ตอนที่ 11 ชายสามคนตะลึงงัน
ตอนที่ 11ชายสามคนตะลึงงัน
เล่ยเซียวเคอรู้สึกตกใจกับคำพูดนี้จนสั่นไปหมดทั้งร่างกาย หลังจากได้สติเขาก็รีบยกมือขึ้นมาปิดหน้าไว้
พรวด
หลิวโอเฉินสำลักพ่นเหล้าในปาก ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วย ความอาย
“โอ้ย พวกคิดอะไรกัน….เหล้าแก้วนี้เป็นของแท้จริง ๆนะ…”
“ที่ฉันพูดว่าเปลี่ยนรสนิยมไม่ได้สกปรกแบบที่พวกแคิกดกัน จริง ๆเลย…”
จินซกุนและเล่ยเซียวเค่อเอามือตบไปที่หน้าอกอย่างโล่งใจ ทันที
“ไม่ใช่ก็ดีแล้ว ไม่ใช่ก็ดีแล้ว….
จินซกุนส่ายศีรษะ “พวกเราพี่น้องเป็นสุดยอดในเรื่องผู้หญิง มาหลายปีแล้ว ไม่เคยคิดจะมีอะไรกับผู้ชายเลย ถ้าเป็นแบบ นั้นคงน่ากลัวมาก”
เล่ยเซียวเค่อลูบคางแล้วพูดว่า “ที่สำคัญฝ่ายตรงข้ามเป็นอัฟานผู้ชายชั่วร้ายแบบนั้น ไม่รู้เลยว่าทำกับเขาแล้ว เขาเป็น ฝ่ายรุก หรือฉันเป็นฝ่ายรุก”
หลิวโอเฉินชักสีหน้า เอามือตบโต๊ะ “เฮ้ ๆ ๆ ๆ! พวกนายสอง คน! ไม่คิดเรื่องน่าขยะแขยงแบบนี้ได้ไหม?”
หลิวโอเฉินเกลียดชายรักชายที่สุด ตอนที่อยู่ต่างประเทศ เวลาเห็นผู้ชายเดินด้วยกันอย่างสนิทสนม เขาก็ถ่มน้ำลายออก มาทันที
จินซวนและเล่ยเซียวเค่อยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย หยอกล้อ หลิวโอเฉิน แล้วมองไปที่หลิวโอเฉินด้วยความสนใจ และซัก ถาม:
“รีบๆพูดเร็ว คุณชายอีฟานของเราทำไมถึงได้เปลี่ยนรสนิยม
ได้?”
“เขา…ไม่กี่วันมานี้เขาไปสนใจเด็กที่จบมัธยมมาคนหนึ่ง…
“พรวด”
ครั้งนี้ เหล้าที่อยู่ในปากของจินซกุนและเล่ยเซียวเค่อ พุ่งออก
มาจนหมด
“เด็กจบมัธยม?!!”
เสียงสูงขึ้นโดยไม่รู้ตัว ดวงตาเบิกกว้าง
“เข้าใจผิดหรือเปล่า?” เด็กจบมัธยม? นี่ ประหลาดเกินไป แล้ว?”
หลิวโอเฉินกระตุกคิ้ว “ไม่รู้อ่า ไม่รู้ว่าทำไมอีฟานอยู่ ๆ ถึงได้ ไปสนใจเด็กผู้หญิงคนนั้น แต่ว่าพูดจริง ๆ แล้ว เด็กผู้หญิงคน นั้นก็สวยน่ารัก ใครเห็นก็ชอบ”
จินชวนและเลยเชียวค่อหรี่ตาลง แล้วจ้องไปที่หลิวโอเฉิน พร้อมกับเตือนเขา:
“เห้ย โอเฉิน ไม่ได้ทำให้นายตกใจนะ แต่เพราะหวังดีกับ นาย นายอย่าไปแย่งผู้หญิงกับอีฟาน ก็รู้จักผู้ชายคนนั้นดี แย่ง ผู้หญิงกับอีฟานเท่ากับตายไม่มีที่ฝัง จำได้ไหม? ตอนเรียน มัธยมอีฟานมีชื่อเรียก เรียกว่าอะไรนะ?”
