ตอนที่ 4 ตื่นเต้น

“เรียบร้อย! เธอรีบไปอาบน้ำได้ละ พวกเราต้องรีบ เข้านอนกัน! พรุ่งนี้ยังมีเรื่องให้ทำอีกเยอะ” ฉินจุ้นยื่นมือ ออกมาหยิบสัญญาที่อยู่ในมือของเสี่ยวซิงแล้วเดินไปที่ ตู้นิรภัยห้องนอน

“พวกเรา?” เสี่ยวซิงหัวใจสั่นรัว ไม่ใช่แต่งงานปลอมๆ หรอ? หรือว่าต้องนอนกับเขาหรอ? เสี่ยวซิงสูดหายใจ

ฉินจูนล็อกตู้นิรภัยเรียบร้อย หันกลับไปเห็นสายตา ตกใจคู่นั้นของเสี่ยวซิง ก็รู้ทันทีว่าเสี่ยวซิงกำลังคิด อะไรอยู่ มองเธอด้วยสายตาที่ไม่ควรแก่การชอบใจ “วางใจเถอะ!” ฉันไม่แตะต้องเธอหรอก ฉันฉินจุ้นไม่ สนใจสาวน้อยที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะแบบเธอหรอก! รีบ ไปอาบน้ำ! ชุดนอนเตรียมไว้ให้เธอแล้ว ก็อยู่ในห้อง อาบน้ำแหละ” ฉินจูนพูดจบก็ขึ้นเตียงนอนหลับตาลง คืนนี้เขาเหนื่อยมากแล้ว สัญญาแต่งงานปลอมใบนี้ ทำให้เขาคิดหนักจนสมองจะระเบิด แต่คิดๆแล้วก็คุ้ม อย่างน้อยมันก็ทำให้เขาใช้ชีวิตหนึ่งปีได้อย่างสงบ!

เสี่ยวซิงถูกฉินจู้นพูดจนเขินอายมากกว่าเดิม ทำไม เขาแค่มองก็รู้ว่าเรากำลังคิดอะไรอยู่? มองไปร่างที่สูง ใหญ่นอนหลับอยู่บนเตียง เสี่ยวซิงค่อยๆเดินเข้าห้อง อาบน้ำอย่างช้าๆ

น้ำอุ่นรดลงมาบนศีรษะเสี่ยวซิง น้ำไหลลงผ่านตัวเธอ เป็นทาง ตอนนี้ในใจเธอสับสนไปหมดแล้ว! เธอไม่รู้จะ ทำยังไงกับเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างไม่คาดคิดนี้ คิดๆแล้วฉินจู้นคนนี้ก็เผด็จการจริงๆ ไม่อธิบายอะไรเลยก็ดึงเธอให้ เซ็นสัญญาละ ตอนนี้อยากจะกลับคำก็ไม่ทันแล้ว! กลับ มาคิด: รับบทเป็นภรรยาของเขาก็คือทำงาน เพียงแต่ รูปแบบของงานไม่เหมือนกัน! ขอเพียงไม่ให้เธอทำเรื่อง แย่ๆพวกนั้นก็พอแล้ว ถ้าอาศัยเงินเดือนของสาวใช้ ถึง ไม่กินไม่ใช้สองปีก็ยังคืนหนี้หนึ่งล้านไม่หมด! แต่ทำงาน นี้หนึ่งปีก็สามารถคืนหนี้เขาหมด งั้นหลังจากนั้นก็เก็บ เงินส่งไปให้ที่บ้านได้แล้ว

คิดมาถึงตรงนี้ ในใจเธอรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมานิดหน่อย แต่เขาบอกว่าเราเป็นหญิงสาวที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ครั้งก่อนก็บอกว่าเรายังเป็นสาวใสซื่อบริสุทธิ์ แต่ปีนี้เธอ อายุสิบแปดปีบริบูรณ์แล้ว! เธอไม่มีเสน่ห์ดึงดูดสักนิด เลยหรอ? เสี่ยวซิงมองกระจกดูหุ่นที่แบนเรียบของตัว เองที่ดูไม่ได้เลย ไม่รู้เพราะอะไรคำพูดไม่กี่คำของเขา ทำให้ในใจของเสี่ยวซิงรู้สึกผิดหวังมาก

