บทที่ 13 ลักพาตัว

ช่างกวนรุ่ยซินไม่เข้าใจว่าหลี่ซิ่นหมายความว่าอะไร

หวางนั้นเกือบจะไม่ใส่ใจ แววตาคมปลาบมองผ่านร่างช่าง กวนรุ่ยซินยิ้มพลางเอ่ย “พวกเราล้วนเป็นคนรู้จักกัน อย่างนั้นผม จะพูดตรงๆเลยก็แล้วกัน ครั้งนี้ที่เรียกคุณมาก็หวังว่าคุณจะเข้า ร่วมกับตงเฟิง ช่วงนี้ข้างกายอิงอิงขาดผู้ช่วย อยากจะเชิญให้คุณ มาช่วยเหลือหน่อย”

เข้าร่วมกับองเฟิง ช่างกวนรุ่ยซินตะลึงค้างไปชั่วครู่ ตงเฟิง เป็นกลุ่มอิทธิพลมืด ถ้าหากว่าตัวเองเข้าร่วมกับองเฟิงนั่นก็ หมายความว่าเป็นคนของทางกลุ่มอิทธิพลมืดแล้ว

ตัวเขาเองเป็นพลเมืองที่ปฏิบัติตามกฎหมาย จะไปทำเรื่องรบ

ราฆ่าฟันแบบนั้นได้อย่างไร

“ความหวังดีของคุณ ผมรับไว้ด้วยใจ แต่ว่าตัวผมคนนี้ไม่ ชื่นชมชีวิตที่มีแต่การรบราฆ่าฟันประเภทนั้น

ช่างกวนรุ่ยซินเอ่ยพูดอย่างเกรงใจ กลัวว่าถ้าตาแก่คนนี้เกิด ไม่สบอารมณ์ขึ้นมาแล้วจะเรียกลูกน้องมาสับตัวเอง

หลี่ซิ่นที่อยู่ด้านข้างนั้นตะลึงค้างไปแล้ว ไม่รู้ว่ามีคนมากมาย แค่ไหนที่อยากจะเข้าร่วมกับตงเฟิงแต่ไม่มีโอกาส ส่วนเขานั้น กลับปฏิเสธอย่างตรงไปตรงมา คงไม่ใช่ว่าสมองมีปัญหาหรอก นะ!
ท่าทางหวางสูดูแล้วก็ไม่ได้โกรธอะไร กลับมองช่างกวนรุ่ย นอย่างลึกซึ้ง “น้องชาย คุณอย่าเพิ่งรีบร้อนตัดสินใจ ผมคนนี้มี นิสัยอยู่อย่าง คือไม่ชื่นชอบบังคับฝืนใจในสิ่งที่ผู้อื่นไม่อยากทำ

ใบหน้าน่ารักของหวางอิงอิงเต็มไปด้วยรอยยิ้ม “ได้ยินมาว่าคุ รหวางหลิง ให้คุณไปเจรจาต่อรองกับพ่อของหลี่ซิ่น ถ้าหากว่าคุณ ตอบตกลงแล้ว ไม่แน่ว่าคุณพ่อของฉันอาจจะช่วยคุณ”

สายตาของชางกวนรุ่ยซินตกลงบนร่างของหวางอิงอิง ผู้หญิง คนนี้คือปีศาจจิ้งจอกจําแลงกายมาเสียจริง

“ได้ ขอเพียงแค่พวกคุณช่วยผมจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย ผม ก็จะตกลงเข้าร่วมกับองเพิ่งของพวกคุณ แต่ว่าผมขอบอกไว้ก่อน ว่า เรื่องฆ่าคนวางเพลิงนั้นผมไม่ทำ

นัยน์ตาของช่างกวนรุ่ยซินมองไปที่หวาง เขาเป็นประธาน ของตงเฟิง สำนักงานนั้นถูกเขาควบคุมอยู่ ต้องการจะจัดการ เรื่องนี้ คาดว่าแค่เอ่ยเพียงประโยคเดียวก็พอแล้ว

บิดาของหลี่ซิ่นไม่ใช่คนโง่ ล่วงเกินตงเฟิงก็มีเพียงแค่เส้นทาง

ไร้อนาคตที่รออยู่

หวางสปรบมือ ผู้ติดตามหลายคนน่าโต๊ะวางกระถางธูป พลาง จุดธูป และยกของอีกมากมายเข้ามาวางบริเวณด้านหน้าสุดของ ห้องโถงใหญ่

ผู้ติดตามคนหนึ่งยื่นเหล้าแก้วหนึ่งมาให้

หวางสูพูดด้วยสีหน้าท่าทางฮึกเหิม “หลังจากคุณดื่มเหล้าแก้วนี้แล้ว คุณก็จะเป็นคนตงเฟิงของพวกเรา

ช่างกวนรุ่ยซินรับแก้วเหล้ามาดื่มรวดเดียวหมด ก็แค่ดื่มเหล้า แก้วหนึ่งไม่ใช่หรือ ไม่ใช่เรื่องร้ายแรงอะไรสักหน่อย ช่างกวนรุ่น ซินยิ้มพลางเอ่ยว่า ในเมื่อตอนนี้ตัวเองเป็นคนของตงเฟิงแล้ว ก็ ควรจะมีเงินเดือนสินะ!

