สําผัสรัก นายป่าเถื่อน

ตอนที่10 นอนไปแล้วก็นอนไปแล้ว



ตอนที่10 นอนไปแล้วก็นอนไปแล้ว

ตอนที่10 นอนไปแล้วก็นอนไปแล้ว

เขียวลั่วหยาวตะโกนอย่างมั่นใจเสียงของเธอดึงดูดความ สนใจจากแขกกลุ่มหนึ่ง หลานซีเวยรีบปิดใบหน้าของเธอด้วย ถุงอย่างรวดเร็ว

ผ่านไปครู่หนึ่ง หลานซีเวยพูดขึ้น “ผู้ชายอย่างเฉียวอีฟาน เป็นปกติที่จะมีผู้หญิงเข้ามาเล่นด้วย แต่นี่พิเศษเกินไป เธอ เป็นเพียงนักศึกษา ถ้าเมื่อปีที่แล้วคุณนอนกับเขาคุณคาดว่า เขาจะเบื่อคุณไม่จ่ายเงินสิบล้านเหรอ? พูดอีกอย่าง อยู่กับเขา เธอไม่ได้โชคร้าย เขาหล่อขนาดนั้น เธอชักชวนเขา เธอเป็น ลูกค้าเขา คิดเยอะๆ

เซียวลั่วหยาวคิดวกวนอยู่นาน และแก้มเธอก็แดงขึ้นก่อน จะพูดออกมา “ฉัน ฉันกลัวจริงๆ คืนนั้นก็ดื่มมากไป จริงๆแล้ว ความประทับใจในคืนนั้นฉันไม่รู้สึกถึงมันเลย เขาจูบฉัน ฉันก็ แทบจะหยุดหายใจ ฉันจะกล้าทำเรื่องแบบนั้นได้อย่างไร?”

“หา? เขาจูบเธอแล้ว ? จูบแล้วจริงๆเหรอ?”

หลานซีเวยรู้สึกตื่นเต้นขึ้นอีกครั้ง

ความรู้สึกแสดงออกผ่านสีหน้าของเซี่ยวลั่วหยาว “อืม ใช่ จูบ แล้ว นอนก็นอนด้วยแล้ว จูบแล้วจะยังไง?”
ว้าว ว้าว หลานซีเวยเปิดนิตยสารอย่างร้อนใจในที่สุดหันไป หาหน้าแล้วอ่าน : มีข่าวลือว่าเฉียวอีฟานเกลียดการจูบผู้หญิง มากที่สุดและแฟนสาวของเขาไม่เคยจูบเขา นี่อาจเป็นนิสัย ของเฉียวอีฟาน

หลังจากอ่านจบแล้ว หลานซีเวยก็จ้องตาเซี่ยวลั่วหยาว และ เขียวลั่วหยาวก็จ้องมองเพื่อนที่ดีของเธอด้วย

“ต้องมีอะไรผิดแปลกไปแน่! เฉียวอีฟานจะไม่มีวันจูบผู้หญิง คนไหนเลย เขาบอกว่าเขาปฏิเสธที่จะจูบ แล้วทำไมเขาถึงจูบ เธอ?”

เซียวลั่วหยาวเข้าใจมากขึ้น “งั้น ฉันก็ไม่รู้? เรื่องนี้ ดูเหมือน

ว่าเธอควรถามเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันไม่ได้เป็นพยาธิตัวตืดใน ท้องของเขา”

หลานซีเวยเลิกคิ้วขึ้นและพูด “เป็นไปได้ไหมว่า เขาชอบ

เธอ?”

“หา ? เธอพูดตลกอะไรเนี่ย?”

“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ…” หลานซีเวยก็หัวเราะขึ้น “ฉันคิดว่านี่เป็น เรื่องตลกที่ไร้สาระที่สุด! เทพพระเจ้าเฉียวอีฟาน จะมาชอบ นักเรียนมัธยมปลายได้ไง พูดอีกอย่าง ต่อให้เธอตายไปก็หา คุณสมบัติความดีไม่ได้เลย

เซี่ยวลั่วหยาวใบหน้าโกรธเคือง “เฮย เคารพ สรุปเธอเป็นเพื่อนใครกันแน่? ฉันแอบสงสัยว่าเธอได้รับนั่งเปาจากเฉียวอี ฟาน ทําไมเธอถึงยกยอให้เขาทำร้ายฉัน?”

หลานซีเวยบ่นพึมพำ “ก็แค่พูดความจริง….

“คำพูดที่แสนจะซื่อสัตย์!”

