ตอนที่ 4

“นี่ค่ะรูปครอบครัวของไอรีน นี่คุณพ่อคุณแม่ พี่เอริกพี่ ชายคนโต ส่วนนี่พี่โอลิเวอร์ พี่ชายคนที่สองของไอรีน”

ชายชราเพ่งมองรูปครอบครัวของหญิงสาวอย่างสนใจ ใบหน้าของพ่อแม่ของเธอทำให้เขายิ้มกว้าง คนในแวดวง สังคมชั้นสูงย่อมรู้จัก นายโรเบิร์ต เมดิสัน เจ้าของกิจการ โรงแรมในเครือเมดิสันที่มีสาขาทั่วโลก เขาเงยหน้าขึ้น เพ่งพินิจหญิงสาวหน้าตางดงามอย่างพอใจ นึกขำที่ตัว เองประเมินฐานะชาติตระกูลของเธอผิดไป

“พ่อแม่ของหนูท่าทางใจดี พี่ชายทั้งสองคนก็หล่อเหลา ไม่แพ้หลานของฉันเลย เสียดายฉันไม่มีหลานสาว ไม่ อย่างนั้นจะได้แนะนำให้รู้จักกัน”

“โอ๊ย อย่าเลยค่ะ พี่ชายไอรีนทั้งสองคน ได้ฉายาว่าคาส โนวาตัวพ่อเลยนะคะ ไม่เหมือนฟิลลิปคู่หมั้นของไอรีน รายนั้นเขาไม่เจ้าชู้เป็นสุภาพบุรุษที่สุดในโลก”

ไอรีนเอ่ยถึงคู่หมั้นหนุ่มด้วยแววตาชื่นชม พลางกดเลื่อน ให้คนแก่ดูรูปของชายหนุ่ม

“นี่ค่ะฟิลลิป เขาเป็นคนใจดี สุภาพ ให้เกียรติไอรีนทุกอย่าง”
“หนูเลยยอมหมั้นกับเขา เพราะเขาเป็นคนดีสินะ”

ชายชรามองดูรูปคู่หมั้นของหญิงสาว เขาจำได้ว่าอีก ฝ่ายเป็นหลานชายของวิเวียนเศรษฐีนีม่ายเนื้อหอมคน ดังของสังคม ผู้หญิงคนนั้นแต่งงานกับเศรษฐีชราคนหนึ่ง เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว หลังจากสามีตายจากอุบัติเหตุเครื่อง บินตก สมบัติทั้งหมดก็ตกเป็นของเธอ นอกจากความสวย แล้ววิเวียนในสายตาของเขาไม่มีอะไรดี

“ค่ะ ไอรีนรู้จักฟิลลิปตั้งแต่เราเป็นเด็ก เขาเป็นคนดีที่สุด คนหนึ่ง” ไอรีนชื่นชมคู่หมั้นหนุ่มให้อีกฝ่ายฟัง

“อืม นอกจากความหล่อแล้ว หลานชายของฉันคงเทียบ กับคู่หมั้นของหนูไม่ติด

คนแก่ว่าขำๆ พลางมองไปรอบๆ กาย คุยกันเพลินจน เวลาผ่านไปไว เขายกนาฬิกาขึ้นดูก็เห็นว่าเป็นเวลาเกือบ หนึ่งทุ่มแล้ว วันนี้เขาออกมานานหลายชั่วโมงปกติก็จะ กลับถึงบ้านแล้ว แต่วันนี้มีเพื่อนคุยถูกคอเขาจึงอยากคุย กับเธออีกสักนิด กลับช้าหน่อยคงไม่เป็นไร

“นี่ก็เย็นมากแล้ว หนูหิวหรือยัง ฉันอยากดื่มอะไรร้อนๆ สักถ้วย ไปหาร้านนั่งกันดีไหม” เขาเอ่ยชวน

“ดีเหมือนกันค่ะ ไอรีนชักจะหิวๆ แล้ว ตั้งแต่มาถึงยังไม่ ได้กินอะไรเลย ท้องร้องจ๊อกๆ”
หญิงสาวตอบรับแล้วลุกขึ้น พากันเดินไปยังร้านอาหาร ที่อยู่รายรอบบริเวณนั้นเพื่อหาของกิน ทั้งสองได้ที่นั่งใน ร้านแห่งหนึ่ง เมื่อนั่งลงแล้วชายชราจึงอาสาเป็นเจ้ามือ เอง

“ที่นี่ขึ้นชื่อเรื่องวาฟเฟิล กับช็อกโกแลต อาหารก็มีให้ เลือกหลายอย่าง อยากกินอะไรสั่งตามสบายนะมื้อนี้ฉัน เลี้ยงเอง ถือว่าเลี้ยงขอบคุณที่หนูช่วยฉัน”

