Ep.1

ธนาวิน วงศ์พิพัฒน์ กำลังยืนเท้าสะเอวมองหาใครบางคน ที่มี รูปร่างหน้าตาและลักษณะการแต่งตัวคล้ายกับคนที่น้องสาวสุด ที่รักของเขาบอกมา

“พี่วินคะ วันนี้เพื่อนของวรรณจะแต่งตัวคล้ายๆ กับพจมาน แห่งบ้านทรายทองเลยค่ะ เธอใส่ชุดกระโปรงลายดอกผีเสื้อ สีชมพูอ่อน สะพายกระเป๋าใบเล็กสีน้ำตาลทอง ยัยจินชอบถักผม เปียสองข้าง สวมแว่นตาหนาเตอะ หน้าตาดีใช้ได้ เพื่อนรักของ วรรณคนนี้สังเกตได้ไม่ยากหรอกค่ะ”

จินดารา เลิศอักษร สาวน้อยวัยใสกำลังเดินทางจากบ้าน นอกมาสู่เมืองกรุงฯ เพื่อมาเที่ยวหาเพื่อนรักและเหนือสิ่งอื่นใด หญิงสาวเดินทางมาเพื่อมาหาประสบการณ์ในการทำงานที่เธอ รัก

ชัยวรรณอยู่ไหนน้า…ทำไมยังไม่มารับเรานะ เอ๊ะ…หรือว่า รถติด

พลั่ก!!

“อุ๊ย! เขาะ…ขอโทษค่ะ” จินดารารีบกล่าวขอโทษเมื่อเดิน ชนเข้ากับใครบางคนโดยไม่ได้ตั้งใจ รอยยิ้มเจื่อนๆ ระบายขึ้น บนแก้มนวลใสที่เริ่มเป็นสีแดงระเรื่อ เมื่อต้องสบตากับบุรุษตรง หน้า แม้ว่าชายหนุ่มจะสวมแว่นตากันแดดสีเข้ม แต่รัศมีความ หล่อเหลาของเขาก็ยังเปล่งประกายเจิดจ้า จนสาวๆ ที่อยู่บริเวณนั้นต่างก็หันหน้ามองร่างสูงโดดเด่นราวกับนายแบบนั้นกันเป็น แถวๆ

“คุณ…. ใช่ จินดารา เพื่อนรักของยัยวรรณ ใช่หรือเปล่า

จินดาราอึ้งไปชั่วครู่ เมื่อถูกชายแปลกหน้าที่ถามเธอด้วยชื่อ เต็มๆ ของเธอเอง และเขายังรู้จักธีระวรรณเพื่อนรักของเธออีก ด้วย

“เอ่อ ใช่ค่ะ…แล้วคุณเป็นใครคะ ทำไมถึงรู้จักฉัน

“ยัยวรรณให้ผมมารับคุณ ผมเป็นพี่ชายของเขา ทีนี้คุณจะ ไปกับผมได้หรือยังครับ” ธนาวินรีบตอบคำถามของหญิงสาว เพื่อตัดความรำคาญ เพราะเขามารอและมองหาหล่อนมานาน หลายนาทีแล้ว

“เพื่อความสบายใจ จินขอดูหลักฐานบางอย่างที่แสดงว่า คุณเป็นพี่ชายตัวจริงของยัยวรรณได้ไหมคะ”

จินดารายังจำที่ธีระวรรณเพื่อนรักของเธอบอกได้ “พี่ชาย ของฉันน่ะ มีตำหนิที่ใบหูข้างซ้าย พี่วินเขาจะมีปานแดงเล็กๆ อยู่ หลังใบหู ลองเปิดดูสิ ของจริงต้องมีรอยปานแดง ใกล้กับติ่งหูนะ

“คุณนี่ เรื่องมากจริงๆ เลยนะ มายืนดูใกล้ๆ สิ อยากจะดู อะไรก็เชิญ”

สีหน้าที่เริ่มรำคาญแสดงออกมาอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเด็กสาวที่ เขามารับทําท่าไม่ไว้ใจเขาขึ้นมา
ทันใดร่างเพรียวบางสมส่วนก็ขยับเข้ามาใกล้คนที่ตัวโตสูง ชะลูดปานนายแบบ แล้วเขย่งเท้าเอื้อมมือเรียวเล็กไปเปิดผมที่ ใบหูข้างซ้ายของชายหนุ่มแวบหนึ่ง จนธนาวินอึ้งไปหลายวินาที มองหน้าจินดาราตาปริบๆ ด้วยความแปลกใจ