เซี่ยวลั่วหยาวเชิดหน้าขึ้นและชักสีหน้า

“จะพูดยังไง ฉันก็ยังเป็นเด็กสาวและสวยหลังจากปี 1990! จะพูดยังไง ฉันยังเป็นคนรุ่นใหม่ที่จะเข้ามหาวิทยาลัย! จะพูดยังไง ฉันก็จะหาเป็นชายหนุ่มและจะทะเยอทะยาน …” เขาเป็นกลุ่มคนแก่ที่ทำงาน แก่มากๆ เขาแก่มากๆ อายุก็ระดับลุงแล้ว!

เขาล่ะ เขาล่ะ?

เขาเป็นวัวแก่ที่ชอบกินหญ้าอ่อน ไร้ยางอาย!

หลานซีเวยแตะหน้าผากเธอเล็กน้อยแล้วแตะหน้าผากของ เซี่ยวลั่วหยาวพึมพำ :
“ก็ไม่มีไข้นี่นา ทำไมถึงพูดแต่เรื่องไร้สาระ?”

เขียวลั่วหยาวกําหมัด “หลานซีเวย!”

“น่า ไม่ต้องตะโกน เฉียวอีฟานเรียกเขาว่าแก่กว่าได้หรือ เปล่า?

เขาอายุเพียง 26 ปี

เป็นเวลาที่พอเหมาะสำหรับผู้ชาย!

อายุเพียงยี่สิบหกปี … แล้วถ้าเขาอายุสามสิบหกเขาก็ยังเป็น ผู้ชายที่ยอดเยี่ยม!

เธอล่ะ ? เธอก็คงเป็นธาตุอากาศ!

มีเพียงคนอย่างเราๆเท่านั้นแหละที่ไม่มีทุนในชีวิต มีเพียงสอง ขาที่ต้องวิ่งสู้กันไป

เธอยังมีหน้ามาพูดอีก?”

“เฉียวอีฟาน เฉียวอีฟาน เฉียวอีฟาน เธอนี่ก็แปลก? ทำไมถึง

เชื่อฟังอย่างนั้น?

ฉันเป็นของตาย ?
ตอนนี้ต้องเผชิญกับการล้มละลาย

เผชิญหน้ากับหมาป่าตัวร้ายด้วย

ฉันสูญเสียตัวเองและสูญเสียเงิน

เธอควรปลอบฉันไม่ใช่หรือไง?

แต่เธอจะฆ่าฉันอยู่แล้ว น่าเกลียด!”

ปากแดงๆของเซี่ยวลั่วหยาวก็หุบยิ้ม

“เฮย แล้วเธอคิดดีหรือยัง จะคืนเงินสิบล้านอย่างไร?”

“อื้อ…” เซี่ยวลั่วหยาวนิ่งงัน แก้มสีชมพูระเรื่อ ถอนหายใจอีกครั้งและอีกครั้ง “ก็ ยังคิดไม่ดีพอ … ”

หลานซีเวยหรี่ตามอง “งั้นเธอก็ยังสามารถต่อรองกับเขาได้ แล้วทำไมถึงมีเวลาแค่ครึ่งปี?”

“ฉันไม่ได้…ไม่พอใจกับระยะเวลายาวๆ ฉันแค่ไม่อยากผัด วันประกันพรุ่ง ฉันไม่ต้องการเป็นของเล่นเล็ก ๆ ที่น่าขายหน้า สำหรับคนรวยฉันไม่ต้องการที่จะเป็น….……… ”
หลาน เวยคิดอะไรบางอย่างได้ “ฉันมีวิธี”

“วิธีอะไร?” เซียวลั่วหยาวตื่นเต้นมากจนใบหน้าของเธอ เปลี่ยนสี

หลานซีเวยผลักหน้าของเซี่ยลั่วหยาวออกไปเล็กน้อยแล้ว หยิบไอศกรีมขึ้นมาจากนั้นเขาก็พูดช้าๆ

“ฉันมีเพื่อนคนหนึ่งที่ทำงานที่ไนท์คลับ … ”

“อ้ายยยย หลานซีเวย เธออยากตายเหรอ?

เธอกล้าจัดการกับคนแบบนั้นได้อย่างไร?

เธอคิดผิดแล้ว!”

ป๊ก!