เสี่ยวซิงอาบน้ำเสร็จ สวมใส่ชุดนอนที่ฉินจูนเตรียมไว้ ให้เธอ นี่คืองานอย่างหนึ่ง ชุดนอนสีชมพูอ่อนผ้าไหมแท้ ปักรายละเอียดมาก รูปแบบก็ดูงดงาม อีกอย่างไม่โชว์ เนื้อเยอะด้วย

เสี่ยวซิงเปลี่ยนชุดเสร็จก็ค่อยๆเดินออกจากห้องน้ำ อย่างเบาๆ โคมไฟที่ผนังค่อยๆสลัวลง แสงไฟอบอุ่น ส่องไปบนหน้าเขาอย่างชัดเจน เขาหล่อมากจริงๆ! คิ้ว เข้มสองข้างเป็นทรงมาก จมูกเป็นสันโด่ง ข้างล่างเป็น ริมฝีปากบางๆ…….

“มองพอแล้วยัง? ขึ้นเตียงมานอน!” ฉินจูนที่หลับตาอยู่นั้นจู่ๆก็พูดออกมา

“อื้ม!” เสี่ยวซิงคิดไม่ถึงว่าเขาจะยังไม่หลับ รีบตอบ อย่างกระวนกระวาย หน้าของเสี่ยวซิงก็แดงขึ้นมา เรา เองไม่ได้มีเจตนาจะแอบมองเขากลับถูกเขาจับได้ แต่ เขาก็ไม่ได้ลืมตานะ? เขารู้ได้ยังไงว่าเรามองเขาอยู่ล่ะ?

มาไต้หวันเดือนกว่าแล้ว เสี่ยวซิงคิดถึงบ้านมากๆ คิดถึงแม่ คิดไปคิดมาเสี่ยวซิงก็เก็บไปฝัน

ช่วงที่สะลึมสะลือ เสี่ยวซิงรู้สึกร้อนชื้นที่ส่วนล่างของ ร่างกาย เธอลืมตาอย่างขี้เกียจ

พระอาทิตย์ตะวันออกค่อยๆขึ้น แสงสีขาวส่องทะลุผ้า ม่านเข้ามา เสี่ยวซิงหันศีรษะไปดู ที่นอนข้างๆก็ว่างแล้ว ได้ยินเสียงล้างหน้าแปรงฟันในห้องน้ำ ที่แท้เขาก็ตื่น แล้ว

วินาทีต่อมา เสี่ยวซิงยื่นมือลงไปจับข้างล่าง ทั้งเปียก ทั้งเหนียวติดนิ้วเธอ เสี่ยวซิงเอามือมาดู บนนิ้วมือเธอ เต็มไปด้วยของเหลวสีแดงแปะอยู่ คือเลือด! เสี่ยวซิง ตกใจ นี่มันอะไร? ทำไมถึงมีเลือด? เสี่ยวซิงรีบเปิด ผ้าห่มออก มองเห็นผ้าปูที่นอนที่ขาวสะอาดล้วนถูกย้อม ไปด้วยรอยเลือด เห็นตรงนี้แล้ว เสี่ยวซิงตกใจจนขวัญ เสีย! นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ทำไมอยู่ดีๆเลือดถึงได้ ไหลออกมาเยอะขนาดนี้? อีกอย่างก็ไหลออกมาจาก ข้างล่างด้วย หรือว่านี่เป็นเลือด?

ฉินจูนหลังจากล้างหน้าแปรงฟันเสร็จ ก็เห็นดวงตาคู่นั้นของเสี่ยวซิงเต็มไปด้วยความตกใจกลัว เธอนั่งเหม่ ออยูบนเตียงไม่ขยับเลย เหมือนกับถูกทำให้ตกใจขวัญ เสียอย่างงั้น ฉินจูนขมวดคิ้วเดินเข้าไป

“เธอเป็นอะไร?”