เล่ยเซียวเค่อพยักหน้า เสริมว่า “ฉันจำได้ ต่างเรียกอีฟานว่า
ปลาฉลาม”
จินซวนพยักหน้าต่อ “ใช่ๆ ๆ ๆ แถมยังเป็นปลาฉลามที่ หน้าตาดีมากอีก”
หลิวโอเฉินยิ้มกว้างจนเห็นฟังสองครั้ง “พวกนายนี่เลอะเทอะ จริง ๆ คิดเยอะยิ่งกว่าผู้หญิงอีก พูดมากจริง ๆ”
ฉันกินอิ่มเกินไปหรอ?
แย่งผู้หญิงกับอีฟาน?
ฉันยังอยากมีชีวิตอยู่นะ!
ฉันหมายความว่า ผู้หญิงที่อีฟานสนใจดูน่าดึงดูด ดูสวยหวาน แค่นั้นเอง ไม่มีอะไรเลยจริง ๆ พวกนายเข้าใจไหม?”
จินซวนและเล่ยเซียวเค่อลืมตากว้างขึ้นพร้อมกัน พร้อมสาย หัวอย่างไม่เข้าใจ
“ไม่เข้าใจ!”
ตีบรรพบุรุษให้ตายก็ไม่เข้าใจ คุณชายที่คุ้นเคยกับการเล่น เกมกับผู้หญิงที่มีเสน่ห์น่าหลงใหล ทำไมถึงเปลี่ยนความชอบ มากินแอปเปิลเขียวได้
หลายคนกำลังซุบซิบกัน ตั้งแต่ทางเช้า เดินเข้ามาก็เป็นที่
สะดุดตาอย่างมาก
เฉียวอีฟานพร้อมกับคางจ่ายเดินเข้ามาอย่างสง่างาม
ผู้ชายสามคนนี้มองไป และถอนหายใจอย่างตกใจ:
แสงไฟทั้งหมดดับลงไป เงาดำก็หายไป
มีเพียงแต่ดาวดวงที่สว่างที่สุด นั่นคือเฉียวอีฟาน!
เขาเป็นเหมือนราวกับไข่มุกแห่งท้องทะเล ที่ดูดซับแสงสว่าง ทั้งหมด
ใบหน้าของชายคนนี้…สวยงามเกินไปแล้ว!
เล่ยเซียวเค่ออดไม่ได้ที่จะกระซิบขึ้นมา “เพิ่งจะพูดไปถ้าเขา เข้าวงการบันเทิง ต้องได้เป็นเจ้าชายแห่งวงการบันเทิงแน่”
จินซวนก็พูดขึ้นเบา ๆ ว่า “ เขาเข้าวงการบันเทิง? พ่อหัวแข็ง คนนั้นของเขาคงได้ระเบิดวงการบันเทิงแน่?”