หลานซีเวยดีดหน้าผากของเซี่ยวลั่วหยาว

“เธอเข้าใจคำว่าลูกบอลไหม

นั่นคือหนึ่งในผู้เล่นของฉัน

ผู้เล่น…
ใช่แล้ว เธอไม่จําเป็นต้องเล่นเกม ใช้สมองก็ไม่เข้าใจ

อย่างไรก็ตามอินเตอร์เน็ตก็มีความสัมพันธ์ของพี่สาวที่ดี บ้านเกิดของเธออยู่ในชนบท ฉันไม่มีเงินไปโรงเรียนในเมือง เธอบอกว่าเธอทําเงินได้มาก หรือร้องเพลงสักสองสามเพลง

ฉันไปทำงานในไนท์คลับเพื่อหารายได้

และไม่ต้องขึ้นเวที

เป็นเพียงแค่รับลูกค้าที่ส่งไวน์มาให้เปิดขวด

อย่างไรก็ตามเธอบอกว่าเธอทำงานแบบนี้ มีหมื่นหยวนต่อ เดือน!”

หมื่น …

คำพูดเหล่านี้กระตุ้นเซี่ยวลั่วหยาว
“ไม่ต้องขึ้นเวทีก็สามารถหาเงินได้แล้ว ดีขนาดนั้นเลย?”

หลานซีเวยพยักหน้า “ใช่แล้ว ฉันได้ยินมาว่ามีคนร่ำรวยอยู่ที่ นั่นเยอะมาก และพวกเขาใจดีด้วย

“อิมอิมอิม”

เซี่ยวลั่วหยาวหัวเราะอย่างสนใจ “งั้นฉันก็ต้องเปิดไวน์เยอะๆ

เปิดเพิ่มเยอะๆ

ร้องเพลงเยอะๆ

ฉันสามารถสร้างรายได้หลายล้านต่อเดือนได้น่ะสิ?

ฮ่าๆ เป็นเช่นนี้ เฉียวอีฟาน รีดไถฉันเท่าไหร่ ฉันก็สามารถหา ให้เขาได้แล้วน่ะสิ!

ลองคิดดูสิมันให้ความรู้สึกดีทั้งร่างกายและจิตใจ! ฮ่าฮ่า

ฮ่า …”

มุมปากของหลานซีเวยก็ยิ้มขึ้น

เธอเรียกเฉียวอีฟานว่าเป็นตาแก่ในประเทศเหรอ?
เหงื่อไหล

เฮ้อ ดูแล้วสำหรับเขียวลั่วหยาวเฉียวอีฟานคงเป็นศัตรูตัว ฉกาจของเธอ

“เฮ้อ ฉันเสียใจ เสียใจมากๆ เสียใจอย่างสุดซึ้ง!”

หลานซ์เวยลูบแก้มของเธอ ส่ายหลัวและถอนหายใจ

สายตาของเซี่ยวลั่วหยาวยังคงจดจ่อกับเรื่องไนต์คลับ มอง ไปที่หลานซีเวยอย่างมีจุดมุ่งหมายและตบหน้าอกตัวเองและ พูดขึ้น “มีปัญหาอะไรบอก น้องสาวของฉัน พี่สาวสามารถช่วย เธอได้

“ลั่วหยาว ฉันเสียใจจริงๆ

คืนนั้น ฉันจะเปิดห้องกับหัวหน้าเหมา?

ฉันไม่ได้เจอกับเขา

ฉันไปหาเฉียวอีฟาน

ช่างดีเหลือเกินที่คุณจะไปกับหัวหน้าชั้นเรียน”

เซี่ยวลั่วหยาวพยักหน้าและร้องโดยไม่มีน้ำตา “หลานซีเวย คุณไม่สามารถทำเรื่องนั้นได้งั้นเหรอ?
เฉียวอีพ่านคนเลวนั่นต้องเพียงคนที่มีผิวพรรณดีเท่านั้น

สึนะ!”

ใจแคบ เขาคิดผิดไปแล้ว!

พูดอีกอย่าง … ฟันหน้าสองซี่นั้น …

ฉันหรี่ตามอง…

ร้อนๆหนาวๆ รู้สึกแปลกๆ เธอกับหัวหน้าจูบกัน โดนฟัน กระต่ายของเขาหรือเปล่า?

เสียงกระแทก…

หลานซีเวยหยิบสิ่งที่สามารถโยนได้ในมือเป็นอาวุธและขว้าง ใส่เชี่ยวลั่วหยาว

“เซี่ยวลั่วหยาว เธอกล้าพูดกับหัวหน้าฉันอย่างนี้เหรอ! เดี๋ยว จะโดน!”

