกับฉันแบบนี้”

คำพูดทิ่มแทงใจดำทำให้เขาชะงักไปครู่นึ่ง นัยต์ ตาที่แดงกร่ำแสดงให้เห็นถึงความโกรธแค้นที่อยู่ภายใน เธอไม่ได้ตั้งใจจะไปสะกิดต่อมโมโห แต่มันก็ทำให้เธอ ได้รู้ในทันทีว่าเขาคนนี้เคยถูกใครสักคนหลอกลวงเขาให้เจ็บช้ำน้ำใจมาก่อน ไม่แปลกเลยที่เขาจะมาลงกับ เธอแบบนี้ แต่มันก็ดูจะรุนแรงไปสำหรับเธอ ในเมื่อเธอ ไม่ใช่ผู้หญิงคนนั้น เขาไม่มีสิทธิมาทำกับเธอแบบนี้

ดวงตาที่จ้องมาที่เธอยังฉายความโกรธ เขาไม่ได้ พูดด่าว่าด่ากรนแต่กลับพลิกตัวเองกลับมาอยู่ด้านบน ส่งให้หญิงสาวไปแทนที่เขา ก่อนส่งความแรงของแก่น กายเข้าออกอย่างไม่ปรานีหลายต่อหลายครั้ง แค่ความ แรงปกติที่ส่งมาก็ทำให้เธอจุกแน่นท้องจนพูดไม่ออก แต่ความแรงในตอนนี้มันเพิ่มทวีคูณ หนักหน่วงลงน้ำ หนักจนเธอไม่สามารถเอื้อนเอ่ยเป็นคำพูดได้ มันไม่ใช่ ความสุขเสียวซ่านมีแต่ความเจ็บปวดที่ลงกระแทก อย่างหนักพร้อมกับเสียงร้องโอดครวญที่เขาไม่เคยคิด ที่จะสนใจ

ความโหดร้ายยังไม่หมด เขาโหมแรงทั้งหมด กระหนําแก่นกายลงช่องทางรักอย่างหนักอีกระรอก หนึ่ง ก่อนถอดถอนมันออกอย่างรวดเร็ว

“อ่ะนี่ เอาไป” เขาพูดพร้อมกับโยนธนบัตรที่มัด รวมกันเป็นฟ่อนพร้อมกับสร้อยแหวนบางส่วนที่อยู่ใน กล่องให้กับหญิงสาว ก่อนที่เธอจะลุกออกจากเตียงไป ใส่ชุดคลุม

“อย่าดูถูกกันให้มากนัก อย่างน้อยนี่มันก็ครั้งแรก ของฉัน”
“อย่าคิดว่าการเป็นคนแรกแล้วจะมาแรกร้องให้ ฉันรับเธอเป็นเมีย ถ้าฉันทำแบบนั้นก็คงยกโขยงกันมา จนคอนโดไม่มีที่ให้นั่ง ส่วนเธอน่ะเหรอ แม้แต่ผู้หญิงใน สต็อคยังไม่มีที่ว่างเหลือให้ก็เป็นได้แค่โสเภณีนี่แหละ”

“ไม่ได้คิดจะให้มาสงสารหรือสมเพชเวทนาอยู่ แล้ว ก็แค่มันอยาก เอาอะไรมาฉุดไว้ก็ไม่อยู่”

“อย่าร่านให้มันมากนัก”

อึก!!..เขาไม่เคยปรานีทั้งคำพูดและการกระทำ ช่างทำให้เธอเจ็บปวดรวดร้าวได้เหลือเกิน ไม่รู้เขา สรรหาคำด่าเหล่านี้มาจากไหน แค่ปกติมันก็รุนแรงมาก พอแล้ว แต่ยิ่งมันออกมาจากปากของชายที่อยู่ตรงหน้า มันยิ่งเจ็บเป็นเท่าตัว

“ฉันก็เป็นของฉันแบบนี้ นึกว่าฉันจะหยุดที่คุณ ไง คนแรกแล้วยังไง เมื่อมีคนแรก สอง สาม สี่ก็ตามมา เท่านั้นแหละ”

“หี้ย!!”

