บทที่ 8 อีกมุมที่ปากแข็ง

เสิ่นเสี่ยวซีเรียนจบมหาวิทยาลัยในการบริหารจัดการ โรงแรม แต่ตอนนี้เธอกลับเกลียดมันซะเหลือเกิน เธอ ไม่อยากกลับเข้าไปทำงานในโรงแรมอีกแล้ว แต่ไม่ อยากจะไปสะกิดโดนแผลนั้นอีก

“คุณเสิ่นถ้าหากว่าไม่มีปัญหาอะไร พรุ่งนี้คุณก้มาเริ่ม งานได้เลย”

ตอนที่หัวหน้าของบริษัทอสังหาริมทรัพย์ที่รับสมัคร พนักงานบอกกับเธออย่างนี้ เธอดีใจมาก นับว่าเป็นเรื่อง ดีเรื่องแรกหลังจากที่เธอเลิกกับกู้หมิงจวิ้นเลยทีเดียว แต่บ้านตอนนี้หายาก ส่วนใหญ่ต้องเช่าหนึ่งปีขึ้นไป เสี่ยวซีจ่ายไม่ไหวขนาดนั้น แม้ว่าเงินจำนวนนี้สำหรับกู้ หมิงจวิ้นแล้วจะเป็นแค่เงงินจำนานน้อยนิด แต่เธอก็ไม่ อยากจะได้เงินเขาแม้สักนิด

ตอนที่เธอกลับถึงบ่น กู้หมิงจวิ้นไม่อยู่ เสิ่นเสี่ยวซีอาบ น้ำอยู่ที่ห้องน้ำชั้นหนึ่งแล้วพบว่าไม่ได้หยิบชุดชั้นในมา

เธอตกใจ ก็จำได้ว่าหยิบมาแล้ว ไปไหนได้

ในห้องรับแขกกู้หมิงจวิ้นที่กลับมาถึงบ้านใจก็ยังคง หดหู่มาก

ตลอดมาเวลาที่เขากลับมาถึงบ้าน เธอก็จะมาคอย ช่วยเขาถอดรองเท้า หยิบรองเท้าแตะมาให้ แต่วันนี้ กลับไม่มี
เขาหยิบรองเท้าแตะผ้าออกมาชั้นรองเท้าเอง

ตอนที่เขาเดินเข้ามาในบ้านเขาเห็นเสื้อในสีแดงเพลิง ที่หล่นอยู่

เขาก้มลงไปเก็บ นิ้วเรียวหยิบสายเสื้อในขึ้นมา ดวงตาของเขาปรากฏรอยยิ้มขึ้นมาอย่างประหลาด ริม ฝีปากบางที่ไม่ค่อยจะยิ้มก็ยิ้ม แล้วเดินเข้าไปในห้อง ของเธอ

ห้องนั้นเป็นห้องนอนแขก ไม่มีสติกเกอร์สีแดง เครื่องหมายของงานแต่งงานติดอยู่ในห้องก็ดูไม่อบอุ่น อย่างมาก

มุมห้องมีกระเป๋าของเธอวางอยู่

กู้หมิงจวิ้นนั่งรออยู่บนเตียงอย่างสบายๆ

เสี่ยวซีที่กำลังอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ ไม่ได้ยินเสียง กุกกักด้านนอกก็คิดว่าเขาคงยังไม่กลับมาก็ใส่ชุดนอน คลุมตัวเดียวแล้วก็เดินออกไปอย่างนั้น

เมื่อเธอเข้าไปในห้องสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป

ทำไมเขาถึงได้อยู่ตรงนั้น

ผมที่เปียกชื้นของเธอร่วงลงมาปกที่หน้าอก ชุดนอน ที่บางแสนบางก็คลุมยอดอกของเธอไม่มิด ทุกอย่างก็ ปรากฏสู่สายตา
เสี่ยวซีมองตามเขาก็พบว่าเขากำลังมองหน้าอกเธอ อยู่ หน้าของเธอก็แดง

ท่าทีเขินอายของเธอช่างดูน่ารักทำให้ใจเขารู้สึก แปลก

เสี่ยวซีรู้สึกตัวก็บิดตัวหนีเอายกมือขึ้นบัง คุณ เข้ามา ได้อย่างไร

เขาลุกขึ้นมองเธอที่กำลังตื่นเต้น ก็ยิ่งอยากแกล้ง เขา ตั้งใจเดินเข้าไปหาเธอพูดเสียงต่ำ “ฉันว่านะ เราเองก็ ยังไม่ได้หย่ากัน ฉันเองก็ยังคงมีสิทธิ์อยู่

“สิทธิ์อะไรของคุณ”

