1/2

“ห้อง 3505 บริการแขกดีๆ ล่ะ ถ้าเธอบริการเขาถึงใจ รับรอง ว่าวันนี้เธอรวยแน่ เพราะแขกคนนี้ดูท่าจะกระเป๋าหนักน่าดูเลย ล่ะ” ผู้จัดการหนุ่มบอก

“คะ…ค่ะ”

“เอ้า….อย่าลืมพกถุงไปด้วย แล้วนี่…เธอใช้มันเป็นรึเปล่านี้ ครั้งนี้ครั้งแรกนี่นา”

“ปะ…เป็นค่ะ” มธุรสตอบ ใบหน้าหวานสวยนั้นแดง จริงๆ แล้วเธอใช้ไม่เป็นหรอก เพราะไม่เคยใช้ แต่ถ้าต้องใช้ จริงๆ ก็คงไม่ยากหรอก

“ดีๆ เอาไปสัก 3 อัน ถ้าไม่พอกดลงมาบอกจะให้เด็กเอาขึ้น ไปให้” ผู้จัดการหนุ่มบอกอย่างเห็นเป็นเรื่องปกติ แต่มธุรสไม่ ปกติ หญิงสาวอดหวาดหวั่นไม่ได้ ถ้า 3 อันแล้วยังไม่พอ เธอคง ตายแน่ๆ

“ไปๆ อย่าชักช้า เดี๋ยวแขกรอนานแล้วจะอารมณ์เสียซะ ก่อน” ผู้จัดการหนุ่มบอก และดันหลังมธุรสให้เดินขึ้นไปทันที

หญิงสาวในกายเดินขึ้นไปยังห้อง 3505 ช้าๆ เพื่อเป็นการ ถ่วงเวลา แต่เพียงไม่นานเธอก็เดินมาหยุดลงที่หน้าห้องดังกล่าว สาวน้อยทอดถอนใจออกมายืดยาว ก่อนจะยกมือขึ้นเคาะประตู ห้อง 3 ครั้ง และเปิดประตูเข้าไปช้าๆ ประตูสู่ห้องพล่าผลาญพรหมจรรย์ของเธอ

ร่างสูงของราฟาเอลตอนนี้ได้ถอดเสื้อนอกออกแล้ว เหลือ แต่เสื้อเชิ้ตที่ปลดกระดุมลงหลายเม็ด โชว์แผงอกกว้างล่ำสันและ ไรขนอ่อนแสนเซ็กซี่ หันมามองร่างบางในชุดสีแดงเพลิงที่รัดติ้ว ไปทั้งเนื้อทั้งตัว ยิ่งได้ยลโฉมเธอใกล้ๆ แบบนี้ เขายิ่งปรารถนา เธอมากขึ้น

ใบหน้าหวานรูปหัวใจ ดวงตากลมโตที่ฉายแววหวาดกลัว ออกมาให้เห็นได้ชัดนั้น มองมาที่ชายหนุ่มเขม็ง เรือนร่างของเธอ ดุจนาฬิกาทราย ช่างงดงามและชวนให้อยากลิ้มลอง ชายหนุ่ม เดินเข้าไปหาหญิงสาวช้าๆ ก่อนจะเชยคางมนขึ้น ดวงตาสีคราม เป็นประกายวาวอย่างถูกใจในความงามที่แสนเปราะบางราว แก้วเจียระไนสวยสดงดงามและหาค่าเปรียบมิได้ ริมฝีปากจิ้มลิ้ม นั้นเผยอออกทันทีที่สาวน้อยเงยหน้าขึ้นสบตาสีครามอย่าง หวาดหวั่น ราฟาเอลรู้สึกได้ถึงร่างบางที่กำลังสั่นน้อยๆ

“สวยถูกใจฉันมากเลย สาวน้อย” เขาบอก แล้วกดริมฝีปาก ลงจุมพิตริมฝีปากนุ่มนิ่มและหวานล้ำทันที มธุรสผงะไปนิด มือ บางยกขึ้นยืนอกกว้างทันที ถุงยางอนามัยที่เธอถือร่วงลงสู่พื้น ใบหน้างามเบี่ยงหนีริมฝีปากร้อนผ่าวที่ไล่จุมพิตเธออย่างเอา เป็นเอาตาย

