บทที่ 3 การละเมิด ณาจาร

ทั้งหมดที่เกิดขึ้นนั้น ล้วนมีคำอธิบาย

“เธออยากบอกจุนโมเรื่องนี้ใช่ไหม” คุเวนย่าหัว เราะเบาๆ แล้วพิงชายคนหนึ่งไว้ “นี่เธอคิดว่า………โม จะยอมเชื่อคำพูดของเธอหรือเชื่อคำพูดของชั้นล่ะ”

แอนนี่ได้มองดูคุเวนย่าที่กำลังเล่นชู้กับชายคนนั้น มองดูเขากอดจูบกัน จนกระทั่งเขา……….

“คุเวนย่า……” แอนนี่ตะโกนพูดอย่างเสียงดัง “ความเลวของเธอน่ะ สนองเธอแน่” คอยดู…… สักวันกรรมจะตาม

“กรรมตามสนองงั้นเหรอ จะบอกให้ฟังนะ ชั้น…คุ เวนย่า เกิดมาไม่เคยกลัวกรรมตามสนองหรอก” เธอก็ หยิบมือถือของเธอขึ้นมา แล้วโทรหาฟุจุนโม่ต่อหน้าแอ นนี่

ณ ตอนนั้น ตัวของคุเวนน่ายังกอดจูบกับชายคน นั้น และกำลังมีอะไรกันอยู่…… ฟุจุนโม่รับสายอย่าง รวดเร็ว “ฮัลโหล ยาย่า ว่าไงเหรอครับ”

มันเป็นเสียงที่เพราะที่สุดที่แอนนี่ไม่เคยได้ยินตั้ง นานแล้ว และความอ่อนโยนที่มีต่อเธอ ก่อนหน้านี้มันยัง เป็นของแอนนี่

ในขณะที่ร่างกายของคุเวนย่ากำลังมีความสุขกับชายคนนั้น เธอก็ยังพูดคุยกับฟุจุนโม่ทางโทรศัพท์ไป ด้วย “จุนโม่ ฉันคิดถึงคุณมาก”

“คุณอยู่ไหนครับ ผมจะรีบไปหา ”

ความเจ็บปวดที่แอนนี่ได้รับทำให้เธอแทบหายใจ ไม่ออก เธออยากกรีดร้องดังๆ อยากให้ฟุจุนโม่ได้รับรู้ ว่าคุเวนย่าตอนนี้นางกำลังหลอกเขาอยู่ แต่เพียงแค่เธอ คิดจะเปิดปากพูด เธอก็ถูกชายเหล่านั้นปิดปากเธอไว้ และทั้วตัวของเธอถูกจับไว้จนแทบขยับตัวไม่ได้

“โอเคค่ะ รีบมานะ เค้ารออยู่” เมื่อพูดเสร็จคุเวน ย่าก็วางสายลง แล้วมองดูแอนนี่ด้วยสายตาอันสาสมใจ “เห็นมั้ย ตอนนี้คนรักของผู้ชายคนนี้คือชั้น ไม่ใช่เธอ

คุเวนย่าผลักชายคนนั้นออกจากตัว “พอแล้วๆ ผู้ หญิงคนนี้ก็พอให้พวกนายเล่นสนุกกันแล้ว วันหลังค่อย มาสนุกกับชั้นละกัน ชั้นต้องไปละ ชั้นไม่อยากให้ผู้ชาย ของชั้นต้องรอนาน

เมื่อพูดจบเธอก็โยนของถุงหนึ่งให้ชายเหล่านั้น “อย่าลืมให้หล่อนกินด้วยล่ะ ให้หล่อนได้ชิมรสชาตินี้ บ้างว่าเป็นอย่างไร”

