บทที่16 ฉันขอรถMercedes-Benz

บทที่16 ฉันขอรถMercedes-Benz

“แม่งเอ้ย แกเก่งนักไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้ฉันยืนอยู่ตรงนี้ ลองมาต่อยฉันอีกครั้งสิ!

เมื่อมองไปที่ฉู่เทียนเจียง ความโกรธของเฉินเสี่ยวเฟิง ปะทุถึงขีดสุด ตั้งแต่เกิดจนถึงตอนนี้ เขาไม่เคยถูกทำร้าย ร่างกายขนาดนี้มาก่อน

ในขณะที่ฉู่เทียนเจียงจะโทรศัพท์ ทันใดนั้นมีกลิ่นหอม โชยมา หลังจากนั้นเฉินหว่านได้ยืนบังเขาไว้

“เฉินเสี่ยวเฟิง มีอะไรก็มาลงที่ฉัน เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับฉู่ เทียนเจียง”

ในตอนนี้ เฉินเสี่ยวเฟิงหัวเราะออกมา

“อ้อ แกชื่อว่าฉู่เทียนเจียงเหรอ วันนี้ถ้าฉันไม่สามารถ ทำให้แกเป็นง่อยเป็นอัมพาต ฉันจะไม่ใช้นามสกุลเฉินอีก พวกแกไปหักขาสองข้างของมันเดียวนี้”

เขาโบกมือส่งสัญญาณ ในจินตนาการเขาคิดว่าสองคน นั้นจะวิ่งไปข้างหน้าแต่มันไม่ได้เกิดขึ้น ทุกอย่างเงียบสงบ ไม่มีการเคลื่อนไหว เฉินเสี่ยวเฟิงอดไม่ได้ที่จะมองย้อนกลับ สองคนนี้ที่เป็นบอดี้การ์ดคนสนิทของคุณปู่ เป็นยอดฝีมืออันดับสามและสี่ พวกเขายืนอยู่กับที่ไม่กล้า ขยับตัว ที่หน้าประหลาดที่สุดคือ หน้าผากของทั้งสองคน เต็มไปด้วยเหงื่อเย็น

“พวก……พวกเจ้าไม่สบายเหรอ? ”

หลังจากเฉินเสี่ยวเฟิงถามด้วยความไม่เข้าใจ ฉู่เทียน เจียงมองไปที่บอดี้การ์ดสองคนนั้น เหมือนกับว่าคิดอะไร บางอย่างออก เขาก็เก็บโทรศัพท์มือถือใส่กระเป๋ากางเกง ทันที

“ในเมื่อพวกเจ้ามาแล้ว งั้นกลับไปบอกเฉินเจียงเหอ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เฉินหว่านจะทำอะไรก็ได้ ถ้าพวกเจ้า ยังเข้ามายุ่งกับเธอ อีก ฉันจะไปบ้านตระกูลเฉินด้วยตัว เอง”

พอพูดจบขณะกำลังจับมือเฉินหว่านเพื่อจากไป เฉิน เสี่ยวเฟิงรีบกระโดดเข้ามาขวาง

“แม่งเอ้ย เจ้ากล้าดียังไงเรียกชื่อของคุณปู่แบบนี้ เจ้า อยาก……..…..

“รําคาญ หนวกหู!

เขาตบไปที่หน้าเฉินเสี่ยวเฟิงอีกครั้ง เฉินเสี่ยวเฟิงร้องด้วยความเจ็บปวด เมื่อมองอีกครั้ง ใบหน้าครึ่งซีกของเขา เต็มไปด้วยเลือดและน่ากลัวมากๆ

ไม่ว่าเฉินหว่านจะดิ้นยังไง ฉู่เทียนเจียงก็ไม่สนใจ เดิน ตรงไปขึ้นรถแท็กซี่คันหนึ่ง และหายไปจากถนนเส้นนี้ อย่างรวดเร็ว

