บทที่ 2 อยากได้นักใช่มั้ย

“ชักจะต่ำขึ้นทุกวัน

“คุณพายุ คุณก็ฟังฉันสิ

“อย่ามาออกคำสั่ง

“ช่วยอธิบายให้ฉันเข้าใจสักนิดไม่ได้รึยังไง”

“หนวกหู”

“คุณ พายุขาาาาา” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงออด อ้อน พยายามใช้หน้าอกอวบอิ่มนี้สัมผัสกับอกแกร่ง ผ่านผ้าผืนใหญ่ที่คลุมชายคนนี้อยู่

“เอามันอออกไป”

“คุณกลัวห้ามใจตัวเองไม่ไหวล่ะสิ”

“น่ารังเกียด ขยะแขยง

ไอ้บ้าเอ้ย!! ทุเรศสิ้นดีกล้ามาว่าอกคู่สวยของฉัน ได้ยังไง ต่อให้ตายฉันก็จะทำให้คุณมาสยบลงที่มัน ให้ได้ ยิ่งว่าก็เหมือนยิ่งยุ หญิงสาวยิ่งเบียดเอาอกอวบ อิ่มคู่โตกระแทกเข้าอกแกร่งของเขาอีกครั้ง มือเล็กๆ ก็พยายามปลดตะขอกางเกงและเสื้อผ้าของชายที่อยู่ ตรงหน้าลูบไล้ตั้งแต่ใบหน้าเนียนๆของเขา ลากลงมาที่ ริมฝีปากหนา ซอกคอ ไหล่กว้าง อกแกร่ง ค่อยๆเปิดให้เห็นเนื้อหนังที่อยู่ภายใน ใบหน้าชอนไชเข้าไปแนบชิด กับซอกคอปล่อยให้ลมหายใจบางๆรดอยู่บริเวณต้นคอ ของชายที่อยู่ตรงหน้า ขาเรียวก็พยายามเสียดสี ถูไถ เข้ากับต้นขาของเขา

“พอใจรึยัง” เสียงที่เอ่ยออกมาอย่างเรียบเฉยไม่ ต่างจากใบหน้า

“ก็ช่วยฟังฉันหน่อยสิ” หญิงสาวพูดกระซิบอยู่ ข้างหูเบาๆหวังให้เขาได้หลงเคลิ้มไปตามที่เธอบรรเลง หญิงสาวยิ่งเห็นแบบนี้ เห็นชายที่อยู่ตรงหน้าไม่พูดไม่ ว่ายิ่งได้ใจ ปลดเปลื้องทุกชิ้นให้มันลงไปกองทับชุด ของเธอก่อนหน้านี้

“ฉันไม่รู้ว่าฉันทำอะไรผิดไป ฉันแค่อยากจะ…” หญิงสาวพึ่งจะเริ่มต้นอธิบาย เขาคนนี้ก็พูดแทรกขึ้นมา ก่อน

“อยากมากนักใช่มั้ย”

“หื้อ?!?”

“ถามว่าต้องการไอ้นั่นของฉันนักใช่มั้ย

“ฉัน..” หญิงสาวเริ่มขมวดคิ้วเข้าหากัน ไม่พอใจ ในสิ่งที่เขาพูด ก็ในเมื่อเธอกำลังจะอธิบายก็ช่วยฟัง ก่อนได้มั้ย หรือถ้าไม่ฟังก็ช่วยพูดช่วยอธิบายให้ฟังหน่อย ไม่ใช่ปล่อยให้ฉันไม่เข้าใจอยู่แบบนี้

“เดี๋ยวฉันสงเคราะห์ให้”

ชายที่เธอทับทาบและพยายามใช้ทุกส่วนมา เสียดสีเพื่อยั่วยวนเขานั้น ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร ใน เมื่อเธอเสนอมาขนาดนี้ เขาเองก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูน ที่เห็นผู้หญิงแก้ผ้าแล้วจะไม่คิดอะไร นั่งทนมองมัน แบบไม่สนใจอะไรเขาก็จะสนองให้กับเธอคนนี้ให้ได้รู้ ว่า…อย่ามาเล่นกับคนอย่างเขา