“ขอบคุณมากค่ะ ไอรีนไม่เกรงใจแล้วนะคะ ไอรีนขอ วาฟเฟิลแล้วก็ช็อกโกแลตร้อน คุณตาจะรับอะไรดีคะ”

สมัยเด็กเธอได้กินช็อกโกแลตและวาฟเฟิลแสนอร่อย ยังติดใจไม่หาย ไอรีนจึงไม่พลาดของโปรดสองอย่างนี้

“ฉันเอาเหมือนกันก็ได้”

คนแก่ไม่เรื่องมากเรื่องอาหาร เขาอยากคุยกับเธอ มากกว่า ไอรีนเป็นคนมีเสน่ห์ในตัวเอง น่ารัก น่ามอง ท่าทางฉลาด รูปร่างหน้าตาดูดีไปทุกส่วน หากเจ้าหลาน ชายของเขามาเห็นเข้าจะต้องติดใจ กามเทพชราอยาก แผลงศรให้คนทั้งคู่ขึ้นมาในทันใด

ทั้งสองนั่งพูดคุยกันอยู่ร่วมชั่วโมงจนได้เวลากลับ ไอรีน เดินไปส่งชายชราที่สถานีรถไฟใต้ดิน ขณะเดินไปคนสูง วัยกว่าก็ทําท่ากุมขมับแล้วหยุดนั่งพัก
“ฉันเวียนหัว สงสัยความดันจะขึ้น วันนี้ฉันลืมกินยาเสีย ด้วย ขอพักสักครู่ก่อนนะ”

“แย่จัง แบบนี้จะกลับไหวไหมคะ นั่งรถไฟกลับคนเดียว เกิดเป็นอะไรกลางทางจะอันตราย เดี๋ยวให้ไอรีนไปส่ง กว่า”

ไอรีนรู้สึกเป็นห่วงไม่อยากปล่อยให้อีกฝ่ายกลับคน เดียว จึงกดโทรศัพท์เรียกรถของโรงแรมมารับ ไม่กี่นาที รถก็มาถึง หญิงสาวช่วยประคองคนแก่พาขึ้นไปนั่งเบาะ หลัง

“บ้านของคุณตาอยู่ที่ไหนคะ ช่วยบอกเส้นทางให้คนขับ รถด้วยนะคะ”

“บ้านฉันอยู่ที่…

ชายชราบอกเส้นทางให้คนขับรถฟัง อีกฝ่ายพยักหน้า รับแล้วนำรถเคลื่อนตัวออกไป ไอรีนล้วงเข้าไปในกระเป๋า ค้นหาอะไรอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะยื่นสิ่งนั้นให้คนแก่

“มันคืออะไร”

ชายชรารับของมาดูแล้วทำหน้าแปลกใจ สิ่งนั้นมี ลักษณะเป็นแท่งทำจากโลหะสีเงินขนาดเท่านิ้วมือ มี ลวดลายฉลุอยู่โดยรอบ ด้านหนึ่งมีรอยต่อเมื่อดึงออกก็พบว่าเป็นฝาปิด เผยให้เห็นด้านหนึ่งมีลักษณะโค้งมีรอย เจาะรูหลายรู

“ยาดมส้มโอมือค่ะ เป็นสมุนไพรไทยใช้มให้สดชื่นค่ะ ทำแบบนี้ค่ะ”

ไอรีนอธิบาย พลางควานหายาดมอีกอันในกระเป๋า กางเกงมาเปิดฝา แล้วสาธิตการดมให้อีกฝ่ายดู

“อืม หอมสมุนไพรดีจริง ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน”

คนแก่ลองสูดดมตาม แล้วทำหน้าพอใจเมื่อกลิ่นหอม สดชื่นของสมุนไพรไทย ทำให้รู้สึกโล่งจมูก

“คุณยายของไอรีนที่เมืองไทย ท่านพกติดตัวไว้เสมอ คุณแม่ของไอรีนก็ชอบใช้ ไอรีนเลยหยิบติดตัวมาสอง อัน”

การใช้ยาดมเป็นสิ่งที่คนไทยคุ้นเคย ส่วนคนต่างชาติ นั้นกลับเห็นเป็นของแปลก ไอรีนสนิทกับคุณยายเคยไป เที่ยวที่เมืองไทยในช่วงปิดเทอมเสมอ จึงชอบความเป็น ไทยหลายอย่าง รวมถึงการดมยาดมนี่ด้วย

“หนูเป็นลูกครึ่งไทยอังกฤษค่ะ คุณแม่เป็นคนไทยส่วน คุณพ่อเป็นคนอังกฤษ ครอบครัวของเราเลี้ยงดูมาจาก สองวัฒนธรรม ไอรีนอาจจะไม่ค่อยเหมือนผู้หญิงคนอื่นที่คุณตาเคยรู้จักนะคะ”