แอนนี่ยังไม่ทันปฏิเสธ เธอก็ถูกบังคับให้กินยา เข้าไป เธอรู้สึกมึนหัวสายตาของเธอมึนมัวไปหมด แอน นี่สิ้นหวังจนแทบไม่มีน้ำจะไหล
เขาพยายามเอายายัดเข้าปากของเธอ จนกระทั่ง เธอไม่ดิ้นรนอีกต่อไป แต่ชายเหล่านั้นกลับถอยห่าง ออกจากเธอ เพื่อจะให้เธอเป็นคนเข้าหาพวกเขา ขอร้องพวกเขา แต่แอนนี่ก็ไม่ได้ทำอะไรเลย แม้ว่า ร่างกายของเธอรู้สึกทรมาน และรู้สึกเพลียแค่ไหน เธอ ก็พยายามกัดริมฝีปากของเธอไว้ เพื่อไม่ให้ตัวเองส่ง เสียงออกมา เธอพยามหลบอยู่มุมห้อง ตัวสั่นและทำ อะไรไม่ถูก

“ลูกพี่…… เราต้องรออีกนานไหม” เริ่มมีคนทน รอไม่ได้แล้ว

ชายคนที่มีความสัมพันธ์กับคุเวนย่าเมื่อกี้นี้พูด อย่างกามว่า “ผู้หญิงคนนี้มันช่างร้ายอย่างที่นายบอก จริงๆ ไป…ไปลากตัวมันมา ข้าจะเริ่มคนแรกเอง

แอนนี่มองผู้ชายที่กำลังเดินเข้ามาหาเธอด้วย ความกลัว เธอส่งเสียงกรีดร้อง “ฉันขอร้อง ฉันขอร้อง แล้วล่ะ ปล่อยฉันไปเถอะ อย่าทำร้ายฉันเลย อย่าเตะ ตัวฉันนะ อย่าเตะต้องฉัน”

“ให้ข้าปล่อยเจ้างั้นไปเหรอ” ชายคนนั้นพูดแบบ น่ารังเกียจว่า “ได้สิ ข้าจะปล่อยเจ้าไปเอง แต่ก่อนอื่น เจ้าต้องทำให้ข้าได้มีความสุขเสียก่อน” เมื่อพูดเสร็จ ชายคนนั้นก็ยื่นมือจะจับตัวแอนนี่

“โอ้ยยยยย…” เสียงผู้ชายคนนั้นร้องขึ้นมา แอนนี่กัดมือชายคนนั้นด้วยความแรง ปากของเธอมีเลือด ไหลออกมา แววตาของเธอตื่นตระหนกมาก มันทำให้ ทุกอย่างน่ากังวลมากขึ้น

“นางร้าย” ชายคนนั้นตบหน้าเธอด้วยความแรง “ชอบความรุนแรงนักใช่ไหม มาจับตัวมันไว้”

เหล่าชายที่รอคำนี้มานานก็ลุกขึ้นมาทันที สวย ขนาดนี้จะปล่อยไปได้ยังไง พวกข้าอยากลิ้มรสเธอ ตั้งแต่แรกที่เจอแล้ว

แอนนี่พยายามจะขัดขืนพวกเขา เธอลุกขึ้น พยายามวิ่งหนีจากที่เก่า แต่ก็ถูกพวกเขาจับตัวไว้ แล้ว ชายเหล่านั้นก็พูดขึ้นอย่างบ้ากามว่า “จะหนีไปไหนเห รอคนดี อย่าดื้อสิ เดี๋ยวพี่จะทำให้น้องได้สบายเอง

แน่นอนสิ ตอนนี้เธอจะหนีไปไหนได้อีกล่ะ ตอนนี้ เธอไม่มีทางหนีไปได้แล้ว

ครอบครัวก็ไม่มีแล้ว ฟุจุนโม่ก็ไม่เอาเธอแล้ว ไม่มี ใครต้องการเธอแล้ว ไม่มีแล้ว ใครที่จะมาช่วยเธอ

ในขณะที่เธอพยายามดิ้นรนอย่างสุดชีวิต……. เสียงดังขึ้น พรึบ.……..

ทันใดนั้นประตูห้องก็ถูกพังเข้ามา ……