บทที่ 16 เกลียดอะไรมักได้อย่างนั้น

ช่างซิว อคิดอยู่นาน ก่อนตอบด้วยน้ำเสียงยังไม่แน่ใจ “ดู เหมือนว่าจะเคยมั้งครับ

หานพ้นไปบนโต๊ะอีกครั้ง นี่เขานอนกับผู้หญิงไปกี่คน

แล้วกัน??

ซูป้านเซียไม่มีท่าทีแปลกใจเลย เธอยังคงกินอาหารต่อไป การแสดงออกนิ่งสงบ “เธอยังพูดว่าเธอกำลังตั้งท้อง และจะให้ ลูกรับผิดชอบ”

ครั้งนี้เป็นตาของช่างซิวจื่อ ที่ร้อนรนขึ้นมา “รับผิดชอบ? ล้อ เล่นรึเปล่า ผมจําไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเคยนอนกับเธอรึเปล่า จะรับผิด ชอบได้อย่างไร?”

“จำไม่ได้ ไม่ได้หมายความว่าไม่เคยนะ” ซูป้านเชี่ยค่อยๆ ยก สายตา และมองไปที่ช่าง “ในตอนที่พ่อของพวกลูกก่อเรื่องไว้ จนแม่ที่พวกลูก เขาก็จำไม่ได้”

ช่างจู่จู่ๆ ก็ข้าวติดคอ และก็หัวเราะออกมา “ที่รัก เรื่องเมื่อ นานมาแล้วไม่ต้องพูดถึงหรอก”

“ถ้าเด็กคนนั้นเป็นลูกของผม จะให้ผมทำอย่างไร?” ช่างซิวจื้อ วางตะเกียบลงบนโต๊ะ แล้วจ้องมองออกไป

ซูป้านเซี่ยพูดด้วยน้ำเสียงปกติ พร้อมสายตาราบเรียบ “ถ้า เป็นลูกของลูกจริงๆ ก็แต่งงานกับเธอ”
อะไรนะครับ? แต่งงาน ช่างวอลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันที พร้อม พูดด้วยน้ำเสียงที่ดังขึ้นเรื่อยๆ “แม่ครับ แม่ล้อผมเล่นเหรอ ครับ?”

“ที่แม่พูดเมื่อครู่ แม่ก็จะพูดเรื่องนี้กับลูกอย่างจริงจังเหมือน กัน”

เสียงเริ่มดังขึ้น คนอื่นๆ ที่อยู่รอบโต๊ะก็เลือกกินข้าวไปอย่าง เงียบๆ ถึงแม้ไม่ได้เปล่งเสียงออกมา แต่ใครก็รู้ว่า ถ้าบ้านเซีย โกรธขึ้นมา ทั้งบ้านจะต้องอยู่ไม่เป็นสุขแน่ๆ

ในเวลานี้เลือกที่จะปกป้องตัวเองจะดีซะกว่า คนที่เหลืออยู่ต่าง มองกันและกัน และอยู่อย่างเงียบๆ

“แม่กำลังบีบบังคับให้แต่งงานเหรอครับ?” ใบหน้าของช่าง ซิว อนั้นไม่พอใจเล็กน้อย หลังจากเลิกกับเวนซิน เขาก็ไม่เคย คิดถึงเรื่องแต่งงานอีกเลย เขาจะไม่แต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น นอกจากเวนซิน

“ลูกเป็นคนก่อเรื่องไว้ ก็ต้องรับผิดชอบ” คำพูดของซูบ้าน เซียนั้นมีความหมายแฝงอยู่

“พ่อกับแม่อายุสามสิบกว่าถึงจะแต่งงาน แล้วทำไมผมจะต้อง มาแต่งงานเร็วด้วย?” ช่างซิวจื้อทำท่าไม่อยากจะเชื่อ

ซูป้านเซียเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย และพูดอะไรบางอย่างที่ทำให้ ทุกคนรอบโต๊ะชะงัก “ตอนนั้นที่พ่อของลูกอายุยี่สิบสี่ยังเป็นหนุ่ม บริสุทธิ์อยู่ แต่ลูกเชี่ยวชาญอย่างกับอะไรดีแล้วไม่ใช่เหรอ?”
จีซูซานหัวเราะเบาๆ และถามช่างจู “เป็นไปได้เหรอคะ พ่อ คะ พ่ออายุยี่สิบสี่ ยัง บริสุทธิ์อยู่เหรอคะ?”

