บทที่ 19 สุนัขที่ตายแล้ว

ใบหน้าที่ละเอียดอ่อนของถึงหน่วนเวยยิ้มอย่างเย็นชา ราวกับว่า มั่นใจในชัยชนะเมื่อกำลังเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่อ่อนแอ และรังสี ที่เธอแผ่ออกมาทั่วร่างกายนั้นแม้กระทั่งกงหยูก็สามารถสัมผัสได้

“ฟ้องฉัน?” นิ้วเรียวของเธอค่อยๆ จับที่คางของตู้เยว่เซินและ พูดอย่างราบเรียบ “คุณจะเอาอะไรมาฟ้องคะ?”

“ถังหน่วนเวย คุณอย่าได้ลำพองใจไปหน่อยเลย! ร้านกาแฟ ระดับสูงอย่างนี้มีกล้องวงจรปิดแน่นอน คุณรอขึ้นศาลได้เลย” ใบหน้าของตู้เยว่เซินยังคงเจ็บอยู่ หลังจากเห็นใบหน้าที่เย้ยหยัน ของถึงหน่วนเวย ทันใดนั้นก็ตอบสนองทันที “ฉันรู้แล้ว เพราะ คุณแพ้ในศาล และตอนนี้แฟนของตัวเองก็ทิ้งมาอยู่กับฉัน คุณ คงเจ็บใจใช่ไหมคะ แต่จะทำยังไงได้ล่ะ ความรู้สึกมันไม่สามารถ บังคับกันได้”

เธอเหลือบไปที่หลิวเฉิงผู้ซึ่งทำตัวเหมือนเป็นอากาศอยู่ข้าง เธอ “ถ้าคุณชอบผู้ชายกลับกลอก เปลี่ยนสีง่ายแบบนี้ก็เชิญเอา ไปได้เลยค่ะ ฉันอาจเหมือนสุนัขที่ตายแล้ว เสียใจอยู่สองสามวัน ก็คงไม่เป็นอะไรแล้ว” ถังหน่วนเวยเป็นผู้หญิงแกร่ง จะไม่ยอมให้ ใครเหยียบย่ำศักดิ์ศรีง่ายๆ “โอ้ใช่ ฉันลืมบอกคุณ ฉันรู้ว่ากล้อง วงจรปิดของร้านกาแฟนี้อยู่ตรงไหน ดังนั้นฉันจึงได้เตรียมตัวล่วง หน้าก่อนที่จะตบคุณแล้ว” เธอก้าวไปด้านข้าง เผยให้เห็นกล้อง วงจรปิดด้านบน ก่อนจะยิ้มเรียบๆ “มุมแบบนั้น ไม่เห็นตอนที่ฉันตบคุณหรอกค่ะ”

กงหมู่รู้สึกสงสัยเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้นขึ้นมา

หลังจากดูกล้องแล้ว ตู้เยว่เป็นก็รู้ทันทีว่าทำไมถึงหน่วนเว ยก้าวเท้าถอยหลังก้าวหนึ่งก่อนจะตบเธอ

“คุณ!” เลือดของตู้เยว่เป็นขึ้นหน้า พูดไม่ออกอยู่เป็นเวลานาน

หลิวเฉิงจับมือตู้เยว่เซินอยู่ข้างๆ แล้วพูดเบาๆ ว่า “พอแล้ว ถอยกันคนละก้าว เราไปกันเถอะ”

ตู้เยว่เซินสะบัดมือของหลิวเฉิงอย่างรุนแรง และพูดด้วยความ โกรธ “ไปเหรอคะ! จะปล่อยให้ผู้หญิงคนนี้ตบฉันฟรีๆ เหรอ? หลิวเฉิงคุณจะปล่อยไปอย่างนี้เหรอ?”

หลิวเฉิงหันหน้าไปทางหน้าต่างอย่างกลุ้มใจ สิ่งที่ผู้ชาย รำคาญใจที่สุดก็คือผู้หญิงทะเลาะกัน และในสถานการณ์แบบนี้ ความเงียบเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด

อารมณ์ของถังหน่วนเวยเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ในเวลานี้เมื่อใน ใจยิ่งโกรธ รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอก็ยิ่งสดใส “คุณไม่รู้หรอก เหรอคะ ว่าเขาก็ทำได้แค่นั้น ไม่อย่างนั้นจะชอบคุณได้อย่างไร?”

