ตอนที่11 าวหยู่เชิงไม่ได้รักแก

“ลู่หยาวแกไม่มีทางยืมได้หรอก! “ซิ่วจอมั่นใจมาก”ธนาคาร ไม่ให้แกหรอกแกก็ไม่มีบ้านไปขายเพื่อนแต่คนของแกก็ยากจน น่าสงสารเนอะเงินสิบล้านแกจะไปเอาจากไหนมา? ”

“ความรักระหว่างแกกับชาวหมู่เชิงแกคิดว่าเขาเคยสนใจด้วย หรอ? ฮ่าๆแกก็น่าจะรู้ตัวดีนะถ้าเขาแคร์แกจริงๆแต่งงานมาตั้ง นานก็ไม่พาแกไปรู้จักกับเพื่อนๆ ในบริษัทเลยหน่อยหรอ

ฟูหซิ่วจือหัวเราะเยาะพูดต่อ : “ว่าไปก็ตลกดีนะฉันเข้าบริษัท ปีกว่าแต่ว่าไม่มีใครรู้เลยว่าเขาแต่งงานแล้วแกว่าตลกปะ? ”

คำพูดง่ายๆค่าเดียวกระทบใจของลู่หยาวจนพังทลาย

ตลก ทําไมจะไม่ตลก?

มันตลกตั้งแต่ตอนที่เธอแต่งงานกับชาวหมู่เชิงแล้วไม่จัดงานมี แค่ทะเบียนสมรสแล้วก็ใบสัญญาที่เขาให้เซ็นแต่เธอก็แต่งไป หน้าตาเฉย

“ลู่หยาวอย่าทำร้ายตัวเองอีกเลย”ฟูหซิ่วจือเดินก้าวไปข้าง หน้าสองก้าวมองหน้าเธอท่าทางต่างและช้า: “ชาวหมู่เชิงไม่ได้ รักอีกอย่างแกกับเขามันคนละระดับไม่ได้ต่างกันแค่นิดเดียวนะ”

หยาวเงยหน้ามองไปทางหวจือ “พวกแกอคบกันเมื่อ ไหร่อยู่ด้วยกันหรอ? ”
ฟูเซิ่วจือคิดไม่ถึงว่าลู่หยาวจะถามแบบนี้เงิบเลยทีเดียวแต่ว่า เธอก็ไม่ได้เอ่ยปากพูดอะไรแต่กลับพลัด ให้ลู่หยาวคิดเองว่าลู่ หยาวจะคิดยังไง

ลู่หยาวหัวเราะก็พอจะเข้าใจแล้วแหละลู่หยาวถึงใบที่อยู่บน นิ้ว ซิ่วจือฉีกทิ้งต่อหน้าต่อตา

ทับกันแล้วฉีกซ้ำๆจนเหลือเป็นซากโยนใส่ซิ่วจือเสียงเธอ เบาะ “หย่าฉันไม่หย่ากับชาวหมู่เชิงแน่นอนแต่เงินนี้แกเก็บไว้ เองละกัน”

ลู่หยาวใช้ไหล่เดินชนเธอแล้วเดินจากไป

ฟู่ ซิ่วจือถึงจะถูกสั่งสอนมาดีแค่ไหนแต่ก็โดนกระทำจนรันทด ตะโกนไปทางหยาว: “แกนี้มันไม่เจียมตัวจริงๆ!

ลู่หยาวไม่ได้สนใจหลังจากที่ส่งคุณแม่ลูกลับที่พักแล้วทนาย โทรมาถามลู่หยาวว่าเงินได้ครบหรือยังอีกไม่กี่วันก็จะขึ้นศาล แล้วลู่หยาวจะพยายามให้เร็วที่สุดวางสายแล้วถอนหายใจ

เธอรู้สึกเสียดายไม่น่าไปฉีกเงินยี่สิบล้านนั้นทิ้งเลยยังไงสัก วันเธอกับชาวหมู่เชิงก็ต้องหย่ากันอยู่ดีเอาเงินยี่สิบล้านของห ซิ่วจือฟรีๆมันไม่ดีตรงไหน?

คุณแม่ลู่ถามด้วยความระมัดระวัง “หยาวหยาวทนาย โทร มาเร่งใช่ไหม? ”

“ไม่เป็นไรแม่ฉันจัดการได้”หยาวยิ้มให้แม่สบายใจ“แม่เก็บ เสื้อผ้าให้ฉันหน่อยฉันจะออกไปซื้อผักกลับมาทำกับข้าวให้โอเครปะ? ”

“หยาวหยาวแกอย่าลำบากขนาดนี้ถ้าไม่มีทางแล้วก็ชั่งมัน เถอะพ่อแกมากสุดก็ติดคุกนานหน่อยแต่แม่มีแค่ลูกสาวคนเดียว ไม่อยากให้แกต้องลำบาก”

“แม่ไว้ใจฉันเถอะฉันมีขอบเขต

ลู่หยาวรับประกันว่าจะไม่ทำอะไรโง่ๆแน่นอนนี้จึงทำให้คุณแม่ ลู่สบายใจหลังจากที่ออกจากบ้านจึงหยิบนามบัตรออกจาก กระเป๋าแล้วกดเบอร์โทรไป: “พี่ว่างไหม? ”

ลู่หยาวถึงร้านคาเฟ่ที่นัดไว้ไม่ถึงสิบนาทีเสียงตงหนานก็มาถึง แล้วเช่นกัน ในอ้อมกอดของเขายังอุ้มเด็กที่น่ารักสดใสไว้คนหนึ่ง อายุประมาณ5-6ขวบอ่อนโยนน่ารักมาก

เสียงตงหนานนั่งลงหัวเราะ “ขอโทษนะบังเอิญงอแงตอน เย็นพอดีพี่ก็เลยไปรับเขากลับมาจากโรงเรียนหน่ะระหว่างทางก็ รถติด”

“ไม่เป็นไร”ลู่หยาวมองไปเถียนเถียนสองสามครั้ง ลูกสาวพี่ น่ารักดีนะ”

เถียนเรียนรู้สึกๆเกรงกลัวคนแปลกหน้าหลบอยู่อ้อมกอดของ เสียงตงหนานตลอดเสียงตงหนานบอกให้เธอทักทายแต่ก็บิดตัว ไปมาไม่ยอมแต่แค่ใช้แววตาอ่อนโยนมองไปที่หยาว

ลู่หยาวมองดูแล้วรู้สึกอิจฉา

ตอนนั้นที่เธอแต่งงานกับชาวหมู่เชิงทุกครั้งที่เห็นคนอื่นอุ้มลูกเธอก็รู้สึกอิจฉาทุกครั้งหลังจากนั้นก็มีความคิดมากมาย ใน สมองเช่นทำให้ถุงยางแตกหรือยั่วยวนชาวหมู่เชิงตอนเมาให้มัน พลาดแล้วท้องมีลูก

ข่าวหยู่เชิงฉลาดกว่าเธอเยอะไม่ว่าเธอจะใช้วิธีไหนเขาก็จับได้ ตลอดบอกเธอว่าอย่าเล่นไปมั่วเขาบอกว่า ในปีนี้บอกว่าไม่เอา ลูกก็คือไม่เอาเด็ดขาด

ก็นั้นหน่ะ ภายในสี่ปีไม่เอาหลังจากสี่ปีก็หย่ากัน