เมื่อเขาเอ่ยคำพูดนี้ออกไป หวางสูตะลึงไปชั่วครู่ แต่ว่าก็ดึงส ติกลับมาได้อย่างเร็ว หัวเราะฮาๆเผยรอยยิ้มกว้าง “ผมล่ะชื่นชม นิสัยแบบนี้ของคุณจริงๆ วางใจเถอะ ไม่ขาดเงินเดือนของคุณ หรอก เงินเดือนหนึ่งหมื่นเป็นอย่างไร

หนึ่งหมื่น เขาเกือบจะกลิ้งตกลงมาจากเก้าอี้ หรือว่าตัวเองจะ ต้องทําจริงๆ เงินเดือนหมื่นหนึ่ง หรือว่ามีของดีร่วงหล่นลงมา จากฟ้า ใส่ศีรษะตัวเองพอดีกัน

แต่ว่าเขาก็กลับมาเป็นปกติได้อย่างเร็ว แสร้งทําท่าทาง เหยียดหยาม “คือว่า………

เขาเพิ่งจะเอ่ยไปสองคำ หวางอิงอิงอดกลั้นไม่ไหวหัวเราะออก มา รอยยิ้มยั่วยวนมีเสน่ห์ของเธอทำให้ร่างกวนรุ่ยซินเกือบจะ เลือดกําเดาไหล

แท้จริงแล้วเขาเพียงแค่ต้องการสอบถามว่าเริ่มงานเมื่อไหร่ นัยน์ตาคมปลาบก็จ้องเขม็งมาทางเขา “เป็นคนอย่าได้โลภมาก ไป โดยเฉพาะที่ตงเฟิง ก็ไม่แน่ว่าชีวิตน้อยๆนั่นจะเสียไปเมื่อไร

เดิมเขาอยากจะอธิบายสักหน่อย แต่ว่าคิดๆแล้วก็ช่างมันเถอะ การอธิบายก็คือการปิดบังอำพราง จะคบค้าสมาคมกับจิ้งจอกอย่างหว่างนั้นต้องระมัดระวังบ้าง

หลังออกจากโรงแรม หลี่ซิ่นเตรียมจะส่งเขากลับไป แต่เขา

บอกปฏิเสธไป ช่างกวนรุ่ยซินรู้ว่า แม้เบื้องหน้าหลี่ซิ่นจะปฏิบัติต่อตัวเอง

อย่างเคารพนอบน้อม แต่ว่าสิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่หลี่ซินแสร้ง

ทําออกมา คาดว่าในใจคงฆ่าตัวเองไปหลายสิบรอบแล้ว

ช่วงเวลาในตอนนี้เป็นตอนที่รถแน่นขนัดที่สุด

จึงทำได้เพียงแค่เรียกรถแท็กซี่กลับบ้านอย่างไม่มีทางเลือก

เพิ่งจะขึ้นรถก็เห็นรถตู้คันหนึ่งแล่นผ่านหน้าไป สีหน้าเขา เปลี่ยนเป็นดูไม่ได้ขึ้นมา เมื่อสักครู่ที่รถตู้คันนั้นขับผ่าน เขาเห็น ใบหน้าคุ้นตาของหวางหลัง

หวางหลิงอยู่บนรถตู้ได้อย่างไรกัน

จากฐานะและนิสัยของหวางหลิงจะนั่งรถตู้เก่าๆแบบนั้นได้ อย่างไรกัน อีกทั้งสีหน้าของเธอก็ช่างดูไม่ได้เอาเสียเลย

“พี่ชาย รบกวนช่วยขับตามรถคันนั้นหน่อยครับ

ช่างกวนรุ่ยซินจ้องมองไปทางที่รถตู้คันนั้นขับไป สีหน้า เปลี่ยนไปเล็กน้อย ทิศทางที่รถตู้คันนั้นขับไปคือชานเมืองนอก

เมือง

คนขับมองเขาแปลกๆครั้งหนึ่ง สายศีรษะตอบว่า “น้องชาย คงจะไม่ได้หรอก ทิศทางนั้นเป็นชานเมืองนอกเมือง ก่อนหน้านั้นไม่กี่วัน เพื่อนร่วมงานของผมเพิ่งจะถูกฆ่าตายไป

เขามองรถตู้ที่กำลังจะหายลับตาไปคันนั้น จึงกัดฟันเอ่ย “ผม ให้สองเท่าของค่ารถ

คนขับลังเลอยู่ชั่วครู่ถึงจะพยักหน้า ขับรถตามไป