ช่างมองที่หานอย่างดุเดือด และก้มศีรษะกินข้าวต่อไป แต่ในหัวใจกลับมีน้ำตาไหล ที่รัก เรื่องแบบนี้ไม่จําเป็นต้องพูด ต่อหน้าเด็กๆ เลย มันน่าละอายเกินไป

ช่างซิวจื้อนั้นมึนงงกับคำพูดของซูป้านเซีย และยังคิดหาเหตุ ผลที่จะมาลบล้างแม่ไม่ได้ ก่อนจะถามต่อไปว่า “แล้วถ้าไม่ใช่ล่ะ ครับ?”

“ถ้าไม่ใช่ ลูกก็ทำตัวเจ้าชู้ต่อไปได้ แม่จะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับ ลูกจนกว่าลูกจะแต่งงาน” เห็นได้ชัดว่าความคิดของซูป้านเชี่ยน นไม่สามารถเข้าใจได้ง่ายๆ สำหรับคนทั่วไป ยิ่งไปกว่านั้น อาจมี เพียงคนเดียวที่พูดถึงลูกชายตัวเองว่าเป็นคนเจ้าชู้

ช่างซิวจื่อไม่มีอะไรจะพูดต่อ เขากลับไปที่โต๊ะอาหาร แต่กลับ ไม่อยากอาหารแล้ว ปัญหาเดียวที่รบกวนเขาในเวลานี้คือ เขา เคยนอนกับผู้หญิงที่ชื่อ JJ รึเปล่า

ระหว่างทางกลับไปที่อพาร์ตเมนต์ ช่างซิวจื้อโทรศัพท์หาจี เหวยอัน “ช่วยฉันหาข้อมูลผู้หญิงที่ชื่อ JJ ที่ฉันต้องการ ประวัติการใช้ชีวิตของเธอทั้งหมด”

“เจ้านายครับ ถ้าคุณไม่ให้ชื่อเต็มกับผม มันจะหายาก…….”

“นั่นคือเรื่องของคุณ! ผมแค่ต้องการผลลัพธ์!!!”

“ครับ เจ้านาย”
ช่างซิวจื่อวางหูโทรศัพท์มือ กระแทกพวงมาลัยอย่างรุนแรง ดวงตาที่คมลึกของเขาก็ดูเหมือนเหวลึก จุดอ่อนของเขามีเพียง คนที่เขารัก เขาจะไม่ทําตามความตั้งใจของบ้านเซี่ย แม้ว่าเขา จะถูกขอร้องให้เลิกกับเวนซิน เขาก็จะทำแบบเดียวกัน

ตอนนี้ สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือหาผู้หญิงคนนี้ชื่อ JJ จะดีที่สุดถ้า เด็กไม่ใช่ของเขา แต่ถ้าใช่ เขาก็จะทำให้เธอเปลี่ยนคำพูด ผู้ หญิงประเภทนั้นแค่ใช้เงินก็กำจัดได้แล้ว

คนเฒ่าคนแก่มักจะพูดว่า เกลียดอะไรมักได้อย่างนั้น ประโยค นี้เหมาะกับถังหน่วนเวยที่สุด

ร้านกาแฟสุดหรู สุภาพบุรุษและสุภาพสตรีต่างแต่งตัวอย่าง หรูหรา และยังมีเพลงผ่อนคลายจากแซกโซโฟน ทำให้ บรรยากาศทั้งร้านกาแฟเต็มไปด้วยความอบอุ่น

เห็นได้ชัดว่าถังหน่วนเวยไม่ชอบพูดคุยธุรกิจในสถานที่แบบนี้ แต่เนื่องจากความพึงพอใจของลูกค้า เธอจึงไม่มีทางเลือก ลูกค้า คือพระเจ้า เธอเป็นทนายฝึกหัดที่เพิ่งสำเร็จการศึกษา และยัง ไม่มีรายได้และฐานลูกค้าที่มั่นคง รอให้เธอมีชื่อเสียงก่อนเถอะ เมื่อถึงเวลานั้นแล้ว เธออยากคุยที่ไหนก็ต้องคุยที่นั่น

