บทที่ 1 ถูกเรียกพบ
– – ณ แก๊งค์อินทรีย์แดง
ณ ห้องงานของสายฟ้า
“ตะวัน ฉันตั้งใจว่าพรุ่งนี้จะเรียกรามิตามาพบดี
“หื้ม?!?”
ตะวันถูกมอบหมายให้ดูแลรามิตามาตลอดระยะ เวลาร่วมสิบปี เขาท่าทีเลิกลักและฉงนกับคำถามของ ผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นทั้งเพื่อนและนาย ผู้ชายคนนี้ไม่ เคยแม้แต่เอ่ยปากถามรามิตา หญิงสาวที่ถูกส่ง มอบมาจากแก๊งค์นกยูงทองเลยสักครั้ง แต่วันนี้เขา กลับ…
รามิตาหรือมิตาเป็นลูกสาวของหัวหน้าแก๊งค์นกยูง ทอง คือคุณกุมภาและคุณเมษา ซึ่งถูกส่งตัวมาตามสนธิ สัญญาของแก๊งค์ที่มีร่วมกัน
สิบปีก่อนหน้านั้นไม่มีใครคาดคิดว่ารามิน ในวัย 18 ปีลูกชายของกุมภาและเมษาจะคิดทำการใหญ่ ใช้ จังหวะที่สิงหาไม่อยู่เข้าโจมตีแก๊งค์อินทรีย์แดง สิงหา คือพ่อของสายฟ้าซึ่งยังเป็นหัวหน้าแก๊งค์ในตอนนั้น ใน เวลานั้นสายฟ้าอายุเพียง 15 ปี สามารถเป็นหัวหน้านำ คนของแก๊งค์อินทรีย์แดงและทำให้รามินถอยล่นไปได้ สายฟ้าไล่ต้อนรามินไปจนถึงแก๊งค์นกยูงทองและเข้ายึดอำนาจในเวลาชั่วข้ามคืนเท่านั้น ไม่ทันที่กุมภาและ สิงหาจะกลับมาจากการไปติดต่อธุรกิจที่ต่างประเทศ
สายฟ้าเองก็ไม่ได้ติดใจอะไรเรื่องนี้ ไม่ได้ต้อง การแก๊งค์นกยูงทองมาครอบครองเพียงแต่ต้องการปก ป้องแก๊งค์อินทรีย์แดงของตัวเอง แต่กุมภาในฐานะหัว หน้าแก๊งค์เห็นว่ามันเป็นความผิดของลูกชายของตัว เอง และสายฟ้าเองก็สามารถยึดอำนาจของแก๊งค์นกยูง ทองได้แล้ว แก๊งค์นกยูงทองก็ต้องอยู่ใต้อำนาจของแก๊ง ค์อินทรย์แดง และสมควรจะยกลูกสาวของตัวเองให้ ตามกฎของแก๊งค์ หากไม่ทำแบบนี้แก๊งค์อื่นๆก็จะเหิมเก ริมและทำตามเช่นกัน กุมภาจึงตัดสินใจยกรามิตาให้กับ สายฟ้า
“หมายความว่ายังไง
“ก็ในเมื่อมิตาถูกส่งตัวจากแก๊งค์นกยูงทองมานาน แล้ว แต่ก็ยังไม่ได้ทำหน้าที่นี้ได้สมบูรณ์เลย”
“หมายความว่า…”
“ก็อย่างที่แกคิดนั่นแหละ”
“… ” ตะวันนิ่งไปพักหนึ่ง ใบหน้านั้นเริ่มถอดสี อย่างเห็นได้ชัด เมื่อรับรู้ถึงความหมายในประโยคนั้น ของผู้เป็นนาย
“ดูไปดูมาเธอก็สวยมากนะ ยิ่งโตก็ยิ่งสวย
“สายฟ้า!!”
“ว่าไง”
“เปล่า ไม่มีอะไร
“พรุ่งนี้พารามิตาไปที่พักรับรองนะ”
“เออ…คือ ฉัน…”
“หื้อ!!..ว่าไง แกมีอะไรจะบอกฉันรึเปล่า บอกมา ตรงๆได้เลย”
“คือ..เออ..ไม่มี”
“แน่ใจนะ”
“อื้ม แล้วจะจัดการให้” พูดจบตะวันก็เดินออกมา จากห้องทำงานของผู้เป็นนายทันที
ทางด้านตะวันที่เมื่อรู้ว่าสายฟ้าที่เป็นทั้งนายและ เพื่อนของเขานั้นจะเรียกรามิตา ผู้หญิงที่เขาทั้งรักและ ดูแลทะนุถนอมมาตลอดเวลาร่วมสิบปี ทุกอย่างที่ออก มาจากปากของสายฟ้านั้นสร้างความกังวลใจให้เขา มากที่สุด แต่ถึงอย่างไรชายคนนี้ก็รู้อยู่แก่ใจแต่แรกแล้วว่าเธอเป็นผู้หญิงของสายฟ้า เขาควรจะหักห้ามใจ ให้ได้ตั้งแต่ตอนนั้น
ณ ที่พักของรามิตา – – –
ตะวันเดินเข้าไปภายในบ้านพักของรามิตาเหมือน เคย เพราะตั้งแต่หญิงสาวเข้ามา เขาก็ได้รับหน้าที่ดูแล เธอมาตลอด ก็ร่วมสิบปีแล้วที่เธอมาอยู่ที่นี่ ชายคนนี้ เคาะห้องเป็นสัญญาณก่อน ก่อนที่คุณหนูรามิตาหรือมิ ตาจะเปิดให้เขาเข้ามาตามปกติ
ตะวันทรุดตัวลงไปตรงหน้าของรามิตาทันทีที่ ประตูถูกปิดลง หญิงสาวรีบรวบตัวเขาเข้ามาในอ้อม กอด แต่ครั้งนี้ชายคนนี้กลับถอยล่นออกไป
“ตะวัน เธอเป็นอะไร
“คุณหนูครับ ผมขอโทษ”
“เกิดอะไรขึ้น”
“ผมเคยสัญญา สัญญาว่าจะเป็นบอดี้การ์ด ปกป้องคุณหนู แต่ตอนนี้ผมจะทำยังไง ช่วยบอกผมที
“ตะวัน เธอพูดเรื่องอะไรของเธอ”
“พรุ่งนี้คุณสายฟ้าเรียกคณหนเข้าพบครับ”
“เข้าพบ?!? หมายความว่ายังไง
“เออ…ก็ เรื่อง…”
“เรื่องนั้นน่ะเหรอ”
“ครับคุณหนู”
“ไม่จริง คุณสายฟ้าไม่ได้คิดอะไรกับฉัน ไม่เคย แม้แต่มองมาสักนิด แล้วมันจะเป็นไปได้ยังไง”
“สายฟ้าให้ผมช่วยมาคุยกับคุณหนู
“แล้วเธอตอบไปว่ายังไง”
“ผม ผม..”
“เธอคิดจะทํายังไงต่อไป”
“ตอบมาสิ!! ”
“ผมไม่รู้” ชายคนนี้พูดทั้งน้ำตาปนกับเสียงสะอื้น
ไม่แม้แต่จะมองหน้าหญิงสาวได้เพียงแต่ก้มลงพื้นและ กำมัดแน่นอยู่อย่างนั้น
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