2/1

เมื่อถึงฟลอเรนซ์ ราฟาเอลก็จูงมือมธุรสลงจากเครื่องบินส่วน ตัวและเดินทางต่อด้วยรถลีมูซีนคันยาว ทันทีที่สาวน้อยเห็นรถสี เป็นมันปลาบยาวเฟื้อย มธุรสก็ต้องเบิกตากว้างพร้อมกับห่อ ปากอย่างตกตะลึง

“นี่อย่าบอกนะคะว่า….

“ใช่ เราจะเดินทางต่อด้วยรถคันนี้” ราฟาเอลเฉลย “เชิญ ครับคุณผู้หญิง” มาเฟียหนุ่มโค้งกายให้เล็กน้อยอย่างล้อเลียน

มธุรสมองกิริยาน่ารักนั้นแล้วยิ้มกว้าง

“ขอบคุณค่ะ” เธอย่อตัวลงถอนสายบัวตอบกลับไป เล่นเอา ราฟาเอลต้องยิ้มกว้าง การ์ดที่ยืนอยู่รายรอบหันมองหน้ากัน เพราะแปลกใจที่ได้เห็นรอยยิ้มสว่างไสวของเจ้านายหนุ่มเป็น ครั้งแรกในรอบหลายเดือนที่ผ่านมา

มธุรสเข้าไปในรถคันหรู หญิงสาวขยับที่ว่างให้ราฟาเอล

“เราจะไปไหนกันต่อคะ”

“บ้านของพี่”

“เอ…แล้วน้ำผึ้งจะต้องได้เจอกับใครบ้างคะ น้ำผึ้งจะได้วางตัวถูก”
“ไม่มี เพราะบ้านหลังนี้มีพี่อยู่คนเดียว”

“แล้วคุณพ่อกับคุณแม่ของพราหล่ะคะ”

ราฟาเอลมองหน้านวลนิ่งๆ เขาไม่เคยคิดจะตอบคำถามนี้ กับใคร และไม่ชอบให้ใครมาถามถึงเรื่องส่วนตัว แต่หญิงสาว ตรงหน้าที่กำลังยิ้มบางๆ อย่างสดใสให้เขา ทำให้ราฟาเอลไม่ อาจปิดบังเธอได้

“พี่แยกตัวออกมาอยู่ตามลำพังนานแล้ว แต่จะกลับไปหา

พวกท่านบ้างในยามว่าง

“อีกไกลมั้ยคะกว่าจะถึง

“ไม่ไกล ทําไมเหรอ”

“น้ำผึ้ง…เอ่อ…” มธุรสแก้มแดงจัดก้มหน้างุดอย่างเขินอาย “อยากพักค่ะ”

ความน่ารักของเธอทำให้ราฟาเอลต้องรวบร่างบางขึ้นมานั่ง บนตัก มธุรสเงยหน้ามองสบตาคมอย่างตื่นตระหนก

“มอง อย่างนั้นทำไม”

“พี่ราฟคงไม่…” เพียงแค่คิดถึงสิ่งที่อยากจะพูด พวงแก้มใส

ก็แดงก่ำเป็นมะเขือเทศ

“สาวน้อย ถ้าพี่จะบอกว่าพี่ยังไม่อิ่มล่ะ”

“ห้า…พีราฟว่าอะไรนะคะ”

“หึ หึ เอาเถอะ ตอนนี้พี่อนุญาตให้น้ำผึ้งพักก่อน แต่คืนนี้น้ำผึ้งต้องทำตามหน้าที่แล้วกัน”

มธุรสหน้าสลดลงทันที จริงนะเธอลืมไปซะสนิทว่าตา มราฟาเอลมาเพราะอะไร เธอมีหน้าที่ที่ต้องปฏิบัติต่อเขา หน้าที่ ของนกน้อยในกรงทอง

“น้ำผึ้งรู้ดีค่ะ น้ำผึ้งไม่มีวันลืมหรอกค่ะ” สาวน้อยก้มหน้า ตอบจนคางจรดอก

“ดีแล้วที่ไม่ลืม” ราฟาเอลกอดรัดร่างบางแรงๆ อย่างหมั่น เขียว ก่อนปล่อยร่างแน่งน้อยลงจากตัก “อีกไม่นานก็ถึงบ้านแล้ว ล่ะ แต่ถ้าอยากจะหลับตาลงสักครู่ก็พอได้นะ บ่าของพี่ยังว่างอยู่

มธุรสชาเลืองมองบ่ากว้างของชายหนุ่ม ก่อนเอนศีรษะพิง บ่าอบอุ่นนั้นและหลับตาลง เธอพักผ่อนสายตาแต่สมองกำลัง คิดถึงอนาคตข้างหน้า อีกไม่กี่นาทีข้างหน้ามธุรสยังไม่รู้เลยว่าจะ ได้เจอกับอะไรบ้าง แต่ตอนนี้ขอปิดกั้นทุกสิ่งทุกอย่างจาก มโนภาพเสียก่อน เพื่อเตรียมใจรับกับการเปลี่ยนแปลงครั้ง สำคัญในชีวิต