“คุณผู้หญิงจางกรณีการหย่าระหว่างคุณกับสามีของคุณเป็น เรื่องที่ยุ่งยากเล็กน้อย เพราะเขามีหลักฐานการนอกใจของคุณ ตามกฎหมาย คุณจะไม่ได้ทรัพย์สินของเขา” ถึงหน่วนเวยอ่านข้ อมูลทั้งหมด แล้วคิ้วบางนั้นก็ขมวดเล็กน้อย และวิเคราะห์ผู้หญิง วัยกลางคนที่ดูสง่าตรงหน้า
“ฉันไม่สนใจว่าเขามีหลักฐานอะไร แต่สิ่งที่ฉันต้องการคือ ทรัพย์สินครึ่งหนึ่งของเขา อย่างอื่นฉันไม่สนใจ!” ผู้หญิงที่ชื่อคุณ ผู้หญิงจางพูดเสียงเจี้ยวจ้าวออกมา พร้อมสีหน้าหยิ่งผยอง “ถ้า คุณไม่สามารถแน่ใจได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าสามารถช่วยให้ฉันชนะ คดีนี้ได้ ฉันก็จะหาคนอื่น จะได้ไม่เสียเวลา!!

ปากของถังหน่วนเวยกระตุกเล็กน้อยอย่างไม่รู้ตัว และจับ เอกสารที่คุณผู้หญิงจางกำลังจะหยิบไป ก่อนพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณผู้หญิงจาง ใจเย็นๆ ก่อนนะคะ ฉันยังพูดไม่จบค่ะ คนอย่าง คุณจางที่ทำธุรกิจใหญ่ คงได้รับผลกระทบจากคนภายนอก ผู้ หญิงก็คงลดลงไม่น้อย เราก็แค่ไปเจอว่าเขามีผู้หญิงคนอื่น นอกจากคุณจะได้ฉีกหน้าผู้หญิงคนนั้นแล้ว ยังสามารถนำเรื่องที่ เขานอกใจมาเป็นเหตุผลหย่าร้างได้อีกนะคะ ฉันเชื่อว่าเรามี โอกาสชนะมาก ในกรณีนี้

เมื่อคุณผู้หญิงจางพูดถึงเรื่องของสามี ก็อารมณ์ขึ้นทันที “เขา จะได้รับผลกระทบอะไร เมียน้อยที่ข้างนอกนั้น ใกล้จะคลอดลูก ของเขาแล้ว! เอาแต่กินเที่ยว มีผู้หญิงไปวันๆ เขาคิดว่าฉันไม่รู้ แต่จริงๆ แล้วฉันรู้ทุกอย่าง!”

ถังหน่วนเวยยิ้มอย่างมืออาชีพ “ถ้าอย่างนั้นก็เป็นเรื่องง่ายที่ จะจัดการเลยค่ะคุณผู้หญิงจาง คุณเพียงแค่จ้างนักสืบให้ติดตาม เขาสักสองสามวัน พอมีหลักฐาน ฉันสัญญาว่าจะช่วยให้คุณได้ ทรัพย์สินครึ่งหนึ่ง หรืออาจมากกว่านั้นแน่นอนค่ะ”

เมื่อคุณผู้หญิงจางได้ยินว่ามีโอกาสชนะ ใบหน้าที่แสดงออก ว่าโกรธของเธอก็เปลี่ยนไปมีความสุขในทันที “ถ้าอย่างนั้นทนายถึง รบกวนคุณด้วย

ในตอนที่กำลังพูด โทรศัพท์มือถือของคุณผู้หญิงจางก็ดังขึ้น เธอหยิบมันขึ้นมา และพูดด้วยเสียงที่ถังหน่วนเวยแทบจะไม่ ได้ยิน “ไม่ต้องรีบร้อน ฉันยังทำธุระอยู่ เดี๋ยวฉันจะไปเดี๋ยวนี้ ที่รัก”

หลังจากวางหูโทรศัพท์ คุณผู้หญิงจางยิ้มให้ถึงหน่วนเวยอ ย่างวางตัวไม่ถูก แต่ถังหน่วนเวยทำเหมือนไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น และยังคงยิ้มอยู่เหมือนเดิม “คุณผู้หญิงจาง ถ้าอย่างนั้นเราก็ทำ ตามนี้นะคะ รอหลักฐานของคุณ แล้วเราค่อยนัดเจอกันอีกครั้ง คุณไปทำธุระต่อได้เลยค่ะ ฉันไม่รบกวนคุณแล้ว

“ค่ะ ค่ะ ถ้าอย่างนั้นฉันไปก่อนนะคะ”