ตอนที่ 1 แฟนสาวผู้บูชาเงิน

กรี๊ด!

ได้ยินเสียงร้องที่ตื่นตระหนกตกใจปะทุขึ้นมาจากฝูง ชนอย่างฉับพลัน จักรชัยแค่รู้สึกว่าสมองของตนเองว่าง เปล่า ของเหลวอุ่นๆไหลลงมาอาบแก้ม จากนั้นก็จมลึกลง ไปในความมืดมนทันที

ตอนที่เขาฟื้นขึ้นมา หมอที่สวมชุดกาวน์สีขาวสามคน ยืนล้อมรอบอยู่ข้างเตียง ในสายตามีความเบื่อหน่ายอยู่ เล็กน้อย

“ในเมื่อฟื้นแล้ว ก็โทรหาคนในครอบครัวก่อน รีบให้พวก เขาจ่ายเงินมา ศีรษะของคุณได้รับบาดเจ็บ ต้องได้รับ การรักษาอย่างเร่งด่วน

จักรชัยยังไม่ได้สติสักเท่าไหร่ ก็ได้ยินพยาบาลคนหนึ่ง ที่ยืนอยู่ข้างหมอกำลังบ่นอยู่ตลอด

จักรชัย เป็นนักศึกษาที่เพิ่งเรียนจบ ไม่ง่ายเลยกว่าจะ หางานได้ มีแฟนแล้ว เห็นว่าใกล้จะถึงวันวาเลนไทน์ จึง อยากจะใช้เงินที่เก็บออมเอาไว้ไปซื้อของขวัญให้เธอ แต่กลับไม่คิดว่าระหว่างทางจะเกิดอุบัติเหตุที่ไม่คาดฝัน ตอนที่เดินผ่านไซต์งานก่อสร้างแห่งหนึ่ง ก็โดนก้อนหินที่ ตกลงมาจากด้านบนกระแทกใส่หัว

ตอนที่เขาโดนนำตัวส่งโรงพยาบาล เนื่องจาก สถานการณ์น่าเป็นห่วง จึงทำการตรวจสอบเบื้องต้นแล้ว ครั้งหนึ่ง ก็พบว่าสมองของเขามีเลือดคั่ง แต่มือถือของเขาพังไปแล้ว ติดต่อคนในครอบครัวไม่ได้ ไม่มีคนจ่ายค่า รักษาพยาบาลให้เขา หมอจึงต้องรอให้เขาฟื้นขึ้นมาแล้ว เรียกคนมาจ่ายเงินก่อน

หมอไม่กี่คนนั้นพูดจบ เมื่อเห็นเขาไม่ตอบสนอง ก็วาง ใบเสร็จรับเงินไว้บนตัวของเขาโดยตรง จักรชัยอดทน จากความเจ็บปวดที่ศีรษะพอประมาณประเมินค่าใช้จ่าย คร่าวๆ ไม่คิดว่าจะตั้งเจ็ดพันกว่า ตกตะลึงอยู่บนเตียง อย่างฉับพลัน

เพราะเขาเป็นแค่นักศึกษาที่เพิ่งเรียบจบ ไม่มี ประสบการณ์การทำงาน ไม่ง่ายเลยที่จะมีบริษัทรับเขา เอาไว้ เงินเดือนที่ได้ก็เพียงแค่ถูไถให้ไม่ต้องนอนริมถนน เท่านั้น

จักรชัยนึกถึงพ่อแม่ของตนเอง ที่หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน เพราะต้องเพาะปลูกตลอดปี จึงทั้งดำทั้งผอม เงินที่เขา เรียนมหาวิทยาลัยก็เป็นเงินที่คนในครอบครัวเก็บเล็ก ผสมน้อยเอาไว้

ถ้าไม่มีเงินรักษาอาการป่วย ก็จะเป็นเขาคนเดียวที่ล้ม ลง แต่ถ้าทำให้คนในครอบครัวรู้ว่าค่ารักษาพยาบาลตั้ง เจ็ดพันกว่า กลัวว่าคนที่ล้มจะไม่ใช่เขาคนเดียวแล้ว

คิดอยู่พักใหญ่ จึงเพิ่งนึกถึงคนๆหนึ่ง บางทีอาจจะช่วย เขาได้

“ขอยืมมือถือของพวกคุณสักหน่อยได้ไหม? ผมจะโทร หาคนที่บ้าน!”
พยาบาลคนที่พูดเมื่อครู่หยิบมือถือออกมาจากกระเป๋า อย่างค่อนข้างเบื่อหน่าย ให้ไว้บนมือของจักรชัย จักร ชัยเห็นการกระทำทั้งหมด แต่เขาก็พูดอะไรไม่ได้ ทำได้ เพียงเก็บกดความโมโหเอาไว้

“ใคร?” ต่อสายโทรศัพท์ เสียงผู้หญิงคนหนึ่งที่มีความ รำคาญปนอยู่เล็กน้อยลอยออกมา

จักรชัยเลียริมฝีปากที่ค่อนข้างแห้งผาก ด้วยความกลัว ว่าอีกฝ่ายจะวางสาย จึงรีบเอ่ยปากขึ้น

“อลินดา ฉันเอง จักรชัย”

“อ้อ มีอะไรหรือ?”

“ฉันได้รับบาดเจ็บตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว ให้ฉันยืม เงินรักษาตัวหน่อยได้ไหม?”

จักรชัยพูดจบ อีกฝ่ายเงียบไปพักใหญ่ไม่พูดอะไรเลย ตอนที่เขากำลังจะเอ่ยปากอีกครั้ง อลินดาก็ส่งเสียงที่เย็น ชาออกมา

“เฮอะ จักรชัยตั้งแต่เมื่อไหร่ที่คุณปัญญาอ่อนขนาดนี้ ไม่มีเงินไม่อยากซื้อของขวัญให้ฉันก็ช่างเถอะ ยังจะใช้วิธี อย่างนี้มาหลอกเอาเงินจากฉันอีก ฝันไปเถอะ! ต่อไปก็ไม่ ต้องมาหาฉันบ่อยๆนะ คนอย่างคุณ ตายคาโรงพยาบาล ไปเลยจริงๆก็คงจะดี

พูดจบ อลินดาก็ตัดสายโทรศัพท์ทันที ไม่ให้โอกาสจักร ชัยเอ่ยปากอธิบายอย่างสิ้นเชิง ได้ยินเสียงสายไม่ว่างของปลายสายลอยออกมา ใจของจักรชัย ตกลงไปถึง จุดต่ำสุดอีกครั้ง

เงินเดือนก่อนหน้านี้ของเขานอกจากเก็บไว้เพื่อค่าเช่า ห้องและค่าอาหารที่จำเป็น ที่เหลือก็ให้อลินดาเป็นคน ดูแลทั้งหมด แม้ว่าจะไม่มากเท่าไหร่ แต่อย่างน้อยก็มีถึง เจ็ดแปดพัน ไม่นึกเลยว่าอลินดาจะเมินเฉยขนาดนี้