เฉินเสี่ยวเฟิงที่ตกอยู่ในความเจ็บปวด มองบอดี้การ์ด สองคนที่ไม่กล้าขยับตัวด้วยความโกรธ ตะโกนด่าว่า

“พวกเจ้ามันไร้ประโยชน์จริงๆ? อ้า! ไม่เห็นหรือว่าข้า โดนตบ? พวกเจ้าจงจำไว้ ข้าจะเอาเรื่องนี้กลับไปฟ้อง คุณปู่

บอดี้การ์ดสองคนสบตากัน ทั้งสองเช็ดเหงื่อเย็นออก เมื่อกี้ไม่ใช่พวกเขาไม่อยากเอ่ยปากช่วย แต่คือไม่กล้า พูดออกมา ดูจากสถานการณ์ตอนนี้ การเงียบไม่พูดเป็น ทางเลือกที่ดีที่สุด

ข้างหูยังเต็มไปด้วยคำด่าทอของเฉินเสี่ยวเฟิง ทั้งสอง คนขมวดคิ้ว และแสยะยิ้มออกมา

“จะฟ้องท่านเฉินเหรอ? ก็แล้วแต่คุณเลย พวกเราให้ โอกาสนี้กับคุณ”

“เฉินเสี่ยวเฟิง ฉันเกรงว่าฐานะคุณชายของคุณอาจจะจบลงตรงนี้แล้ว”

อะไรนะ? เฉินเสี่ยวเฟิงตะลึงชั่วครู่ จากนั้นเขายิ้มออก มา แต่รอยยิ้มไปกระทบบาดแผลของเขา ทําให้เขาเจ็บ ปวดจนตัวสั่น

ผ่านไปสักพักขณะที่เขากำลังจะพูด กลับถูกบอดี้การ์ด สองคนโยนเข้าไปในรถยนต์ การกระทำนั้น ไม่ได้มีความ สุภาพหรือเกรงใจ ทำเหมือนเขาไม่ได้เป็นคุณชายของ ตระกูลเฉินเลย

เพราะอะไร เขาสองคนเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวเฉินเจียง เหอ วันนั้นที่ไปห้างประมูลพวกเขาก็ไปด้วย พวกเขาสอง คนได้เห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับตาตัวเอง ไม่ได้คาดคิดว่า ผ่านไปไม่กี่วัน เฉินเสี่ยวเฟิงที่เป็นหลานไม่เอาไหนคนนี้ จะกล้าไปมีเรื่องกับคนน่ากลัวอย่างฉู่เทียนเจียง แค่โดน ปลดจากฐานะคุณชายของตระกูล ยังเป็นการลงโทษที่ เบาไปด้วยซ้ำ

ในเวลาเดียวกัน บนรถแท็กซี่ เฉินหว่านรู้สึกงงมากๆ

“นี่…..เฉินเสี่ยวเฟิงยอมปล่อยพวกเราจากไป? ไม่น่า

เชื่อจริงๆ”

คุณควรรู้ว่าพวกเขาเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของคุณปู่ ถึง แม้พวกเขาจะสู้กับคนนับร้อยในเวลาเดียวกันไม่ได้แต่พวกเขาก็เป็นยอดฝีมือ แค่รับมือกับฉู่เทียนเจียงที่พึ่ง ออกจากกองทัพไม่น่าจะเป็นเรื่องยาก แต่เมื่อกี้พวกเขา ยืนนิ่งราวกับก้อนหิน แม้แต่เฉินเสี่ยวเฟิงโดนตบหน้าอีก ครั้ง พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะเข้ามาช่วย

ผมเคยพูด จะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย คุณวางใจ ได้ ภายในสองชั่วโมง คุณปู่เฉินเจียงเหอจะโทรศัพท์ มาหาคุณ ถึงเวลาจะให้อภัยเขาหรือไม่ ก็แล้วแต่คุณจะ ตัดสินใจ”

เธอมองฉู่เทียนเจียงอย่างไม่น่าเชื่อ เฉินหว่านงงมากๆ

“คุณปู่ของฉัน…..จะโทรศัพท์มาหา? เป็นไปไม่ได้!

