ตอนที่ 13 เหน็บแนม

ไม่สนใจสายตาที่ประหลาดใจหรืออาจจะดูถูกของคน พวกนั้น จักรชัยขึ้นไปนั่งบนรถตำรวจอีกครั้งอย่างสง่า ผ่าเผย

สำหรับเพลงพิณที่ทำให้เสียเกียรติ เขาก็ไม่ได้ใส่ใจ เหตุผลหนึ่งก็เพราะเห็นแก่ชลธิชา อีกเหตุผลหนึ่งก็เพราะ อีกไม่นานเพลงพิณก็จะโดนคำพูดของตนเองตบหน้า

ส่วนซาสี่แม้ว่าเขาจะปล่อยผ่านไป แต่เทิดไทก็คงไม่ ปล่อยเขาไว้แน่ๆ และยิ่งกว่านั้นจักรชัยก็ไม่เคยคิดจะ ปล่อยเขาไปแต่แรกอยู่แล้ว

สำหรับเพลงพิณที่คิดว่าครั้งนี้ครอบครัวของเธอมีฝีมือ มาก จักรชัยก็ไม่มีอะไรจะพูด ทำได้เพียงบอกว่าวันที่ ทุกข์ยากของเธอเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น

แต่ทั้งหมดนี้ก็ไม่เกี่ยวข้องกับเขา

มือถือแบตหมดไปแล้ว จักรชัยมองไปนอกรถนึกถึง เรื่องที่เกิดขึ้นในไม่กี่วันนี้ ทั้งหมดล้วนแต่มากเกินกว่า วงจรชีวิตปกติของเขา แต่กลับไม่มีสักเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้อง กับผู้หญิงเลย

เฮอะ ผู้หญิง!

จักรชัยนึกถึงอลินดาขึ้นมาอีกครั้ง ชีวิตก่อนหน้า นี้นอกจากการทำงาน แทบจะล้อมรอบไปด้วยการ เปลี่ยนแปลงของผู้หญิงคนนี้ ตอนนี้เธอกลายเป็นเครื่องมือที่ทำให้เตียงอบอุ่นของคนอื่นอย่างฉับพลันแล้ว

ทั้งหมดนี้ราวกับเป็นแค่เค้าโครงเรื่องที่มักจะปรากฏอยู่ ในละคร

“คุณชายครับ พรุ่งนี้เช้าซาสี่จะถูกปล่อยตัวออกมา เพื่อความปลอดภัยของคุณ พวกเราจัดคนไว้คุ้มกันคุณ เรียบร้อยแล้วครับ ถึงตอนนั้นรบกวนคุณชายอย่าคลาด จากสายตาจากบอดี้การ์ดนะครับ”

คำพูดของคนขับทำให้จักรชัยประหลาดใจอยู่บ้าง แต่ ก็ไม่ได้พูดอะไร เห็นคนขับเหมือนกับว่ายังพูดไม่จบ จึง แสดงเจตนาให้เขาพูดต่อไป

“เรื่องของเมื่อคืนวานเป็นเพียงแค่การทะเลาะชกต่อย กัน มากที่สุดสองวันก็จะถูกปล่อยตัวออกมา แต่ตามที่ พวกเราตรวจสอบ อีกสามวันเขาจะร่วมลักลอบค้ายาเสพ ติด ถึงตอนนั้นก็จะเป็นวาระสุดท้ายของเขาจริงๆแล้ว”

ฟังถึงตรงนี้ จักรชัยกลับไม่ได้ประหลาดใจ ไม่มี อันธพาลสักคนที่จะสะอาดบริสุทธิ์จริงๆ เผยแพร่ ภาพยนตร์ลามกเล่นการพนันค้ายาเสพติดมักจะต้องมีสัก อันน่ะแหละ ไม่ว่าจะเป็นอันไหน ถ้าเกิดโดนจับตามองก็ ต้องโดนจับโยนเข้าคุกกันทั้งนั้น

จักรชัยไม่สนใจว่าเขาจะโดนจับเพราะโทษฐานที่ ทำความผิดประการใด เพียงต้องการให้ชีวิตที่เหลือของ เขาผ่านไปอย่างไม่ราบรื่นก็พอแล้ว

“ขอบคุณที่บอกครับ
พูดจบ จักรชัยมองไปข้างนอกอีกครั้ง แล้วก็หลับไป โดยไม่รู้ตัว จะว่าไปแล้วหลังจากเมื่อวานตั้งแต่ที่โรง พยาบาลก็ไม่ได้นอนอีกเลย

“คุณชายคะ คุณควรจะลงจากรถได้แล้วค่ะ”

