บทที่20 งานวันเกิดที่ยิ่งใหญ่อลังการ

บทที่20 งานวันเกิดที่ยิ่งใหญ่อลังการ

หลังได้ยินพูดของฮัวว่านถง ฮัวผู้โก๋และคนอื่นๆรีบมอง ไปที่ป้ายทะเบียนรถ มันใช่รถของอาสามจริงๆด้วย

ในเวลาเดียวกัน ประตูรถได้เปิดออก หลังจากคนในรถ Audi เดินลงมา เสียงดนตรีก็ดังขึ้น บนท้องฟ้าก็มีดอกไม้ โรยลงมา ช่างดูงดงามมากๆ

งานฉลองวันเกิดแบบนี้ คงจะมีแต่ตระกูลผู้ดีใหญ่ๆของ เมืองหนิง ที่จะสามารถทำได้

“สุขสันต์วันเกิดคุณหนูอีอี”

เมื่อเห็นฉู่เทียนเจียงและครอบครัวลงจากรถ ฮัวผู้โก๋นึก ว่าตัวเองอยู่ในความฝัน เขาแทบไม่อยากที่จะเชื่อ แต่เมื่อ ได้ยินคำอวยพรของทุกคน ทำให้เขาเชื่อว่านี่คือเรื่องจริง

“คุณพ่อ พวกเขา…..พวกเขารู้ได้ยังไงว่าหนูมาฉลองวันเกิด? ”

เมื่อเห็นทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้า อีอีสายตาเปล่งประกาย
“ใช่ครับ คุณพ่อฉลองวันเกิดให้ลูก ดีใจไหม? ”

“ดีใจมาก!

หลังจากที่จูบแก้มของฉู่เทียนเจียงแล้ว อีอีเริ่มมองไปยัง รอบๆและดูดอกไม้ไฟที่อยู่บนท้องฟ้า

ฉากนี้ ไม่ใช่แค่ฮัวผู้โก๋และครอบครัวที่ไม่เชื่อ แม้แต่ฮัว จิ่นถิงและครอบครัวของเขาก็ตกตะลึงเหมือนกัน พวก เขาไม่กล้าคิดเลย ฉู่เทียนเจียงจะจัดงานฉลองวันเกิดได้ อลังการขนาดนี้ มันน่าเหลือเชื่อจริงๆ

ฮัวเมิ่งหยวนทีขับรถMercedes-Benz GLCตามหลัง รถAudiมา บนรถมีเฉินหว่านกับหลินเฉินนั่งอยู่ เมื่อเห็น ฉากนี้ พวกเขาตกตะลึงจนตาโต

เฉินหว่านยังดีหน่อย เพราะเขารู้ว่าฉู่เทียนเจียงสามารถ ทำให้คุณปู่โทรหาเธอ ต้องเป็นบุคคลที่ไม่ธรรมดา แน่นอน

แต่ฮัวเมิ่งหยวนตกตะลึงจนตาค้าง เธอไม่เข้าใจ ใครจะ สามารถจัดงานเลี้ยงฉลองวันเกิดให้หลานสาวได้ขนาดนี้

“เหวินฮุย!
ในที่สุด ฮัวผู้โก๋ก็รู้ตัวทันที มองไปที่ฮัวเหวินฮุยด้วย ใบหน้าที่เคร่งขรึม

เหวินฮุยเหมือนพึ่งมองเห็นเขาและรีบพูดว่า

“พี่รอง พวกพี่อยู่นี่ด้วยเหรอ”

คำพูดนั้น ทำให้ฮัวผู้โก๋รู้สึกโกรธมากๆ พูดดูถูกเหมือน พวกเขาไม่คู่ควรมาอยู่ตรงนี้

“เหวินฮุย! พี่รองไม่อยากว่าเธอนะ เธอเก็บเงินได้นิด หน่อยก็ใช้สุรุ่ยสุร่ายแบบนี้? พี่จัดงานฉลองวันเกิดให้ เล่อเล่อยังไม่ทำขนาดนี้เลย เพื่อรักษาหน้าตาทางสังคม ไว้ เธอต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ? ”

หลินเหมยที่อยู่ข้างๆก็พูดอย่างเย็นชาว่า

“น้องสาม น้องสะใภ้ พวกเธอไม่ควรตามใจเด็กแบบนี้? มันไม่ดีต่อเด็ก”

ด้วยความอิจฉาและริษยา ทำให้พวกเขาลืมไปเลย ว่า ฮัวเหวินฮุยเอาเงินจากไหนมาจัดงานเลี้ยงฉลองที่ อลังการขนาดนี้

“งานวันเกิดลูกสาวของผม จะจัดยังไงก็เป็นสิทธิ์ของผม ทำไม ผมต้องแจ้งคุณด้วยเหรอ? ”