ใบหน้าที่หล่อเหลาของอีฟานมันจะแฝงด้วยความเย็นชา ราวกับอุณหภูมิติดลบยี่สิบองศา แม้เขาจะยิ้มเล็กน้อย ก็ยัง ทำให้คนไม่สามารถเพิกเฉยต่อเขาได้
ราวกับปลาฉลาม เวลาที่เขาไม่โกรธ ก็ต้องป้องกันเอาไว้ เมื่อ เขาเปิดปากขึ้นมาก็ทำให้คุณกระอักเลือกออกมาได้
เฉียวอีฟานวันนี้สวมเสื้อกล้ามคอวีรัดรูป รัดคลุมร่างกายเขา
ไว้
เผยให้เห็นแนวกล้ามที่สวยงามของเขาออกมา
ด้านนอกมีเสื้อแจ็คเก็ตสีครีมตัวสั้นคลุมอยู่อย่างหลวม ๆ
ทำให้ขาทั้งสองข้างของเขายิ่งดูตรงและเรียวยาว
การเดินก็ดูเป็นธรรมชาติ และสงบนิ่ง โดยรวมแล้วให้ความ รู้สึกว่าเขาชนะอย่างแน่นอน
เพื่อนหลายคนต่างรู้ดีว่า คางจ่ายเป็นหัวหน้าผู้คุ้มกันของอี ฟาน และ เป็นผู้คุ้มกันอันดับหนึ่ง เขาเติบโตมาด้วยกันตั้งแต่ เล็ก และเป็นคนที่พ่อของอีฟานนำออกมา
พ่อของอีฟานเป็นราวกับวีรบุรุษในยุคนั้น เต็มไปด้วยเรื่อง เล่าน่าเหลือเชื่อมากมายเกี่ยวกับตัวเขา เป็นวีรบุรุษที่มาจาก ใต้ดิน
“ไฮ~~”
จินซกุนยกมือทักทายเฉียวอีฟานก่อนคนอื่น
เล่ยเซียวเค่อก็พูดขึ้น “มาแล้ว อีฟาน”
“อืม มีธุระนิดหน่อย มาสายเลย”
เฉียวอีกฟานและจินซกุนตบมือกันเสร็จก็มานั่งที่โซฟากัน อย่างสบายใจ
พร้อมกับรับเหล้าที่หลิวโอเฉินรินให้ แล้วดื่มจนหมดในอีกเดียว
เลยเชียวค่อยิ้มเหมือนไม่อั้ม “อีฟาน กลับประเทศมาได้สัก พักแล้ว รู้สึกว่าใช้ชีวิตในประเทศเหงาเหรอ?”
เฉียวอีฟานกระพริบขนตา แล้วลืมตาขึ้น มองไปที่เล่ยเซียว เค่อครั้งหนึ่ง ทำให้เล่ยเซียวเค่อนึกถึงบทกลอนหนึ่งขึ้นมาใน หัวทันที
ดอกโบตั๋นแม้นตาย กลายเป็นวิญญาณ ก็หายบริสุทธิ์
อีฟานผู้ชายคนนี้…ดูหล่อเกินไปแล้ว
“ทำไม…หลิวโอเฉินพูดอะไร?” เฉียวอีฟานยิ้มเบาๆครั้งหนึ่ง
แต่ละคนต่างพากันตัวสั่น
บ้าจริง อีฟานผู้ชายคนนี้ตรรกะการคิดของเขาแข็งแกร่งจริง
หลิวโอเฉินไอออกมาอย่างไม่เป็นธรรมชาติ “แค่ก ๆ ฉันพูด อะไรออกมาที่ไหน ฉันไม่ได้พูดอะไรเลย”
จินซวนหัวเราะฮ่า ๆ “ไม่ใช่แล้ว พวกเราแค่เป็นห่วงนาย”
“เป็นห่วงอย่างไร?”
จินซกุนทำเป็นตลกตาม แล้วพูดขึ้นว่า “ปัญหาความรัก”
“ทุกคนไม่มีความรัก จะมาพูดถึงปัญหาความรักได้ไง?”
“อ่า?” ชายอีกสามคนต่างตกใจจนนิ่งไป
ไม่มีความรัก?
หรือว่าเขากำลังบอกว่า เขาไม่ได้มีความรู้สึกอะไรกับผู้หญิง คนไหนเลยหรอ?
เขาไม่ได้มีความรักหรอ?
“นี่ นี่ไม่ใช่…หลังจากนายกลับประเทศมา…ได้ยินว่านาย…” เล๊ยเซียวเบ่อเริ่มกระอักกระอัก
เฉียวอีฟานยิ้มอย่างสง่างามขึ้นมาครู่หนึ่ง
ดูงดงามราวกับเทพบุตร
แต่กลับทำให้คนรู้สึกหนาวไปจนถึงกระดูกข้างใน
“เพียงแต่ว่าไม่นานมานี้รู้สึกสนใจเรื่องหนึ่งขึ้นมาเล็กน้อย เท่านั้น เพียงแค่นี้เอง…
“สนใจเรื่องอะไร?”