บาร์วีไอพีที่ตกแต่งอย่างหรูหรา

วิศวกรแสงทำการปรับแสงให้เข้ากับโทนสีทองนุ่มนวลแต่ กลับดูเข้ากันดีมาก

เช่นเดียวกับแขกที่มาที่นี่เพื่อเล่นพวกเขาล้วนเป็นคนที่ประสบความสําเร็จการเล่นคือความสง่างามและรสชาติ

ไม่เหงาเกินไป ไม่หยาบคายเกินไป ไม่น่าเบื่อเกินไป ไม่ ดุร้ายเกินไป

นอกจากนี้ยังมีระดับการร้องเพลงและเต้นรำ แต่ก็ไม่แออัด เหมือนไนต์คลับ

ที่นี่มีแขกน้อยกว่าบริกรเสมอ

“อีฟานเรากลับไปที่ประเทศจีนในวันนี้ ทำร้ายจิตใจใครบ้าง หรือเปล่า?”

ท่านอาจารย์จินซวนสวมเสื้อยืดสีน้ำตาลถือแก้วไวน์ไว้ในมือ พร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า

“ทำไมเราถึงไม่ได้ยินข่าวซุบซิบบ้างล่ะ?

อี้ฟานทำตัวย่ำแย่ หลังจากกลับมาที่จีนหรือไม่?”

เล่ยเซียวเค่อสวมชุดสีดำและไม่มีท่าทีแสดงอาการใดๆและ มองไพ่ในมือ

“ช่างเถอะ ท่าทางเสือผู้หญิงของเขา ไปที่ไหนก็ดึงดูดผู้คน เสมอ จากโรงเรียนประถมถึงมัธยมฉันดูเขาและกวาดผู้หญิง เป็นจํานวนมาก”มันคือความรู้สึกที่ท่วมท้น

อีฟานตอนอยู่ต่างประเทศคบผู้หญิงมานับไม่ถ้วน

ใครจะเชื่อว่าเมื่อกลับประเทศเขาจะหยุดตัวเองได้

สายตาของหลาย ๆ คนมองไปที่หลิวโอเฉินผู้ซึ่งเงียบงัน

หลิวโอเฉินนิ่งเงียบและไม่ค่อยพูดถึงอะไรมากนัก

เขาเป็นทั้งแขนที่ทรงพลังของเฉียวอีฟานและเป็นเพื่อนของ เฉียวอีฟาน

หลิวโอเฉินจ้องมองเพื่อนสนิทสองสามคนดูเหมือนว่าเขาจะ ต้องพูดในเวลานี้ดังนั้นเขาจึงไอสองครั้ง

“อืม กลับประเทศครั้งนี้ คุณเฉียวดูจะเป็นเด็กดีมากขึ้น..

“ฮ่าๆๆๆ เด็กดี อีฟานเป็นเด็กดี ?”

จินซกุนเกือบหัวเราะน้ำตาไหลแล้วตบโต๊ะ

เล่ยเซียวเค่อก็ยังนิ่งเช่นนั้น และพูดขึ้น

“ฉันบอกโอเฉิน อย่ามาหลอกเรา”
อีฟานเหมือนปีศาจ เขาคิดจะเป็นเด็กดี พวกผู้หญิงทำให้เขา เป็นเหรอ?

“ก็ใช่ พ่อของเขาฝึกฝนเขาในเทคนิคการต่อสู้และการต่อสู้ ทุกชนิด มีร่างกายที่แข็งแรง

ทำให้ผู้หญิงหลงใหล

ฉันจำได้ว่าฉันพบซูเปอร์โมเดลในฝรั่งเศส

เธอพูดกับฉันอย่างน่าสงสาร

บอกว่าอีฟานเพื่อนของคุณดุร้ายมากจนเธอลุกขึ้นจากเตียง ไม่ได้เป็นเวลาสองวัน

แต่ตอนนี้เธอไม่สามารถติดต่อเขาได้และขอให้ฉันหาเขา

ผู้หญิงคนนี้ราคาถูกและเธอกำลังจะตาย

เธอยังคิดถึงอีฟานอยู่”

หลิวโอเฉินสูดลมหายใจและพูดช้าๆ: “อีฟานเหมือนจะเปลี่ยน รสนิยมแล้ว”

“อะไรนะ!!” จินซกุนและเล่ยเซียวเค่อมองไปที่หลิวโอเฉินอ ย่างไม่เชื่อ
เปลี่ยนรสนิยม?

ชายผู้เหี้ยมโหดอย่างเฉียวอีฟานคนที่ทิ้งผู้หญิงเหมือนทิ้ง เสื้อผ้า เขาเปลี่ยนรสนิยมของเขาได้อย่างไร จวินซกุนได้ถามขึ้นและน้ำเสียงสั่น

“คงไม่ใช่ว่า…..เฉียวอีฟานชอบผู้ชายหรอกนะ?”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