บทที่ 11 ทรมาน

ไม่หย่วนฟานรออยู่ข้างล่างจนคอจะหักแล้ว เมื่อเห็นเฉียวซื้ออ เดินออกมาอย่างเร่งรีบ

เขารีบเปิดประตูรถต้อนรับ เป็นไงบ้าง?

เฉียว ออโยนกองเอกสารไปที่มือของเขา” ไม่หย่วนฟาน ฉัน ไม่ทำแล้ว คุณหาคนอื่นทำแทนเถอะ!

ได้ยินดังนั้น สีหน้าของโม่หย่วนฟานก็เกิดการเปลี่ยนแปลง ครั้งใหญ่ เฉียวซืออวี่ ไอ้เฮีย คุณล้อผมเล่นอะไรกัน? คุณขึ้นไป ตั้งนานก็บอกผมว่าทำไม่ได้แล้ว? ไม่ใช่แค่คุยเรื่องสัญญาหรอก เหรอ? เมื่อคืนพวกเราท่องจนขึ้นใจแล้วนี่

“เหอะ…..คุณคิดว่าคุยแต่เรื่องสัญญาง่ายๆอย่างนั้นเหรอ? แล้วทำไมคุณไม่ไปเอง? ”

โม่หย่วนฟานได้ฟังก็มีสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมาทันที แล้วจะ ทำไม? คุณไม่ได้นอนกับคนอื่นครั้งแรกสักหน่อย? ทำไม? ตัว เองเล่นสนุกพอแล้ว เลยไม่สนใจว่าผมจะเป็นตายได้ดีใช่ไหม?

“โม่หย่วนฟาน! “เฉียวซืออวี่พูดเสียงดุ”คุณพูดเรื่อยเปื่อย อะไร? ”

“ผมพูดเรื่อยเปื่อย? คุณเป็นตัวอะไรยังจะมีหน้าว่าผมพูดจา เรื่อยเปื่อยอีก! วันนี้ผมจะดูสิว่าคุณจะหน้าหนาขนาดไหน! “พูด จบเขาก็เริ่มดึงเสื้อของเฉียว ออ
เฉียวซืออดิ้นสุดแรง ความผิดหวังเมื่อเห็นโอกาสตรงหน้า แล้วกลับลอยหายไป มันทำให้ไม่หย่วนฟานเกือบจะบ้าคลั่งเลย ทีเดียว

เปี๊ยะ!

เฉียวซืออวี่ตบแรงๆที่ใบหน้าของโม่หย่วนฟาน” โม่หย่วนฟาน คุณมันสัตว์เดรัจฉาน!

เพราะแรงเยอะมาก จนทำให้มุมปากของโม่หย่วนฟานมีเลือด ไหลออกมา เขาเสียเลือดอย่างซาดิสต์ จู่ๆก็หัวเราะเสียงเย็นขึ้น มา

“ไม่อยากเอาบริษัทเฉียวชื่อแล้วใช่ไหม? ”

บริษัทเฉียว………

เธออยากรักษาบริษัทเฉียวชื่อของแม่แน่นอน แต่หากคุณแม่ ยังมีชีวิตอยู่จะยินดีให้เธอใช้ร่างกายขายเพื่อบริษัทเฉียวชื่อ ไหม? เธอเคยตัดสินใจผิดมาแล้วครั้งหนึ่ง ยังจะผิดซ้ำซ้อนอีกเห รอ?

เห็นเฉียวซื้ออวไม่โต้เถียง ไม่หย่วนฟานรู้สึกพอใจยิ่งนัก บริษัทเฉียวชื่อเป็นจุดอ่อนของผู้หญิงคนนี้จริงๆ ขอเพียงเอามา อ้างเธอก็จะยอมจำนนแต่โดยดี

ใครจะรู้ว่าวินาทีต่อมา เธอพูดอย่างหัวเราะเสียงเย็นชา ว่าแล้วแต่คุณ! โม่หย่วนฟาน แล้วแต่คุณ พวกเราหย่ากัน เถอะ!”
“อะไร? “ไม่หย่วนฟานตอบสนองไม่ทันในชั่วขณะนั้น “คุณบ้า แล้ว? ”

“แล้วแต่! คุณจะว่าฉันบ้าอะไรก็ได้ ฉันไม่เอาบริษัทเดียวชื่อ แล้ว คนตระกูลเจียวฉันก็ไม่สนใจแล้ว พวกเราหย่ากันเถอะ!

พูดจบเธอหันหลังเตรียมจะจากไป

“คุณอย่าหวังไปหน่อยเลย

โม่หย่วนฟานจับตัวเธอไว้อีกครั้ง “ถึงแม้คุณจะไม่เอาบริษัท เฉียวชื่อ ผมก็จะไม่หย่ากับคุณเด็ดขาด ถึงคุณไปไกลขนาดไหน ก็ตาม คุณก็ยังเป็นภรรยาของโม่หย่วนฟาน”

“คุณปล่อยฉัน! “เฉียวซื้ออวี่ใช้แรงตบมือของโม่หย่วน ฟาน”ฉันไม่กลับกับคุณ

แต่สุดท้ายเธอก็ต้านโม่หย่วนฟานไม่ไหว ถูกเขายัดใส่รถแล้ว

ขับกลับบ้านไป

ตระกูลโม่ โม่หย่วนฟานดึงเฉียวซื้ออวลงมาจากรถก็ขังเธอไว้ ที่ห้องนอน

หวังซูหลันเห็นลูกชายของตนลุกลี้ลุกลนมาตลอดทางก็พูดขึ้น อย่างสะอิดสะเอียน “แม่บอกแล้ว ผู้หญิงคนนี้เป็นกาลกิณี บอก ให้ไล่ออกไปเร็วๆ แต่ลูกดันให้อยู่ต่อ

“แม่ไม่ต้องยุ่งเรื่องของผม เก็บกุญแจห้องไว้ให้ดีๆ อย่าให้เธอออกมาได้เขียว”

หวังซูหลันได้ยินก็ชื่นบาน ลูกชาย ในที่สุดก็คิดได้เสียที แม่ว่า

ผู้หญิงคนนี้สมควรทรมานให้ตายไปเลย ได้ยินเช่นนั้น ไม่หย่วนฟานหัวเราะอย่างเย้ยหยัน ต้องทรมาน นักใช่อยู่ แต่ตาย……..มันจะดีกับเธอเกินไปหรือเปล่า”

ด้านในห้อง เฉียวซื้ออวี่กำลังใช้แรงทุบประตูโม่หย่วนฟาน คุณปล่อยฉันออกไป ตอนนี้พวกคุณกำลังละเมิดสิทธิส่วนบุคคล อยู่นะ

ผิดกฏหมายนะ!

หวังซูหลักถุยน้ำลายอย่างชิงชัง “แกเป็นลูกสะใภ้บ้านตระกูล โม่ของพวกเราจะผิดกฎหมายด้านละเมิดสิทธิส่วนบุคคลได้ อย่างไร? ฉันขอบอกเลยว่า ถึงแม้ฮ่องเต้จะเสด็จมาเยือน พวก เราก็ไม่กลัว!

หวังซูหลันเป็นคนไร้การศึกษาอยู่แล้ว หากไม่ใช่เพราะมี ลูกชายอย่างไม่หย่วนฟาน ตอนนี้เธอน่าจะอยู่ตามชนทบที่ กันดารเสียแล้ว ฉะนั้นความคิดจึงดักดานไม่เจริญ เฉียวซื้ออ ตะโกนเรียกจนเสียงแหบเสียงแห้งก็ไม่มีใครมาเลยสักคน