ชายที่อยู่ตรงหน้ากำมัดแน่น หน้าออกสีแต่ก็เก็บ อาการไว้ ค่อยๆผ่อนลมหายใจเขาออก ทั้งๆที่ด่าก็ แล้ว ว่าก็แล้ว ทำไมยังไม่ออกไปจากชีวิตของเขาสัก ที คำที่สรรหามาแม้แต่คนที่ไม่โดนกับตัวยังรู้สึกร้าว ไปถึงก้นบึ้งหัวใจ แต่กับเธอมันด้านชา ตายด้านรึยังไงฉันเกลียดผู้หญิงอย่างเธอมากที่สุด ทำให้รักแล้วก็มา หลอกลวงเขาทีหลัง คนอื่นทั้งแม่และพี่ ในสายตาทุก คนอาจจะมองว่าเธอคนนี้ใสซื่อบริสุทธิ์ผุดผ่องทั้งกาย ใจ แต่เขาจะทำให้ทุกคนรู้ว่ามันไม่ใช่อย่างที่ทุกคนคิด และผู้หญิงคนนี้ความจริงเน่าเฟะขนาดไหน

“ขอบคุณสำหรับเงินแล้วก็ข้าวของพวกนี้นะ คะ พอดีเลยฉันว่าจะออกไปปรนเปรอหาความสุขสัก หน่อย” หญิงสาวไม่ว่าเปล่าเอื้อมมาหยิบเงินปึกใหญ่ปีก นั้นพร้อมกับสร้อยแหวนที่กองอยู่ตรงหน้า ลุกขึ้นสวม ชุดก่อนเดินออกไป

ดูไว้ซะไอ้พายุ ไอ้หน้าโง่..บอกแล้วไงผู้หญิงคนนี้ มันก็แค่ผู้หญิงเห็นแก่เงิน หลอกให้ใครต่อใครรักแล้วก็ หลงไปกับเธอ ต่อจากนี้เขาจะไม่หลงกลกับท่าทางที่ทำ เป็นคนดีใสซื่อต่อหน้าทุกคนอีกต่อไป

– – – ณ คอนโด M (ห้องของปรายฝน) –

หลังจากประตูห้องของเธอถูกปิดลง หญิงสาว ทรุดกายลงตรงประตูห้องทันที ในมือถือเงินปีกนั้นแ และ สิ่งของราคาแพงแต่มันไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกมีค่าแต่อย่าง ใด กลับทำให้หัวใจดวงนี้แทบแตกสลาย ชายคนนั้น ไม่มีความคิดสักนิดที่จะปรานีเธอ พูดดูถูกให้เจ็บช้ำ น้ำใจ ผู้หญิงชั้นต่ำ ผู้หญิงไร้ยางอาย ผู้หญิงเห็นแก่เงินโสเภณีข้างทางคำแต่ละคำยังคงดังก้องอยู่ภายในใจ ทุกคำพูดของเขาช่างบดขยี้หัวใจดวงเล็กๆของเธอ

กว่าเธอจะรู้ตัวว่าร่างกายนี้ของเธอระบมมาก เพียงใดก็ตอนที่จะลุกขึ้นอีกครั้ง มันปวดระบมไปทั่วทั้ง อวัยวะเบื้องล่าง เลือดไหลเปรอะอาภรณ์ใต้ล่าง ไม่มีคำ ว่าปรานีสำหรับเธอ ความบ้าคลั่งที่โหมกระหน่ำใส่หญิง สาวไม่มียั้ง

