บทที่ 9 เธอปฏิเสธ

บทที่ 9 เธอปฏิเสธ

ในสมองมีเสียงครึมๆ หมี่โยวสงสัยว่าตัวเองหูฝาดไป

แน่ๆ ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าดูยังไงก็ไม่เหมือนขาดผู้หญิงไม่

ได้ หรือเขากําลังเมาเหล้าพูดไปเรื่อยเปื่อย? มั่วๆ! “คุณชายหนานกง ฉันไม่มีเวลามาฟังเรื่องตลกนะ” หม

โยวพูดอย่างตรงไปตรงมา

การตอบรับของเธอ ไม่ได้อยู่ในสิ่งที่เขาคาดคิดเอาไว้ แต่ก็เป็นอย่างที่เขาต้องการ

“ถึงตอนนี้แล้ว แค่ผมแต่งงาน ก็สามารถกลบข่าวปลอมๆ พวกนั้นได้” หนานกงห้าวฉีตอบไปด้วยหน้าตาที่เย็นชา

มุมปากหมี่โยวขยับ พูดอย่างจริงจัง: “ไม่แน่ ตอนนี้มีเมีย คนเดียวกันเยอะแยะ หรือผู้คนจะคิดว่า คุณทำเพื่อจะ ปิดข่าวที่ไม่อยากให้ใครรู้ตัวตนที่แท้จริง จึงหาเมียมาคน หนึ่งเพื่ออุดปากทุกคนชั่วคราว”

ความคิดของเธอ ไม่เหมือนคนอื่นจริงๆ หนานกงห้าวฉี สังเกตตาของเธอ ค่อยๆพูดไปอย่างช้าๆ “แต่งงานแล้ว โชว์ความหวานเพียงแค่บางครั้งก็พอ ถ้าคุณไม่อยากให้ เพื่อนคุณมีปัญหาด้วย นี่คือวิธีที่ดีที่สุด”
ไม่พิจารณาอะไรเลย หมี่โยวปฏิเสธอย่างรวดเร็ว: “ไม่ ได้ ฉันเอาการแต่งงานมาล้อเล่นไม่ได้ ต้องมีวิธีอื่นสิ”

คำปฏิเสธของเธอมาเร็วเกินไป เร็วจนหนานกงห้าวฉีไม่ อาจที่จะไม่เชื่อคำพูดของเธอคำนั้น เธอไม่มีความสนใจ เขาเลย แต่เขากลับมีความสนใจเธอมากขึ้น

“คุณคิดดูดีๆก่อนก็ได้ ผมกับคุณต่างต้องการมี ครอบครัว ผมต้องการภรรยาหนึ่งคนเพื่อมาช่วยปิดข่าวที่ ได้รับผลกระทบครั้งนี้ แต่คุณ ก็ต้องการแฟนเพื่อแนะนำ ให้พ่อแม่ไม่ใช่เหรอครับ?” หนานกงห้าวฉีพูดด้วยความ เข้าใจคนอื่นๆ

พ่อแม่…..เธอยิ้มนิดๆ แล้วเงยหน้าขึ้นมา หมี่โยวตั้งหน้า ตั้งตาพูด: “ฉันตัดสินใจพูดความจริงกับพ่อแม่แล้ว ก็แค่ ถูกผู้ชายทิ้ง มีอะไรที่ผ่านไปไม่ได้ ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่ง่ายๆ แต่งงานประมาทไม่ได้”

ไม่ได้บังคับเธอให้ตัดสินใจตอนนี้ หนานกงห้าวฉีหันตัว ไปข้างๆ กระพริบตาข้างเดียวให้เธอ: “จะทำยังไงก็แล้ว แต่เธอ นี่แค่คำแนะนำของผม ถ้าเปลี่ยนใจ ก็มาหาผมได้ ทิ้งคำนี้ไว้แล้ว หนานกงห้าวฉีก็เดินออกไปเลย

หมี่โยวมองเขาเดินออกไปเฉยๆ หลังจากนั้นหันตัวกลับ เข้าห้อง: “ฉันจะแต่งงานตามใจชอบได้ยังไง?” เธอเชื่อว่า เรื่องนี้ต้องมีวิธีแก้ปัญหาทางอื่น
หนานกงห้าวฉีเพิ่งจะกลับเข้าไปในรถ ก็เห็นผู้ชายที่หน้า ตาคุ้นๆเดินผ่านด้านนอกของรถ เห็นคนๆนี้ หนานกงห้าว ฉีหรี่ตานิดๆ เงยหน้าขึ้น มองไปทางห้องพักของหมีโยว