“ถังหน่วนเวย คุณอย่าทำเกินไปหน่อยเลย” สีหน้าตู้เยว่เชิ

“เฮ้อๆ” ถังหน่วนเวยหัวเราะอย่างมีความสุข “ตู้เยวเงิน คุณ ไม่ได้ล้อฉันเล่นใช่ไหม ฉันทำเกินไป? คุณพาแฟนของฉันมา แสดงความรักต่อสาธารณชนอย่างโจ่งแจ้งแบบนี้ และยังไม่คิดจะให้ฉันพูดอะไรหน่อยเหรอคะ?”

“ผู้หญิงสารเลว!” ตู้เยว่เซ็นโกรธจนหน้ามืด ยกมือขึ้นหมายจะ ตบดนตบหน้า ถังหน่วนเวยยื่นหน้าออกไป และไม่หลบใดๆ ยืน อยู่นิ่งพร้อมจะรับฝ่ามือจากเธอ แต่ก็มีมือหนึ่งมือจับไว้ได้

ว้าว มือที่สวยงาม นิ้วมือขาวเรียวยาว ราวกับงานแกะสลัก ศิลปะ ที่เคยพบบนอินเทอร์เน็ต เส้นเลือดบนแขนนั้น แค่มองก็รู้ ว่าเป็นคนที่ชอบออกกำลังกายเป็นประจำ เมื่อเงยหน้าขึ้นมอง ในตอนที่ถังหน่วนเวยเห็นเจ้าของมือ ในใจของเธอก็เหมือนไฟที่ ถูกดับด้วยน้ำเย็น โดยไฟนั้นไม่เหลือให้เห็นแม้แต่ร่องรอย

นี่นับเป็นโชคร้ายใช่ไหม วันนี้ตอนเธอออกมาต้องไม่ได้ดูการ ทํานายดวงชะตาแน่ๆ เธอถึงได้เจอเรื่องแบบนี้ ในใจถึงหน่วนเว ยอดไม่ได้ที่จะไตร่ตรองอย่างเงียบๆ

“ขอโทษนะครับ แฟนของผมทำอะไรให้คุณไม่พอใจรึเปล่า ครับ?” รอยยิ้มของกงหมู่ดูเหมือนสายลมในฤดูใบไม้ผลิ ผมสีบ ลอนด์นั้นทำให้เขาดูสูงส่งเหมือนเจ้าชาย ดวงตาสุนัขจิ้งจอกคู่ นั้น เพียงแค่ยิ้ม ผู้หญิงก็ต่างพากันหลงใหล

ยกเว้นแต่ยังหน่วนเวย ตอนนี้ในหัวเธอมีเพียงความคิดเดียว เธอชกเขาและยังให้ชื่อปลอมกับเขาอีก ในสถานการณ์แบบนี้ เพียงพอแล้วที่กงหยู่จะเอาเรื่องเธอ แต่จะทำอย่างไรได้ มืออีก ข้างของกงหมู่พาดมาที่ไหลของเธอ ในสายตาของคนอื่นคงดู หวานกันมาก แต่มีเพียงเธอเท่านั้นที่รู้ว่ามือนั้นใช้แรงกดลงมา มากขนาดไหน
ที่แท้ก็เป็นรอยยิ้มที่แฝงเลศนัย

ใบหน้าของถังหน่วนเวยทำได้เพียงนิ่งเฉยได้เท่านั้น

ตาของตู้เยว่เซินเบิกกว้าง หลังจากเห็นกงหมู่สามารถเห็นดาว ระยิบระยับในสายตาของเธอ “คุณชายสามบ้านกง? ทำไมคุณ ถึงอยู่ที่นี่?”

ไม่กี่วันที่ผ่านมา กงหมู่ก็มาพบเธอ ในเวลานั้นทั้งสำนักงาน กฎหมายก็คึกคักขึ้นมา บอกว่าเธอค้นพบเหมืองทองคำแล้ว เธอ ก็แอบยิ้มอย่างเงียบๆ นั่นเป็นเพราะการแสดงในศาลของเธอ โดดเด่นมาก หลังจากได้เห็นหนังสือพิมพ์ กงหมู่รักเธอตั้งแต่แรก เห็นงั้นเหรอ?