ชายคนนี้ไม่พูดพร่ำทำเพลงจับหญิงสาวแบกขึ้น บ่า เดินตรงเข้าไปที่ห้องทันที เธอสติหลุดขึ้นมาทันที ไม่มีสติเหลืออยู่แล้ว ทั้งๆที่เธอเป็นคนยั่วเขาคนนี้เอง แต่ตอนนี้ใจกลับตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม ไม่อยากจะคิดเลยว่า ต่อจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น เพราะในตอนนี้ผู้ชายคนนี้ดู โกรธมากด้วย แล้วคราวนี้เธอจะเอาตัวรอดยังไง

ชายร่างสูงอุ้มเธอเข้ามาในห้องนอน ไม่ปล่อยให้ เธอได้ตั้งตัวหรือตั้งสติคิด เหวี่ยงร่างบางลงบนเตียง นอนของเขาทันที

ไม่มีการปลอบประโลมการบอกกล่าวให้รู้ตัว ไม่มี คำเอื้อนเอ่ยให้หญิงสาวได้พอรู้สึกดี เขาจับแก่นกาย ยัดเข้าช่องทางที่เปิดรับให้กับเขา ความรู้สึกแรกที่รับรู้ คือเจ็บปวด ปวดร้าวโดยเฉพาะที่เจ้าหล่อน ร้าวมาจนถึง หัวหน่าวและท้องน้อย หญิงสาวหน้านิ่ว เอามือจิกเข้าผ้าห่มฝันหนาที่มันถูกล่นกองรวมกันหลังจากเธอถูก โยนลงกับเตียงนี้ ทนกัดริมฝีปากตัวเองจนเลือดซิบ

หญิงสาวร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด น้ำตาที่ กำลังจะถูกหลั่งออกมานั้นเธอสามารถกลั้นเก็บมัน เข้าไปไม่ให้ชายที่อยู่ตรงหน้าที่มีแต่ความบ้าคลั่งป่า เถื่อนนั้นได้รับรู้ เธอบอกกับตัวเองแล้วว่าไม่ว่าจะเจ็บ ปวดมากขนาดไหนเขาคนนี้จะไม่ได้เห็นน้ำตาหรือ ได้ยินเสียงร้องสะอื้นจากเธอ

“อย่าร้องออกมานะ”

ชายที่กำลังทาบทับร่างบางอยู่นั้นไม่พูดเปล่าส่ง มือหนามาปิดปากของเธอไว้ แค่นี้มันก็เจ็บปวดทรมาน มากพอแล้ว เขายังไม่เปิดโอกาสให้เธอได้ระบายออก มา มันโหดร้ายเกินไปแล้ว แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ความป่า เถื่อนของคนๆนี้ลดน้อยลง ยังไม่ทันที่น้ำหล่อเลี้ยงจะ ย่างกายออกมา เขาเคลื่อนแก่นกายอย่างแรงไปจนสุด ทาง ฝ่าเยื่อพรหมจรรย์เข้าไป ท้าทายกับความคับแคบ ของโพรงถ้ำ ความเจ็บปวดนี้ทำเอาหญิงสาวกลั้นน้ำตา ไว้ไม่อยู่

การที่ผ่านผู้หญิงมาก็พอสมควร เขารับรู้ได้เลยว่าเขาคือผู้ชายคนแรกของเธอ ไม่อยากจะเชือ แต่อย่า ไปหลงให้กับผู้หญิงคนนี้ เอาเถอะถึงจะเป็นคนแรก แล้วยังไง คนหลอกลวงก็คือคนหลอกลวง ปลื้นป้อน ตลบตะแลง ตอแหล

แม้แต่เขาเองยังสามารถร้องเสียงหลงเพราะโพรง ถ้ำที่ตอดรัดของเธอได้ แต่กับเธอเขาใช้มือปิดปากไว้ สนิท หญิงสาวพยายามดิ้นสุดชีวิตเพื่อต้องการปลด ปล่อยเสียงออกมาและลดความเจ็บปวดนั้นแต่เมื่อไม่มี ทางให้เสียงออกก็อันตรทานหายลงคอไป

ความรุนแรงที่เขาทำกับเธอวันนี้ สาบานกับตัวเอง เลยว่าจะตอบแทนคืนให้อย่างสาสม แล้วเขาจะได้รู้ว่า ผู้หญิงต่ำๆอย่างเธอสามารถทำได้ทุกอย่าง ในเมื่อเขา คิดว่าเธอมารยา ต่ำช้า ไร้ยางอายหลอกลวง เห็นแก่เงิน เธอก็จะทำให้ครบหมดทุกข้อที่เขาอยากให้เธอเป็น