ได้ยินเสียงของฉินจูนแล้ว เสี่ยวซิงเงยหน้าขึ้นอย่าง เจ็บปวด “ฉันอาจจะตาย!” ดูเหมือนฉันจะทำตามสัญญา ที่ทำไว้หนึ่งปีไม่ได้แล้ว!

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น? รีบพูดมา!” ฉินจู้นฟังที่เสี่ยวซิงพูด ก็รู้สึกทนไม่ไหว

เสี่ยวซิงไม่ออกเสียงอะไรเลย แต่เปิดผ้าห่มให้เขาดู เลือดแดงสดที่อยู่บนเตียง

“นี่เกิดขึ้นได้ยังไง?” ฉินจุ้นจ้องเสี่ยวซิงอย่างเย็นชา ทันใดนั้นก็เห็นว่าชุดนอนของเธอก็เลอะเหมือนกัน พอ มองที่ตัวเธอกับหน้าที่ไร้เดียงสานั้น เขาก็เข้าใจถึง สาเหตุทันที

“มันไหลออกมาจากตรงนี้!” เสี่ยวซิงชี้ไปที่ร่างกาย ตัวเองอย่างเขินอาย หลังจากนั้นเงยหน้าขึ้นถามทันที : “ฉันใกล้จะตายแล้วใช่มั้ย? “ฉันจะต้องมาตายจากที่ ต่างถิ่นจริงๆหรอ?” สายตาของเสี่ยวซิงเผยความเศร้า โศกและจำใจออกมา

มองไปที่เด็กสาวน่ารักแถมเซ่อซ่าตรงหน้าคนนี้ ฉินกู้ นรู้สึกตลกมาก เม้มริมฝีปากบางๆเหมือนยิ้ม แต่ยังคงไม่ได้เผยรอยยิ้มออกมา

สายตาที่โศกเศร้าของเสี่ยวชิงดวงนั้นสะเทือนถึง จิตใจที่อ่อนโยนของฉินจูน อดไม่ได้ที่จะยื่นมือไปลูบ ศีรษะเธอ “ปีนี้เธออายุเท่าไรแล้ว?” ฉินจูนพูดช้าๆอย่าง ชัดเจน

ได้ยินเสียงถามจากบนศีรษะ เสี่ยวซิงก้มศีรษะแล้ว พูดว่า : “สิบแปดปีค่ะ!” รู้สึกถึงความอบอุ่นจากมือใบ ใหญ่ที่อยู่บนศีรษะ ทันใดนั้นในใจของเสี่ยวซิงก็ไม่ได้ รู้สึกตื่นเต้นและเศร้าเหมือนเมื่อกี้แล้ว

“แต่ก่อนตรงนั้นเลือดเคยไหลออกมามั้ย?”

เสี่ยวชิงส่ายศีรษะเบาๆ

“ไม่เป็นไรหรอก! นี่เป็นเรื่องธรรมดา เธอไปอาบน้ำ ก่อน หลังจากนั้นใช้กระดาษทิชชูรองบนกางเกงใน อีก สักพักฉันจะพาเธอไปซื้อผ้าอนามัยเอง ไปเถอะ!” ฉินจู นตีศีรษะเสี่ยวซิงเบาๆ เขาก็สงสัยตัวเองทำไมวันนี้เขา ถึงมีความอดทนได้เช่นนี้

เสี่ยวซิงพยักหน้า ลงจากเตียงไปห้องอาบน้ำอย่างว่า

ง่าย

ฉินจูนมองไปที่รอยเลือดบนเตียง ก็ยกมุมปากขึ้น คิด ในใจ: จริงๆอยากให้คนมาทำความสะอาดรอยเลือด บนนี้ ดูแล้วครั้งนี้ไม่ต้องแล้วล่ะ! หันไปมองเสียงน้ำไหล จากห้องอาบน้ำ เด็กคนนี้นานขนาดนี้ยังไม่เคยมีประจำเดือน ดูแล้วน่าจะสารอาหารไม่เพียงพอ!