หญิงสาวปาดน้ำตาที่ยังไหลไม่ยอมหยุดก่อนลาก ตัวเองไปกับพื้นไปหยุดพิงอยู่กับโซฟาตัวกลางของ ห้อง ก่อนมองไปตามเรือนร่างที่มีแต่รอยช้ำจากการที่ ร่วมเริงพิศวาสกับเขาคนนั้น เคยคิดว่าจะมีสักนิดที่ชาย คนนี้จะยอมรับฟังและพูดคุยกับเธอดีๆ แต่ความเป็นไป ได้ที่จะเป็นไปตามที่เธอคิดตอนนี้มันเป็นศูนย์หรือเรียก ว่าติดลบเสียด้วยซ้ำ เอาเถอะ..ความอดทนของคนมันก็ มีขีดจำกัด ยิ่งคนต่ำๆอย่างเธอแล้วล่ะก็ สามารถทำได้ ทุกอย่าง ถึงเวลาที่หมามันจนตรอกหมดหนทางที่จะทำ อะไรต่อมิอะไร วันนั้นเขาจะได้เห็นว่าหมาบ้าอย่างเธอ มันทำอะไรได้บ้าง

– หลายวันต่อมา –

– – ณ บริษัทพิพัฒน์(ห้องทำงานของพายุ) – –
ปรายฝนยกน้ำเข้ามาให้ในห้องทำงานตามที่พายุ สั่ง เธอเคาะประตูและขออนุญาตเข้ามาตามมารยาท ก่อนนําน้ำ กาแฟ และของว่างมาให้ชายทั้งสองที่กำลัง นั่งคุยกันออกรสอยู่ภายในห้อง หลังจากไม่ได้พบกัน นานนับเดือน

คิรีน ชายหนุ่มรูปร่างสูงซึ่งเป็นเพื่อนของเขา เข้า มาในวันนี้เพื่อพูดคุยเจรจาธุรกิจ คีรินมองหญิงสาวที่ เดินเข้ามาอย่างไม่วางตา มองดูทุกอิริยาบถที่เธอทำ จนชายที่อยู่ข้างๆดูเหมือนรู้จะตัว

“ออกไปได้แล้ว”

“ค่ะ” หญิงสาวเอาแต่ก้มหน้าก้มตา ขาลรับเพียง สั้นๆก่อนหันหลังเดินกลับไป โดยไม่รู้ว่ามีสายตาทั้งสอง มองตามติดทุกฝีก้าว

“พายุแกไม่ได้คิดอะไรกับเธอใช่มั้ย” คีรินเอ่ยถาม พายุด้วยใบหน้าที่ฉายให้เห็นถึงความสนใจในตัวหญิง สาวอย่างตรงไปตรงมา

“ไม่เว้ย” ชายที่ได้ฟังแบบนั้นรู้สึกหงุดหงิดใจที่ เพื่อนของเขาถามเขาแบบนั้น เขาจะไปคิดอะไรกับเธอ นอกจากเกลียดเข้ากระดูกดำ

“ก็ดี ฉันชอบ ขอนะ”
อึก!!..ชายที่ได้ฟังแบบนั้นถึงกับนิ่ง ก่อนหันกลับ ไปมองหญิงสาวที่กำลังเดินออกจากห้องไป เพราะทำ หน้าที่ของตัวเองเสร็จเรียบร้อย

“หยุดก่อน มานี่” พายุพูดด้วยน้ำเสียงที่แข็งกร้าว มากขึ้น ยิ่งคิดมันยิ่งโมโหทำไมเธอต้องยั่วจนเพื่อนของ เขาติดกับดัก

เธอนี่มันตัวอะไร คิดจะยั่วผู้ชายไปทั่วเลยรึไง หว่านแหจับใครได้ก็เอาหมดเอาเถอะ…อยากได้นักใช่ มั้ย เอาไปเลย ดูสิผู้หญิงชั้นต่ำเห็นแก่เงินอย่างเธอ จะ ตอบว่ายังไง

“อยากได้ก็เอาไป” หญิงสาวที่มาหยุดอยู่ตรงหน้า ของเขาตามคำสั่งนั้นถูกผลักให้ไปยืนข้างๆเพื่อนของ เขาทันที