มุมปากของฉู่เทียนเจียงยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย

“โทรมาแน่นอน เพราะผมฉู่เทียนเจียงได้พูดไปแล้ว”

เมื่อถึงบ้าน เฉินหว่านรับตัวหลินเฉินด้วยความกังวลและ

ไม่สบายใจ เมื่อฮัวจิ่นถิงถาม ก็ตอบตามที่ฉู่เทียนเจียง บอก ทุกอย่างจัดการเรียบร้อย ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรแล้ว

“คุณพ่อกลับมาหรือยัง?
กินอาหารทะเลที่ห่อกลับมาร่วมกับอีอี ฉู่เทียนเจียงมอง ไปที่ชั้นวางชั้นรองเท้า รู้สึกสงสัย สัญญาของโรงอิฐก็ ตกลงเรียบร้อยแล้ว พ่อตาทำอะไรอยู่ข้างนอกไม่ยอม กลับบ้านสักที

พอพูดจบ ประตูห้องได้เปิดออก ฮัวเหวินฮุยเดินเข้ามา ในบ้าน

“ที่รัก รถMercedes-Benzป้ายแดงคันใหม่ที่จอดอยู่ หน้าประตูโรงจอดรถเป็นของใคร เป็นเจ้าของรถที่ไม่มี มารยาทเลย เอารถมาจอดอยู่หน้าโรงจอดรถของบ้าน เรา ทำให้รถของผมจอดเข้ามาไม่ได้ หาทั่วรถแล้วก็ไม่ เห็นเจ้าของรถจะทิ้งเบอร์โทรศัพท์มือถือไว้ให้ คุณช่วย โทรศัพท์ไปแจ้งทางนิติบุคคลหน่อย

ฮัวเหวินฮุยเปลี่ยนรองเท้าไปด้วยและบ่นไปด้วย ฮัว จิ่นถิงเหมือนพึ่งนึกขึ้นได้ รีบหยิบกุญแจรถจากกระเป๋า แล้วยื่นออกไป

“คุณพ่อ อย่าพึ่งเปลี่ยนรองเท้า ช่วยไปขยับรถให้ หน่อย”

เมื่อเห็นลูกสาวยื่นกุญแจรถMercedes-Benzมาให้ ฮัวเห วินฮุยตกใจ แม้แต่หลิวหลานก็รู้สึกตะลึงมากๆ หลังจาก นั้นไม่นาน ทั้งสองคนพูดพร้อมกันว่า
“เธอมีกุญแจรถMercedes-Benzคันนั้นได้ยังไง?

“ผมเป็นคนซื้อให้ถิงถิงเอง คุณพ่อคุณแม่ครับ ทั้งบ้าน มีรถคันเดียวไม่ค่อยสะดวก ผมก็เลยซื้อเพิ่มอีกคัน ไม่ เป็นไร ถ้าคุณพ่อคุณแม่อยากใช้ละก็ ผมกับถิงถิงใช้รถ อีกคันรุ่น A4ก็ได้ พวกเราจะได้สะดวกในการพาอีอีออก ไปเที่ยว

ในเวลาเดียวกัน คนแก่สองคนก็ตกตะลึงไป พร้อมกัน โดยเฉพาะฮัวเหวินฮุยที่เป็นคนที่ชอบรถ มากๆ เมื่อกี้เขาได้ดูรถคันนั้นมาแล้วและรู้ว่าเป็น รถMercedes-BenzGLCตัวท็อป ราคาน่าจะเกินหกแสน

ลูกเขยของเขาคนนี้ เข้ากองทัพไปสี่ปี สามารถซื้อรถหรู ขนาดนี้ได้จริงหรือ?