หมี่โยวเพิ่งจะเดินเข้าห้องได้ก้าวเดียว เสียงกริ่งที่ประตู ก็ดังขึ้น นึกว่าหนานกงห้าวฉีไปแล้วกลับมาใหม่ หมี่โยว ขมวดคิ้วแล้วเปิดประตู ตอนที่เห็นคนที่ยืนอยู่นอกประตู อย่างชัดเจน สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปเลย แล้วก็เต็มไป ด้วยความไม่พอใจ

หน้ากำลังเครียด คำพูดของหมี่โยวไม่ค่อยดีเท่าไหร่ “นายมาที่นี่หาอะไรออกไป

บนหน้าของเฉินโม่ห้านแสดงออกถึงความเสียใจ คิด อยากจะจับมือของเธอ แต่ก็ถูกเธอสะบัดออก: “หมี่โยว ผมรู้ว่าเธอต้องโกรธผมอย่างแน่นอน วันนี้ผมมา ก็เพื่อที่ จะขอโทษเธอนะ”

หมี่โยวใช้ตัวขวางประตูไว้ แล้วใช้หางตามองเขา “ปิดปากที่น่ารังเกียจของนายไว้ ฉันไม่ต้องการความ สงสารจากนาย เฉินโม่ห้าน ทางที่ดีที่สุดคือรีบๆหายตัว ไปต่อหน้าฉันซะ”

เสียงพูดยังไม่ทันจบ หมี่โยวก็จะรีบปิดประตูห้อง แต่ก็ ถูกมือที่เร็วมากของเฉินโม่ห้านขวางไว้: “หมี่โยว เธออย่าเพิ่งใจร้อน คนที่ผมรักมีแต่เธอเท่านั้น ผมแต่งงานกับ เสี่ยวหวั่น ก็เพราะไม่มีทางเลือก”

“ถุย เฉินโม่ห้าน ฉันไม่ใช่หมี่โยวคนเดิมที่โง่แล้ว ตั้งแต่ที่ นายพูดในงานแต่งว่าฉันดื้อรั้นซื้อนายในวันนั้น ระหว่าง เราก็ได้จบสิ้นลงแล้ว!” หมี่โยวพูดด้วยความโมโห

เฉินโม่ห้านจับมือเธอไว้และใช้แรงจับแน่นๆ ไม่ให้เธอ ดึงมือออก: หมีโยว สถานการณ์ในตอนนั้น เพื่อนและ ญาติๆต่างก็อยู่ ผมไม่มีทางเลือกจึงต้องพูดแบบนั้น หมี่ โยว ผมรักเธอ ผมรักแต่เธอ ขอแค่เธอยอม เราก็ยังอยู่ ด้วยกันได้”

สมองงงไปแป๊บนึง หมี่โยวจ้องมองเขา ยากที่จะเชื่อ และกำลังคิด: “หมายความว่าไง? เฉินโม่ห้าน นี่คุณ หมายความว่าจะให้ฉันเป็นเมียเก็บที่ซ่อนไว้แบบให้ใครรู้ ไม่ได้งั้นเหรอ?”

เห็นความร้อนใจของเธอแล้ว เฉินโม่ห้านสาบานด้วย ความรักอย่างลึกซึ้ง: “หมี่โยวคนที่ผมรักมากที่สุดคือเธอ นะ แต่เสี่ยวหวั่นเธอท้อง รอเขาคลอดลูกแล้ว ผมจะหย่า กับเขา แล้วมาอยู่กับเธอ”

เธอยกมือขึ้น เสียงเปรี๊ยะดังขึ้นหนึ่งเสียง รอยฝ่ามือห้า นิ้วที่แดง ติดตรงหน้าที่หล่อๆบนแก้ม
หมี่โบวรู้สึกมือขาและกัดฟันไว้ พยายามพูดออกมา หนึ่ง: “เฉินไม่ห้าน ออกไป ฉันไม่อยากเจอหน้านายอีกต่อ ไปแล้ว!

ชายที่เคยรักอย่างลึกซึ้ง มาวันนี้กลับใช้คำพูดแบบนี้มา เหยียดหยามศักดิ์ศรี! หมีโยวโมโหมาก ยิ่งทำให้เกลียด ตัวเองที่ตาบอด ที่เอาชายเลวๆแบบนี้มาเป็นแฟน