ตอนที่ 7เขาทำให้น้องลำบากใจหรอ

เธอนึกถึงความรักระหว่างเธอกับชาวหมู่เชิงแต่งงานกันสามปี ความสัมพันธ์ของทั้งสองก็ไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงอะไรเหมือน เป็นเพราะใบสัญญาใบเดียวที่ทำให้ทั้งคู่ต้องมาอยู่ด้วยกกัน เหมือนคนแปลกหน้าเท่านั้นเองเผชิญกับความเย็นชาของชาวห เชิงผู้ชายที่แบ่งแยกทุกเรื่องเธออยู่กับเขาไปได้ไงตั้งสามปี

ในขณะนั้นเองหยาวก็เจ็บท้องน้อยแบบบิดสีหน้าของเธอด เลยทันทีขาอ่อนเกือบล้มลง

เสียงตงหนานพยุงไว้กระทันหันเห็นสีหน้าเธอซีดถามด้วย

ความเป็นห่วง : “ไม่สบายหรอ? พี่ส่งน้องไปโรงพยาบาลไม

“ไม่เป็นไร”ลู่หยาวโบกมือไปมาหลีกตัวออกมาจากเขาสีหน้า ทรามานนิดหน่อย : จริงๆแล้วฉันก็อิจฉาพี่เหมือนกันนะถ้าอยู่ แล้วไม่มีความสุขอยากหย่าก็แค่หย่า”

“น้องกับซาวหยู่เชิง……ถึงแม้ว่าเสียงตงหนานไม่ได้กลับมา หลายปีแล้วแต่เขาก็ติดต่อกับลุงอยู่ประจำรู้ว่าลู่หยาวแต่งงาน กับชาวหมู่เชิงได้ข่าวว่าฐานะฝ่ายตรงข้ามก็ไม่ได้มีอะไรขนาด นั้น เขาทำให้น้องลำบากใจหรอ? ”

ลู่หยาวส่ายหัว

ถ้าซ่าวหยู่เชิงทำให้เธอลำบากใจหรือแกล้งเธอหน่อยก็คงดี แต่นี้เขานิ่งเฉย ใส่ตลอดอาทิตย์หนึ่งกลับมาหนึ่งครั้ง บ้าน สําหรับเขาแล้วไม่มีความหมายอะไรเลย

ลู่หยาวอยากพูดอะไรสักอย่างตอนที่เงยหน้าขึ้นมาเห็นคน กลุ่มนึงเดินมาพอดี

ผู้ชายไม่กี่คนสวมใส่ชุดสูทดูเหมือนเป็นพวกนักธุรกิจผู้ชาย คนหน้าสุด ใส่สูทสีเทาผมสีดำเช็ดไปทางด้านหลังอย่างดีบุคลิกดู มั่นคงทำให้มองไปแล้วยากที่จะไม่มอง

ลู่หยาวเห็นร่างที่หุ่นดีมีน้ำมีนวลเดินอยู่ข้างๆเขาสีชุด กระโปรงสีเทาเหมือนของเขาสีที่ดูเรียบง่ายสวมบนตัวของเธอ กลับดูน่าดึงดูดมากผิวขาวยิ้มเล็กน้อยที่มุมปาก

ลู่หยาวยืนตัวแข็งอยู่ตรงนั้นเธอมีความรู้สึกว่าผู้หญิงที่อยู่ ข้างๆของชาวหมู่เชิงก็คือผู้หญิงที่คุยโทรศัพท์กับเธอครั้งก่อนใช แน่ๆ!

ชาวหมู่เชิงที่กำลังเดินมาแต่ไกลก็มองเห็นลู่หยาวแล้วเช่นกัน

ตอนที่เห็นเธอยืนอยู่กับผู้ชายคนหนึ่งขมวดคิ้วอยากพูดอะไร สักอย่างผู้หญิงคนนั้นที่อยู่ข้างๆ เปิดประตูห้องที่จองไว้แล้วพูด ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน : “เชิญด้านในค่ะประธานข่าว”

ลู่หยาวคิดในใจเป็นไปอย่างที่คิดเลยว่าเป็นผู้หญิงที่โทรคุย กับเธอครั้งก่อนเสียงจริงเพราะกว่าในโทรศัพท์อีก