“นี่…สาวน้อย เธออย่าทำให้ฉันคิดว่าเธอเป็นสาว พรหมจรรย์ที่ต้องการจะขึ้นค่าตัวหน่อยเลย เพราะเธอไม่จําเป็น ต้องทำอย่างนั้นหรอก ในเมื่อฉันคิดจะจ่ายให้เธอไม่อั้นอยู่แล้ว เพราะเธอถูกใจฉัน” ราฟาเอลบอก ก่อนก้มลงปิดปากนุ่มอีกครั้งปลายลิ้นสากร้อนสอดเข้าไปในโพรงปากนุ่ม เกี่ยวพันกับเรียว ลิ้นนุ่มน่ารักๆ ของมธุรสอย่างหิวกระหาย ความหวานที่ได้รับยิ่ง ทําให้ราฟาเอลหลงใหล แม้ตัวเขาเองยังไม่อยากเชื่อเลย ผู้ชาย มากประสบการณ์อย่างเขาผ่านผู้หญิงมานักต่อนัก หรือแม้แต่ สาวพรหมจรรย์ ราฟาเอลก็ล่าพรหมจรรย์จากพวกเธอมาก็มาก แต่ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่กระตุ้นอารมณ์ดิบเถื่อนของเขา ให้ลุก โซนได้มากเท่านี้มาก่อนเลย

ความรู้สึกต่อต้าน ในคราแรกเริ่มเปลี่ยนเป็นความซาบซ่าน รัญจวน มธุรสรู้สึกคล้ายตัวเองกำลังจะหน้ามืดเพราะฤทธิ์จูบจาก เขา มือบางต้องยกขึ้นโอบรอบลำคอแข็งแรงเอาไว้เพื่อพยุงตัว เพราะเธอกลัวว่าจะล้มพับไปเสียก่อน ความรู้สึกแปลกใหม่ที่ได้ รับแม้จะไม่อ่อนโยนเท่าที่ควร เพราะเขาคิดว่าเธอไม่ใช่สาว พรหมจรรย์ เรียกเลือดในกายของสาวน้อยให้เดือดพล่าน จน ร่างกายร้อนผ่าวไปทั้งตัว

ราฟาเอลเกาะกุมทรวงอกอวบใหญ่ที่เต็มมือเหมาะเจาะ ราวกับพระเจ้าสร้างเธอขึ้นมาเพื่อเขาโดยเฉพาะ มือหนาบีบ เคล้นเบาๆ ก่อนจะดึงรั้งชุดแดงเกาะอกลงต่ำได้อย่างง่ายดาย เพราะเนื้อผ้าที่เป็นผ้ายืด มือหนาสัมผัสกับผิวเนื้อเนียนนุ่มที่แท้ จริง คลึงเคล้นเบาๆ สลับกับหนักหน่วง

ราฟาเอลถอนริมฝีปากออก ก่อนช้อนร่างบางขึ้นและอุ้มไป วางลงบนเตียงนุ่มนิ่ม หญิงสาวรู้สึกเหมือนตัวเองลอยอยู่ในน้ำ เวลาที่ร่างใหญ่ขยับหรือแม้แต่ตัวเธอเองขยับกาย พื้นเตียงก็ ยวบเป็นระลอกคลื่นเด้งดึงไปมา แต่มธุรสมีเวลาคิดถึงเตียงนุ่มนี้ได้ไม่นานนัก สมองของเธอก็เริ่มเบลอไปหมด เมื่อริมฝีปากร้อน ผ่าวดูดกลืนยอดทรวงสีชมพูที่แข็งเป็นไตชูซันเข้าปาก ชายหนุ่ม ดูดเม้มขบ จนมธุรสแอ่นร่างเข้าหาอย่างลืมตัว เพราะไฟ พิศวาสที่แผดเผาจนมอดไหม้ มือหนาถึงรั้งชุดสวยจนเลื่อนหลุด ออกจากร่างระหง ร่างหนาคลุกเคล้าไปทั่วร่างงามอย่างหลงใหล ริมฝีปากร้อนๆ แนบไปกับทุกสัดส่วน ผิวเนื้อเนียนนุ่มเย็นเฉียบ ราวแพรเนื้อดีตอนนี้กลับร้อนระอุราวจับไข้