“ยัยวรรณบอกว่า ถ้าคุณเป็นพี่ชายตัวจริงของเขา คุณต้องมี ตำหนิที่ใบหูข้างซ้าย แล้วคุณก็มีจริงๆ ด้วยฮ่าๆ” จินดารา หัวเราะในขณะที่ธนาวินทำหน้าบึงใส่ จนหล่อนต้องหุบยิ้มใน ทันทีที่เห็นท่าทีของคนที่กำลังมองเธอคล้ายจะตำหนิ

“เอ่อ ขอโทษค่ะ จนลืมตัวไปหน่อย” สาวเป็นจอมโต๊ะกล่าว ขอโทษเสียงอ่อยยิ้มแหยๆ อย่างสำนึกผิด ที่ทำให้ชายหนุ่มต้อง อับอายในสายตาของคนที่เดินผ่านไปมาแถวนั้น

ธนาวินทำหน้ามุ่ยก่อนที่จะพาเพื่อนจอมโก๊ะของน้องสาวตัว แสบไปขึ้นรถ ร่างเล็กเดินตามเขาไปโดยไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ อีก

ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมาธนาวินก็พาจินดารามาที่บ้านพัก สุดหรูของน้องสาวในแถบชานเมือง

“วรรณ!” จินดาราตะโกนเรียกเพื่อนรักทันทีที่เห็นหน้าธีระ วรรณ สองเท้ารีบก้าวลงจากรถและรีบวิ่งไปหาคนที่กำลังอ้าแขน รับทันที

“จิน!” ธีระวรรณเองก็รีบวิ่งโผเข้าไปกอดเพื่อนรักด้วยความ ดีใจมากไม่แพ้กัน
ทั้งสองสาวปล่อยให้สารถีหนุ่มที่กลายเป็นส่วนเกินของพวก เธอ ยืนกอดอกพิงขอบประตูรถเก๋งคันหรูอยู่คนเดียว

” บ้านแกเหรอวรรณ สวยน่าอยู่จัง อย่างกับบ้านในฝันของ ฉันแน่ะ”

สาวบ้านนอกอย่างจินดาราเอ่ยชมออกมาอย่างจริงใจไม่ ปิดบัง ด้วยใบหน้าที่ยิ้มละไมดั่งกุหลาบแรกแย้ม จนธนาวินต้อง แอบมองด้วยความชื่นชม ท่าทางโก๊ะๆ กังๆ ของหญิงสาว และ รอยยิ้มสดใสของหล่อน ทำให้ชายหนุ่มอดที่จะยิ้มตามไม่ได้

“ใช่ นี่บ้านฉันเอง พ่อฉันซื้อให้เมื่อไม่กี่เดือนมานี้เอง ถ้าแก ชอบก็มาอยู่กับฉันนานๆ สิ” ธีระวรรณชวนเพื่อนรักด้วยแววตา พราวระยับ เพราะเธอเองก็ไม่อยากนอนในบ้านหลังใหญ่โตแบบ นี้คนเดียวนักหรอก

“อยู่นานๆ ได้แน่นะ”

“ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ บ้านออกจะใหญ่โตกว้างขวาง ถ้าได้ แกมาอยู่เป็นเพื่อนก็ดีน่ะสิ จะได้ไม่เหงา”

“ขอบใจนะ”

“อื้อ”

ทั้งจินดารากับธีระวรรณ ต่างก็เป็นนักเขียนมือใหม่กันทั้งคู่ สาเหตุที่ทั้งสองสาวกลายมาเป็นนักเขียน เพราะว่าทั้งคู่บ้าอ่าน นิยายเอามากๆ ไม่เฉพาะหนังสือนิยายเท่านั้นที่พวกเธออ่าน ทั้ง หนังสือเกร็ดความรู้ หนังสือการ์ตูน หนังสือธรรมะ และหนังสือสารพัดที่พวกเธอสรรหามาอ่านเมื่อมีเวลาว่าง

สุดท้ายก็เลยนึกสนุกๆ ลองแต่งนิยายกันเองดูบ้าง แล้วก็ เอามาลงในเว็บนิยายที่นักเขียนและนักหัดเขียนเขาลงกัน กระทั่งทางสำนักพิมพ์เขาสนใจ จึงได้นำนิยายของทั้งสองสาว มาตีพิมพ์เป็นรูปเล่ม แล้วจินดาราและธีระวรรณก็ได้เป็นนักเขียน สมใจมาจนถึงทุกวันนี้