แก่นกายที่เคลื่อนเข้าออกเอาแต่ใจนั้นไม่สนใจ ความรู้สึกของคนใต้ล่างแม้แต่นิด ไม่แม้แต่จะหันมามอง ใบหน้าของเธอ เอาแต่เสพสมอยู่กับโพรงถ้ำ ใจจดใจจ่อ อยู่กับแต่ตรงนั้น แม้แต่อกอวบอิ่มคู่นี้ที่มันตั้งเด่น เขาก็ ไม่คิดที่จะมาสัมผัส ในเมื่อเขาไม่ทำเธอก็ต้องช่วยตัว เอง หญิงสาวจึงใช้มือคู่บางนี้นวดไปที่หน้าอกทั้งสอง ข้างบีบขยี้เล่นกับยอดถันให้ตัวเองรู้สึกเสียวซ่านเพื่อ บรรเทาความเจ็บปวดนั้นลง ไม่อยากไปสนใจหรือให้ความสำคัญกับมัน ในเมื่อคนคนนั้นยังไม่ให้ความสำคัญ เธอก็จะปล่อยมันไปตามธรรมชาติที่ควรจะเป็น

หญิงสาวเห็นชายที่ทับทาบอยู่นั้นปรายตามองเธอ อย่างเอือมระอาท่าทีและการกระทำที่เธอพยายามช่วย ตัวเอง มันคงดูน่าทุเรศสมเพชมากใช่มั้ย คนเขาไม่เอา ก็มาเสนอให้ถึงที่ ยั่วให้เขาเป็นของเราจนได้ คงสะใจ มากสินะที่ทำให้เธอเป็นได้มากขนาดนี้ เอาเลย..ไหนๆ เธอมันก็น่ารังเกียจขนาดนี้แล้ว ให้เขาได้เห็นสิ่งที่อยู่ใน ใจส่วนลึกของเธอให้มันสุดๆไปเลย

ไม่มีเสียงร้องครางหรือคำราม ไม่มีคำพูดใดออก จากปากของเธอมีแต่ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเสียใจ ความน้อยใจกับชายที่อยู่ตรงหน้า เธอแอบชอบเขามา ตั้งแต่อยู่มัธยมต้นจนถึงตอนนี้ในวันที่เธอยอมพลีกาย เขาก็ยังไม่ยอมรับฟังหรืออธิบายสิ่งใดให้เธอได้รับรู้ ทุก สิ่งที่ทำมามันไม่มีความหมายสำหรับเขาเลยแม้แต่น้อย สิ่งที่ได้รับกลับมาคือความช้ำใจ มีแต่คำพูดดูถูกเหยียด หยามที่ทำให้เธอน้อยเนื้อต่ำใจ

ใช่!!..เธอไม่คู่ควร เธอก็แค่พนักงานต๊อกต๋อยใน บริษัทเครือพิพัฒน์กรุ๊ปคนหนึ่ง ตัวเธอเองก็ไม่เคยคิด ที่จะคว้าของสูงอยู่แล้ว ก่อนหน้านี้เพียงแค่ได้แอบมอง แอบชอบก็เพียงพอแล้ว แต่บอกไปแล้วไง ตอนนี้ความ รู้สึกเหล่านั้นมันไม่เหลืออีกแล้ว เขาจะต้องมากราบ แทบเท้าอ้อนวอน แม้จะเป็นแค่เรื่องบนเตียงเธอก็ยอม ขอแค่ให้ชายคนนี้เอ่ยปากขอร้องเธอก็พอ
“ผู้หญิงอย่างเธอมันผู้หญิงชั้นต่ำ เห็นแก่เงิน ปลิ้น ป้อน หน้าไม่อาย ยอมพลีกายให้ถึงที่” คำพูดดูถูกที่ แทบจะเรียกน้ำตาจากหญิงสาว แต่เธอกลับไม่หลั่งมัน ออกมาแม้แต่น้อย

แล้วคุณจะได้รู้ว่าไม่ควรมาดูถูกผู้หญิงอย่างฉัน ผู้ หญิงที่คุณคิดว่าต่ำต้อยแบบนี้แหละ มันทำได้ทุกอย่าง จะทำให้ได้รู้รสชาติของคำว่า..เจ็บปวด จากผู้หญิงชั้น ต่ำคนนี้ เขาจะต้องทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสกับ การที่เขาทำกับเธอแบบนี้เหมือนกัน