ริมฝีปากของเฉียว ฟานสั่นขึ้นมา
“เอ่อ แค่สนใจในสิ่ง “แรก” อย่างเช่น…
สาวน้อย…
จูบแรก…
คืนแรก…”
ดวงตาของจินซวนและเล่ยเซียวเค่อเบิกกว้าง
จูบแรกของสาวน้อยและคืนแรก…
จินซกุนทนไม่ได้ ถามขึ้นด้วยความสงสัย
“ถ้าอย่างนั้น อีพ่าน คืนแรกของสาวน้อย นายได้กินหรือไม่ได้ กิน?
นายไม่อยากบอกฉัน
นายทำเป็นออกนอกเรื่องเหมือนเมื่อก่อน”
“คิกๆ…อ่อนจริง ๆ!”
เฉียวอีฟานหรี่ตาแคบและยาวมองไปที่ตาของคนไม่กี่คน
จิบเหล้า
ท่าทางที่สง่างามนั้น ดูงดงามมากเหลือเกิน
“ได้กินหรือไม่ได้กิน ไว้ครั้งหน้านะ
ที่สำคัญคือ มีความสุขกับกระบวนการ เข้าใจไหม?”
หลิวโอเฉิน จินซกุน เล่ยเซียวเค่อทั้งสามคน นิ่งไปสองคน
นอกจากหลิวโอเฉินที่เตรียมใจมาตั้งแต่แรก เขาก็ยอมรับ
นิสัยความคิดแปลกๆของเฉียวอีฟานได้แล้ว
จินซกุนตะโกนขึ้นมา “มีอะไรกันแล้ว!”
กระบวนการมีอะไรให้หาความสุขได้
ผู้ชายกับผู้หญิง
ทําไปทํามา
ทำได้แค่เรื่องอย่างว่า
โครงสร้างของผู้หญิงไม่ได้เหมือนกันหมดหรอ?”
“ถ้าอย่างนั้นผู้หญิงทุกคนสำหรับนายก็เหมือนกันหมดหรอ?” เฉียวอีฟานตอกกลับหนึ่งประโยค
จินซกุนตะลึงไป “แน่ แน่นอนไม่เหมือนกันอยู่แล้ว…แต่ก็ไม่ ต่างกันมาก”
“ถึงได้บอกว่า นายอ่อนจริงๆ นายเป็นสัตว์เซลล์เดียวหรอ? นอกจากความรู้สึกที่ด้านล่างตรงนั้นแล้ว ความรู้สึกอย่างอื่น ไปไหนหมดแล้ว?
เฉียวอีฟานยังคงพูดต่อไป ภายใต้ของสายตาของผู้ชายสอง สามคนนี้
ที่มองด้วยความยกย่องเล็กน้อยอย่างตั้งใจ
“ดังนั้น ผู้หญิงที่สนใจ
ก็ต้องค่อยๆ เล่นด้วย
สามารถสัมผัสมอง
และสามารถหยอกล้อเธอได้
วันไหนที่หิวก็สามารถกินได้เลย…
ช่างเป็นของเล่นชิ้นน้อยที่สนุกได้
ฮ่าๆ ๆ …”
เสียงหัวเราะสุดท้ายของเขาทำให้ผู้ชายสองสามคนนั้นถึงกับ ขนลุกขึ้นมา
ทำอย่างไรถึงทำให้คนรู้สึกหวาดกลัวได้?
เล่ยเซียวเค่อแสร้งถามขึ้นมา
“ถ้าอย่างนั้นผู้หญิงคนนั้นอยู่ตำแหน่งไหน นายวางผู้คนนั้นไว้ ตรงไหน?
เมียน้อย? ของว่างชั่วคราว?
หรือว่าเป็นอย่างอื่น?”
คำถามนี้ทำให้แม้กระทั่งหลิวโอเฉินรู้สึกสนใจขึ้นมา เขามอง เฉียวอีฟานอย่างตั้งใจ
เฉียวอีฟานใช้นิ้วของเขาถูวนรอบปากแก้ว แล้วยิ้มขึ้นเบาๆ เปิดปากขึ้นพูด:
“ของ เล่น เล็กๆ”ผู้ชายสามคนตะลึงงัน
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