เสียงพูดของฉู่เทียนเจียงดังขึ้น อีอีที่อยู่ในอ้อมกอดของ เขาได้ลงไปอยู่กับหลินเฉินเพื่อดูดอกไม้ไฟ ดังนั้นเขาจึง เดินมาเพื่อต้องการเอาคืน

“ฉู่เทียนเจียง คุณคิดว่าคุณเป็นใคร เรื่องเงินกู้มันจบไป แล้ว คุณยังกล้าพูดกับฉันแบบนี้เหรอ? ”

ฮัวฟู่โก๋พึ่งพูดจบ จู่ๆหลี่เหม่ยก็เอามือปิดปากด้วยความ หวาดกลัว ชี้ไปที่ฉู่เทียนเจียงและพูดว่า

“เป็นคุณนั้นเอง!

เวลานี้ ฉู่เทียนเจียงพึ่งมองเห็นหลี่เหม่ย เขามองไปยัง เด็กน้อยตัวเล็กที่หลบอยู่ด้านหลัง พูดอย่างเย็นชาว่า

“เห้อๆ พวกคุณสมกับเป็นคนบ้านเดียวกันจริงๆ คนชั่วๆ อย่างฮัวว่านถง มีภรรยาก็เป็นคนประเภทเดียวกัน”

อะไรนะ? ฮัวว่านถงรู้สึกงง หลี่เหม่ยพูดด้วยความโกรธว่า

“ที่รัก มือของฉัน! เขาคือคนที่หักมือของฉัน”
ทันใดนั้น ฮัวว่านถงแทบคลั่ง รีบวิ่งไปทำร้ายฉู่เทียน เจียง แต่กลับถูกเตะล้มลงกับพื้น

“ฮัวว่านถง พวกคุณทั้งครอบครัวดูให้ดีๆ ว่าลูกสาวฉันมี สิทธิ์ฉลองวันเกิดไหม และลูกสาวของฉันมีสิทธิ์กินขนม เค้กไหม!

ฮัวผู้โก๋โกรธมากๆ เมื่อเจอความเอาแต่ใจของฉู่เทียน เจียง เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา

“ฮัวเหวินฮุย ถ้าเธอไม่สั่งสอนลูกเขยไร้ประโยชน์คนนี้ งั้นฉันจะสั่งสอนเขาเอง อย่าคิดว่ามีฝีมือต่อสู้หน่อยจะทำ อะไรก็ได้? ”

หลังจากนั้นไม่นาน ได้มีชายชุดดำสิบกว่าคนล้อมรอบ ตัวเขาไว้ ขณะเดียวกันเหลียนเฉิงก็เดินเข้ามา

“ฮัวผู้โก๋ ฉู่เทียนเจียงคือคนที่เหมาจู่ยุ่นทั้งร้านในคืนนี้ คุณคิดจะทำอะไร? ”

อะไรนะ!

จนถึงตอนนี้ พวกเขาถึงตระหนักได้ว่า ฉู่เทียนเจียงเป็น คนเหมาร้านทั้งหมด นั่นคือเหตุผลที่สามารถอธิบายได้ ว่าทั้งหมดนี้ได้เตรียมไว้สำหรับอีอี ด้วยความอิจฉาและ ริษยาครอบงำจิตใจ ทำให้เขาไม่ทันได้คิด
“เจ้านายเหลียน นี่เป็นเรื่องของตระกูลเรา ได้โปรดอย่า

เข้ามายุ่ง”

เหลียนเฉิงหัวเราะออกมา

“เทียนเจียงเข้ากองทัพขณะปฏิบัติภารกิจ เคยช่วยชีวิต ผมไว้ คุณคิดว่า ผมสมควรยุ่งไหม? ”

เอ้อ…ฮัวผู้โก๋ที่กำลังจับมือถืออยู่ไม่รู้จะทำยังไง เขาไม่ กล้าทำอะไรผลีผลาม จนกว่าจะรู้ประวัติเหลียนเฉิงโดย ละเอียดว่าเขาเป็นใครและสามารถหาคนมาต่อกรกับเขา

ได้

ฮัวเหวินฮุยกับหลิวหลานไม่ได้พูดอะไร แต่พวกเขาดี ใจมากๆ ลูกเขยของพวกเขา เคยช่วยชีวิตคนใหญ่คนโต อย่างเจ้านายเหลียน ตอนนี้พวกเขามีความมั่นใจมากขึ้น

ขณะนี้ มีพนักงานห้าคนเข็นรถเข็นคันหนึ่งเข้ามา บนรถ เข็นมีเค้กขนาดใหญ่สูงสองเมตรรูป Peppa Pig

ฉู่เทียนเจียงที่ไม่อยากสนใจฮัวผู้โก๋และครอบครัวได้อุ้ม อีอีแล้วเดินไปที่ด้านหน้าเค้ก