เมื่อเธอปรากฏตัวต่อหน้ากงหมู่ ชายหนุ่มที่หล่อเหลาที่ดู เหมือนเทพบุตร พูดเพียงประโยคเดียวว่า “ให้ตายเถอะ! กล้า หลอกผมได้อย่างไร” จากนั้นเขาก็ออกจากสำนักงานกฎหมาย โดยไม่หันกลับมามอง แม้แต่พูดทักทายก็ไม่มี

ตู้เยว่เซินกลายเป็นตัวตลกของสำนักงานกฎหมายเนื่องจาก เหตุการณ์นี้

“ผมพาเธอมาหาอะไรดื่มที่นี่ครับ” กงหมู่ปล่อยมือของตู้เย เงิน พร้อมรอยยิ้มอ่อนโยนที่มุมปากของเขา และมองไปที่ถังหน่ วนเวยด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรักเอ็นดู ราวกับว่าเธอเป็น ที่รักของเขา

ทันใดนั้นใบหน้าของตู้เยว่เซินก็เปลี่ยนสี “คุณพูดว่า เธอเป็น แฟนของคุณเหรอคะ?”
ถังหน่วนเวยผู้ที่เต็มไปด้วยกลยุทธ์กลวิธีและชั้นเชิง ก็ไม่คิดจะ ปล่อยโอกาสนี้พลาดไปได้ เธอจึงนำมือไปเกี่ยวที่แขนของกงห อย่างใกล้ชิด ใบหน้าเปลี่ยนไปเป็นสาวหวาน และพูดว่า “ขอโทษนะ ที่เมื่อครูฉันพูดโกหก จริงๆ แล้วฉันไม่ได้ทำงานอยู่ แต่มาดื่มกาแฟกับเสี่ยวหมู่

เสี่ยวหมู่(กงหมู่)? ปากของกงหมู่กระตุกโดยอัตโนมัติ ถ้า สามารถทำได้ล่ะก็ เขาอยากจะโยนผู้หญิงคนนี้ลงในแม่น้ำจริงๆ เล่นมากเกินไป!

ให้ตายเถอะ! ถ้ารู้ว่าเป็นคนดีมันยาก เขาคงไม่ลงไปเล่นใน เรื่องนี้แน่! ในตอนนั้นเขาก็ไม่รู้ว่าเขาคิดอย่างไร เมื่อเขาเห็น ตู้ เยว่เซินยกมือจะทำร้ายเธอ เขาก็ก้าวไปข้างหน้าทันที เดิมที่คิด ว่าผู้หญิงที่ชื่อถังหน่วนเวยจะเป็นเหมือนกระต่ายสีขาวตัวเล็กๆ แต่ไม่คิดว่าเธอจะเป็นสุนัขจิ้งจอกที่ฉลาดแกมโกง ครั้งนี้เขา คุณชายสามบ้านกงที่ขึ้นชื่อเรื่องการมองคน นับว่าได้มองพลาด ไปแล้ว

ในขณะนั้นหลิวเฉิงรู้สึกมึนงง เขาไม่อยากจะเชื่อ และถามด้วย น้ำเสียงสั่นเทา “เวยเวย พวกคุณ……..เริ่มคบกันตั้งแต่เมื่อไหร่ กัน?”

ถังหน่วนเวยเงยหน้าอย่างภาคภูมิใจ “หลิวเฉิง ฉันเลิกกับคุณ แล้ว ดังนั้นฉันคงไม่จำเป็นต้องรายงานเรื่องนี้ให้คุณฟังใช่ไหม คะ?”

เพียงแค่ช่วงเวลานี้ ถึงหน่วนเวยก็รู้สึกดีใจที่ได้เลิกกับชายคนนี้ เพื่อที่เธอจะได้เสพสุขกับผู้ชายอีกคนที่ออกมาช่วยเธออย่าง เปิดเผย

“คุณคะ แต่ว่าเธอ….” ตู้เยว่เซินยังคงต้องการที่จะพูดอะไร บางอย่าง แต่ถูกขัดจังหวะโดยกงหมู่ “ขอโทษนะครับ ผมยังมี ธุระต่อ ผมและเวยเวยคงต้องขอตัวก่อน พวกคุณเชิญตามสบาย ครับ”

ในตอนที่กำลังจะพาถังหน่วนเลยออกไป ไม่คาดคิดว่าผู้หญิง ในอ้อมแขนของเขาจะดึงเขาไว้