เจ้าตัวเล่าให้ฟังด้วยท่าทีร่าเริง เธอภูมิใจในความเป็น ไทยและชื่นชมความเป็นอังกฤษไม่แพ้กัน

“ฉันว่าหนูเป็นตัวหนูแบบนี้ก็น่ารักดี ฉันเคยไปเมืองไทย ครั้งหนึ่งเมื่อหลายปีก่อน อาหารอร่อย ผู้คนอัธยาศัยดี ธรรมชาติสวยงาม เสียดายที่ฉันทำงานเยอะเลยไม่ค่อย มีเวลาไปเที่ยว ตอนนี้ก็แก่แล้วไปไหนไกลๆ ไม่ค่อยจะ ไหว”

คนแก่พูดไป ดมยาดมไปด้วยความชอบใจ จนรถแล่น มาถึงหน้าบ้านหลังหนึ่ง คนขับรถจอดรถแล้วหันมาบอก ว่า

“ไม่ทราบว่าที่นี่ ใช่บ้านของท่านหรือเปล่าครับ”

“ใช่ๆ ขอบใจมากนะ หนูไอรีนลงมาก่อนสิ

ชายชราเปิดประตูลงไปพร้อมกับชวนไอรีนให้ลงไป ด้วย หญิงสาวลงมาตามคำชวน ก่อนจะเบิกตากว้างนิ่ง งันไปด้วยความอึ้ง เมื่อพบว่าบ้านของอีกฝ่ายหลังใหญ่ มาก บ้านของตระกูลเมดิสันเรียกว่าคฤหาสน์ แต่บ้าน หลังนี้เมื่อเทียบกันใหญ่กว่านั้น อาจจะเรียกให้ถูกต้อง ว่า ปราสาทจะเหมาะสมกว่า ผู้ที่อยู่อาศัยต้องเป็นคนที่มี ฐานะทางสังคม ไอรีนจำต้องเปลี่ยนความคิดใหม่ว่า
ชายชราที่เธอช่วยไว้ไม่ใช่แค่ชายแก่ธรรมดาคนหนึ่ง เสียแล้ว!

ด้านหน้าประตูทางเข้า มีโดมสูงเป็นซุ้มให้ลอดผ่าน เข้าไป ล้อมรอบด้วยกำแพงอิฐสีส้ม มีพนักงานรักษา ความปลอดภัยสวมชุดสีน้ำเงินติดกระดุมสีทองยืนอยู่ สองข้างประตู รถที่โดยสารมาจอดนิ่งอยู่ไม่กล้าเข้าไป ด้วยคนดูแลทางเข้าโบกมือห้ามไว้ เมื่อเห็นว่าใครลงมา จากรถ ก็รีบโค้งคำนับทันที

“เรียกรถมารับฉันด้วย บอกแม่บ้านให้เตรียมเครื่องดื่ม ต้อนรับแขกด้วย”

วิลเลียม เดอร์บีเรียส เจ้าของอาณาจักรเพชร สั่งด้วยน้ำ เสียงเข้มดุ ก่อนจะหันมายิ้มให้หญิงสาวที่ยืนนิ่งอยู่ มอง ใบหน้างามด้วยแววตาขบขัน

“ที่นี่เป็นบ้านของฉันเอง ตามฉันมาสิ ไปดื่มอะไรแล้วคุย กันสักนิด เดี๋ยวฉันจะให้คนรถไปส่งหนูกลับเอง”

ชายชราบอกไอรีน แล้วหันไปบอกคนขับรถของเธอ ให้ กลับไปก่อน ไอรีนเดินตามเขาไปขึ้นรถไฟฟ้าที่มาจอดรอ อย่างไม่รู้จะปฏิเสธอะไรได้

“ที่นี่ไม่อนุญาตให้รถจากที่อื่นเข้าไปในบ้าน จะเดิน เข้าไปเองก็จะเมื่อยเสียเปล่า นั่งรถไฟฟ้าไปจะดีกว่า”
เจ้าของบ้านอธิบาย เขายิ้มมองท่าทางสำรวมของหญิง สาวอย่างเอ็นดู การที่เธอมาเห็นปราสาทของเขาทำให้ เธอถึงพูดอะไรไม่ออกเชียวหรือ

“ทำตัวปกติเถอะ ฉันก็ยังเป็นฉัน ไม่ต้องเกร็งหรอก” เขา แตะหลังมือเธอแล้วยิ้มปลอบโยน

ไอรีนยิ้มรับ “ค่ะคุณตา ไอรีนแค่คิดไม่ถึงว่าบ้านของคุณ ตาจะหลังใหญ่ราวกับปราสาทแบบนี้ ขอโทษนะคะที่แต่ง ตัวไม่สุภาพ” หญิงสาวมองเครื่องแต่งกายของตัวเองแล้ว เอ่ยขอโทษ