“อีอี นี่คือเค้กวันเกินของลูก ชอบไหม? ”
อีอีพยักหน้า เธอไม่เคยมีดีใจขนาดนี้มาก่อน

เทียนสามเล่มได้ถูกจุดไว้ด้านบทสุดของเค้ก ฉู่เทียน เจียงอุ้มอีอีขึ้นเหนือศีรษะ พูดด้วยรอยยิ้ม

“อีอี อธิษฐานเสร็จก็เป่าเทียนได้เลย จากนั้นก็สามารถ ทานเค้กที่แสนอร่อยได้”

ฮัวจิ่นถิงที่อยู่อีกด้านที่มองเห็นภาพนี้ เธอแอบเช็ดน้ำตา ไม่รู้ฮัวเมิ่งหยวนเข้ามายืนอยู่ใกล้ๆเธอตอนไหน และฮัว เมิ่งหยวนก็อุทานขึ้นมา

“ว้าว! ไม่คิดเลยว่าพี่เขยจะมีวันที่ประสบความสำเร็จ อย่างนี้ จากนี้ไปครอบครัวของเราจะมีชีวิตที่ดีขึ้น สุข สบายมากขึ้น”

เวลานี้ ฮัวจิ๋นถึงจดจ่ออยู่ที่ตัวสามีและลูกสาวของเธอ ไม่ได้สนใจคำพูดของน้องสาว

“คุณพ่อ ผมก็อยากกินเค้กเหมือนกัน”

เมื่อเห็นเค้กขนาดใหญ่ เล่อเล่อก็น้ำลายไหล อยากกิน

มากๆ

คำพูดของเด็ก ทำให้ฮัวว่านถงผู้เป็นพ่อที่กำลังเช็ดรอยเท้าที่อยู่บนเสื้ออารมณ์เสียมากๆ

“กินๆ! กินอะไร เธอไม่เคยกินเค้กหรือไง? อ้า!

เล่อเล่อไม่เคยเห็นคุณพ่อในสภาพแบบนี้ ร้องไห้ออกมา ทันที หลี่เหม่ยคอยปลอบลูก และไม่กล้าไปต่อว่าฮัวว่าน ถง

แต่หลินเหมยผู้เป็นยายได้นั่งลงและพูดว่า

“เล่อเล่อเด็กดี เค้กอันนี้มีพิษ กินแล้วตายได้ เพราะ ฉะนั้นพวกเราไม่ควรกิน”

เมื่อเห็นสามีตัวเองตะลึงอยู่กับที่ หลินเหมยรู้สึกโกรธ

มากๆ

“ยังตะลึงอะไรอีก? ไม่กลับบ้านอีกเหรอ คุณจะยืนอยู่ที่ นี่ให้ครอบครัวน้องสามดูถูกพวกเราอีกนานไหม? ให้ตาย สิ ทั้งชีวิตไม่เคยรู้สึกอัปยศขนาดนี้”

หลังจากคิดได้ ฮัวผู้โก๋ใช้สายตาอันเย็นชามองไปที่ฮัวเห วินฮุยและครอบครัว จากนั้นก้าวเท้ากำลังจะเดินออกไป ทันใดนั้นอีอีถือเค้กก้อนหนึ่งเดินมา มองไปที่เล่อเล่อแล้ว พูดว่า
“แม่เคยสอนว่าต้องรู้จักแบ่งปัน เค้กก้อนนี้ฉันให้เธอ”

ฉู่เทียนเจียงที่ยืนอยู่ด้านหลังใบหน้าอมยิ้ม ถ้าไม่ได้รับ การอนุญาตจากเขา อีอีก็คงไม่ทำแบบนี้ ไม่ว่ายังไง เรื่อง ทั้งหมดก็ไม่เกี่ยวกับเด็ก แม้แต่สิ่งที่เกิดขึ้นในห้างสรรพ สินค้า ทั้งหมดมันเกิดจากการเล่นของเด็กๆ

สิ่งที่ทำอยู่ ฮัวจิ่นถิงเป็นคนบอกเขา เพื่อให้ฉู่เทียนเจียง ได้เรียนรู้วิธีที่ดีในการสอนลูก

เพียะ!

แต่หลี่เหม่ยตบเค้กลงกับพื้น

“ไสหัวออกไป! ไม่มีใครอยากกินเค้กของเธอ!

อีอีตกใจจนร้องไห้ออกมา ฉู่เทียนเจียงรีบเข้ามาบังตัวอี อีไว้ ให้เธออยู่ข้างหลังเขา ต่อมาน้ำเสียงของเขาเย็นชา ราวกับว่ามาจากคุมนรก

“คุณได้สูญเสียความเมตตาที่ฉันมีต่อสมาชิกคนสุดท้าย ของครอบครัวคุณไปแล้ว! “