เสียงที่นุ่มนวลปลุกเขาขึ้นมาแล้ว จักรชัยยังคงงงๆอยู่ นิดหน่อย รู้สึกเหมือนตนเองกำลังฝันอยู่

เห็นน้ำทิพย์ที่ยืนอยู่ข้างรถรอเขาลงมา ในที่สุดจักรชัย ก็ได้สติ

ตอนนี้น้ำทิพย์สวมชุดนางพยาบาลสีขาว ขาทั้งคู่สวม ถุงน่องสีขาวทำให้เขาคิดเพ้อเจ้อ ก็ไม่รู้ว่าเพื่อให้สะดวก ดูแลเขาที่โรงพยาบาลหรือเพราะเหตุผลอื่นใด

“ชุดวันนี้เหมาะสมกับคุณมากกว่าชุดเมื่อวานนะ”

ใบหน้าของน้ำทิพย์มีรอยยิ้มพิมพ์นิยม ประคองจักรชัย ลงมาจากรถ

“ประธานพล พวกเขาได้ยินเรื่องเมื่อคืนวานกันแล้วนะ คะ คุณชายคิดๆดูแล้วกันว่าจะอธิบายอย่างไร

เพิ่งพูดจบ ดอกเหมยก็พุ่งกระโจนเข้ามา ดึงจักรชัยไป ถึงด้านหน้า

“คุณพระ แผลบนหัวทำไมถึงใหญ่ขนาดนี้ สมองกระทบ กระเทือนเมื่อวานยังไม่ดีขึ้นเลยนะ วันนี้ก็มาอีกแล้ว สรุป ว่าเป็นใครกัน อย่าให้ฉันรู้นะ ฉันไม่ปล่อยเขาไว้แน่
จักรชัยได้ยินคําพูดของดอกเหมย ก็เหมือนได้ยินความ เป็นห่วงอย่างเต็มที่ไปโดยปริยาย แต่คำพูดนี้ทำให้เขา ไม่รู้ว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี

แต่ดอกเหมยเป็นห่วงมากมายขนาดนั้น ในสายตาของ เธอจักรชัยได้รับความทรมานมากมาย ต่อไปวันข้างหน้า จะไม่ให้เขาได้รับความทุกข์แม้แต่วินาทีเดียว

ดอกเหมยที่พูดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ใจของจักรชัยมีความสุข จนพูดไม่ออก

“ผมไม่เป็นไรครับแม่ จริงๆครับ ผมรับประกันเลยว่า พวกนั้นน่าเวทนากว่าผมอีก อีกอย่างตอนที่ลงสามมารับ ผมยังมุ่งมาที่เรื่องนี้โดยเฉพาะ จะไม่ปล่อยปละละเลย พวกเขาอย่างเด็ดขาดครับ”

คำพูดนี้ก็เหมือนกับตอนเด็กๆที่โอ้อวดประกาศนียบัตร ของตนเองให้แม่ดู

แต่ดอกเหมยกลับเป็นเพราะเสียงนั้นของจักรชัย จึง ไม่มีสติไปพักใหญ่เลย

“พ่อเชื่อลูก จักรชัยของพวกเราเก่งที่สุดอยู่แล้ว

ตอนนี้ยศพลยืนอยู่ด้านหลังของดอกเหมย ก็ได้ยิน เสียง“แม่”ไปโดยปริยายแล้ว เปรียบเทียบกับดอกเหมย ที่ลุกลี้ลุกลนไม่รู้จะทำตัวอย่างไร เขาสงบมากกว่าอย่าง เห็นได้ชัด

“เอ๊ะ แล้วลุงสามของลูกล่ะ มารับลูกแล้วเขาอยู่ไหน?”
จักรชัยแอบชำเลืองมองไปที่คนขับรถ ในหัวคิดอย่าง รวดเร็ว แล้วก็พูดออกมา: “ตอนที่กำลังจะถึง จู่ๆก็มี โทรศัพท์ด่วนเข้ามาครับ ยังบอกอีกว่าอยากพาผมไปกิน ของอร่อย ก็คงต้องเป็นคราวหน้าแล้ว”

“พี่สามนี่นะ ไม่ได้มาบ้านพวกเราตั้งนานแล้ว เขาไม่รู้ หรือ ไม่ง่ายเลยที่จักรชัยจะกลับมา ไม่นึกว่าจะยังไม่มี อีก” ดอกเหมยบ่นๆนิดหน่อย จักรชัยจึงรีบทำตัวเองให้ วุ่นวาย

“แม่ครับ ผมค่อนข้างปวดหัว พวกเราไปหาหมอก่อนดี ไหมครับ”