“ป้าจาง! เรียกคนมาทำความสะอาดห้องผมหน่อย” ฉินจิ้นหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาติดต่อแม่บ้าน

“ได้ค่ะ! คุณชาย” เสียงของป่าจางดังขึ้นที่ปลายสาย

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ฉินจูนและเสี่ยวซิงนั่งอยู่ที่โต๊ะ อาหารหรูของห้องอาหารตระกูลฉิน แน่นอนว่าคน สำคัญทั้งสองท่านของตระกูลฉินกำลังสำรวจเสี่ยวซิง ก็ เมื่อสักครู่นี้ป้าจางไปรายงานเหยาเฟินแล้ว สาวใช้ที่เธอ ส่งไปในห้องนอนของฉินจูนก็เห็นหมดทุกอย่าง ในตอน ที่สาวใช้เก็บกวาดห้องนอนของฉินกู้นอยู่ เสี่ยวซิงอา บน้ำเสร็จเดินออกมาจากห้องอาบน้ำพอดี บวกกับบน เตียงมีรอยเลือด สาวใช้ก็เข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น จึง รีบไปฟ้องหัวหน้าแม่บ้านป้าจางอย่างเกินจริง

“อาจูน นายจะแต่งงานกับหล่อน เสี่ยวซิงจริงๆใช่มั้ย? ไม่มักง่ายไปหน่อยหรอ?”

เหยาเฟินมองไปที่ลูกชายถามด้วยความเป็นห่วง เธอ ฝันไปจริงๆคิดไม่ถึงลูกชายเธอจะเลือกหนึ่งในสาวใช้ มาแต่งงานด้วย

“หม่ามี้! ผมตัดสินใจแล้วครับ อีกอย่าง…….ผมจำเป็น ต้องรับผิดชอบเสี่ยวซิง!”ฉินจูนตั้งใจจับมือเสี่ยวซิงที่ วางอยู่บนต้นขาเพราะความตื่นเต้น

เสี่ยวซิงได้ยินที่ฉินจูนพูด ยิ่งก้มหัวลง นอกจากจะอายแล้วเธอยังไม่กล้าสบตาสายตาของพวกเขาด้วย เพราะแต่ไหนแต่ไรเธอไม่เคยพูดโกหก

“แต่เสี่ยวชิงพึ่งจะอายุสิบแปด!” เหยาเป็นรีบหาเหตุ ผล ใจของเธอก็กำลังเต้นรัว พูดถึงบ้านฐานะรวยจน ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ขอเพียงพื้นเพเป็นคนบริสุทธิ์ แต่เสี่ยว ชิงคนนี้ก็เด็กเกินไป! รูปร่างทั้งเล็กทั้งเรียบ! พอดูก็รู้ แล้วยังโตไม่เต็มที่ งั้นอีกนานแค่ไหนถึงจะเอาหลานให้ เธอได้?

ฉินจุ้นมองไปที่ฉินเจี้ยนหาวที่ไม่ได้พูดอะไรสักคำ “ดังนั้นผมเตรียมตัวจะพาเสี่ยวซิงไปแต่งงานที่ประเทศ ซูดาน! จะไม่จัดงานแต่งที่ไต้หวัน ทุกอย่างเอาแบบ เรียบง่าย

“จะเป็นไปได้ยังไง? ตระกูลฉินเราแต่งสะใภ้เข้า จะ มาทำตามใจได้ยังไงกัน?”เหยาเฟินพอฟังก็คัดค้าน ทันที

“หม่ามี้ อายุของเสี่ยวซิงยังแต่งงานไม่ได้ ดังนั้นผม เลยจะพาเธอไปแต่งงานที่ประเทศซูดาน

รอผ่านไปกี่ปีพวกเราค่อยจัดใหม่ก็เหมือนกัน!”ฉินจู้ นอธิบาย

เหยาเฟินมองไปที่ฉินเจี้ยนหาวที่นั่งอยู่ อยากให้เขา พูดปฏิเสธออกมาสักคำ