บทที่ 2 คุณกล้าทําร้ายเธอหรอ?

อลิสาไม่ได้รัดเข็มขัดนิรภัย ดังนั้นตอนที่เกิด อุบัติเหตุ หน้าผากของเธอถูกกระแทกจนได้รับบาดเจ็บ เลือดแดงสดได้ไหลลงมาแปะเปื้อนใบหน้าอันผ่องใส ของเธอ ดูๆแล้วมันน่ากลัวมาก

“อลิสา แกกลับมาแล้วหรอ?” เขมมิกาเอ่ยปากขึ้น อย่างตกใจ เธอนึกไม่ถึงเลยว่าจะเจอเธอคืนนี้

แต่ก็ดี ถ้าอลิสากลับมา กวินจะได้ปล่อยเธอสักที!

“กลับมาได้จังหวะพอดี” พอเขมมิกากำลังเอ่ย ปากพูดขึ้น กลับถูกอลิสาขัด สีหน้าของเธอเต็มไปด้วย ความเจ็บใจ ขนาดน้ำเสียงของเธอยังฟังดูเหมือนเจ็บ ปวดใจ

“พี่เขม ทำไมถึงต้องมาทำร้ายฉันครั้งแล้วครั้งเล่า อย่างนี้?”

เขมมิกาฟังไม่ค่อยชัด “แกพูดอะไร?”

อลิสาร้องไห้ออกมา และมองเธอด้วยความเจ็บ ปวด”ตอนนั้นพี่จะแต่งงานกับพี่กวิน บังคับให้ฉันออก ไปจากชีวิตพวกพี่ เพื่อให้พี่มีความสุข ฉันเลยเลือกที่ จะเดินจากมาโดยไม่ให้ใครรู้ว่าฉันอยู่ไหน แต่วันนี้ฉัน แค่อยากจะกลับมาเยี่ยมพ่อแม่ แต่พี่กลับขับรถชนฉัน ตาย! พี่เขม ทำไมพี่ถึงโหดร้ายขนาดนี้!
แต่ถ้าอลิสารัดเข็มขัดนิรภัย หัวของเธอก็คงไม่ บาดเจ็บ!

อลิสากลับหัวเราะขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์ และยื่นมือ ขาวๆของเธอออกไปจับโทรศัพท์ที่กำลังคุยสายกับ กวินอยู่ แล้วกำลังวางสาย จากนั้นก็เงยหน้ามองเธอ

“ใช่ ตอนนั้นฉันเป็นคนจะไปเอง อุบัติเหตุทาง รถยนต์ครั้งนั้นฉันก็เป็นคนชนเอง แต่ว่า ” มุมปากของ เธอเผยออกมาซึ่งความได้ใจและโหดเหี้ยม “ถ้าเดี่ยว กวินมาถึงที่นี่ เขาจะเชื่อพี่ หรือว่าเชื่อฉัน?”

ที่แท้เธอกำลังจะเล่นงานตนเองอีกครั้ง!

เขมมิกาทำสีหน้าที่ดูแย่ แล้วจ้องมองเธอไว้ “แก ทำแบบนี้มันมีประโยชน์อะไร? ฉันกำลังจะหย่ากับกวิน แกอยากอยู่กับเขา พวกแกก็ไปอยู่ด้วยกันเลย ฉันจะ เป็นคนไปเอง!”

พอเธอพูดจบ กำลังหันหลังแล้วเดินออกจากนั้น

อลิสากลับจับเธอไว้ แล้วทำสีหน้าที่ดูโหดร้าย

“พี่คิดว่าพี่ถอยออกมาทุกอย่างก็จะจบงั้นหรอ? อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าเด็กในท้องที่พี่เป็นลูกของกวิน! ฉันจะไม่ยอมให้พี่คลอดเด็กคนนี้ออกมา!
นี่เป็นเป้าหมายที่เธอตั้งใจทำให้เกิดอุบัติเหตุในคืน

นี้หรอ?

ตั้งใจจะขัดขวางเธอ แล้วบีบให้กวินพาเธอไป

ทำแท้ง?

ไม่ เธอจะไม่เอาอีกเด็ดขาด!

เด็กคนนี้ เธอจะเก็บเอาไว้ให้ได้!

เขมมิกาผลักอลิสาออก จากนั้นเลยรีบเดินไปที่รถ ของตัวเอง

มือของเธอพึ่งจะแตะโดนประตูรถ ข้างหลังก็มี เสียงรถอีกคันขับเคลื่อนมาใกล้ๆ

รถเบนซ์สีดำได้เบรกอย่างกะทันหันแล้วจอดหน้า ข้างหลังเธอ พอเปิดประตูออกมา กวินก็ได้ลงมาจากรถ

ใบหน้าที่หล่อเลา กลับเต็มไปด้วยความเย็นชา โดยเฉพาะสายตาที่ดูเลือดเย็นของเขา สื่อให้เห็นว่าเขา นั้นไม่เหลือเยื่อใยให้กับเธอ

“เขมมิกา คุณมันช่างกล้ามาก! ” ทุกคำพูดของ เขามีแต่จะทำร้ายจิตใจ “กล้าทำร้ายอลิสาได้ยังไง”

เขมมิการู้สึกเหมือนใจของเธอถูกแทงอย่างแสนสาหัส เขาเชื่อแค่อลิสาคนเดียวจริงๆ

จริงๆสถานการณ์แบบนี้แค่ดูก็รู้ว่ารถคันไหนเป็น

ฝ่ายผิด

เขมมิกาไม่อยากจะโต้เถียงกับเขา เลยเปิดประตู รถอย่างเงียบๆ แค่อยากจะรีบออกจากที่นั่น

แต่แค่เธอเปิดประตูออกแค่ครึ่งเดียว ก็ถูกมือ ใหญ่ๆที่อยู่ข้างหลังเธอผลักออก

กวินเข้ามาใกล้เธอ แผงอกของเขาเกือบจะแนบ ชิดกับข้างหลังของเธอ จนกระทั่งเธอสัมผัสได้ถึงความ รู้สึกร้อนในตอนเวลาที่เขาพูดจะมีไอร้อนออกมากระ ทบเธอ

“คุณทำให้เธอต้องบาดเจ็บ แต่กลับไม่รับผิดชอบ แล้วนี่คิดจะไปไหน!” แต่คำพูดที่เขาพูดออกมา มัน กลับเย็นชามากๆ

เขมมิกาได้หลับตาลงอย่างแรงๆ เพื่ออดกลั้นความ รู้สึกเจ็บปวดไว้ และหันหลังไปมองเขาอย่างนิ่งสงบ “งั้นคุณจะให้ฉันทำยังไง ให้อลิสาขับรถชนฉันกลับงั้น หรอ?”

กวินหยี่ตาจ้องมองเธอไว้ เธอไม่สงสัยอะไรเลย ผู้ชายคนนี้คงตอบว่าดีอย่างแน่นอน!
ถึงแม้เธอจะถูกชนตายต่อหน้าเขา เขาก็คงจะไม่ เครียดอะไรใดๆ

“พี่กวิน” อลิสาเอ่ยปากพูดขึ้น และลากแขนของ เขาไว้ “ฉันไม่เป็นไร พี่อย่าว่าพี่เขมเลย ตอนนี้เธอ กำลังท้อง”

กวินกอดอลิสาไว้อย่างอ่อนโยน แล้วใช้สายตาที่ เย็นชาไร้ความรู้สึกมองเขมมิกา

“คนท้องงั้นหรอ? ผ่านคืนนี้ไปก็คงจะไม่ใช่อีกต่อไป! ”