ไม่กี่นาทีต่อมา รถลีมูซีนคันยาวก็จอดลงที่หน้าตึก 3 ชั้น สาวน้อยต้องบอกว่ามันเป็นตึก แม้จะมีรั้วรอบขอบชิดและ ก่อสร้างเหมือนบ้านหลังใหญ่ก็ตาม บอดี้การ์ดของราฟาเอลลง มาเปิดประตูให้เธอ ทำเหมือนกับว่ามธุรสเป็นเจ้าหญิงตัวน้อยๆ

หญิงสาวมองมือหนาที่วางลงบนบั้นเอวของเธอ ก่อนจะเงย หน้าขึ้นมองเจ้าของมือ และเดินตามแรงดันของมือหนาไปเรื่อยๆ

ภายในโอ่อ่าหรูหรามากเปรียบดั่งโรงแรมห้าเดียวเลยทีเดียว พื้นบ้านปูด้วยกระเบื้องหินอ่อนแต่มีขอบสีทอง และต้อง สงสัยว่าขอบสีทองที่เธอเห็นนั้นมันเป็นทองคำแท้หรือไม่ ชั้นล่าง นี้มีมุมเครื่องดื่มและถัดไปเป็นประตูที่ปิดไว้ คาดว่าน่าจะเป็นห้อง ครัว เมื่อเงยหน้าขึ้นมองเพดานมธุรสก็ต้องตกตะลึงเมื่อเห็นภาพ วาดวิจิตรตระการตาอยู่บนเพดาน และเมื่อราฟาเอลพาเธอเดิน เข้าไปหยุดอยู่กลางบ้าน มธุรสก็เงยหน้าขึ้นอีกครั้งก็ไม่พบ เพดานอีกแล้ว แต่มองเห็นหลังคาบ้านที่เป็นกระจกกว้างมอง ออกไปเห็นท้องฟ้าสีคราม ถ้าหากเป็นเวลาค่ำคืนก็คงเห็นหมู่ ดาวอยู่เต็มฟากฟ้า

ต่ำลงมาจากหลังคากระจก เป็นราวไม้สักทองที่กั้นทุกชั้น เอาไว้เป็นวงกลม โคมไฟระย้าที่เคยเห็นห้อยจากเพดานด้านบน สุดลงมา บัดนี้ไม่ได้อยู่ที่เพดานสูงสุด แต่เป็นห้อยจากเพดาน ของทุกชั้นแทน ซึ่งโคมไฟระย้านี้มีขนาดไม่ใหญ่มากนัก แม้จะ แปลกตาไปบ้างแต่ก็ดูงดงามน่ามอง

“สวยจังค่ะ” หญิงสาวบอกร่างสูงที่ยืนอยู่เคียงข้าง

“ถ้าน้ำผึ้งทำตัวน่ารักๆ น้ำผึ้งจะเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้

มธุรสหมุนตัวหันหน้าเข้าหาร่างสูงทันที ดวงตากลมโตเบิก กว้างอย่างนึกไม่ถึงว่าเขาจะใจปล้ำได้ขนาดนี้

“พีราฟพูดจริงๆ รึเปล่าคะ

“จริงสิ คิดว่าพี่พูดเล่นรึไง” ราฟาเอลตอบแล้วเดินไปที่บาร์ เครื่องดื่ม รินวอดก้าใส่แก้วใบจิ๋วและกระดกแก้วเข้าปาก ความ ร้อนฉ่าของมันที่ไหลผ่านลำคอไปในคราแรกทำให้เขานิ่วหน้าเล็กน้อย ก่อนจะรินแก้วที่สองและกระดกขึ้นอีกครั้ง ชายหนุ่มมัก จะดื่มของร้อน ในเวลาที่กลับจากการเดินทางเสมอ เพราะมัน ทำให้เขารู้สึกว่าได้กลับบ้านสักที

“แต่น้ำผึ้งคงทำให้เราฟพอใจขนาดนั้นไม่ได้หรอกค่ะ”

ราฟาเอลมองสาวน้อยที่ยังยืนนิ่งอยู่ที่เดิม เขาอยากบอก เธอเหลือเกินว่า เขาพอใจเธอตั้งแต่แรกเห็น ยิ่งพอใจมากขึ้นเมื่อ ได้รู้ว่าเขาเป็นคนแรกของเธอ คนอย่างราฟาเอลไม่เคยพาผู้หญิง คนไหนเข้ามาในบ้าน ถ้าไม่ถูกใจจริงๆ และมธุรสก็เป็นคนแรกที่ เขาถูกใจมากขนาดนี้

“ทำไม”