มธุรสไม่รู้เลยว่าตัวเองนั้นเปลือยเปล่าไปหมดตั้งแต่เมื่อใด รู้สึกตัวอีกทีก็เมื่อเรียวลิ้นร้อนสากแตะแต้มเข้ากับกลีบกุหลาบ ตูมเต่งดอกงาม ที่ยังไม่มีหมู่ภมรได้เชยชมเลยสักครั้ง และภมร หนุ่มที่กำลังจะเชยชมเธออยู่นี้ ก็ไม่รู้ตัวเลยว่าจะได้เป็นภมรตัว แรก และอาจจะเป็นตัวเดียวที่เธอให้เชยชม ร่างบางแอ่นหยัด โค้งตัวขึ้นดุจคันศร เพียงปลายลิ้นสัมผัสตวัดกวัดแกว่งไม่นาน น้ำหวานก็ซึมออกมาให้ภมรได้ลิ้มลอง

ราฟาเอลยันตัวขึ้น และปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่รัดรึงออก จน ร่างกายก่าย่าเปลือยเปล่า ชายหนุ่มเข้าหาร่างบางอีกครั้ง กด คลึงสัดส่วนความเป็นชายกับกลีบกุหลาบดอกงาม ก่อนจะกด เข้าไปช้าๆ

“อ๊าย…” มธุรสกรีดร้องออกมาทันทีด้วยความเจ็บปวด ร่าง บางเจ็บร้าวราวกับกำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆ น้ำตาใสๆ ไหลออก มาทางหางตาทันที

ราฟาเอลเองก็ชะงักค้างอย่างตกใจ สาวน้อยที่เขาคิดว่าเธอ ร้อนแรงเหมือนชุดที่สวม แต่เขาคิดผิด ร่างบางใต้ร่างของเขาเป็นสาวพรหมจรรย์จริงๆ เธอไม่ได้ใส่จริตมารยาเพื่อโก่งค่าตัว แต่เขาเองที่โง่หลงใหลความงามตรงหน้า จนมองไม่ออกว่าเธอ เป็นสาวพรหมจรรย์จริงๆ

“สาวน้อย นี่เธอ…พระเจ้า…” ราฟาเอลถึงกับเรียกหา พระเจ้า เขาอธิบายไม่ถูกว่าตอนนี้ตนรู้สึกยังไง ดีใจหรือเสียใจ

แต่ที่แน่ๆ เขาหยุดตัวเองไม่ได้แล้ว

ราฟาเอลขบกรามแน่น เมื่อผลักดันเข้าไปจนสุด ในครั้งเดียว หญิงสาวกรีดร้องสุดเสียง น้ำตาไหลพรากอย่างน่าสงสาร ชาย หนุ่มก้มลงจุมพิตดึงดูดความสนใจจากเธอ เขาแช่ตัวเอง ใน ความนุ่มนิ่มอบอุ่นนั้นอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะเริ่มขยับตัวเนิบนาบ ปาก ก็พูดพร่ำปลอบโยนระดมจูบดึงดูดความสนใจไปทั่วดวงหน้า สวยหวาน ร่างเปลือยเปล่าสองร่างขับกล่อมดนตรีแห่งปรารถนา อย่างไพเราะเพราะพริ้ง มธุรสเองก็หลงลืมความเจ็บปวดที่ได้ พานพบ ตอนนี้เธอเสียวซ่านมากกว่าเจ็บปวด หัวใจดวงน้อย หวิวๆ ชอบกล ขนในกายลุกชันขึ้นทั้งตัวเหมือนมีพายุพัด ท่ามกลางเปลวไฟที่โหมกระหน่ำ