“คุณพ่อคุณแม่ ฉู่เทียนเจียงเขามีเงินและจะซื้อรถ ฉันรั้ง เขาไม่อยู่ คุณพ่อวิ่งโรงอิฐบ่อย ทางเส้นนั้นไม่ค่อยเรียบ คุณพ่อเอารถMercedes-Benzไปใช้ ส่วนรถAudiพวกเรา ใช้เอง

ฮัวจิ่นถิงอธิบาย แต่พ่อแม่ก็ไม่อยากเชื่อจริงๆ

ผ่านไปครึ่งชั่วโมง ในขณะที่ฉู่เทียนเจียงกล่อมอีอีเข้า นอน พ่อกับแม่ก็รีบลากตัวลูกสาวเข้ามาถามว่า
……เทียนเจียงมีเงินขนาดนี้เลยเหรอ? ตั้งหกแสน และรถก็เป็นชื่อเธอด้วย? ”

เมื่อเห็นฮัวจิ้นถิงพยักหน้า ฮัวเหวินฮุยตบหน้าขาอย่าง กะทันหัน

“ช่างเถอะ ดูเหมือนว่าฉู่เทียนเจียงจะเปลี่ยนไปมาก ตอนนี้เขาดีกับเธอและอีอี งั้นพ่อก็จะดีต่อเขาให้มากขึ้น เคารพซึ่งกันและกัน”

หลิวหลานที่อยู่ข้างๆก็ยิ้มและพูดว่า

“ใช่แล้ว คนๆหนึ่งสามารถเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ เราก็ ควรให้โอกาสเขา พวกเราควรดีกับเทียนเจียงมากๆ เธอก็ ด้วย อย่าถือสาเขาเลยปล่อยวางได้แล้ว”

ฮัวจิ่นถิงที่กำลังดีใจเมื่อได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าของเธอก็ เปลี่ยนไป

“คุณพ่อคุณแม่ เรื่องของหนูพวกท่านไม่ควรมายุ่ง สี่ปี ที่ผ่านมาประสบการณ์ที่ฉันกับอีอีได้รับ มันไม่สามารถ ชดเชยกันได้ง่ายๆ

คนแก่สองคนก็ไม่ได้พูดอะไรเพิ่ม ฮัวเหวินฮุยลุกขึ้น มองกุญแจรถที่อยู่ในมือแล้วรู้สึกตื่นเต้น
“พ่อจะไปขยับรถเลยตอนนี้ เฮ้อๆ ไม่น่าเชื่อเลยว่าพ่อจะ มีวันที่ได้ขับรถหรูที่มีมูลค่ามากว่าห้าแสน

ทันทีที่ถึงหน้าประตู ประตูบ้านก็เปิดออกเอง ฮัวเมิ่ง หยวนก็เดินเข้ามา

“คุณพ่อ ดึกขนาดนี้พ่อจะไปทำอะไร? และ รถMercedes-Benzที่จอดอยู่หน้าโรงจอดรถเป็นของใคร ทำไมถึงมาจอดที่หน้าบ้านเราแบบนี้”

ฮัวจิ่นถิงรู้ว่า การที่น้องสาวฮัวเมิ่งหยวนกลับมาที่บ้าน เป็นเพราะเธอได้ส่งข้อความทางWeChatไปบอก สำหรับ น้องสาวคนนี้ เธอทั้งรักทั้งแค้น

“รถMercedes-Benzคันนี้พี่เขยซื้อให้พี่สาว พ่อจะไปขยับรถก่อน อ้อพูดผิด พ่อจะไปขับ รถMercedes-Benzเข้าไปจอดในโรงจอดรถ”

อะไรนะ? ถ้าไม่ได้เห็นกุญแจรถที่อยู่ในมือของพ่อ ฮัว เพิ่งหยวนคงไม่กล้าเชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริง

เวลาต่อมา ฮัวเมิ่งหยวนรีบเข้าไปกอดที่แขนของฮัวเหวิน

ฮุย

“คุณพ่อ! รถMercedes-Benzคันนี้ ให้หนูเอาไปใช้ได้ไหม”