“ใช่ๆ ลูกสำคัญกว่า

พูดแล้วดอกเหมยก็รีบดึงจักรชัยเข้าไป เรื่องของเทิด ไทก็ทิ้งไว้ข้างหลัง ยศพลยิ้มแล้วพยักหน้าให้กับจักรชัย ถือเป็นคำชมเชยของเขา

เทิดไทนิสัยอย่างไร แล้วเขาจะไม่รู้ได้อย่างไร แค่ดูก็รู้ แล้วว่าจักรชัยช่วยปกป้องเขา

จักรชัยเห็นโรงพยาบาลที่อยู่ด้านหน้าไม่ใช่ที่เดียวกับ ก่อนหน้านี้แล้ว กวาดสายตามองไป โอบล้อมไปด้วย ต้นไม้มากมาย แล้วก็ได้ยินเสียงร้องของนกที่ไม่รู้จักชื่อ ด้วยใช่ไหม

คฤหาสน์กี่หลังที่ตั้งอยู่ตรงกลาง ราวกับเป็นดินแดนอันแสนสุข
“คุณชายคะ ต้องการให้ฉันช่วยเช็ดตัวให้ไหมคะ? ร่างกายของคุณมีบาดแผลยังอาบน้ำไม่ได้”

เอ่อ? เช็ดตัว!

“ไม่ต้อง”

ตอนที่จักรชัยพูดก็ไม่กล้าเงยหน้า กลัวว่าท่าทางที่ อึดอัดของตนจะตกลงต่อหน้าแม่ของเขา

แต่ก็ยังทำให้ดอกเหมยสังเกตเห็น ยิ้มแล้วค่อยๆมองทั้ง สองคน กำชับน้ำทิพย์ไม่กี่คำก็ไปแล้ว

ตอนนี้ในห้องจึงเหลือเพียงแค่พวกเขาสองคน จักรชัย สายตาสั่นไหวสับสน ไม่รู้ควรจะมองตรงไหนดี

ไม่นานภาพของน้ำทิพย์ก็ผุดเข้ามาในหัวของจักรชัย เต็มไปหมด กลิ่นอ่อนๆของหญิงสาวก็ถือโอกาสที่เธอเข้า มาใกล้แออัดอยู่ที่ปลายจมูกของจักรชัย

มือค่อยๆบีบเข้ามาจนกลายเป็นกำปั้น กลัวว่าจะควบคุม ตนเองเอาไว้ไม่ได้ ก็เลยยื่นมือออกไป

“เรื่องวันนี้ต้องขอบคุณคุณแล้ว”

จักรชัยพูดอีกเรื่องหนึ่งขึ้นมา ใช้โอกาสนี้เบี่ยงเบน ความสนใจของตนเอง

ตอนที่ออกมาจากสถานีตำรวจ จักรชัยเพิ่งจะรู้ว่ากอง กำลังตำรวจที่ปรากฏตัวออกมาไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
ตอนที่น้ำทิพย์เตรียมจะไปรับเขากลับมา ประจวบ เหมาะกับเจอคนของซาสี่กำลังโทรเรียกคนอยู่ แล้วยัง พูดถึงชื่อของจักรชัยอีกด้วย หลังจากสังเกตเห็นความ ผิดปกติ จึงโทรไปแจ้งลุงสามของจักรชัยทันที ถึงได้ช่วย พวกเขาเอาไว้ได้ทันเวลา

“ในเมื่ออยากจะขอบคุณฉัน คุณจะยังใช้ตาของคุณ แอบมองต่อไปอีกหรือ?”

น้ำทิพย์ยิ้มแล้วพูดขึ้นหลังจากช่วยเขาเก็บของ

เรียบร้อยแล้วก็ออกจากห้องคนไข้

มือถือของจักรชัยชาร์จแบตเต็มพอดี แค่เปิดดูก็เห็นผู้ หญิงที่เรียกตนเองว่าเฟื่องฟ้าเพิ่มเขาเป็นเพื่อน

เพิ่งตอบตกลงก็โทรวีดีโอมา เป็นผู้หญิงที่ขายมือถือคน นั้นนั่นเอง เปิดวีดีโอขึ้นมาก็เป็นภาพที่เพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ สวมแค่เสื้อแขนกุดกับกางเกงที่ขาสั้นมาก เสียงอ่อน หวานลอยออกมา

“ฉันคิดว่าคุณยังเป็นนักเรียนเสียอีก ไม่คิดว่าทำงาน แล้ว ตอนแรกคิดว่าจะไปหาไปคุยเล่นกับคุณ”

พูดๆอยู่มือถือของเฟื่องฟ้าที่ไม่ได้ถือเอาไว้ดีๆก็ตกลง ไป กลับประจวบเหมาะที่จะทำให้จักรชัยเห็นท่อนล่าง อย่างชัดเจน