เธอมองเข้าอย่างไม่เข้าใจ มองดูร่างกายของเธอ พวกเขาอยู่ใกล้กันมาก ใกล้จนได้ยินเสียงลมหายใจ ของกันและกัน และได้กลิ่นเหล้าอ่อนๆ

มือของเขาลูบไปที่ลำคอขาวๆของเธอ เขารู้สึกถึง ชีพจรของการเต้นของหัวใจเธอ เสี่ยวซีตระหนักถึง สัญญาณอันตราย ความรู้สึกของเธอบอกว่าให้เธอหนี ไป แต่เมื่อเธอหมุนตัว มือของเขาก็จับแขนของเธอแน่น เขาโอบเอวของเธอ หน้าอกแข็งแกร่งของเขาแนบกับ หลังของเธอ ลมหายใจอุ่นกระซิปอยู่ที่หู “เสี่ยวซี จะหนี ไปไหน

เขาคือสามีของเธอ แต่ทุกครั้งที่จะใกล้ชิดกันเธอก็ อยากจะหนีไป
ตรงนี้เองที่ทำให้กู้หมิงจวิ้นไม่พอใจเป็นอย่างมาก

มือข้างหนึ่งของเขาโอบเอวของเธอ มืออีกข้างก็ลาก ลงจากลำคอไปที่หน้าอกอย่างอบอุ่น ตอนที่เธอตกใจ จนคิดอะไรไม่ออก มือของเขาก็กุมลงไปทั้งเต้าแล้วบีบ ลงไป ความรู้สึกแปลกใหม่ที่อยากจะลิ้มลองก็ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นอ่อนโยนมากขึ้นอย่างสอดประสานกัน

เสี่ยวซีรีบร้อนที่จะเอามือของเขาออกไป หน้าก็แดง “คุณจะทำอะไรกันแน่”

ตอนแรกเขาก็คิดว่าจะแกล้งเล่นๆแต่ก็เพราะเธอทั้ง สวยและหอมไปทั้งตัว เลือดลมของเขาพลุ่งพล่านไป หมดแล้ว เสียงของเขาแหบแห้ง “เธอว่ายังไงล่ะ คิดว่า ฉันจะทำอะไรกับผู้หญิงอย่างเธอ”

เขาต้องการเธอ…

ตั้งแต่แต่งงานกันมา ที่ทุกที่ใกล้กัน เขาเองก็ห้ามใจ ไม่ได้ทุกครั้งอยากจะครอบครองเธอ

แต่พอถึงช่วงเวลาสำคัญ เธอก็มักจะมีวิธีทำให้เขา ต้องเป็นอันต้องล้มเลิก

กู้หมิงจวิ้นเอาคางวางไว้บนไหล่ของเธอ ผมที่ดำสนิท ของเขายังมีหยดน้ำที่ไหลย้อยลงมาที่เสื้อผ้าจนเปียก ไปหมด ทำให้เขาตาแดงไปหมด

“กู้หมิงจนอย่าทำแบบนี้ เราตัดสินใจแล้วว่าเราจะเลิกกัน

เธอเริ่มจะดิ้น อยากจะสะบัดเขาให้หลุด เธอเขาก็กุม ไหล่สองข้างของเธอไว้ แล้วก็ผลิกตัวเธอเข้ามากดเธอ ไว้ที่กำแพง พูดอย่างโมโหว่า “มันคือการตัดสินใจของ เธอ

เขายังไม่ได้ตกลงเลยว่าจะเลิกกัน

การหย่าก็ยิ่งแต่จะทำให้เรื่องยุ่งมากขึ้น ถ้าเขาอยาก จะอยู่กับอานนี้ต่อไปอย่างไม่มีอุปสรรคก็ยังคงต้องรอ ต่อไปอีกหน่อย

เสี่ยวซึมองเขาสายตาที่กำลังครุ่นคิดเหมือนมีกระแส น้ำวนอยู่ที่นั่นเหมือนเธอกำลังจะถูกดูดเข้าไปในนั้น

เธอไม่เข้าใจ เขาเองก็มีผู้หญิงอีกคน ทำไมเข้ายัง

อยากจะใช้ชีวิตอยู่กับเธอต่อไป

ใบหน้ารูปไข่ที่ขาวใสเหมือนกับเครื่องกระเบื้องภาย ใต้แสงสลัวย้อมแสงทำให้เธองดงามกระจ่างตา ดวงตา กลมโตส่องประกายสดใส ปากที่ถือดีของเธอที่กู้หมิงจ รื้นเคยหยอกล้อ เขาเองไม่เคยสังเกตภรรยาตัวเอง อย่างละเอียดเลยว่าเธอไม่ได้ว่าง่ายหรือเป็นเด็กดีอย่า ที่เขาคิด

มุนนี้ของเธอก็เป็นอีกด้านหนึ่งเธอเป็น