มองชาวหมู่เชิงพาลูกน้องเดินผ่านตนไปไม่พูดคุยอะไรด้วย แม้แต่คำเดียวลู่หยาวหยิกเสื้อ

เธอก็อยากก้าวเดินออกไปอย่างกล้าหาญแต่คิดไม่ถึงว่าจะเจ็บท้องน้อยขนาดนี้ล้มลงไปทั้งตัว

“หยาว ยาว? ”

ข่าวหยู่เชิงกำลังเดินเข้าไปในห้องได้ยินเสียงเสียงตงหนาน เรียกเธอมองไปทางด้านนอกจึงพบว่าลู่หยาวล้มลงบนพรมแดง สีหน้าซีดเขาผลักคนข้างๆออกแล้ววิ่งไปทางเธอ

“ปล่อยมือ”ดันเสียงตงหนานออกอย่างแรงชาวหมู่เชิงอุ้มเธอ ขึ้นสีหน้าตึงเครียดแล้วเดินออกจากบาร์

เสียงตงหนานพอเดาออกว่าเป็นใครไม่ได้วิ่งตามไปแต่แค่กระ พริบตาซ้ำๆ

ข่าวหยู่เชิงอุ้มเธอแล้วไปห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาล

ขณะที่รอเธอเขาก็โทรหาฟูหลิ่วลือผู้รับผิดชอบให้เธอยกเลิก

การประสานงานของคืนนี้ไป

รออยู่ข้างนอกประมาณสิบนาทีประตูผู้ป่วยเปิดออก

คุณหมอออกมาแล้วเอาหน้ากากออกถามชาวหมู่เชิงตรงๆ

“คุณเป็นสามีของเธอ?

ชาวหมู่เชิงพยักหน้าครับ

“ดูแลเอาใจใส่ภรรยาคุณดีๆอย่าให้เธอดื่มเหล้าสูบบุหรี่อีก”

คุณหมอติ: “เธอมีอาการหนาวในอยู่แล้วถ้ายังไม่พักผ่อน รักษาตัวอนาคตอาจจะมีหรือไม่มีบุตรก็เป็นปัญหาแล้วหล่ะผมจะ ให้ยาเธออย่าลืมบอกเธอให้ทานให้ตรงเวลาด้วย”
“ขอบคุณครับหมอ”

หมอเดินไปแล้วแต่เขาก็ยังคงย้อนคิดคำที่หมอพูดเมื่อกี้ใช้มือ นวดกลาง ว

เพราะที่บ้านบังคับเขาไม่แต่งงานกับเธอก็ไม่ได้แน่นอนว่าก็ไม่ พอใจกับรักครั้งนี้เพราะเหตุนี้ตอนที่แต่งงานเขาจึงขอเซ็นสัญญา ต่างคนต่างอยู่ไม่ยุ่งเรื่องของกันก็เพราะหวังว่าตอนที่หย่ากันจะ ได้ไม่ต้องมีอะไรติดค้างกัน

แต่เห็นลู่หยาวใใช้ชีวิตเองแล้วแย่แบบนี้ขี้โรครู้สึกไม่ค่อย สบายใจเท่าไหร่พูดง่ายๆเธอเป็นหญิงสาวที่มีอายุแค่ยี่สิบกว่าไม่ ว่ายังไงเขาก็ต้องดูแลเธอหน่อย

ข่าวหยู่เชิงลงจากตึกโรงบาลไปซื้อโจ๊กร้อนๆ

ตอนที่เดินเข้าไปในห้องผู้ป่วยบังเอิญเห็นลู่หยาวตื่นขึ้นมา ทันทีดูเหมือนว่าพยายามลุกขึ้นนั่ง

“ขยับตัวทำไม”ชาวหมู่เชิงเดินไปวางโจ๊กไว้ที่โต๊ะหยิบหมอน ใบนึงมาวางไว้ที่หลังของเธอให้เธอฟังหมอนอย่างสบาย ไหน บอกว่าดูดบุหรี่แค่ดูดเล่นๆไงแล้วทำไมถึงไปติดมันได้? ” เขาไม่ได้ไปหรอ?