ธนาวินมองไปทางสองสาวท่าทางครุ่นคิดขณะคุยโทรศัพท์

“อะไรนะครับแม่! จะให้ผมแต่งงาน” คำว่าแต่งงานมันเหมือน คำสั่งที่ผลักไสไล่ส่งเขาไปสู่แดนประหารเสียมากกว่า ธนาวิน หวงชีวิตโสดของเขามากแค่ไหน ใครๆ ก็รู้ ที่ผ่านมาแม้ว่าเขาจะ เคยมีสัมพันธ์สวาทกับใครมา แต่แม่ผู้หญิงพวกนั้นก็แค่ทางผ่าน

รสริน คือเพื่อนหญิงคนหนึ่งในตอนนี้ที่ชายหนุ่มคิดว่าเธอ พิเศษมากกว่าใครๆ หล่อนสวย หมวย อึ้ม เป็นสเปคที่หนุ่มๆ ส่วนใหญ่ปรารถนา หนำซ้ำหญิงสาวยังเพียบพร้อมไปด้วยชื่อ เสียงเงินทอง อำนาจบารมี เพราะหล่อนเป็นถึงลูกสาวของ นักการเมืองชื่อดังคนหนึ่งของประเทศ ทว่าตอนนี้ตัวหล่อนไม่ได้ อยู่ในเมืองไทย หญิงสาวกำลังศึกษาต่ออยู่ที่ต่างประเทศ และอีก ไม่นานหล่อนก็จะกลับมา

ทั้งคู่คบหาดูใจกันมานานแล้ว ก่อนที่ธนาวินจะเดินทางกลับ มาเมืองไทย และตอนนี้ชายหนุ่มก็เพิ่งกลับมาอยู่บ้านได้เพียง เดือนเดียวเท่านั้นเอง

“เรื่องนี้ แม่คุยกับแกหลายครั้งแล้วนะตาวิน แกเป็นลูกชายคนเดียวของตระกูล อายุอานามก็ไม่น้อยแล้ว พ่อแม่คนอื่นเขาได้ อุ้มหลานกันหมดแล้ว ก็เหลือแต่ครอบครัวของเรานี่แหละที่ยัง ไม่มีหลานเลยสักคน บ้านหลังออกจะใหญ่โตแต่กลับเงียบเหงา อย่างกับป่าช้า” คุณนายสายสมรบ่นมาตามสาย

“แต่ผมยังไม่พร้อมนะครับแม่” ธนาวินค้านเสียงแข็ง

“ไม่รู้ล่ะ แม่คุยกับพ่อแกแล้ว ถ้าแกกลับบ้านมาเมื่อไหร่ แม่ จะพาแกไปรู้จักกับหนูพลอย แม่ชอบเขา แกเองก็เคยเห็นน้องเขา แล้วนี่”

“โธ่! แม่ครับ ยังไงผมก็ไม่แต่งกับหนูพลอยของแม่หรอก

ครับ”

“แกต้องแต่ง!”

“ผมไม่แต่ง!”

ดูเหมือนต่างฝ่ายต่างก็ไม่ยอมแพ้ คุณนายสายสมรเป็นคุณ แม่ที่แสนเอาแต่ใจเสมอมา นางอยากได้อะไรก็ต้องได้ และตอน นี้คุณนายแกก็อยากอุ้มหลานจนตัวสั่น ดังนั้นลูกสะใภ้ของนางจึง ไม่ต้องเพอร์เฟคอะไรมากมาย ขอแค่เป็นคนดีที่สำคัญรักลูกชาย ของนางก็พอ

“แกต้องแต่ง”

“ผมไม่แต่งครับแม่”

“ทำไมแกถึงไม่อยากแต่ง
“ก็ผมมีคนที่ผมกำลังจะแต่งงานด้วยแล้วครับ และตอนนี้ เขาก็เป็นเมียของผมแล้วด้วย” ไม่รู้ว่าผีห่าซาตานที่ไหนเจาะปาก เขาพูด แต่ในวินาทีนั้นมันเผลอพูดออกไปแล้ว

“แกพูดจริงเหรอ” เพราะรู้จักลูกชายดี นางจึงไม่คิดหรอกว่า ธนาวินจะพูดความจริง

“จริงสิครับแม่”

“อย่าโกหกแม่นะตาวิน”