“แล้วฉันจะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงให้ทุกคนได้รับ รู้ว่าเธอมันมารยาสาไถ แกล้งทำตัวใสซื่อบริสุทธิ์ ความ จริงก็ไม่ต่างจากหญิงโสเภณีข้างทาง”

เขาไม่พูดเปล่าดันแก่นกายนี้เข้าออกอย่างหนัก หน่วง รุนแรงจนคนใต้ล่างอยากจะร้องไห้ออกมา แต่ ไม่ใช่เพราะเจ็บที่ร่างกาย แค่นั้นมันทนได้อยู่แล้ว แต่ ที่มันเจ็บสุดๆตอนนี้คือหัวใจดวงนี้ ถ้าหากจะดูถูกกัน ขนาดนี้ เกลียดฉันขนาดนี้ ก็ฆ่ากันให้ตายเลยดีกว่าจะ ได้สาสม

“แค้นฉันมากก็ฆ่าฉันให้ตายเลยสิ จะเก็บไว้ให้รก หูรกตาทำไม” หญิงสาวคว้ามือหนาที่เอาแต่ปิดปากเธอ อยู่นั้นสะบัดออกก่อนพูดตอกกลับไปอย่างเจ็บปวด

“ฆ่าเธอให้ตายมันก็ไม่สนุกสิ ปล่อยให้ตายทั้งเป็นแบบนี้ดีที่สุดแล้ว อยากได้ฉันนักไม่ใช่รึไง”

“สารเลว!!” หญิงสาวสบถออกมาทำเอาชายที่ฟัง อยู่นั้นเลือดขึ้นหน้าทิ่มแทงกายแก่งอย่างเอาแต่ใจ เสพ สมท่านี้จนสุดก็จับเธอพลิกโดยไม่บอกไม่กล่าวทั้งๆที่ แก่นกายยังคงคาอยู่ในโพรงถ้ำ

หลังจากที่เขาจับร่างบางพลิกก็ไม่พูดพร่ำทำ เพลงจับสะโพกคอดนั้นเคลื่อนอย่างเร็ว ส่วนตัวเองก็ ลงน้ำหนักสะโพกอย่างหนักยัดเข้ายัดออก เนื้อบั้นท้าย กระทบกับต้นขาอย่างแรงทุกครั้งที่เคลื่อนแก่นกาย หญิงสาวก็ได้แต่กำมัดแน่นขยำเข้ากับผ้าปูอย่างเจ็บใจ เพราะแรงกระแทกที่เขาส่งมานั้นไม่มีคำว่ายั้งมือ เธอ จึงต้องลดความเจ็บด้วยการแอ่นใบหน้าขนานรับกับ เพดานตลอดเวลา จนเขาเสพสมกับท่านี้จนเสร็จและ ไม่สนใจด้วยซ้ำว่าเธอจะสุขสมขึ้นสวรรค์ไปด้วยรึเปล่า อย่าได้หวังว่ามันจะออกจากปากของชายคนนี้

เขาถอดถอนกายแกร่งออก ก่อนจับมันแทงทะลุ ผ่านประตูหลังของเธออย่างรวดเร็ว หญิงสาวร้องเสียง หลงออกมาอย่างทรมานเมื่อเขาไม่ปล่อยให้เธอได้พัก ไม่บอกไม่พูดไม่กล่าวอะไรอีกตามเคย เธอเอาหน้า ทรุดลงไปกับเตียง ปล่อยให้น้ำตาที่ไหลหลั่งออกมา หายไปกับผ้าปู แต่เก็บเสียงสะอื้นไว้ ปล่อยน้ำตาออก มาให้กับความบัดซบที่เธอได้รับในวันนี้ เขาไม่สนใจที่ จะหยุดดูหรือสนใจร่างบางที่ทรุดลงไป ยังคงดำเนินบท พิศวาสต่อไปเรื่อยๆ แทงเข้าแทงออกไม่รู้จักหยุดยั้งความทรมานและความเจ็บปวดของหญิงสาวไม่มีท่าที จะทุเลาลงมีแต่จะเพิ่มขึ้น ดูจะแปรไปทิศทางเดียวกับ ความแรงและหนักหน่วงของเขา

อยากจะต่อก็ต่ออยากจะหยุดก็หยุดซะดื้อๆ อยาก จะแทงมันเข้าออกี่ครั้งกี่ทีรุนแรงขนาดไหนเขาเป็นคน กำหนดทั้งหมด ก่อนที่จะถอดถอนมันออกมาอีกครั้ง