ตอนที่7 จะใช้เด็กผูกมัดผมหรือ

ตอนที่7 จะใช้เด็กผูกมัดผมหรือจันทรัตร์จุงมือ หทัยพัชรเดินต่อไป เงยหน้าก็เห็นสุพจน์ทันที แปลกใจนิดๆ แต่แป๊บเดียวก็ปรับตัวทัน เดินต่อ ไปด้วยใบหน้าสงบ เธอมาทําอะไรที่นี่? ” สุพจน์ ถามหทัยพัชรพูดด้วยเสียงโกรธ”คุณรู้ไหมจัน ทรัต……”จันทรัตร์ดึงแขนหทัยพัชรไว้ ไม่อย่า ให้เธอพูดต่อ “ฉันมาดูคุณกรรณารา”สุพจน์เม้ม ปาก พูดอย่างประชดประชันว่า “เธอจะใจดีขนาด นี้เหรอ’อื้อ ไปดูหน่อย นอนตั้งครึ่งเดือนแล้ว “จัน ทรัตร์ก็พูดอย่างประชดประชันเช่นกันตามสุพจน์ ไปถึงหน้าประตูห้องผู้ป่วย จันทรัตร์เห็นหน้าซีด ของกรรณาราทันที หน้าผากยังฉีดยาบาดทะยัก อยู่แค่ครึ่งเดือน เธอผอมลงมาก เพื่อจะกระตุ้น ความสัมพันธ์ระหว่างจันทรัตร์และสุพจน์ เธอก็ ทำได้เสียทุกอย่างจริงๆ พี่สุพจน์….ประตูเปิด ออก กรรณาราร้องอย่างดีใจ พอเห็นจันทรัตร์ สีหน้าเย็นชาทันที พูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “เธอ มาทำไหม จะมาดูว่าฉันตายหรือยังเหรอ”จันทรัตร์ ไม่โกรธ เดินเข้ามาอย่างสงบ “มาเยี่ยมคุณกรรณา ราคะ นอนโรงพยาบาลตั้งครึ่งเดือน ยังไม่ดีขึ้น เลย พี่สุพจน์เป็นห่วงแย่เลยเนอะ”ใจกรรณาราคุก รุ่นและเร่าร้อนเหมือนมีไฟสุมอยู่ในอก เธอแย่ง สามีของจันทรัตร์ ยังทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหมือนเป็นเรื่องของคนอื่นด้วยซ้ำทําให้กรรณารายิ่งเกลียดจันทรัตร์มากขึ้น “ถ้า คุณไม่อิจฉาฉัน ครอบครองผู้ชายของฉันไว้ ทำไม ฉันต้องมานอนที่นี่ละ จันทรัตร์ เธอโหดร้ายมาก กรรมจะตามสนองแก่สักวันหนึ่ง”จันทรัตร์ยิ้ม ถึง จะมีกรรมตามสนองก็ไม่ใช่ฉัน “คุณกรรณารา พูดคำนี้ไม่รู้สึกอายบ้างหรือ เธอแย่งสามีฉันไป เป็นเวลาห้าปี เป็นกิ๊กทําได้ถึงขนาดนี้ ก็สุดยอด จริงๆ”กรรณาราโกรธจนหน้าแดง โดนจันทรัตร์ ประชดประชันอย่างนี้ ยิ่งพูดเสียงดังขึ้น “ตอนนั้น ฉันกับสุพจน์จะแต่งงานกันแล้ว เธอนั้นแหละเป็น กิ๊ก บีบบังคับทําให้แม่ฉันต้องตาย เธอมีสิทธิ์อะไร ว่าฉันเป็นกิ๊ก เธอนั้นแหละที่เป็นกิ๊ก”เหรอคะ” จัน ทรัต พูดอย่างไม่สะทกสะเทือนสักนิด เพราะไม่ ได้ทำอะไรผิด “ หากสุพจน์ไม่ลืมฉัน เธอว่าเขา จะรักเธอไหม กรรณารา เธอปลอมตัวเป็นฉันอยู่ มาห้าปี อยู่ในเงาของฉัน มีสิทธิ์อะไรว่าฉันเป็น กิ๊ก ถ้าเธอไม่โกหก ชาตินี้สุพจน์ก็คงไม่มีวันมอง หน้าเธอหลอก”คำพูดที่ก้าวร้าวทำให้กรรณารา ได้รับความกระตุ้น เข้ามองจันทรัตร์ด้วยดวงตา แดงเหมือนปีศาจ เธอปลอมตัวเป็นจันทรัตร์ครอบ ครองสุพจน์มาห้าปี แล้วไง แค่มีวิธี เธอไม่กลัว อะไรทั้งนั้น ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่เธอสมควรได้รับฉัน ท้องแล้ว” จันทรัตร์พูด “เป็นลูกของฉันกับพี่สุพจน์ เอง”กรรณาราตกใจตาโต โกรธจนตะโกนกร็ด จับ ของโยนจันทรัตร์ ยังดีที่จันทรัตร์หลบทัน โยนไม่ถูกตัว”จันทรัตร์”เธอไป ตายซะ เธอไม่ได้ตายดีแน่” กรรณาราพาลโมโห โกรธเกรี้ยว สุพจน์ได้ยินเสียงทะเลาะดังออกมา จากห้องคนป่วย ก็รีบวิ่งเข้ามา กรรณาราโวยวาย เห็นสุพจน์เข้ามา ร้องไห้ว่า “พี่สุพจน์ พี่ให้จันทรัตร์ ออกไป ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธอ เธอโหดร้าย มาก ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธอ”สีหน้าสุพจน์เปลี่ยน ทันที ถามด้วยเสียงโกรธ “จันทรัตร์ เธอทําอะไร กับกรรณารา”ไม่ได้ทำอะไร ก็แค่บอกเธอว่า ฉัน ท้อง”คำพูดนี้เหมือนลูกระเบิด สุพจน์ตื่นตระหนก ไม่คิดว่าจันทรัตร์จะมีเล่ห์เหลี่ยมขนาดนี้ ทำอะไร ลับหลังให้ตัวเองท้องได้สุพจน์ลากมือจันทรัตร์ พูดอย่างเย็นชาว่า “เธอออกไป”จันทรัตร์เดินตาม สุพจน์ออกไปอย่างสงบ ไม่ได้ตกอกตกใจอะไร แต่การกระทำของเธอกระแทกใจสุพจน์ สุพจน์ไม่ ชอบจันทรัตร์เล่นเล่ห์เหลี่ยม แม้แต่เรื่องตั้งครรภ์ ก็เอามาหลอกล้อเขา พูดเสียงต่ำๆว่า “เธอท้องกับ ผมได้ไง เธอทำอะไร “จันทรัตร์ลูบท้อง “ฉันเคย พูดแล้วว่าอยากมีลูก ฉันก็มีวิธีของฉัน คุณวางใจ ได้ ก่อนที่ลูกจะออกมา ฉันจะดูแลเอง คุณไม่ต้อง กังวลจันทรัตร์”สุพจน์เรียกอย่างตะโกน แววตา ดุดันจ้องมองเธอ “จะคลอดลูก เธอไม่ได้ถามผม สักคำ อยู่ๆก็มีลูกโผล่ออกมาคนนึง เธอจะใช้ลูก ผูกมัดผม แล้วไม่อยากหย่ากับผมใช่ไหม”